Οι ταραχές των προηγούμενων ημερών σε Βουλγαρία, Λετονία και Λιθουανία, με στόχο τις «ανίκανες» και «μαφιόζικες» κυβερνήσεις, έχουν τουλάχιστον κάποιο ιστορικό υπόβαθρο. Η ανατολική Ευρώπη δεν διαθέτει ούτε τη δημοκρατική παράδοση ούτε το κοινωνικό κράτος της Σκανδιναβίας.
Η περίπτωση της Ισλανδίας όμως, των 320.000 κατοίκων, σημαίνει κυριολεκτικά καμπανάκι κινδύνου για τον δυτικό κόσμο. Τις προάλλες ο υπουργός Οικονομικών προέβλεψε μείωση του ΑΕΠ 9,6% το 2009, πληθωρισμό 13,1% και εκτίναξη της ανεργίας στο 8,6% ως το 2010.
Αυτοί οι αριθμοί απλώς «δεν αντέχονται» σε μία χώρα που έναν χρόνο πριν είχε μηδενική ανεργία, υψηλότατο κατά κεφαλήν εισόδημα και κολυμπούσε στην πλαστή ευημερία των τραπεζικών προϊόντων.
Ομως η απότομη κατάρρευση των μεγαλύτερων τραπεζών ανάγκασε τον πρωθυπουργό να μιλήσει για κίνδυνο «εθνικής χρεοκοπίας» και οδήγησε την Ισλανδία επαίτη στο ΔΝΤ για 10 δισ. δολάρια.
Ομως η απότομη κατάρρευση των μεγαλύτερων τραπεζών ανάγκασε τον πρωθυπουργό να μιλήσει για κίνδυνο «εθνικής χρεοκοπίας» και οδήγησε την Ισλανδία επαίτη στο ΔΝΤ για 10 δισ. δολάρια.
Η πρώτη δανειακή δόση 2,1 δισ. εκταμιεύτηκε τον Νοέμβριο.
Οι διαδηλώσεις στο κέντρο του Ρέικιαβικ είναι καθημερινό φαινόμενο, αλλά πρώτη φορά το τελευταίο διήμερο είχαμε επίθεση στον πρωθυπουργό, νυχτερινές συγκρούσεις διαδηλωτών-ΜΑΤ και... τραυματισμούς αστυνομικών.
Οι διαδηλώσεις στο κέντρο του Ρέικιαβικ είναι καθημερινό φαινόμενο, αλλά πρώτη φορά το τελευταίο διήμερο είχαμε επίθεση στον πρωθυπουργό, νυχτερινές συγκρούσεις διαδηλωτών-ΜΑΤ και... τραυματισμούς αστυνομικών.
Ακόμη και τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, τα αντίπαλα στρατόπεδα βρίσκονταν σε παράταξη μάχης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα προτιμούσα να μην αφήνετε σχόλια χωρίς όνομα, βάλτε ένα όνομα ψευδώνυμο αρκεί να μην εμφανίζεται η γελοία περίπτωση ο/η Ανώνυμος