Οι ατελέσφορες ενισχύσεις

Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο –και αποδίδεται στον γκουρού των επενδύσεων Μαρκ Φάμπερ– ένα ανέκδοτο για την κρατική ενίσχυση της ζήτησης στις ΗΠΑ, που έκανε την περασμένη άνοιξη η κυβέρνηση Μπους, θεσπίζοντας φοροαπαλλαγές 600 δολαρίων κατ’ άτομο: «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μας στέλνει επιστροφή φόρου $600. Αν ξοδέψουμε αυτά τα λεφτά στο Wal Mart (μεγάλη αλυσίδα λιανικής στις ΗΠΑ) τα λεφτά θα καταλήξουν στην Κίνα. Αν τα ξοδέψουμε για βενζίνη, θα πάνε στους Αραβες. Αν αγοράσουμε υπολογιστή, θα πάνε στην Ινδία. Αν ψωνίσουμε φρούτα και λαχανικά θα φτάσουν στο Μεξικό, στην Ονδούρα και στη Γουατεμάλα. Αν αγοράσουμε ένα καλό αυτοκίνητο θα πάνε Γερμανία. Αν πάρουμε κάτι άχρηστο θα καταλήξουν στην Ταϊβάν. Σε καμιά περίπτωση δεν θα βοηθήσουν την αμερικανική οικονομία. Ο μόνος τρόπος για να μείνουν τα λεφτά εδώ είναι να τα ξοδέψουμε στις μπίρες και στην πορνεία, αφού αυτά είναι τα μόνα προϊόντα και υπηρεσίες που ακόμη παράγονται στις ΗΠΑ. Εγώ, τουλάχιστον, κάνω το καθήκον μου...»
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_16/11/2008_292433