Η άποψη αυτή είναι επικίνδυνη γιατί δημιουργεί ψευδαισθήσεις. Θέλω να επισημάνω ορισμένα σημεία αναγκαία για την κατανόηση της κατάστασης.
Υποστηρίζεται η γνώμη ότι ο «τόπος μπορεί να βγει από την κρίση» χάρη σε ειδικές πολιτικές που θα εφαρμόσει η χώρα.
Κρίση υπάρχει στην Ελλάδα για δύο διαφορετικούς λόγους:
Ο πρώτος είναι οι έντονες και αρνητικές για την ελληνική οικονομία επιδράσεις της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και της υποχώρησης της ζήτησης στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, την Ευρώπη και σε άλλες χώρες.
Ο δεύτερος λόγος αφορά την ίδια την ελληνική οικονομία, την έλλειψη ανταγωνιστικότητας, το υπερβολικό δημόσιο χρέος, το χαμηλό επίπεδο των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων. Αυτά τα μειονεκτήματά μας επιτείνουν την κρίση και δεν πρόκειται να αρθούν άμεσα.
Στους δύο αυτούς λόγους προστίθεται και η κοινωνική αναταραχή και η πολιτική αστάθεια.
Η εξέλιξη στην Ελλάδα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πορεία της κρίσης στην Ένωση, από το εάν θα είναι αποτελεσματικά τα ευρωπαϊκά σχέδια διάσωσης των τραπεζών και ανάκαμψης της οικονομικής δραστηριότητας.
Μέχρι στιγμής είναι αβέβαιο το τι θα πετύχουν.
Απέτρεψαν μεν τα χειρότερα σε σχέση με τις τράπεζες, όμως σε όλη την Ένωση οι τράπεζες διοχετεύουν μόνο ένα μικρό ποσοστό των χρημάτων που έλαβαν προς τις επιχειρήσεις.
Οι δυσκολίες των επιχειρήσεων αυξάνονται έτσι. Αλλά ούτε τα σχέδια ανάκαμψης δεν μπόρεσαν έως τώρα να τις βοηθήσουν.
Γι’ αυτό σε πολλές χώρες αποφασίζουν να υπάρξουν επιπρόσθετα σχέδια.Για να βγει η χώρα από την κρίση, πρέπει επίσης να αλλάξουν τα πράγματα στις ΗΠΑ.
Να λειτουργήσει το χρηματοπιστωτικό τους σύστημα, να αυξηθεί η κατανάλωση, να αρχίσουν να εργάζονται πάλι οι αυτοκινητοβιομηχανίες αλλά και οι άλλες επιχειρήσεις τους.
Η αυξημένη ζήτηση στις ΗΠΑ θα επηρεάσει θετικά την Κίνα και τις ανεπτυγμένες χώρες της Ένωσης.
Και η αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης σ’ αυτές τις περιοχές θα βοηθήσει με τη σειρά της τις υπόλοιπες οικονομίες να ανακάμψουν.
Η κρίση λοιπόν θα ακολουθήσει κατά την υποχώρησή της τον ίδιο δρόμο που ακολούθησε κατά την έλευσή της. Η Ελλάδα, επομένως, θα βγει από την κρίση μόνο όταν αυτή υποχωρήσει στις κύριες οικονομίες του κόσμου....
..Παραπλανητικές είναι και οι διαβεβαιώσεις ότι η Ελλάδα ως χώρα της ευρωζώνης, σε περίπτωση που θα δυσκολευτεί να εξεύρει τις αναγκαίες χρηματοδοτήσεις για την κάλυψη του χρέους της, θα έχει τη συμπαράσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής...
...Ένας επιπρόσθετος λόγος ανησυχίας είναι ότι οι ΗΠΑ που αποτέλεσαν την πηγή της κρίσης εισάγουν πια πάρα πολλά από τα προϊόντα που καταναλώνουν. Δεν τα παράγουν..
..Ας μην ξεχνάμε ότι η Κίνα αυτή τη στιγμή αγοράζει τα ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου και έχει επενδύσει τα τεράστια συναλλαγματικά της πλεονάσματα σε δολάρια. Σε περίπτωση ενός εμπορικού πολέμου, έχει πάντα τη δυνατότητα να πιέσει τις ΗΠΑ επενδύοντας στο ευρώ ή σε άλλα νομίσματα τα αποθέματά της και προκαλώντας την κατάρρευση της αξίας του δολαρίου. Αυτό δεν είναι ένα εξωπραγματικό σενάριο. Ο κ. Ομπάμα ζήτησε από την Κίνα να ανατιμήσει το νόμισμά της ώστε να προστατευθεί η παραγωγή άλλων χωρών από τον κινεζικό ανταγωνισμό. Η Κίνα απάντησε ότι αν συμβεί αυτό, θα πρέπει να αναθεωρήσει και την πολιτική της στήριξης του δολαρίου....
Ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ευρώπη λοιπόν μπορούν από μόνες τους να σώσουν την παγκόσμια οικονομία. Δεν αποτελούν πια τις μόνες οικονομικές κυρίαρχες δυνάμεις που καθορίζουν κατά την κρίση τους τη λύση των διεθνών οικονομικών προβλημάτων. Ο σεισμός που συγκλόνισε τις παγκόσμιες αγορές επιβάλλει τη συναινετική διαμόρφωση των διεθνών οικονομικών σχέσεων. Η Ελλάδα στην εξέλιξη αυτή είναι υποχρεωμένη να συνταχθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση....
Σημ.axinosp:Όπως είναι γνωστό ο κ. Σημίτης δεν κυβερνούσε αυτή την χώρα αλλά ήταν αλλού , στην παραμυθοχώρα με τον Πίτερ Πάν και τον Κάπτεν Χούκ. Έλλειψη ανταγωνιστικότητας, υπερβολικό δημόσιο χρέος, χαμηλό επίπεδο των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων δεν τα γνωρίζει και απορεί δικαίως για την κρίση στην Ελλάδα !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα προτιμούσα να μην αφήνετε σχόλια χωρίς όνομα, βάλτε ένα όνομα ψευδώνυμο αρκεί να μην εμφανίζεται η γελοία περίπτωση ο/η Ανώνυμος