Δήμαρχος για όλες τις πουστιές

Δυο ονόματα αξίζει να μνημονεύσουμε σ’ αυτή την ιστορία του γηπέδου του Παναθηναϊκού.Το πρώτο είναι ο δικός μας κυρ-Νικήτας Κακλαμάνης. Ο δήμαρχος με τις οικολογικές κι ανθρωπιστικές ευαισθησίες.
Αυτός που επαίνεσε τον Κυριακού, για τις καταπατήσεις στο Πεδίον του Άρεως, γιατί όπως είπε ο ανιδιοτελής Κακλαμάνης, ο «Πανελλήνιος» (με τις πανάκριβες υπηρεσίες αθλητισμού που παρέχει), βοηθάει τα παιδιά να μην πέσουν στα ναρκωτικά.
Τώρα λοιπόν ο «δικηγόρος» του Βωβού και της «ΠΑΕ Παναθηναϊκός», λέει:
«Όταν θα έρθει η ώρα που θα εγκαινιαστεί το γήπεδο του Παναθηναϊκού, θα στηθούν δύο στήλες.
Στη μία στήλη θα αναγράφονται αυτοί που βοήθησαν για να γίνει η διπλή ανάπλαση και στην άλλη θα αναγράφονται αυτοί που την πολέμησαν.
Και αυτή η δεύτερη στήλη θα είναι χωρισμένη στα δύο.
Στο ένα μέρος θα είναι οι φυσικοί αυτουργοί που πολέμησαν την ανάπλαση και τους ξέρουμε -αυτός ο περιοδεύων θίασος που κάνει ενστάσεις επί παντός επιστητού- και οι ηθικοί αυτουργοί, που κρύβονται πίσω από τους φυσικούς αυτουργούς, και για τους οποίους όταν έρθει η ώρα θα μιλήσουμε και γι’ αυτούς».
Απέναντι σ’ όλα αυτά, τ’ όνομα Rui Rio, για τους περισσότερους είναι άγνωστο.
Είναι ο δήμαρχος του Πόρτο. Είναι αυτός που ήρθε αντιμέτωπος με τα ποδοσφαιρικά συμφέροντα της πόλης του.
Της ομάδας δηλ. της «Porto F.C.».
Όταν η Πορτογαλία ανέλαβε τη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου ποδοσφαίρου, αποφασίστηκε η κατασκευή του γηπέδου «Dragao», σ’ αντικατάσταση του παλαιοτέρου γηπέδου «Das Antas», που έπαιζε η τοπική ομάδα του Πόρτο (πρωταθλήτρια Ευρώπης).
Το δημαρχιακό συμβούλιο των συντηρητικών του Fernando Gomes, είχε δεχθεί το 2000, να γίνει το νέο στάδιο, σε μια περιοχή (στην περιφέρεια της πόλης), που προορίζονταν για πάρκο και σχολικές αίθουσες.
Όταν λοιπόν το 2001, εκλέχτηκε ο νέος δήμαρχος Rui Rio (σοσιαλδημοκράτης), ξεκίνησε ένα δικαστικό αγώνα εναντίον των συμφερόντων του ιδιοκτήτη της «Porto F.C.» Jorge Nuno Pinto da Costa, για την καταπάτηση του χώρου, που προορίζονταν για χώρος πρασίνου.
Τον κυνήγησε για τις εμπορικές εγκαταστάσεις που έκτισε δίπλα στο νέο γήπεδο, για την αλλοίωση του περιβάλλοντος κλπ.
Ας σημειωθεί, ότι ο πρόεδρος da Costa, θεωρείτο αδιαφιλονίκητα «persona grata» στην πορτογαλική κοινωνία, εξ αιτίας της πολιτικής και οικονομικής δύναμής του.
Με μεγάλες διασυνδέσεις στην UEFA.
O ανιδιοτελής δήμαρχος Rui Rio κέρδισε τη δίκη και μόλις τελείωσε το γήπεδο το Νοέμβριο του 2003 το έκλεισε!
Η κυβέρνηση του εξάσκησε μεγάλη πίεση γιατί σε 7 μήνες θα διεξάγονταν οι αγώνες του ευρωπαϊκού κυπέλλου (που νίκησε η Ελλάδα).
Ο πρόεδρος της Κομισιόν Manuel Barroso, τον απείλησε, ότι θα κοπούν όλα τα κοινοτικά προγράμματα για την πόλη του Πόρτο!
Τελικώς το γήπεδο λειτουργεί, με την προϋπόθεση να γκρεμιστούν όλα τα γύρω του σταδίου κτίσματα και να φυτεύουν.
Μάλιστα έχει προβλέψει κονδύλιο γι’ αυτό το σκοπό και η Ε.Ε.
Ο λαός του Πόρτο στην πλειοψηφία του, στάθηκε με το μέρος του δημάρχου, παρά τους τραμπουκισμούς που του εξασκήθηκαν από τους οργανωμένους οπαδούς της Πόρτο (Super Dragoes και Colectivo Ultras 95). Στις εκλογές του 2005 επανεξελέγη πανηγυρικά!

http://efpa.wordpress.com/