«Ποια κρίση;» Αυτό είναι το ερώτημα που διατυπώνουν με αρκετή δόση ειρωνείας οι οικονομολόγοι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού σχετικά με τα αποτελέσματα των τεστ βιωσιμότητας (stress tests) που υπέβαλε η Ουάσιγκτον 19 αμερικανικές τράπεζες.
πως είναι γνωστό ήδη από το βράδυ της Πέμπτης, τα αποτελέσματα των stress tests δεν αποκαλύπτουν κανένα σοβαρό «στρες» για τις αμερικανικές τράπεζες. Αντίθετα, αυτοί που εμφανίζονται... στρεσαρισμένοι είναι οι οικονομολόγοι, οι οποίοι επικρίνουν στην πλειονότητά τους όχι μόνο τα αποτελέσματα καθεαυτά αλλά και την όλη διαδικασία αξιολόγησης των αμερικανικών τραπεζών.
Πλασματικά τεστ
Δεν υπάρχει τίποτα πραγματικό σε αυτά τα τεστ, επισημαίνει ο Ουίλιαμ Μπλακ, οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας και συγγραφέας του βιβλίου «The Best Way to Rob a Bank is to Own One» (στμ. Ο καλύτερος τρόπος να ληστέψεις μια τράπεζα είναι να είσαι ο ιδιοκτήτης της).
Ο ίδιος, γράφοντας σε σχετικό blog των New York Times, μιας εφημερίδας που στηρίζει την κυβέρνηση Ομπάμα, αναφέρει χαρακτηριστικά το παράδειγμα της Bank of America, η οποία βρέθηκε να έχει ανάγκη από 33,9 δισ. δολ., δηλαδή λιγότερα από όσα έχει δεσμεύσει η Ουάσιγκτον για να της τα χορηγήσει εφόσον χρειαστεί. Το ίδιο ισχύει και για τις ανάγκες χρηματοδότησης και των υπολοίπων μεγάλων τραπεζών: τα χρήματα που έχουν δεσμευτεί από την αμερικανική κυβέρνηση φτάνουν και περισσεύουν για να καλύψουν τις ανάγκες των τραπεζών με βάση το «κακό σενάριο».
Προαποφασισμένα αποτελέσματα
Το οποίο «κακό σενάριο» αποδεικνύεται διόλου κακό: σύμφωνα με τον Σάιμον Τζόνσον, πρώην επικεφαλής οικονομολόγο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και νυν καθηγητή στο περίφημο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), τα τεστ προϋποθέτουν ως χειρότερο ενδεχόμενο μια ήπια και βραχύβια οικονομική επιβράδυνση. Αυτή είναι μια υπεραισιόδοξη εκτίμηση.
Επομένως, λέει, τα τεστ σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να μην μείνει καμία τράπεζα μετεξεταστέα!
Για την ακρίβεια κ. Τζόνσον τονίζει ότι οι επιδόσεις της κάθε τράπεζας αποτελούν προϊόν διαπραγμάτευσης με την κυβέρνηση πίσω από κλειστές πόρτες. Αυτό είναι κάτι ανήκουστο, όσο ένας γιατρός να διαπραγματεύεται τη διάγνωσή του με τον ασθενή.
Επομένως, καταλήγει ο κ. Τζόνσον, το μόνο που αποκαλύπτουν τα stress tests είναι ποια τράπεζα έχει μεγαλύτερη και πια μικρότερη πολιτική ισχύ.
Νοθευμένες παράμετροι
Με τον Σάιμον Τζόνσον συμφωνεί και η Υβ Σμιθ, επικεφαλής στην συμβουλευτική εταιρεία Aurora Advisors και το μυαλό πίσω από το δημοφιλές οικονομικό blog, Naked Capitalism (στμ. Γυμνός Καπιταλισμός).
Γράφοντας στο σχετικό blog των New York Times, η κα. Σμιθ τονίζει ότι τα τεστ διεξήχθησαν πάνω σε σενάρια που υπαγόρευσαν οι ίδιες οι τράπεζες. Ακόμα χειρότερα, προσθέτει, οι τράπεζες πέτυχαν τα τεστ να γίνουν με βάση τα δικά τους μοντέλα αποτίμησης κινδύνου, δηλαδή εκείνα που απέτυχαν να προβλέψουν την κρίση και προκάλεσαν όλους τους μπελάδες τους.
Δεν υπάρχει καμία ανεξάρτητη επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων των τεστ, ούτε για την ποιότητα των λογιστικών εργασιών. Επίσης, θεωρεί ότι υπήρξαν λίγοι «εξεταστές» ανά τράπεζα. Σε αυτό συνηγορεί και ο κ. Μπλακ: η Fed, λέει, έστειλε περίπου 180 «εξεταστές» επί 8 εβδομάδες στις 19 μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ. Σε αυτό το διάστημα μια τόσο μεγάλη ομάδα ίσα που αρκεί για να αξιολογήσει την ποιότητα των περιουσιακών στοιχείων δυο ή τριών μεγάλων τραπεζών με απλά κι όχι πολύπλοκα περιουσιακά στοιχεία.
Στο δια ταύτα: τα τεστ δεν ήταν πραγματικά, λέει ο κ. Μπλακ. Οι τράπεζες εξακολουθούν να υπερτιμούν τα περιουσιακά τους στοιχεία. Οι τραπεζίτες, λέει, πίεσαν το Κογκρέσο, το οποίο εκβίασε το Συμβούλιο Λογιστικών Προτύπων να χαλαρώσει τους κανόνες για τις τράπεζες ώστε να μπορούν να υπερτιμούν τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Βλέποντας και κάνοντας
Ποιος λοιπόν είναι ο ρόλος της αμερικανικής κυβέρνησης; Ο κ. Τζόνσον είναι κάθετος: ο τρόπος με τον οποίο η Ουάσιγκτον διαχειρίστηκε τα stress tests δείχνει ότι προτιμά να υιοθετήσει τη στάση του «βλέποντας και κάνοντας» όσον αφορά τις τράπεζες. Αν η οικονομία ανακάμψει, αυτό θα βοηθήσει τις τράπεζες να σταθούν και πάλι στα πόδια τους χωρίς να έχει αλλάξει κάτι γι’ αυτές προς το χειρότερο. Τουναντίον, θα έχουν απομείνει λιγότερες τράπεζες με μεγαλύτερα μερίδια αγοράς και πολλαπλάσια πολιτική ισχύ. Αν, πάλι, η οικονομία εξακολουθήσει να έχει πρόβλημα, τότε θα δούμε νέο κύκλο επιχορηγήσεων προς τις τράπεζες.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&tag=9464&pubid=8981104
Σημ.axinosp:Καλά ρε λεβέντες περίμενε κανένας οτι τα stress tests θα ήταν πραγματικά όταν οι περισότερες τράπεζες ήταν χορηγοί της προεκλογικής εκστρατείας του Ομπάμια !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα προτιμούσα να μην αφήνετε σχόλια χωρίς όνομα, βάλτε ένα όνομα ψευδώνυμο αρκεί να μην εμφανίζεται η γελοία περίπτωση ο/η Ανώνυμος