Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

To GEAB No 37 είναι διαθέσιμο!

Παγκόσμια συστημική κρίση: Στο κυνήγι της αδύνατης ανάκαμψης
- Δημόσια ανακοίνωση GEAB N° 37 (16 Σεπτεμβρίου 2009)-

Πριν από αυτό το καλοκαίρι, η ομάδα LEAP/E2020 ανακοίνωσε ότι δεν θα υπάρξει ανάκαμψη στον ορίζοντα το Σεπτέμβριο του 2009, και σε καμία περίπτωση, ούτε μέχρι το καλοκαίρι του 2010. Λοιπόν πράγματι, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς των μέσων μαζικής ενημέρωσης, και των οικονομικών και πολιτικών κύκλων, επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις μας.
Η επιβράδυνση στην ταχύτητα κατάρρευσης της παγκόσμιας οικονομίας, με την δημιουργία «καλών» νέων (1), οφείλεται χάρις στη τεράστια δημόσια χρηματοδοτική προσπάθεια ανά το κόσμο τους τελευταίους δώδεκα μήνες (2). Αλλά αντί να «εξοικονομείται χρόνος» χρησιμοποιώντας τα χρήματα των φορολογουμένων ανά τον κόσμο για επανασχεδιασμό του διεθνούς νομισματικού συστήματος στο επίκεντρο της σημερινής συστημικής κρίσης (3), εκτός από ορισμένες διακοσμητικές μελέτες (4) και τα τεράστια δώρα σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες, τίποτα σοβαρό δεν έχει αναληφθεί, και, όταν πρόκειται για το μέλλον, ο κανόνας «ο καθένας για πάρτη του» επικρατεί (5).

Τώρα, μιας και το καλοκαίρι του 2009 πλησιάζει στο τέλος του, καθώς και τα τρία επικίνδυνα παλιρροϊκά κύματα αρχίζουν να επηρεάζουν σκληρά την παγκόσμια οικονομία (ανεργία (6), πτωχεύσεις (7) και νομισματικές κρίσεις (8)), ο χρόνος για να επιδιορθωθεί το σύστημα, ή για προετοιμασία για μια μαλακιά μετάβαση προς ένα νέο παγκόσμιο σύστημα, έχει τελειώσει (9). Τα πρώτα σημάδια μιας σημαντικής αποσύνδεσης (10) αρχίζουν να εμφανίζονται: ο υπόλοιπος κόσμος απομακρύνεται γρήγορα από την ζώνη του δολαρίου. Όπως φαίνεται από το διάγραμμα που ακολουθεί, υπάρχει μια πιθανότητα 95 τοις εκατό ότι 1.000 δισ. νέα Αμερικάνικα δολάρια θα τυπωθούν στο πολύ κοντινό μέλλον ... πράγμα καθόλου ελκυστικό για τη ζώνη του δολαρίου.


Αλλοπρόσαλλες στατιστικές αντανακλούν μια χαοτική παγκόσμια οικονομία

Οδεύουμε κατευθείαν στην φάση της γεωπολιτικής κατάρρευσης που αναμένεται να ξεκινήσει στο τέταρτο τρίμηνο του 2009 (11). Σε αυτό το τεύχος του GEAB, η ομάδα μας αναλύει τις τάσεις στο χώρο εργασίας (αγορά ακινήτων, θέματα στρατηγικής...) κατά το τρέχον χάος που προκύπτει από μια πλημμυρίδα ανεξέλεγκτων δημοσίων δαπανών σε ένα συνεχιζόμενα ανεξέλεγκτο χρηματοπιστωτικό σύστημα στα πλαίσια αυξανόμενων αλλοπρόσαλλων στατιστικών.

Παραδόξως, η κατάρρευση έχει γίνει, σύμφωνα με τους ερευνητές μας, , Ο μόνος τρόπος για την οικονομική ανάκαμψη ,ανάκαμψη που θα πραγματοποιηθεί γύρω από μια παγκόσμια αρχιτεκτονική και η αλληλεπίδραση μεταξύ του οικονομικού, κοινωνικού και χρηματοοικονομικού τομέα ριζικά διαφορετικό από οτιδήποτε ξέραμε τις τελευταίες δεκαετίες. Η ομάδα μας πιστεύει ότι τα πρώτα χαρακτηριστικά του «μετά την κρίση" κόσμου θα πρέπει να αρχίσουν να εμφανίζονται από το καλοκαίρι του 2010 και κατά τους επόμενους μήνες, θα αφιερώσουν τον εαυτό τους στην εξακρίβωση της ταυτότητάς του.
Εν τω μεταξύ, όπως προβλέψαμε στις προηγούμενες εκδόσεις του GEAB, κανείς δεν μπορεί τώρα να συνθέσει μια πραγματική εικόνα από την παγκόσμια οικονομική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα μακροοικονομικά στοιχεία τα οποία είναι όλο και πιο αντιφατικά ή απλώς παράλογα (12). Οι μονάδες μέτρησης των δεδομένων έχουν παραποιηθεί τόσο (13) ώστε να περιορίζεται η αστάθεια του δολαρίου σαν μοναδικό σημείο αναφοράς (14) ούτε δε κυβέρνηση, διεθνής οργανισμός ή τράπεζα (15) μπορεί να πει τώρα προς ποια κατεύθυνση το παγκόσμιο σύστημα οδηγείται. Τα μέσα ενημέρωσης αντανακλούν αυτό το χάος και συμβάλουν στην αμηχανία των αναγνωστών τους / ελεγκτών / θεατών: ανάλογα με την ημέρα, ή ακόμα και την ώρα, δίνουν αντιφατικές ειδήσεις σχετικά με τη χρηματοδότηση, την οικονομία ή το νόμισμα. Φορείς χάραξης πολιτικής, επιχειρηματίες, υπάλληλοι, ... οικονομολόγοι και αναλυτές ... μειώνουν το στοίχημα του Πασκάλ (16) για να εκτιμήσουν τι θα γίνει σε λίγους μήνες.

Παγκόσμια παραγωγή, Εμπόριο και Τιμές Καταναλωτή (2000 - 2009) - Πηγή: BRI, 2009

Σύμφωνα με την LEAP/E2020, το παραπάνω διάγραμμα λέει για γεγονότα που δεν μπορούν να αγνοηθούν: το παγκόσμιο οικονομικό, χρηματοπιστωτικό και νομισματικό σύστημα παρασύρεται με αυξανόμενο ρυθμό, η δε αδυναμία του έχει φθάσει σε απίστευτα χαμηλά επίπεδα στη σύγχρονη ιστορία, και το παραμικρό σοκ (οικονομικό, γεωπολιτικό ή ακόμη και φυσικό) μπορεί να το διαλύσει (17). Η χωρίς ανάσα βουτιά των πολιτειών σε απύθμενο δημόσιο χρέος (18) (οι κυβερνήσεις θεωρούν ότι, χωρίς την υποστήριξη των χρημάτων του δημοσίου, η παγκόσμια οικονομία θα υποστεί σύντομα κατάρρευση), δημιουργεί μία κυριολεκτικά εκρηκτική κατάσταση, μεταβιβάζοντας μαζικά αύξηση της φορολογίας σε Ιαπωνία, Ευρώπη, ΗΠΑ ... Αν υπάρχει ανάκαμψη στον ορίζοντα, αυτή είναι σε φόρους. Πράγματι, αντιμέτωποι με ένα ιστορικό ποσοστό ανεργίας και ελεύθερης πτώσης της οικονομίας, οι Ιάπωνες ψηφοφόροι αποφάσισαν να απορρίψουν τους εδώ και δεκαετίες-παλαιούς ηγέτες τους: εγκαινιάζοντας πιθανότατα μια μεγάλη πολιτική αναταραχή στην επόμενης φάση της κρίσης (19). Αυτό το καλοκαίρι, η κυβέρνηση του Ομπάμα εξεπλάγη επίσης, ανακαλύπτοντας τη σημασία της λαϊκής οργής που επικεντρώθηκε στο πρόγραμμα μεταρρύθμισης του συστήματος υγείας της (αν και απολύτως αναγκαίο).


Εδώ είναι μια πολύ ενδεικτική αναλογία της σημερινής κρίσης που η ίδια εμφανίστηκε στους ερευνητές μας: μια σφαίρα από καουτσούκ σε μια σκάλα. Φαίνεται να αναπηδάει σε κάθε βήμα (στη συνέχεια, δίνει την εντύπωση ότι η πτώση έχει σταματήσει), αλλά πέφτει ακόμη χαμηλότερα στο επόμενο βήμα, "επαναλαμβάνοντας" την κατάρρευση της.

"Αποπροσανατολισμένοι" οικονομικοί παράγοντες και φορείς χάραξης πολιτικής

Φυσικά, όλα αυτά δεν δημιουργούν ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα για τις επιχειρήσεις. Η παραγωγική ικανότητα υπό-λειτουργεί παντού σε επίπεδο ιστορικών διαστάσεων. Τα Αποθέματα ανανεώνονται σε ποσοστό σταγόνα-σταγόνα (εξαλείφοντας κάθε ελπίδα για ανάκαμψη που βασίζεται στην αντικατάστασή τους). Οι καταναλωτές αποκτούν οικονομικό ρεαλισμό: δεν υπάρχουν χρήματα, δεν αγοράζουν. Οι μισθοί μειώνονται , όταν απλά δεν έχουν χαθεί με τις απώλειες θέσεων εργασίας, οι τράπεζες δεν δανείζουν πλέον επειδή γνωρίζουν ότι οι ίδιοι είναι ακόμη αφερέγγυοι (παρά την "χρυσή" σκόνη που έχουν ρίξει στα μάτια της κοινής γνώμης τους τελευταίους μήνες) (21). Το ίδιο το κράτος, από μόνο του, δεν μπορεί να υποκαταστήσει το ξέφρενο καταναλωτισμό του παρελθόντος. Στην Αμερική, η επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση θα απαιτούσε να διοχετευτούν στην οικονομία περίπου 2.500 δις. δολάρια ΗΠΑ κάθε χρόνο. Το πακέτα με κινήτρα του Μπαράκ Ομπάμα, είναι μικρότερα των 400 δις. δολαρίων ετησίως εδώ και δύο ετών που είναι πολύ λιγότερα από το ποσό που απαιτείται, εάν θέλει να αναπληρώσει τη μη κατανάλωση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Το πρόβλημα είναι ότι , αυτή είναι ακριβώς η σημερινή κατάσταση της οικονομίας των ΗΠΑ.

Αλλά Η Αμερική δεν είναι οι μόνη σε αυτό. Ασία και Ευρώπη αντιμετωπίζουν επίσης μια δραστική αύξηση της ανεργίας , η δε στατιστική χειραγώγηση (22) δεν μπορεί να κρυφτεί μετά από αυτό το καλοκαίρι: άνεργοι δεν δικαιούται επιδόματα ανεργίας, οι νέοι τοποθετούνται στην αναμονή για πρακτική άσκηση, ή ανέργους που προσλαμβάνονται για βραχυπρόθεσμα δημόσια κατασκευαστικά έργα, απολύσεις αναβάλλονται χρονικά, μέσω των βραχυπρόθεσμων μέτρων αποζημίωσης, συντηρούμενες τεχνητά χάρη στην δραστηριότητα των δημόσιων επενδύσεων, ... από το Πεκίνο στο Παρίσι, στην Ουάσιγκτον, στο Βερολίνο, στο Λονδίνο ή στο Τόκιο, κάθε κόλπο χρησιμοποιείται για να κρύψει την κατάσταση όσο το δυνατόν περισσότερο μέχρι ... να φτάσει η ανάκαμψη. Δυστυχώς, η ανάκαμψη δεν θα φτάσει εγκαίρως. Θα έλθει ο Blücher αντί του Grouchy(Μάχη του Βατερλό). Αντί για ανάκαμψη το Σεπτέμβρη, ο κόσμος θα υποφέρει από τον αντίκτυπο των τριών άγριων παλιρροϊκών κυμάτων του φετινού καλοκαιριού:
. Μαζική ανεργία, οι άνθρωποι σύντομα θα αποκλειστούν από περαιτέρω ευεργετήματα με καταστροφικές ιδιαιτέρως συνέπειες για την πολιτική και κοινωνική σταθερότητα των εθνών, θα αρχίζουν να εμφανίζονται .
. Ο αριθμό των πτωχεύσεων (επιχειρήσεις, δήμοι...) και τα ελλείμματα όλων των ειδών, θα εκτιναχθούν .
. Φυσικά, οι επιπτώσεις όλων αυτών για τα αξιόγραφα σε Αμερικάνικο δολάριο(η δε Αγγλία θα υποστεί παράπλευρες απώλειες)

Το πρώτο παλιρροϊκό κύμα ήδη έχει φτάσει στην ακτή στα τέλη του καλοκαιριού του 2009. Το δεύτερο κύμα ήδη ανεβαίνει. Και το τρίτο έχει αρχίσει να φαίνεται στον ορίζοντα.

Εν πάση περιπτώσει, εάν η Ευρωζώνη και η Ασία είναι σε καλύτερη κατάσταση για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις αυτών των παλιρροϊκών κυμάτων (όπως έχει ήδη αναλυθεί στο GEAB αριθ. 28 του περασμένου Οκτωβρίου), η κατάστασή τους δεν είναι τόσο καλή ώστε να μπορούν να αναμένουν ακόμα την ανάκαμψη . Ωστόσο εξαιτίας της Αμερικής με το δολάριο και τα Αμερικανικά ομόλογα, αφενός, και της Αγγλίας και τη στερλίνα, αφετέρου, οι συνέπειες των τριών παλιρροϊκών κυμάτων θα είναι σκληρότερες. Τα μεταμεσονύχτια θερινά όνειρα , κάποτε τελειώνουν!

Αλλά για εκείνους που εξακολουθούν να έχουν αρκετά χρήματα για ταξίδια, μπορεί να συνεχίσουν τις διακοπές τους , μιας και ξενοδοχεία, αεροπορικές εταιρείες, θέρετρα διακοπών ... δίνουν εκπτώσεις σε τιμές που δεν είχαμε γνωρίσει ποτέ πριν. Μια άλλη ένδειξη ότι η ανάκαμψη είναι εδώ!
-------------------
Σημειώσεις:
(1) Για παράδειγμα, το γεγονός ότι μιλάει σε ποσοστιαίες μονάδες είναι μέρος της «επιχείρησης ευφορίας» του φετινού καλοκαιριού. Πράγματι, πολλές τράπεζες, η τιμή μετοχής των οποίων ήταν κοντά στο μηδέν, θα μπορούσε να ισχυριστεί «άνοδο» του 200%, 300% ή 500%. Ρίχνοντας μια ματιά στις τιμές των μετοχών Natixis, Citi ή Royal Bank of Scotland , βοηθά να κατανοήσουμε την παγίδα: επανάκτηση 500 τοις εκατό, όταν η μετοχή μειώθηκε κάτω του 1, που κάνει αύξηση 5 ... που θα σας αφήσουν να έχετε απώλεια από 40, αν έχετε αγοράσει 2 χρόνια πριν (ή αν έχετε δανειστεί χρήματα, με αντάλλαγμα αυτά τις μετοχές).

(2) Αυτό καταδεικνύεται από πρόσφατη ανακοίνωση της Γαλλίας ότι το κράτος επιθυμεί να συνεχίσει να στηρίζει το τραπεζικό σύστημα μέχρι το τέλος του 2010. Πηγή: Reuters 13/09/2009

(3) Βλέπε ανοικτή επιστολή της LEAP προς τη G20 που δημοσιεύθηκε σχετικά τον περασμένο Απρίλιο στην εφημερίδα Financial Times στις παραμονές της συνόδου κορυφής της G20 στο Λονδίνο.

(4) Το μεγάλο«κυνήγι του μπόνους των χρηματιστών» είναι ηθικά αξιέπαινο. Ωστόσο δεν θα πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε ότι οι χρηματιστές δεν είναι τίποτα άλλο, από τους «Πειρατές» των τραπεζών που τους προσλαμβάνουν και των οικονομικών κέντρων που τους φιλοξενούν τελευταία. Αυτοί οι εργοδότες και οι ξενιστές τους δίνουν «επιστολές κύρους» (ή θα πρέπει να λέμε «μπόνους»;) που τους επιτρέπουν να κουρσέψουν τις θάλασσες της παγκόσμιας οικονομίας. Ο περιορισμός των μπόνους στο σύνολο των αποδοχών τους θα υποχρεώσει τις τράπεζες να τους προσλαμβάνουν σαν πλοίαρχουςς παρά σαν αργόσχολους.

(5) Πηγή: Times, 02/09/2009

(6) Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το πραγματικό ποσοστό της αύξησης της ανεργίας παραμένει μεταξύ 600.000 και 1 εκατ. νέων ανέργων κάθε μήνα, αν συμπεριλάβουμε και αυτούς που αποφασίζουν να σταματήσουν την αναζήτηση για μια θέση εργασίας (πηγή: : CNBC/New York Times, 07/09 / 2009). Για να πάρετε μια ιδέα από το κοινωνικό εκρηκτικό κύμα που χτυπά σήμερα την οικονομία των ΗΠΑ, στην Καλιφόρνια, από 1η Σεπτεμβρίου, 143.000 νέων ανέργοι δεν έχουν πλέον δικαίωμα παροχών ασφάλισης (συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών τους, που μας κάνει ένα επιπλέον 1 εκατομμύριο άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο ... μόλις για αυτό το μήνα) - πηγή: MyBudget360, 02/09/2009. Στην Ευρώπη, στην Ασία, ... παντού, τα ποσοστά ανεργίας είναι σχεδόν τα υψηλότερα στην σύγχρονη ιστορία (σε 5,7 τοις εκατό, η Ιαπωνία έχει ήδη φτάσει σε ιστορικά υψηλά ,τον Ιούλιο - πηγή: Japan Times 08/09/2009) ... παρά όλα τα κόλπα των πράξεων χειραγώγησης να μειώσουν τους αριθμούς.

(7) Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά υπήρξαν περισσότερες πτωχεύσεις στις ΗΠΑ μεταξύ του GEAB N ° 36 (16 Ιουνίου 2009) και του GEAB N ° 37 (16 Σεπτεμβρίου, 2009) από ό, τι κατά το σύνολο του 2008, μεταξύ των οποίων δύο από τις σημαντικότερες πτωχεύσεις του έτους. Αλλά, φυσικά, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν μπορούν να κάνουν πρωτοσέλιδα και τα δύο , γρίπη των χοίρων και πτωχεύσεις. Το ίδιο ισχύει και για το ποσοστό των αμερικανικών εταιρικών πτωχεύσεων που έχει φθάσει σε 12,2 % υψηλότερο όλων των εποχών (πηγή: Yahoo 09/09/2009). Στην Ισπανία, ο αριθμός των πτωχεύσεων κατά το πρώτο εξάμηνο του 2009 είναι τρεις φορές του αριθμού πτωχεύσεων του 2008 (πηγή: Spanish News 08/06/2009). Στη Γαλλία, οι εργοδότες αναμένουν 70.000 εταιρικές πτωχεύσεις μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους (πηγή: Capital 02/09/2009).

(8) Η επιτάχυνση του ρυθμού αποδυνάμωσης του Αμερικάνικου δολαρίου δημιουργεί νέες νομισματικές πιέσεις σε όλο τον κόσμο και το επερχόμενο αίτημα, από τη Κυβέρνηση Ομπάμα, για την αύξηση του εγκεκριμένου Αμερικάνικου ομοσπονδιακού ανώτατου όριου χρέους από 1.500 δις δολάρια δεν είναι πιθανό να επιβραδύνει την πώληση του Αμερικανικού νομίσματος. Πράγματι, το Αμερικάνικο ανώτατο όριο χρέους πρόκειται να φτάσει στα 12.000 δις δολάρια Πηγές: Wall Street Journal 12/09/09 , Bloomberg 08/09/2009 , Wall Street Journal, 12/09/09

(9) Όπως είπαμε, ένα τέτοιο «παράθυρο ευκαιρίας» υπήρχε μεταξύ άνοιξης και του καλοκαιριού του 2009. Αυτό το παράθυρο έχει κλείσει.

(10) Βλέπε GEAB N°22, 02/2008

(11) ) Βλέπε GEAB N°32, 02/2009.

(12) Για παράδειγμα, στην Αμερική και τη Γαλλία οι μειώσεις του ποσοστού ανεργίας στις αρχές αυτού του καλοκαιριού, ή η αύξηση της κινεζικής παραγωγής. Πηγές: New York Times 10/08/2009, Expansion 27/07/2009, Wall Street Journal 25/05/2009

(13) Αξίζει η ανάγνωση του γραπτού της Μάριον Selz με τίτλο «Στατιστικά στοιχεία, μια δημόσια υπηρεσία που έχει παραμορφωθεί » παρουσιάζοντας ένα πρόσφατα δημοσιευμένο βιβλίο που γράφτηκε ανώνυμα από μια ομάδα Γάλλων στατιστικολόγων με το υποβλητικό τίτλο «Το μεγάλο βιολί: Πώς η κυβέρνηση χειραγωγεί τις στατιστικές». Προφανώς, στη σημερινή εποχή της παγκόσμιας κρίσης, οι πληροφορίες που αποκαλύπτονται σε αυτό βιβλίο ισχύουν για όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις. Πηγή: La vie des idées 02/09/2009

(14) Όταν, το Φεβρουάριο του 2008 στο GEAB N°22 περιμέναμε ότι ο κόσμος οδηγείτο σε «κερδοσκοπικό δανεισμό (carry-trade) με βάση το δολάριο», πολλοί άνθρωποι δεν μας πίστευαν. Ωστόσο, αυτό συμβαίνει τώρα ακριβώς στις αγορές συναλλάγματος. Πηγή: Le Monde 12/09/2009

(15) Οι τράπεζες που, τον Απρίλιο του 2009, ήταν πρόθυμες να πάρουν το δικαίωμα να επιστρέψουν στο «σύστημα ευλόγων αξιών( fair value)» (Εκτιμώ την περιουσία μου ότι αξίζει 100) (πηγή: Bloomberg 02/04/2009) αντί της αποτίμησης των περιουσιακών τους στοιχείων στην "αγοραία αξία" (για την αγορά, το περιουσιακό στοιχείο σας αξίζει για 10). Έτσι επιμένουν στην τήρηση στοιχείων του ενεργητικού στον ισολογισμό τους τα οποία δεν μπορούν, ρεαλιστικά να αξιολογηθούν .Ακριβώς διότι υποπτεύονται ότι τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία αξίζουν για 10 ή 20 % της εύλογης αξίας τους ». Στην ύπαιθρο και τις πόλεις των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, στην Ισπανία, στη Λετονία, στην Ιαπωνία, στην Κίνα, και σε άλλες χώρες που είναι γεμάτες από κατοικίες, διαμερίσματα και κτίρια που κανείς δεν αγοράζει, διότι οι τιμές τους διατηρούνται τεχνητά ψηλά πάνω από την τιμή αγοράς, έτσι ώστε οι ισολογισμοί των τραπεζών δεν δείχνουν ότι στην πραγματικότητα είναι αφερέγγυοι, διότι σχεδόν όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία τους είναι "σάπια". Οι Τραπεζίτες επίσης προσπαθούν να εξοικονομήσουν χρόνο, με την ελπίδα της επιστροφής στον κόσμο του χθες. Είναι παιδιά της παλιάς νοσταλγική χρυσής εποχής του χθες ή μεγάλες παραβάτες που θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνία; Το μέλλον θα μας πει μόλις η επόμενη φάση της παγκόσμιας γεωπολιτικής κατάρρευσης θα δυναμώσει.

(16) Αναφορικά με το επιχείρημα Blaise Pascal να πείσει τους άθεους να πιστεύσουν στο Θεό: πάμε στοίχημα, ότι ο Θεός υπάρχει, διότι αν είναι έτσι, ο παράδεισος είναι η ανταμοιβή, η αλλιώς, δεν τρέχει τίποτα ? Ενώ αντιθέτως το στοίχημα μπορεί να σας οδηγήσει στη κόλαση.

(17) Στο επόμενο GEAB, στο τεύχος του Οκτωβρίου αριθ. 38, θα εξετάσουμε με νέα δεδομένα τη χώρα μας(Γαλλία) -και άλλες μεγάλες περιοχή με βάση τις προγνώσεις, συμπεριλαμβανομένου φυσικά και μια αξιολόγηση της κατάστασης όσον αφορά τις αθετήσεις χρεών της Αμερικής και της Αγγλίας.

(18) Με ρεκόρ χρέους στην Ευρώπη (1.100 δις Ευρώ το 2009, και ποσό άνω των 250 δισ. ευρώ για την Αγγλία μόνο), και με 9.000 δις δολάρια ομοσπονδιακού ελλείμματος τα επόμενα δέκα χρόνια, δεν υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με το γεγονός ότι η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Πηγή: Yahoo/Reuters 04/09/2009? CBS 25/08/2009

(19) Στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και στην Κίνα επίσης. Πηγές: Reuters 08/09/2009 , Financial Times 06/09/2009, BBC 26/07/2009.

(20) Σχετικά με το θέμα των τραπεζών, η ομάδα μας συνιστά ένθερμα την ανάγνωση του εξαιρετικού άρθρου από τον Matt Taibbi, "Μέσα στη μεγάλη μηχανή της Αμερικάνικης φούσκας» η οποία εμφανίστηκε στο Rollingstones στις 02/07/2009. Παρουσιάζει την ιστορία της Goldman Sachs και ρίχνει φως στις βασικές οικονομικές πρακτικές της και τον κεντρικό της ρόλο στην τρέχουσα χρηματοοικονομική κρίση. Με τον τρόπο που απεβίωσε η Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών, ή οι Ναΐτες ιππότες, είναι πιθανό ότι σε πέντε με δέκα χρόνια από τώρα, η Αμερικανική πολιτική εξουσία, απέναντι σε μια κοινωνικό-οικονομική κατάρρευση και υπό την δημόσια πίεση, θα είναι υποχρεωμένη να διαλύσει αυτό το «ίδρυμα» που παρεμβαίνει σε όλα τα επίπεδα της κυβερνητικής δραστηριότητας.

(21) Στο τέλος, όλοι οι δείκτες αυτοί εξαρτώνται από το δολάριο ΗΠΑ, σαν μέτρο αξιολόγησης. Αλλά αν η αστάθεια δολάριο έπρεπε να μεταφερθεί σε μια πυξίδα, θα βλέπαμε να μετακινείται η βελόνα μεταξύ Βορρά, Νότου, Ανατολής και Δύσης κάθε μήνα. Δεν υπάρχει αμφιβολία λοιπόν που οι πολιτικοί, οικονομικοί και χρηματοοικονομικοί ηγέτες μας είναι τόσο «αποπροσανατολισμένοι»!


(22) Ο Ναπολέων επίσης, κατά τη μάχη του Βατερλό, πίστευε ακράδαντα ότι η τύχη ήταν ακόμη στο πλευρό του και ότι οι ενισχύσεις (Grouchy) θα εμφανιστούν κατά την αποφασιστική στιγμή της μάχης. Δυστυχώς, τα προ πολλού αναμενόμενα στρατεύματα, με τη σκόνη των οποίων παρουσίασε η γρήγορη επέλαση τους , έτυχε να είναι οι ενισχύσεις του εχθρού (Blücher). Ξέρουμε τι έγινε την επόμενη ... και δεν μπορούμε να στοιχηματίσουμε ότι οι ηγέτες της G20 έχουν γνώσεις στρατηγικής, όπως τη βιώσαμε με τον Ναπολέοντα.

(23) Η κρίση έχει κάπως ένα «Βρετανικό χιούμορ» και αποδεικνύει ότι απέχουμε πολύ από το να δούμε όλες τις συνέπειές της. Πράγματι, στο Λονδίνο τώρα περιμένουν ότι πρέπει να πληρώσουν ένα μεγάλο ποσό για την διάσωση του μικρού δικτύου των φορολογικών παραδείσων. Τα νησιά Κέυμαν , για παράδειγμα, δεν μπορούν πλέον να πληρώσουν τους δημοσίους υπαλλήλους τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Βρετανοί φορολογούμενοι θα είναι πολύ ικανοποιημένοι με αυτή την προοπτική! Σε αντίθετη περίπτωση, τα νησιά αυτά θα μπορούσαν επίσης να καταφύγουν σε μια απλή ιδέα: να δημιουργήσουν φόρους. Πηγή: Guardian 13/09/2009


Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θα προτιμούσα να μην αφήνετε σχόλια χωρίς όνομα, βάλτε ένα όνομα ψευδώνυμο αρκεί να μην εμφανίζεται η γελοία περίπτωση ο/η Ανώνυμος