To GEAB N ° 39 είναι διαθέσιμο!

Παγκόσμια συστημική κρίση- Τα Κράτη αντιμέτωπα με τρεις βάναυσες επιλογές το 2010: πληθωρισμός,υψηλή φορολόγηση ή πτώχευση
Δημόσια ανακοίνωση της GEAB N ° 39 (16 Νοέμβρη 2009)

Όπως προβλέψαμε στην LEAP/E2020 τον περασμένο Φεβρουάριο, με την απουσία μεγάλων επανεκτιμήσεων της διεθνούς νομισματικής τάξης, ο κόσμος εισέρχεται τώρα στη φάση της γεωπολιτικής αποσάθρωσης της παγκόσμιας συστημικής κρίσης. Το 2010, καθώς ο προστατευτισμός και η οικονομική και κοινωνική ύφεση θα λάβουν νέα ώθηση, ένας μεγάλος αριθμός κρατών (ή πολιτειών αναφερόμενες στις ΗΠΑ) θα είναι αναγκασμένα να επιλέξουν ανάμεσα σε τρεις βίαιες επιλογές: τον πληθωρισμό, την υψηλή φορολογία ή την αθέτηση του χρέους τους. Όλο και περισσότερες χώρες (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Ευρωζώνης (1), Ιαπωνία, Κίνα (2), ...) έχουν χρησιμοποιήσει όλες τα δημοσιονομικά και νομισματικά όπλα τους στην οικονομική κρίση 2008/2009 και έχουν ξεμείνει χωρίς άλλη εναλλακτική λύση. Ωστόσο, έξω από ιδεολογικά αντανακλαστικά ή σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν με κάθε μέσο τέτοιες οδυνηρές επιλογές, θα προσπαθήσουν να δρομολογήσουν νέα σχέδια ανάπτυξης (με διαφορετικά ονόματα) αν και είναι πλέον σαφές ότι η τεράστια δημόσια προσπάθεια στους προηγούμενους μήνες για να δοθεί ώθηση στην οικονομία δεν είχε καμία επίδραση στον ιδιωτικό τομέα. Πράγματι, ο καταναλωτής-όπως -εμείς-τον γνωρίσαμε κατά τη τελευταία δεκαετία είναι νεκρός, με καμία ελπίδα ανάστασης (3). Γνωρίζοντας ότι το 30 % των οικονομιών των Δυτικών χωρών γίνονται τώρα “οικονομικά ζόμπι “ ( χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, εταιρείες ή ακόμη και κράτη, των οποίων τα σημάδια ζωής οφείλονται μόνο σε ενέσεις ρευστότητας των κεντρικών τραπεζών ), είναι δυνατόν να επιβεβαιωθεί το αναπόφευκτο της "αδύνατης ανάκαμψης" (4). Ο διεθνής και σε κοινωνικό επίπεδο (στο εσωτερικό κάθε χώρας) «καθένα για πάρτη του» κανόνας αρχίζει να υπερισχύει, καθώς και μια γενική υποβάθμιση του Δυτικού κόσμου, με τις Ηνωμένες Πολιτείες στην πρώτη θέση. Στην πραγματικότητα, η Δύση αυτοβυθίστηκε από ηγέτες που αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα του κόσμου μετά την κρίση, που προσφεύγουν σε μεθόδους από τον κόσμο του χθες παρότι αποδείχθηκε η αναποτελεσματικότητα τους.

Σε αυτό το 39ο τεύχος της GEAB, η ομάδα μας για τον λόγο αυτό επέλεξε να αναπτύξει προβλέψεις σχετικά με τις γενικές εξελίξεις του 2010, μια χρονιά που σε σημαντικά κράτη θα δούμε τις επιλογές τους να περιορίζεται σε τρεις βάναυσες επιλογές, πληθωρισμό, υψηλή φορολογία ή πτώχευση, τις οποίες θα αγωνιστούν μάταια να διαφύγουν.
Γνωρίζοντας ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους είναι τα σχέδιά ανάκαμψης (stimulus plans )είναι καταδικασμένα να αποτύχουν, είναι ότι ο καταναλωτής-όπως τον ξέραμε τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι νεκρός, θα αναλύσουμε αυτό το φαινόμενο σε αυτό το τεύχος της GEAB, καθώς και για τη πτώση στις εταιρείες , και για το μάρκετινγκ και την διαφήμιση επιχειρήσεων.
Στον τομέα της Γεωπολιτικής, παρουσιάζουμε μια σειρά προβλέψεις της LEAP/E2020 σχετικά με την Τουρκία μέχρι το 2015 όσον αφορά τόσο το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Φυσικά, θα παρουσιάσουμε επίσης τις συνήθεις μηνιαίες συστάσεις μας, καθώς και τα αποτελέσματα της τελευταίας έρευνας του Ευρωβαρομέτρου ,

Εξέλιξη του Γερμανικού ομοσπονδιακού προϋπολογισμού (1991 - 2010) (Οι εκτιμήσεις για το 2009 και το 2010 δεν περιλαμβάνουν τα πρόσφατα ανακοινωθέν σχέδιο φόρο-απαλλαγών της Άνγκελα Μέρκελ Φ.Π.Α.) - Πηγή: Financial Times / Thomson Reuters, 02/11/2009

ΟΙ χθεσινές συνταγές δεν έχουν αποτέλεσμα στην Παγκόσμια Συστημική Κρίση

Η μόνη δυνατότητα για τα κράτη να ξεφύγουν από αυτές τις τρεις βίαιες επιλογές θα είναι ,είτε η επιστροφή της κατανάλωσης ή ο ιδιωτικός τομέας να αρχίζει εκ νέου να επενδύει. Όμως, σε περίπτωση απουσίας του ενός ή του άλλου θετικού δυναμικού, Τα Κράτη δεν θα έχουν καμία άλλη εναλλακτική λύση το 2010 από την αύξηση των φόρων για να μειώσουν τα- τεράστια δημόσια ελλείμματά τους, ή αλλιώς θα πάνε σε κήρυξη πτώχευσης. Ορισμένες από αυτές τις χώρες (όπως η ΗΠΑ, η Βρετανία, η Ιρλανδία, η Αργεντινή, η Λετονία, ή ακόμη και η Ισπανία, η Τουρκία, το Ντουμπάι ή η Ιαπωνία) θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τις δύο, δείτε και τις τρεις, επιλογές κατά το ίδιο χρονικό διάστημα.

Αλλά οι τάσεις όσον αφορά την κατανάλωση και τις επενδύσεις είναι εξαιρετικά αρνητικές. Ο καταναλωτής που παροτρύνθηκε να εξοικονομήσει χρήματα, για να εξοφλήσει το χρέος του και, γενικότερα, να απορρίψει (οικιοθελώς ή μη) το δυτικό μοντέλο κατανάλωσης τα τελευταία τριάντα χρόνια (5) στο οποίο οφείλεται η ανάπτυξη, στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασιλείου, ιδίως, έγινε σχεδόν εξ ολοκλήρου εξαρτώμενη από αυτόν (6).

Εν τω μεταξύ, εταιρείες, λόγω της έλλειψης ορατότητας (στο να έχουν θετικά αποτελέσματα) ή λόγω των αρνητικών προβλέψεων τους, περικόπτουν τις επενδύσεις τους , Η κατάσταση γίνεται πιο εμφανής λόγω του περιορισμού της πίστωσης των Τραπεζών (7). Οι δημόσιες επενδύσεις, επίσης, έχει φθάσει στα όριά τους: θα είναι ουσιαστικά αδύνατο να επεκτείνουν ή να ανανεώσουν τα προηγούμενα σχέδια ανάκαμψης αυξάνοντας υπερβολικά τα δημόσια ελλείμματα που στη συνέχεια, θα αντιμετωπίζουν, στο τέλος του 2010, με τουλάχιστον δύο από τις τρεις βίαιες επιλογές (8). Τα κράτη εκτίθενται πράγματι σε αύξηση της πίεσης (από το ευρύ κοινό, τα εποπτικά όργανα, τους ιδιώτες επενδυτές) (9) για την κακή ισορροπία , βλ. επικίνδυνη, των προϋπολογισμών. Με άλλα λόγια, οι δημόσιες επενδύσεις την περίοδο 2010/2011 είναι καταδικασμένες να συρρικνωθούν.

Η ζήτηση από το εξωτερικό είναι τελείως επηρεασμένη: ο καθένας θέλει να εξάγει, προκειμένου να βρει στο εξωτερικό τους άπληστους καταναλωτές , ή την εταιρεία επενδύσεων που δεν μπορεί πλέον να βρεθεί στη πατρίδα.

Ο μεγάλος μύθος είναι ότι η Ασία, και ιδίως η Κίνα, θα παρέχει αυτό το «νέο δυτικού στυλ καταναλωτή». Εκτός από το γεγονός ότι πολλοί θα θεωρούνται (καταναλωτές) λίγοι όμως θα επιλέγονται μεταξύ των μη-Κινέζων ή των μη Ασιατών για να απολαύσουν την αγορά της περιοχής, θα ήταν υποτίμηση δε του συστημικού χαρακτήρα της παγκόσμιας κρίσης να φανταστεί κανείς ότι ο νέος αυτός καταναλωτής θα είναι τόσο άπληστος όπως και ο πλέον ετοιμοθάνατος δυτικός καταναλωτής. Η βιομηχανία πολυτέλειας και τα τρέχοντα δεινά της στην Ασία καταδεικνύουν σαφώς την κατάσταση αυτή.

Συγκριτική εξέλιξη του ΑΕΠ στο Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη διάρκεια της κάθε ύφεσης μετά την κρίση του 1930 (σε μήνες, από την επίσημη έναρξη της κάθε ύφεσης ) - Πηγή - National Institute of Economic Review, 10/2009


Έτσι τι μένει;

Η « Ζόμπι-οικονομία» αντιπροσωπεύει σήμερα ένα σημαντικό μέρος της παγκόσμιας οικονομίας

Οι κεντρικές τράπεζες συνεχίζουν να παρέχουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές με ρευστότητα, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή η τεράστια ποσοτική προσπάθεια θα οδηγήσει σε κάποια ποιοτική άνοδο στην πραγματική οικονομία. Στις ΗΠΑ και ιδιαίτερα στην Αγγλία, καθώς συνεχίζουν να προσποιούνται ότι η κρίση δεν αντικατοπτρίζει ένα γενικό πρόβλημα της αφερεγγυότητας (των τραπεζών, των καταναλωτών, των δημόσιων οργανισμών και των επιχειρήσεων), «περιμένοντας τον Γκοντό» που θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη ραγδαία αύξηση του πληθωρισμού, και την κατάρρευση του νομίσματος και του δημόσιου χρήματος.

Απτόητα τα κράτη εξακολουθούν να υφίστανται τις συνέπειες των λαθών των Τραπεζών, ωστόσο εξακολουθούν να ακούνε συμβουλές από τους Τραπεζίτες ». Έτσι έχτισαν ένα χρέος εκ πρώτης άποψης παράλογο και σε απαράδεκτο ποσοστό, και τώρα είναι στα πρόθυρα της δραστικής περικοπής των δημοσίων δαπανών (10) και τη σημαντική αύξηση των φόρων σε μια προσπάθεια να αποφύγουν την πτώχευση (11).

«Οικονομικά Ζόμπι »(12), δημόσια και ιδιωτικά , αντιπροσωπεύουν τώρα ένα μεγάλο μέρος της δυτικής και της κινεζικής οικονομίας: αντικειμενικά πτωχευμένα κράτη (όπως η Αγγλία και η Αμερική ), τα οποία δεν τολμά κανείς τεχνικά να τα δηλώσει σαν τέτοια?

Οι χρηματοπιστωτικές αγορές ανεβαίνουν χάρη στην ευγενική χορηγία ρευστότητας που προσφέρουν οι κεντρικές τράπεζες (16) πρόθυμες να δώσουμε πίσω στον υποψήφιο καταναλωτή την αίσθηση του πλούτου, με την ελπίδα ότι θα αρχίσουν και πάλι να είναι ο εαυτός του και να αρχίσει να καταναλώνει, ενώ στην πραγματικότητα όλες οι κατηγορίες αξιόγραφων (17), όπως ο χρυσός, για παράδειγμα, επίσης ανεβαίνει (ακόμα πιο γρήγορα στις περισσότερες περιπτώσεις), αναφέροντας σαφώς, ότι ο πληθωρισμός έχει πράγματι επιστρέψει.

Οι άνεργοι συσσωρεύονται κατά δεκάδες εκατομμύρια μέσα και έξω από τα επίσημα στοιχεία, γεγονός που υποδηλώνει ότι το 2010 θα είναι μια σκληρή χρόνια ,μιλώντας κοινωνικά, ενώ τίθενται σε προστατευτισμό για να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας (μέσω της τιμολόγησης, των περιβαλλοντικών ή υγειονομικών φραγμών, είτε μέσω απλών ανταγωνιστικών υποτιμήσεων), ενώ οι κυβερνήσεις αναρωτιέμαι πόσο ακόμα περισσότερο μπορούν να αντέξουν το συνολικό κόστος της τόσο μεγάλης ανεργίας όταν δεν υπάρχει ανάκαμψη στον ορίζοντα (18).



Εξέλιξη του ποσοστού ανεργίας στην Ευρωζώνη και στις ΗΠΑ (1991 - 2009) - Πηγές: Eurostat, Υπηρεσία Στατιστικών Εργασίας, Morgan Stanley


Η LEAP/E2020 έγραψε τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2009, ότι εάν το διεθνές νομισματικό σύστημα δεν επανεξεταστεί πλήρως πριν από το καλοκαίρι του 2009, ο κόσμος αναπόφευκτα θα κινηθεί προς μια κατάσταση παγκόσμιας γεωπολιτικής αποσάθρωσης, ένα είδος παγκόσμιας πολύ «μεγάλης ύφεσης», με κέντρο , το πυλώνα της κατάρρευσης του κόσμου του χθες, τις ΗΠΑ. Σ’ αυτό το σημείο βρισκόμαστε σήμερα (19). Ακόμη και με παραποιημένα στοιχεία (20) δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί το επίπεδο της επιδείνωσης της παγκόσμιας οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης ούτε η κάθοδο στην κόλαση της αμερικανικής οικονομίας και κοινωνίας. Η πραγματικότητα θα εμφανίζεται σαφής και θα είναι προφανής σε όλους με την έναρξη του δεύτερου τριμήνου του 2010. Σε αυτό το GEAB N ° 39, όπως και κάθε μήνα, η ομάδα μας προσπαθεί να προβλέψει τις κύριες τάσεις, έτσι ώστε ο καθένας, προσωπικά ή επαγγελματικά, να μπορεί να ετοιμαστείτε για μια δύσκολη χρονιά σαν το 2010, ένα έτος όπου συνταγές του χθες θα αποδειχθεί αναποτελεσματικές όσον αφορά τον περιορισμό της παγκόσμιας συστημικής κρίσης.

---------
Σημειώσεις:

(1) Μεταξύ αυτών των βασικών χωρών, μόνο η Άνγκελα Μέρκελ στη Γερμανία μπορεί να κάνει κάτι ακόμα, και θα το κάνει: πράγματι, η Γερμανίδα καγκελάριος έχει αποφασίσει να ξεκινήσει ένα νέο σχέδιο κινήτρων με βάση ... τις φορολογικές ελαφρύνσεις. Είναι δύσκολο να είσαι τόσο αιθεροβάμων και αποσυνδεμένος από την πραγματικότητα της κρίσης! Η Γερμανία πρέπει να αναμένει τώρα μια σημαντική επιδείνωση της δημοσιονομικής κατάστασης της από τα τέλη του 2010 ..., καθώς και σημαντική αύξηση των φόρων για την ελάφρυνση της δημοσιονομικής πανωλεθρίας. Σύμφωνα με την ομάδα μας, η σημερινή ιδεολογική τύφλωση του δυτικών ηγετών σε φορολογικά θέματα είναι ίδια με εκείνη των κομμουνιστικών ηγετών κατά τους πρώτους μήνες του 1989: δεν υπάρχει η κατανόηση του απολύτου γεγονότος ότι οι προηγούμενες συνταγές δεν λειτουργούν πλέον. Ακριβώς όπως το "αντικείμενο καλός κομμουνιστής" δεν ήταν πλέον διατεθειμένος να υπακούει παθητικά, ο «καλός δυτικός» καταναλωτής δεν είναι πλέον διατεθειμένος να καταναλώνει ενεργά. Αλλά κανείς δεν είπε ποτέ ότι η Άνγκελα Μέρκελ, ο Νικολά Σαρκοζί ή ο Barack Obama καταλαβαίνουν τίποτα από οικονομία.

(2) η Κίνα μπορεί να αντέξει ακόμη ένα σχέδιο ανάκαμψης, αλλά το Κινέζικο πρόβλημα, όπως έχει ήδη αναλυθεί από την LEAP/E2020, είναι ο χρόνος που απαιτείται για την επαρκή εγχώρια ζήτηση να βγει και να αντισταθμίσει την κατάρρευση των εξαγωγών. Σε αυτή την περίπτωση, κανένα σχέδιο κινήτρων στον κόσμο δεν μπορεί να «αγοράσει» το χαμένο χρόνο, αυτή τη δεκαετία, που οι Κινέζοι χρειάζονταν για να αναπτυχθεί μια σημαντική εγχώρια ζήτηση. Το 2010, μόλις το προπέτασμα καπνού που παράγεται τεχνητά εκτονωθεί και η παραγωγή θα πρέπει να διοχετευτεί, όλοι θα δουν ότι η παραγωγή αυτή δεν πουλήθηκε ... από την έλλειψη αγοραστών.

(3) Αυτό το βίντεο-κλιπ δείχνει πολύ καλά, με πολύ χιούμορ, τη ριζική αλλαγή στο τρόπο κατανάλωσης, που πραγματοποιείται σήμερα στις ΗΠΑ.

(4) Βλέπε GEAB N ° 37

(5) Θα αναπτύξουμε αυτή η ανάλυση σε άλλο κεφάλαιο του παρόντος GEAB N ° 39.

(6) Το 2008, η κατανάλωση των νοικοκυριών αντιπροσώπευε το 70 % του ΑΕΠ των ΗΠΑ και 64% του ΑΕΠ του Ηνωμένου Βασιλείου, έναντι 56% του γερμανικού ΑΕΠ και 36% του κινεζικού ΑΕΠ.

(7) Πηγές: MarketWatch, 09/11/2009; IrishTimes, 27/10/2009

(8) Σύμφωνα με την LEAP/E2020, η πικρή ειρωνεία της κατάστασης έγκειται στο γεγονός, ότι κράτη αρνούνται σήμερα να αντιμετωπίσουν την προοπτική των τριών βάρβαρων επιλογών που θα τους επιτρέψει να επιλέξουν την καλύτερη περίπτωση, ανάμεσα στις τρεις επιλογές, καταδικάζοντας τον εαυτό τους να υποφέρουν τουλάχιστον με τις δύο από αυτές την ίδια στιγμή, στα τέλη του 2010. « Κάνοντας ένα βήμα πίσω για ένα χειρότερο άλμα" σαν να λέμε ...

(9) Επειδή είναι τόσο αντιλαϊκό , το «δεύτερο» Αμερικάνικο σχέδιο ανόρθωσης (στην πραγματικότητα το τρίτο, αν λάβουμε υπόψη το νομοσχέδιο του Μπούς για μείωση φόρου το 2008) είναι στο στάδιο της προετοιμασίας στο πλαίσιο ενός μη "ανιχνεύσιμου" σχεδίου. Θα αποτελείται από ένα σύνολο διαφορετικών μέτρων που η διοίκηση Ομπάμα θα αποφύγει να παρουσιάσει σαν ένα μοναδικό νομοσχέδιο, προκειμένου να αποκρύψουν την πραγματική του φύση. Στην ίδια κατηγορία, θα βρείτε επίσης και «μεγάλο εθνικό δάνειο» της γαλλικής κυβέρνησης που ο Νικολά Σαρκοζί προσποιείται ότι είναι μια μακροπρόθεσμη επένδυση, αλλά που οι Βρυξέλλες θα προσθέσουν στο γαλλικό χρέος σαν ένα απλό βραχυπρόθεσμο οικονομικό σχέδιο κινήτρων. Αυτό λέγεται αναποτελεσματική πολιτική για να κρύψεις αναποτελεσματικές πολιτικές ... πω ,πω μια νίκη επί της κρίσης! Πηγές: TheKatyCapsule, 22/10/2009


(10) Ο ΟΟΣΑ είναι σαφής ως προς αυτό: για να το ξεπεράσουν, οι δυτικές χώρες θα πρέπει να προχωρήσουν σε δραστικές περικοπές στον τομέα της εκπαίδευσης, της υγείας, των κοινωνικών προγραμμάτων ... η Ιρλανδία, ήταν το τέλειο μοντέλο για τον ίδιο ΟΟΣΑ, την ΕΕ ή το ΔΝΤ δύο χρόνια πριν , θα αρχίσει να οδηγεί τον χορό: πρώτα στη φρενίτιδα της υπερ-φιλελεύθερη κατανάλωσης, θα είναι επίσης και πρώτη στην εφαρμογή υπερ-φιλελεύθερης λιτότητας. Δεν υπάρχει αμφιβολία τότε , ότι οι μεγάλες διαδηλώσεις θα αρχίσουν να γεμίζουν τους δρόμους των μεγάλων πόλεων της χώρας. Πηγές: FinancialTimes, 22/09/2009, RTE News, 06/11/2009

11) Πηγή: EUobserver, 10/11/2009

(12) Αξίζει για ανάγνωση ο λεπτομερής ορισμός της «οικονομίας ζόμπι», όπως προτείνεται από το PA Consulting Group στις 10/11/2009.

13) Βολτάροντας στη Βόρεια Αμερική και σε ευρωπαϊκές πόλεις είναι ένας καλός τρόπος για να συνειδητοποιήσεις ότι, αν και υπάρχουν , πολλά εμπορικά σήματα που είναι ακόμα φωτεινά για να προσελκύσουν αγοραστές, είναι στην πραγματικότητα οι παραπλανητικές εμφανίσεις των σε πτώχευση επιχειρήσεων που διατηρούνται τεχνητά στη ζωή με τη βοήθεια του δημοσίου χρήματος ή την αβέβαιη αναδιάρθρωση τους , όπως στην περίπτωση της CIT, GM, Chrysler, Saab, Opel, Karstad, Quelle, Iberia, Alitalia, ... Προφανώς, τα πράγματα κινούνται κανονικά, αλλά στην πραγματικότητα μιας ασθένεια χτυπά βαθύτερα όλο και περισσότερο τα εταιρικά εργοστάσια, που γεμίζουν με αληθινά ζόμπι. Στην Κίνα, τα ζόμπι γίνονται από όλα τα εργοστάσια που διατηρούνται σε λειτουργία όχι χάρη στους πελάτες, αλλά λόγω επιχορήγησης . Όλοι αυτοί οι "οικονομικά νεκρο-ζώντανοι » είναι το αποτέλεσμα της σταδιακής ένεσης στην πραγματική οικονομία με 20.000 και 30.000 δισεκατομμύρια σε αξιόγραφα-φαντάσματα , όπως περιγράφηκε προηγουμένως στο GEAB.

(14) Πηγή: Bloomberg, 02/11/2009

15) Η έκφραση «Τράπεζα ζόμπι » έχει ακόμη τον ορισμό της στην Wikipedia.

(16) Πηγή: Financial Times, 22/10/2009

(17) Εκτός των ακινήτων.

(18) Γνωρίζοντας ότι κάθε θέση απασχόλησης που δημιουργείται κοστίζει περίπου 324.000 δολάρια (σύμφωνα με τα στοιχεία του Λευκού Οίκου), μπορεί κανείς να αναρωτηθεί πόσο περισσότερες τέτοιες αντιπαραγωγικές πολιτικές μπορεί να συνεχιστούν. Πηγή: Global Economic Trend Analysis, 31/10/2009

(19) Όσοι ακόμη αμφιβάλετε ότι η σημερινή κρίση έχει προκαλέσει σημαντική επιτάχυνση του χρόνου θα πρέπει να διαβάσετε αυτό το άρθρο του Michael Klare που έχει δημοσιευθεί στην TomDispatch στις 26/10/2009, δείχνοντας πως οι προβλέψεις για παρακμή των ΗΠΑ μέχρι το 2025, όπως αναλύεται πριν από ένα χρόνο από τη CIA είναι στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό που γίνεται στην πραγματικότητα ήδη κάτω από τη μύτη μας.

(20) Ακόμη και τώρα το CNBC αναφέρει το γεγονός, περιγράφοντας εκτενώς τα προηγούμενα GEAB. Πηγή: CNBC, 11/09/2009

http://www.leap2020.eu/GEAB-N-39-is-available!-Global-systemic-crisis-States-faced-with-three-brutal-options-in-2010-inflation,-high-taxation_a3995.html