Οι δείκτες...

... με τους οποίους οι οικονομολόγοι παρακολουθούν την πορεία της οικονομίας είναι πολλοί: ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, καταναλωτική δαπάνη, επιχειρηματική εμπιστοσύνη κ.λπ. Αυτούς τους δείκτες μετρούν τώρα στην αμερικανική οικονομία και λένε πως βρίσκεται κοντά στην ανάκαμψη. Υπάρχει όμως ένας άλλος δείκτης που δείχνει πως οι παρενέργειες της οικονομικής κρίσης στην κοινωνία όχι μονάχα δεν τελείωσαν, αλλά μόλις τώρα αρχίζουν: 4,7 εκατομμύρια υποθέσεις εκδικάστηκαν τη χρονιά που φεύγει στα δικαστήρια της Νέας Υόρκης. Και όπως σημειώνουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», αυτός ο πρωτοφανής αριθμός είναι ένας αδιάψευστος μάρτυρας της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας.

Οι φάκελοι...
... που σχηματίζουν σωρούς πάνω στα γραφεία των δικαστών της Νέας Υόρκης αφορούν σε υποθέσεις ανεξόφλητων χρεών, σε πτωχεύσεις και σε επεισόδια ενδοοικογενειακής βίας, καθώς οι απολύσεις και οι εξώσεις διασπούν τον κοινωνικό ιστό. Αυτές οι υποθέσεις είναι το βαρόμετρο αυτών των δύσκολων καιρών. «Τα προβλήματα της κοινωνίας έρχονται και μας βρίσκουν στα γραφεία μας», λέει ο αρχιδικαστής της Νέας Υόρκης Τζόναθαν Λίπμαν. «Έχουμε γίνει ο θάλαμος εντατικής θεραπείας της κοινωνίας». Παρόμοια είναι και τα στοιχεία από άλλα δικαστήρια της χώρας. Στη Φλόριντα, οι κατασχέσεις αυξήθηκαν 446% από το 2006. Στην Αριζόνα, οι εξώσεις τριπλασιάστηκαν πέρυσι. Και οι περιπτώσεις ανθρώπων που οδηγούνται λόγω στρες στα ψυχιατρεία έχουν πολλαπλασιαστεί. Στη Νέα Υόρκη...
... οι αγωγές εξώσεων αυξήθηκαν 84% τα τέσσερα τελευταία χρόνια. «Όποιος δεν έχει βρεθεί μπροστά σε 30-40 ανθρώπους που αγωνιούν μήπως χάσουν τα σπίτια τους, δεν μπορεί να καταλάβει πόσο ήταν σοβαρή αυτή η κρίση», λέει μία δικαστής οικογενειακών υποθέσεων. Από την έδρα της βλέπει κάθε μέρα οικογένειες που κάποτε ανήκαν στη μεσαία τάξη να στέκονται μπροστά της με οργή και συντριβή. «Βλέπω μπροστά μου τις συνέπειες που καταστρέφουν την οικογενειακή δομή», λέει η δικαστής. Στο δικαστήριό της, άνθρωποι που κάποτε ανέρχονταν την επαγγελματική και κοινωνική κλίμακα, τώρα δεν έχουν να αφηγηθούν παρά μονάχα προσωπικές ιστορίες απόγνωσης και καταστροφής: κομμένα τηλέφωνα, παιδιά τα οποία δεν μπορούν να στείλουν πια σε παιδικούς σταθμούς, διαζύγια.

Τα αστικά...
... δικαστήρια πλημμυρίζουν από τις ιστορίες ανθρώπων που κάποτε δανείστηκαν με ευκολία και που τώρα δεν έχουν πια το απαραίτητο εισόδημα για να ξεπληρώσουν το χρέος τους. Οι υποθέσεις που αφορούν σε πιστωτικές κάρτες μοιάζουν με μονόπρακτα θεατρικά έργα της κρίσης, που εκτυλίσσονται μέσα στις δικαστικές αίθουσες όχι τόσο δραματικά όσο οι εξώσεις, αλλά πάντως το ίδιο συγκλονιστικά. «Βλέπεις πολλούς που έχουν χάσει τη δουλειά τους, με ό,τι τους έχει απομείνει στην τσέπη από τον τελευταίο τους μισθό, λίγο προτού βρεθούν στον δρόμο», λέει ο δικαστής Άνιλ Σινγκ. Κρίνοντας από τις υποθέσεις που δικάζει, δυσκολεύεται να διακρίνει τα σημάδια οικονομικής ανάκαμψης που διακρίνουν οι οικονομολόγοι. «Βλέπω μονάχα συντρίμμια», λέει. «Και νομίζω πως τα πράγματα θα χειροτερέψουν τα επόμενα δύο χρόνια».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4553248