Θανάσης Γκαϊφύλλιας Βαθιές οι ρίζες

Σ αυτόν τον ήλιο πίστεψα
Σ αυτά τα βράχια ξεκουράστηκα
Κι έτσι θαρρώ σ αγάπησα
Σαν πρώτη πρώτη αγάπη
Σαν κοριτσίστικα φιλιά
Σαν αδερφό στην ξενιτιά
Βαθιές οι ρίζες πώς να φύγεις απ τον τόπο σου
«Τ αηδόνια δεν σ αφήνουν να κοιμηθείς στις Πλάτρες»
Βαθιές οι ρίζες πώς να φύγεις απ τον τόπο σου
Στην πλάτη μου δυο δράκοντες
Το σπίτι μου γέμισε άρχοντες
Κι η μέρα μου ατέλειωτη
Χωρίς ψωμί και συντροφιά
Με νανουρίζουν με βιολιά