Συγκλονίζει το σκάνδαλο μεγαλοτραπεζιτών

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

ΠΡΟΒΑ ΤΖΕΝΕΡΑΛΕ για διαλεύκανση του σκοτεινού κόσμου των χρηματιστηριακών παραγώγων θεωρείται η δίκη κατά των υπευθύνων τεσσάρων γνωστών τραπεζών (Deutsche Bank, Depfa, UBS και JP Morgan), που ξεκίνησε πρόσφατα στο Μιλάνο.  

 
Η Deutsche Bank ήταν μια από τις τέσσερις τράπεζες που προσέλαβε ως αναδόχους του ομολογιακού δανείου ο δήμος του Μιλάνου. Εντεκα τραπεζίτες και δύο πρώην υπάλληλοι της δημαρχίας κατηγορούνται ότι ζημίωσαν τον δήμο με πάνω από 100 εκατ. ευρώ μέσα από ένα swap αξίας 1,68 δισ. ευρώ που έγινε το 2005. Η συμφωνία αφορούσε τριακονταετή ομόλογα που είχε εκδώσει ο δήμος. Ηταν η μεγαλύτερη ομολογιακή έκδοση στην οποία είχε προβεί ιταλική πόλη.
Ο δήμος του Μιλάνου είχε προσλάβει τις τέσσερις τράπεζες ως αναδόχους για την έκδοση του ομολογιακού δανείου των 1,68 δισ. ευρώ με σταθερό επιτόκιο. Παράλληλα υπέγραψε συμφωνίες swap (ανταλλαγής) με τις ίδιες τράπεζες, η οποία επέτρεπε την ανταλλαγή του σταθερού επιτοκίου με κυμαινόμενο, θέλοντας να εκμεταλλευθεί το γεγονός ότι τα επιτόκια υποχωρούσαν εκείνη την περίοδο.
Οι προσδοκίες ωστόσο διαψεύστηκαν και τα επιτόκια της ευρωζώνης άρχισαν να αυξάνονται. Τα επιτόκια με τα οποία δάνειζε στους πλειστηριασμούς χρήματος η ΕΚΤ ήταν την περίοδο της συμφωνίας στο 2% και αυξήθηκαν στο 4%, το 2007, όταν άρχισε η έρευνα για την υπόθεση αυτή.
Δύο είναι οι βασικές κατηγορίες. Πρώτον ότι οι τράπεζες παραπλάνησαν τον δήμο για τα οικονομικά πλεονεκτήματα της συμφωνίας και ότι δεν επεξήγησαν επαρκώς τους όρους της συμφωνίας, με αποτέλεσμα ο δήμος να επιβαρυνθεί με επιπλέον κόστος 56 εκατ. ευρώ, πέραν των προμηθειών που πλήρωσε και οι οποίες εκτιμώνται στα 50 εκατ. ευρώ. Ετσι τώρα ο δήμος ζητάει αποζημιώσεις ύψους 239 εκατ. ευρώ.
Στην Ιταλία μια νομοθετική τροπολογία το 2001 επέτρεψε στους δήμους να αναζητήσουν δανεικά στη διεθνή αγορά. Φαίνεται όμως ότι το... παράκαναν και, σήμερα, περί τις 500 μεγάλες και μικρές ιταλικές πόλεις υπολογίζεται, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της τράπεζας της Ιταλίας, ότι αντιμετωπίζουν ζημιές ύψους 2,5 δισ. ευρώ από ανάλογες συμφωνίες με παράγωγα.
Η οικονομική εφημερίδα «Il Sole 24 Ore» ανεβάζει το ποσό στα 35,5 δισ. ευρώ, στο ένα τρίτο σχεδόν των συνολικών χρεών των τοπικών αυτοδιοικήσεων στις μέρες μας. Κάποια δημοσιεύματα του ιταλικού τύπου μάλιστα ανεβάζουν τον αριθμό των πόλεων που εμπλέκονται σε 3.000.
Η υπόθεση άρχισε να έρχεται στο φως όταν η πόλη του Τάραντα χρεοκόπησε το 2006. Ανάλογες υποθέσεις έχουν ξεσπάσει και σε άλλες περιοχές της Ιταλίας. Για παράδειγμα, στην Πούλια, οι δικαστές απαγόρευσαν στην Bank of America να κάνει δουλειές με τους δήμους για δύο χρόνια εν μέσω κατηγοριών ότι παραπλάνησε και αυτή τις δημοτικές αρχές σε ανάλογες συμφωνίες παραγώγων. Ερευνες διεξάγονται και κατά της ιαπωνικής Nomura για ανάλογη απάτη με τις τοπικές αρχές της Λιγουρίας το 2004.
Η πόλη της Πεσκάρα έχει επίσης προσφύγει κατά των τραπεζών UniCredit SpA and BNL (θυγατρική της γαλλικής ΒΝΡ Paribas) για συμφωνία swaps επιτοκίων αξίας 108 εκατ. ευρώ.
Η υπόθεση ξεφεύγει από τα ιταλικά σύνορα, καθώς έχει αρχίσει να διερευνάται διεθνώς ο ρόλος της Goldman Sachs στις περιβόητες συμφωνίες swaps του 2001 με την ελληνική κυβέρνηση. Στη χώρα μας εκκρεμεί άλλωστε ακόμη η δικαστική διαλεύκανση της υπόθεσης της χρηματιστηριακής εταιρείας Ακρόπολις που μεσολάβησε για την πώληση των περιβόητων δομημένων ομολόγων της JP Morgan στα ασφαλιστικά ταμεία. 
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=28/03/2010&id=145872
Σημ.axinosp:Ψάχνουν οι Πολιτικοί την χαμένη τους αξιοπιστία, σίγουρα δεν την βρήκαμε εμείς !!