«Εθνοσωτήρας» ο Τρισέ;

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η απόφαση των ηγετών της ευρωζώνης ήταν μια κακή απόφαση για την Ελλάδα, παρά τις προσπάθειες για ευνόητους λόγους πολιτικής σκοπιμότητας να παρουσιαστεί ως δήθεν ευνοϊκή για τη χώρα μας. Λύση ευρωπαϊκή ζητούσε ο πρωθυπουργός, λύση με «ουσιώδη χρηματοδότηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου» αποφάσισαν οι ηγέτες των «16» της Ευρωζώνης.
Στήριξη τώρα ώστε να μπορεί να δανειστεί η ελληνική κυβέρνηση με λογικά επιτόκια ζητούσε ο πρωθυπουργός, στήριξη μόνο αν η Ελλάδα βρεθεί στο χείλος της χρεοκοπίας και αδυνατεί να δανειστεί, αποφάσισαν οι ομόλογοί του. Φρόντισαν μάλιστα να ξεκαθαρίσουν στην απόφασή τους ότι ο στόχος αυτού του μηχανισμού της υποτιθέμενης βοήθειας αποκλειστικά και μόνο σε περίπτωση έσχατης ανάγκης «δεν θα είναι να παρέχει χρηματοδότηση με τα μέσα επιτόκια της Ευρωζώνης»!

Την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενη η κυβέρνηση, αφού δεν μπόρεσε να αποσπάσει τίποτα στη σύνοδο των πολιτικών ηγετών, υπερπροβάλλει την απόφαση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ζαν - Κλοντ Τρισέ να συνεχίσει να δέχεται και μετά το τέλος του 2010 υποβαθμισμένης αξιολόγησης κρατικά ομόλογα ως ενέχυρο από τις εμπορικές τράπεζες για να τους χορηγεί ρευστότητα. Κατά παράδοξο τρόπο, αυτή η απόφαση του Τρισέ επιχειρείται να εμφανιστεί περίπου ως... «εθνική επιτυχία».

Είναι ανάγκη να τοποθετήσουμε τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις. Η απόφαση του Τρισέ ελήφθη για να διαφυλάξει τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών τραπεζών που έχουν δανείσει την Ελλάδα. Μόνο οι γαλλικές, οι ελβετικές και οι γερμανικές τράπεζες κατέχουν ελληνικά κρατικά ομόλογα αξίας άνω των 150 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αλίμονο αν ο Τρισέ και η ΕΚΤ άφηναν να μετατραπούν τα ελληνικά ομόλογα σε άχρηστα «ομόλογα - σκουπίδια»! Τι θα έκαναν αυτές οι ευρωπαϊκές τράπεζες; Γι’ αυτό άλλωστε και ο κορυφαίος Γερμανός τραπεζίτης, ο Γιόζεφ Ακερμαν της Ντόιτσε Μπανκ βγήκε ανοιχτά υπέρ της άμεσης βοήθειας προς την Ελλάδα, διαφωνώντας δημοσίως με την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, τονίζοντας χωρίς περιστροφές ότι η αδιαλλαξία της θέτει σε κίνδυνο τις γερμανικές τράπεζες.

Τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών τραπεζών προωθούσε ο Τρισέ και προ μηνών, όταν δήλωσε πως στο τέλος του 2010 θα πάψει η ΕΚΤ να δέχεται ως ενέχυρο υποβαθμισμένα κρατικά ομόλογα. Εδωσε έτσι το σύνθημα στις ευρωπαϊκές τράπεζες να κερδοσκοπήσουν σε βάρος της χώρα μας, «γδέρνοντάς» την με υψηλά επιτόκια και συσσωρεύοντας υπερκέρδη από τη διαφορά των επιτοκίων. Τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών τραπεζών προωθεί και τώρα, κάνοντας την αντίστροφη δήλωση.

Διασφαλίζει τη δυνατότητά τους να καταθέτουν τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρο στην ΕΚΤ και να παίρνουν από αυτήν ισόποσα δάνεια με επιτόκιο... 1% ως 1,5%, διαθέτοντας εφόσον το επιθυμούν ένα τμήμα αυτών των χρημάτων για να αγοράσουν και πάλι ελληνικά ομόλογα με επιτόκιο... 6,2% ως 6,4%!

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν κάθε λόγο να είναι πανευτυχείς με την απόφαση του Τρισέ. Επειδή δε «μαζί με τον βασιλικό ποτίζεται κι η γλάστρα», ακόμη ευτυχέστερες είναι οι ελληνικές τράπεζες, οι οποίες το τελευταίο διάστημα αντιμετωπίζουν πιεστικότατα προβλήματα ρευστότητας καθώς πανικόβλητοι καταθέτες μεταφέρουν δισεκατομμύρια ευρώ σε τράπεζες του εξωτερικού ως αποτέλεσμα των ανερμάτιστων κυβερνητικών δηλώσεων περί ενδεχόμενης προσφυγής της κυβέρνησης στο ΔΝΤ. Απομένει βεβαίως να διαπιστωθεί στην πράξη αν αυτή η άκρως αναγκαία ενίσχυση της ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών χάρη στην απόφαση του Τρισέ θα διοχετευθεί στις πεινασμένες για κεφάλαια κίνησης επιχειρήσεις ή αν θα κατευθυνθεί αποκλειστικά σε κερδοσκοπικές δραστηριότητες.

Η απόφαση Τρισέ διασφαλίζει επίσης ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει να μην έχει κανένα πρόβλημα να δανείζεται, όπως άλλωστε ουδέποτε είχε μέχρι τώρα. Δεν έχει όμως καμία απολύτως σχέση οργανική με το κρισιμότατο σήμερα για την ελληνική κυβέρνηση ζήτημα: με τι επιτόκιο θα δανείζεται;

Αυτό θα το μάθουμε μόνο όταν η κυβέρνηση πάει στο ταμείο, εκδίδοντας τα νέα ομόλογά της. Εκεί θα δούμε αν θα κερδίσει κάτι και η χώρα, εκτός από τις τράπεζες που σίγουρα κέρδισαν πολλά από τον Τρισέ.

Λυδία λίθος
Πόσο θα πέσουν τα επιτόκια;

Πλησιάζει η ώρα της αλήθειας. Στα επόμενα 24ωρα η κυβέρνηση Παπανδρέου θα εκδώσει νέα ομόλογα. Τι επιτόκιο θα την υποχρεώσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες να προσφέρει για να αγοραστούν; «Η έκδοση ελληνικών ομολόγων θα αποτελέσει τεστ για το πακέτο διάσωσης» ήταν προχθές ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Η εφημερίδα του Λονδίνου έχει απόλυτο δίκιο. Αν δεν πέσουν τα επιτόκια, έστω κατά μία εκατοστιαία μονάδα από το τοκογλυφικό ύψος που βρίσκονται, η αποτυχία θα είναι πλήρης. Οι ηγέτες της ευρωζώνης πάντως έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να ενθαρρύνουν τους... κερδοσκόπους, αποφασίζοντας ότι ούτε τα κράτη της ΕΕ θα μας δανείσουν ποτέ με το μέσο επιτόκιο της Ευρωζώνης!

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=10895019

Σημ.axinosp:Το πρόβλημα δεν είναι τα επιτόκια ή το spread. Το πρόβλημα είναι το συνολικό χρέος που έχει φτάσει σε ύψη που δεν παλεύεται. Όχι αγαπητέ GAP δεν θα σε κακολογήσουμε αν κυρήξεις στάση πληρωμών και αναδιαπραγμάτευση του εξωτερικού δημόσιου χρέους ίσα -ίσα θα σε ευγνωμονούμε.

Εφόσον η ΕΕ δεν κάνει δημοσιονομική ένωση όπου τα κράτη της Ευρωζώνης θα καταθέτουν τους προϋπολογισμούς τους στην ΕΚΤ και αυτή θα τους χορηγεί άτοκα τις απαιτούμενες πιστώσεις, αλλά για την ΕΕ υπάρχουν μόνο οι Τράπεζες , τότε η μόνη επιλογή που έχει η Ελλάδα και ολόκληρος ο Μεσογειακός Νότος είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη

Μαζί με την στάση πληρωμών και αναδιαπραγμάτευση του χρέους η νέα δραχμή θα είναι η μόνη περίπτωση που θα δώσει μια νέα ώθηση στην Ελληνική Οικονομία. Να δείτε τότε τα Spread πόσο θα πέσουν γιατί απλά δεν θα χρειαζόμαστε να δανειστούμε από τις Τράπεζες για μισθοδοσίες δημοσίων υπαλλήλων και έξοδα του Κράτους.

Η επαναβιομηχάνιση της χώρας και η συνεργασία με Βιομηχανικές χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία οι οποίες δανείζουν με πολύ χαμηλότερα επιτόκια από ότι δανείζουν Αμερικάνικες και Ευρωπαϊκές Τράπεζες θα μας δώσουν ένα συγκριτικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που δεν το έχουμε τώρα με τα Γερμανικά προϊόντα.

Το δίλλημα για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και αποχώρησης από την ΕΕ, θα το αντιμετωπίσει έτσι και αλλιώς η οποιαδήποτε Ελληνική Κυβέρνηση, τωρινή ή μέλλουσα ,βλέποντας εκ των πραγμάτων ότι το δημοσιονομικό πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί στα πλαίσια αυτής της μορφής αποτυχημένης Ευρωπαϊκής Ένωσης.