Από τους δρόμους , στους καναπέδες

Ιούλης 1965.
Ο πρώτος Ιούλης της μεταπολεμικής ιστορίας μας, που σημάδεψε τις
μετέπειτα πολιτικές, κοινωνικές , κλπ, εξελίξεις. Βασιλικό πραξικόπημα.
" Μήνας" διαρκών συγκρούσεων,που κράτησε μέχρι τον Σεπτέμβρη.
Εντονος αντιαμερικανισμός. Εντονη πολιτικοποίηση. Α υ θ ό ρ μ η τ η.
Ελάχιστες οι οργανωμένες δυνάμεις των τότε κομμάτων. Καμία
σχέση με τη σημερινή κατάσταση,πολύ περισσότερο προ 15 χρόνων.
Ταξικές συμμαχίες εργατών, αγροτών, φοιτητών.
Ο αέρας έφερνε καθημερινές συγκρούσεις στους δρόμους και η όλη
κατάσταση σηματοδοτούσε ανατροπές.
Το δίλλημμα ήταν: επανάσταση ή δικτατορία.
Η 21η Απρίλη των συνταγματαρχών έδωσε απάντηση.
Ιούλης 1974.
Στις 15 Ιούλη η ελληνική χούντα με τους κύπριους "ενωτικούς" φασίστες
προχώρησαν στην ανατροπή Μακάριου, εγκαθιστώντας για πρόεδρο
έναν δημοσιογράφο-ανδρείκελο, τον Νικ.Σαμψών.
Στις 20 του μήνα,σαν σήμερα, οι Τούρκοι εισέβαλαν στο Νησί.
Στρατιωτικά και πολιτικά απροστάτευτοι οι Κύπριοι.
Η ελληνική μεραρχία είχε αποσυρθεί απ΄ την Χούντα.
Ο Μακάριος είχε εκδιωχθεί απ΄τους "πατριώτες" του Γρίβα.
Χιλιάδες πρόσφυγες, αγνοούμενοι και το 40% του Νησιού υπό τουρκική
κατοχή.
Στις 24 Ιούλη η ελληνική Χούντα, παραδίδει στον Κων.Καραμανλή.
Μύτη δεν άνοιξε. Είχαν ανοίξει ό λ ε ς τον Ιούλη του ΄65.
Μεταπολίτευση.

Ανάμεσα στους δυό Ιούληδες, μεσολάβησε η Χούντα.
Τί έγινε;;
Η Χούντα συνέτριψε το λαικό κίνημα που είχε αναπτυχθεί και
η Μεταπολίτευση ανέδειξε τους άκαπνους σε ηγέτες.

- Ξημερώματα 24 Ιούλη 1974, φτάνει στην Ελλάδα, ο "εθνάρχης"
Καραμανλής. Η Χούντα Ιωαννίδη-Γκιζίκη "μεταβιβάζει" την εξουσία
στον αυτοεξόριστο του Παρισιού!! ( ο εθνάρχης την είχε κοπανήσει
από τη χώρα, με το επώνυμο "Τριανταφυλλίδης", μετά τη δολοφονία
Λαμπράκη και τη "διαφωνία" του με το παλάτι!!).
Χάρη στην μεσολάβηση και την ευφυία του ακροδεξιού Ευαγ.Αβέρωφ,
η καταρρέουσα Χούντα, έρχεται σε συμβιβασμό και "αποδέχεται" την
επιστροφή Καραμανλή, ερήμην του ανίδεου και έκπληκτου Λαού.

- Ακολουθεί μια περίοδος "ίδρυσης" της νεο-δεξιάς, υπό τα αμήχανα
βλέμματα της διαλυόμενης Ενωσης Κέντρου και της εμφάνισης της
θύελλας που άκουγε στο όνομα Πασοκ και Ανδρέας Παπανδρέου.
Ο "εθνάρχης" στήνει το κράτος της νεο-Δεξιάς, κερδίζοντας σε δύο
αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις,με μεγάλα ποσοστά (1974 & 77).
Με το δημοψήφισμα του Νοέμβρη΄74, η χώρα απαλλάσεται από την
παρουσία-κυριαρχία των ξενόφερτων βασιλιάδων.
Το Πασοκ ετοιμάζεται για την εξουσία και η Αριστερά βολοδέρνει,
δέσμια δογματισμών και επικίνδυνων πειραματισμών.

- Οκτώβρη του ΄81 , η χώρα αλλάζει σελίδα.
Ο κυρίαρχος Ανδρέας Παπανδρέου, "υλοποιεί" τα προδικτατορικά
συνθήματα-αιτήματα.
Για Δημοκρατία, κοινωνική πρόοδο, εθνική ανεξαρτησία, λαική συμμετοχή.
Στην περίοδο μέχρι το φθινόπωρο του ΄85, το Πασοκ διαχειρίζεται τα
κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, τα ζητήματα Δημοκρατίας
και εξωτερικής πολιτικής , με γνώμονα τα συμφέροντα των πολιτών
και των "μη προνομιούχων" Ελλήνων.
Μετά τις εκλογές του ΄85, αρχίζει η αντίστροφη πορεία.
Το Πασοκ α υ τ ο α ν α ι ρ ε ί τ αι.
Απονευρώνει και, τελικά, ακυρώνει την πλειοψηφία των ευνοικών,
για τον Λαό, μέτρων που είχε πάρει.
Ενσωματώνεται πλήρως.
Με ελάχιστες και ανούσιες διαφοροποιήσεις, με Ανδρέα ή Σημίτη,
υιοθετεί συντηρητικές και αντιλαικές πολιτικές.
Μέχρι που καταρρέει.

- Η μεγάλη παρένθεση. Ο Μητσοτάκης (1990-93).
Βρώμικο ΄89.
Η Αριστερά με το ΚΚΕ και ο Μητσοτάκης, σε συντονισμό με μεγαλοιδιοκτήτες
ΜΜΕ, οδήγησαν τον Ανδρέα,τον Μένιο Κουτσόγιωργα και τον Δημήτρη
Τσοβόλα, στο Ειδικό Δικαστήριο!!
Ο Ανδρέας τους "έγραψε", ο Μένιος πέθανε μέσα στο δικαστήριο και
ο Τσοβόλας καταδικάστηκε!!
Α υ τ ό και μόνον α υ τ ό, έμεινε αγαπητοί σύντροφοι της δεξιάς
και της αριστεράς (για να διακωμωδίσω φράση του Κύρκου!!).
Τίποτα άλλο!!
Ο Μητσοτάκης πραγματοποίησε το ιστορικό του απωθημένο και
κυβέρνησε για τρία ολόκληρα χρόνια. Ξεπάτωσε το κράτος, κάποιες
κατακτήσεις και ολίγα δικαιώματα!!
Τον έριξε στον χαλέ-κουβά της ιστορίας ο σημερινός πρόεδρος της
Ν.Δούλας, Αντώνιος Σαμαράς!!
Ας φυλαχτούμε, στο μέλλον, από τέτοιες "παρενθέσεις"!!

- Καραμανλής, ένας Φυγάς (2004-2009).
Για πρώτη φορά η χώρα εξέλεξε τέτοια μετριότητα για πρωθυπουργό.
Και μάλιστα, δύο φορές.
(αυτό, προφανώς, οφείλεται στην υπερ-δυσαρέσκεια, που κατάφερε
να δημιουργήσει το Πασοκ του Σημίτη).
Από τον πόλεμο κατά των νταβατζήδων, κατέληξε κολυμβητής στην
Ραφήνα.
Από υπεύθυνος πρωθυπουργός, σε μακάριο θεατή εξελίξεων καταστροφής.
(Δεν αξίζει ουσιαστικής αναφοράς ο ίδιος και οι πολιτικές του, παρά,
μόνο ένα παράσημο 11 εκατ.Ελλήνων, μεταφραζόμενο σε 110 εκατ.
ανοιχτών δακτύλων).

- Δύο σημαντικές αναφορές.
α) Η εξέγερση του Πολυτεχνείου,τον Νοέμβρη του ΄73.
Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία.
Σταθμός στην αντιδικτατορική πάλη. Προθάλαμος αλλαγών.
Κίνημα αυθόρμητο. Εξω και πέραν μηχανισμών.
Ανέδειξε νέους ηγέτες. Ανοιξε νέες προοπτικές.
( η συνέχεια αυτού του αγώνα, υπήρξε απογοητευτική. Οι στόχοι
που έθεσε, μετεξελίχτηκαν σε μέσο ανάδειξης προσώπων και
φατριών, σε κάθε λογής καρέκλα-εξουσία.
Η ευθύνη βαραίνει τα πρόσωπα. ΠΟΤΕ τις Ιδέες).
β) Εμφάνιση τρομοκρατίας.
Ενάμισυ χρόνο μετά την μεταπολίτευση, εμφανίζεται για πρώτη
φορά στην Ελλάδα τρομοκρατική οργάνωση.
Είναι η 17 Νοέμβρη, που στις 23/12/1975, δολοφονεί τον σταθμάρχη
της CIA στην Αθήνα.
Πραγματοποιεί 23 δολοφονίες, τραυματισμούς, εκρήξεις βομβών,
διάφορες επιθέσεις,αποστολή προκηρύξεων σε εφημερίδες.
Εξαρθρώνεται Ιούνη 2002, επί Χρυσοχοίδη!!
Ακολουθούν, μέχρι σήμερα, κι άλλες.
Αφετηρίες,Δράση και Αποτελέσματα, ευθέως αμφισβητούμενα.

Γενικά συμπεράσματα.

1) Τα προδικτατορικά λαικά αιτήματα για Δημοκρατία, Εθνική κυριαρχία
και Ανεξαρτησία, κοινωνική αλλαγή και πρόοδο, "ικανοποιήθηκαν"
σ΄ένα βαθμό, από τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις.
Εκτονώθηκε η έντονη λαική δυσαρέσκεια και διασώθηκε το υπάρχον
πολιτικό σύστημα, που κινδύνευε με ανατροπές.
Οι "κατακτήσεις" ήσαν δ ο τ έ ς.

2) Οι προδικτατορικοί αγώνες εργατών, αγροτών, φοιτητών, οδήγησαν
το πολιτικό σύστημα στην εξαγωγή ενός ιστορικού, κρίσιμου,πολιτικού
συμπεράσματος: " δεν αφήνουμε ανεξέλεγκτο το Λαό".
Είχαν διαπιστώσει πως η αυθόρμητη δράση των μαζών, μπορούσε
να οδηγήσει το κρατούν σύστημα σε περιπέτειες και ενδεχομένως,
στην ανατροπή του.
Μετά την πτώση της Χούντας, τα κόμματα οργανώθηκαν.
Για την ακρίβεια "μάντρωσαν" τους οπαδούς τους.
Τους αφαίρεσαν κάθε ουσιαστικό δικαίωμα συν-διαμόρφωσης πολιτικής
και τους μετέτρεψαν σε μεταφερόμενους μηχανοκίνητους λόχους
επιδείξεων και εντυπωσιασμού. Με τα απαραίτητα ανταλλάγματα.
Μια θέση στο δημόσιο, την πρόσληψη ενός παιδιού. Ενα ρουσφέτι
από τον βουλευτή, τον Δήμαρχο ή τον γραμματέα κάποιας νομαρχιακής
επιτροπής.

3) Στην παραπάνω διαδικασία περιθωριοποίησης της κοινωνίας και
υπονόμευσης των αγώνων της, σημαντικώτατο ρόλο,πέραν της πολιτικής
και μιντιακής εξουσίας, διαδραμάτισε και η συνδικαλιστική ηγεσία
του τόπου.
" Ψηφίστε με, εκλέξτε με και αφήστε την λύση ΟΛΩΝ των προβλημάτων
σε μένα"!!
Αυτό ήταν το μήνυμα και η πρακτική, της συνδικαλιστικής ηγεσίας.
Η φωτεινή εξαίρεση της περιόδου, που άνοιξε με την διάσπαση της
συνδ.παράταξης του Πασοκ (λόγω της λιτότητας του ΄85), δυστυχώς
οδήγησε σε χειρότερες καταστάσεις, μόλις η παράταξη επανασυγκολήθηκε!
Η πολιτική του καναπέ είχε αποδώσει τα αναμενόμενα.

4) - Η εκχώρηση δικαιωμάτων από τους πολίτες στις κάθε λογής και
μορφής εξουσίες, αποδείχτηκε χίμαιρα.
Αναποτελεσματική και λανθασμένη.
- Οι αγώνες δεν διεξάγονται δι΄αντιπροσώπου.
- Τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα δεν εκχωρούνται σε
φωτισμένους ηγέτες.
- Η λύση των προβλημάτων του Λαού, δ ε ν είναι συνάρτηση
πατριωτισμού ή ραγιαδισμού.

5) Σήμερα.
Στις 24 Ιούλη 1974 η χώρα βγήκε από μια μεγάλη περιπέτεια.
Με εθνικά, πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά.
Ο χαρακτήρας της μεταβίβασης της εξουσίας απο την Χούντα
στην νεο-Δεξιά, εκείνη τη νύχτα, καθόρισε τις εξελίξεις.
...Και τις καθορίζει ακόμα.
...Από την σημερινή, νέα και μεγάλη περιπέτεια κάποτε θα βγούμε.
Θα υπάρξει στο μέλλον μια νύχτα από την 23η στην 24η ενός μήνα.
Εάν, εκείνο το ξημέρωμα μας βρει ζωντανούς, εξαρτάται από σήμερα.
Εάν σήμερα και όχι αύριο δεν διαμορφώσουμε εκείνες τις συνθήκες,
που θα επιτρέπουν Ζωή, Αξιοπρέπεια,Ελευθερία και Δημοκρατία, τότε
και η μελλοντική "μεταπολίτευση" θάναι δ ο τ ή.
Μια τέτοια "μεταπολίτευση" δεν την χρειαζόμαστε, ούτε εμείς, ούτε τα
παιδιά μας...
...Οι προδικτατορικοί δρόμοι άδειασαν.
Οι μεταπολιτευτικοί καναπέδες γέμισαν...

Το ρολόι της Ιστορίας ξεκινάει πάλι.
Σ Η Μ Ε Ρ Α.
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ...
Από τους καναπέδες, στους δρόμους.-


( Οι δρόμοι "αφιερώνονται" σ΄ όλους εκείνους που "έφυγαν " ή απο-
στρατεύτηκαν. Στους απογοητευμένους συντρόφους.
Οι καναπέδες "αφιερώνονται" στους βολεμένους συντρόφους ).

http://politikokoraki.blogspot.com/
Λαιστρυγονία