Ο μεγάλος εχθρός

Εκατοντάδες ομάδες, σύλλογοι, blogs, οργανώσεις παλεύουν τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο.

Ξενύχτηδες blogger μπροστά στις οθόνες τους γράφουν, ψάχνουν, μαλώνουν, συνεργάζονται. Στο Facebook μια από τα ίδια. Groups με εκατοντάδες χιλιάδες μέλη. Δημοσιεύουν κάθε άρθρο που παρουσιάζει την πραγματική εικόνα.

Η κατάσταση στη χώρα είναι όντως σοβαρή. Το χειρότερο.. δεν το γνωρίζουμε. Αλήθεια είναι ότι δείχνει το (πρώην) γυάλινο κουτί στο σαλόνι μας. Δεν γνωρίζουμε Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά ή Ισπανικά. Δεν έχουμε δορυφορικά.

Ακόμα και αν έχουμε Internet διαβάζουμε Ελληνικά (0.4% του περιεχομένου του παγκόσμιου διαδικτύου). Διαβάζουμε Έλληνες αναλυτές, ακούμε Έλληνες δημοσιογράφους. Παρακολουθούμε Έλληνες συνδικαλιστές.

Έχουμε εξαπατηθεί για δεκαετίες. Λίγο πολύ όλοι έχουμε "τρέξει" για κάποιο κόμμα ή πολιτικό πρόσωπο. Αγωνιστήκαμε για ιδέες και κάλπικες ελπίδες. Τρέξαμε για τη "διαφορετική Ελλάδα" δεκάδες φορές. Ξενυχτήσαμε κολλώντας αφίσες, κατεβήκαμε σε πορείες, φάγαμε γκλοπιές, δακρυγόνα. Ο αρχισυνδικαλιστής που μας είχε παρακινήσει .. έγινε βουλευτής (ή κάτι παρόμοιο).

Η λαμογιά, η απάτη, τα μικροοφέλη βρίσκονται παντού. Τίμιος? Τι είναι αυτό? Ο παππούς μου μιλούσε για κάποιο κούτελο (και ας είχε ξυθεί από σφαίρα στις 40 Εκκλησιές της σημερινής Αλβανίας). Μιλούσε για παντελόνια. Μιλούσε για οικογενειακή τιμή. Μικρασιάτης. Είχε ζήσει το "στρίμωγμα της παραλίας" από κοντά. Μου το είπε. Σφάζανε ανθρώπους, παιδιά σαν σκυλιά. Του πήραν το σπίτι και το φούρνο που είχε (από τον πατέρα). Έλεγε και ξανάλεγε το επίθετό του.getImage.do

Μαζί με τη γενιά αυτών των ανθρώπων χάθηκε και η φιλοσοφία τους. Μα γιατί δεν μας μεταδόθηκε? Σάμπως μιλάμε με τον παππού και τη γιαγιά για ιστορία? Καθήσαμε ποτέ να σκοτώσουμε τη μοναξιά τους? Πόσες φορές κάναμε "ρεβεγιόν" μαζί τους?

Εκατοντάδες από αυτούς έγραψαν βιβλία. Υπάρχουν ακόμα οι επιστολές από το μέτωπο με το "σ'αγαπώ" και το "ευχαριστώ για τις κάλτσες που μου έπλεξες και δεν έπαθα κρυοπαγήματα". Ήταν απίστευτα σκληρή κάστα, στοργική και ρομαντική όταν έπρεπε. Έτσι είχαν γίνει από τις κακουχίες.

Μα δεν διαβάζουμε βιβλία. Δεν διαβάζουμε γενικώς. Το GetGreeceBack.com το έκανα "τηλεοπτικό" για τον ίδιο λόγο. Όχι απλά τηλεοπτικό. Το βίντεο το έκανα 180 δευτερόλεπτα. Αυτός είναι ο μέσος όρος που "αντέχει" κάποιος να παρακολουθήσει μια ιδέα. Δυστυχώς και τα 180 δεύτερα ήταν πολλά. Περίπου 1 στους 10 κατάλαβε την ιδέα.

Ο μεγάλος εχθρός του Ελληνικού Έθνους είμαστε εμείς. Κάποιοι μας "έκαψαν". Δεν μπορούμε να τρέξουμε άλλο για "νέες Ελλάδες". Και ας είναι η πρώτη φορά στην μεταπολεμική ιστορία που πραγματικά πρέπει να τη δημιουργήσουμε. Πάσχουμε από ομαδική κατάθλιψη. Πνίγουμε τον πόνο μας σε κάποιο ουίσκι. Στο τηλέφωνο απαντάμε μονίμως "όλα καλά". Μην ρίξουμε τη μούρη μας. Εγώ έχω βγάλει σε όλο το διαδίκτυο ότι είμαι άνεργος. Άνεργος από προϊστάμενος παραγωγής σε εργοστάσιο.. από παραίτηση!!

Δυστυχώς έχω κούτελο και εγώ (κάτι πήρα από τον παππού). Δεν παράγω έργο μεγάλης αξίας με μισθό λαθρομετανάστη. Να το βράσω το "προϊστάμενος παραγωγής". Δεν έχω φαλλικά προβλήματα. Παραμένω στην ίδια μοίρα αν και σε λίγο καιρό θα το αλλάξω αυτό. Πιθανότατα σε άλλη πόλη ή χώρα. Μια από τα ίδια μετανάστης ο παππούς (από Σμύρνη), ο πατέρας (χούντες, πείνα) και τώρα εγώ.

Μας "έκαψαν". Μας δίδαξαν το γκλάμουρ. Αναλογιστείτε πόσες διαφημίσεις είδατε τα τελευταία 5 χρόνια. Χιλιάδες!! Είμαι στο χώρο της διαφήμισης 17 χρόνια. Τα χρώματα, ο χρονισμός, οι λέξεις ακόμα και η σιωπή περνούν μηνύματα. Μια καμπάνια με τον προϋπολογισμό της Vodafone θα μπορούσε να μας πείσει ότι είμαστε απόγονοι πεκινουά. Χωρίς σκοτεινούς τρόπους. Πιστέψτε με είναι εφικτό.

Δεν έχουμε αλλάξει τρόπο ζωής με την κρίση. Μοιάζουμε με τους βιολιστές του τιτανικού. Είμαστε με το παπιγίον στο κατάστρωμα και διασκεδάζουμε γνωρίζοντας ότι το πλοίο θα μπατάρει.

Οι bloggers ξενυχτούν. Έχω δει καταπληκτικά άρθρα. Έχω δει συγκινητικά άρθρα. Αλλά είναι μόνο .. άρθρα. Αυτό. Τα διαβάζουν 20-50 άνθρωποι την ημέρα. Τα άλλα 11.000.000 δεν θα τα δουν ποτέ. Έχουν δημιουργηθεί δεκάδες γκρούπ αφύπνισης στο Facebook. Έχουν φτιαχτεί σελίδες κινητοποιήσεων. Οι "σοφοί" τη χώρας σιωπούν. Οι "σωτήρες" δημοσιογράφοι, γελωτοποιοί.. απόντες.

Ένα προσωπικό ευχαριστώ στον Στέλιο Κούλογλου. Ο μόνος "γνωστός" δημοσιογράφος που μας στήριξε.

Έκανα μια τιτάνια προσπάθεια με το GetGreeceBack. Δεν κέρδισα τίποτα. Αντίθετα έχασα. Χρήματα, χρόνο και εκατοντάδες ώρες προγραμματισμού και διαχείρισης. Κάποιες αδερφάρες απείλησαν τη ζωή μου και της οικογένειάς μου. Τους περιμένω. Με χλεύασαν. Όμως νιώθω ότι διέθεσα το 100% των τεχνικών και όχι μόνο δυνατοτήτων μου για την έγερση των Ελλήνων. Η προίκα μου? Χιλιάδες email συμπαράστασης από πραγματικούς Έλληνες.

Κάτι να δείχνω στην κόρη μου όταν μεγαλώσει και αρχίσει να ρωτάει: "μπαμπά εσύ τι έκανες?"

TomTolis

Σημ.axinosp:Βάστα Σύντροφε λίγοι μαλάκες μείναμε,να φωνάζουμε και να λέμε εδώ είμαστε κουφάλες, μόνο που αυτή τη φορά, να σημαδέψουν καλά, γιατί εμείς δεν θα τους τη χαρίσουμε όπως κάποιοι άλλοι!!