Δώστε μας το μπουρδέλο μας πίσω ή δώστε μας πίσω τη ζωή μας;

Ως “αντίδραση” (μάλλον εξυπνακίστικη) στην κίνηση “Get Greece Back” προβλήθηκε το “Get Bourdelo Back”, υπονοώντας ότι όλοι όσοι αντιδρούν στα “εξυγιαντικά” μέτρα της ΓΑΠοκυβέρνησης και του ΔΝΤ είναι ένα τσούρμο χαραμοφάηδες που θέλουν η χώρα να παραμείνει μπουρδέλο και τώρα απλά ζορίζονται που τους ξεβολεύει η Τρόικα από τη συνήθειά τους που ήταν η ρεμούλα, η αρπαχτή, ο ωχαδερφισμός και πάει λέγοντας.

Τυχαίνει να είμαι αρκετά μεγάλος σε ηλικία (βιολογική) για να θυμάμαι πώς ήταν τα πράγματα πριν τη λαίλαπα του Σημίτη και των εκσυγχρονιστών. Και, ακόμα χειρότερα για τους απανταχού ξερόλες και εξυπνάκηδες, τυχαίνει να έχω και πολύ καλή μνήμη. Η Ελλάδα δεν ήταν πάντα μπουρδέλο, ή μάλλον δεν ήταν τόσο μπουρδέλο όσο την κατήντησαν ο Σημίτης κι ο Καραμανλής Jr. Ακόμη και ο Μητσοτάκης δεν έκανε τόσο μεγάλη ζημιά στη χώρα (τα στοιχεία τα έχουμε και σιγά-σιγά θα τα βγάλουμε υπό μορφήν άρθρων για να καταλάβει ο κόσμος τι κοροϊδιλίκι μας έχουν κάνει όλοι αυτοί οι “εντιμότατοι” κύριοι) όση κάνανε αυτοί οι δυο υπέρλαμπροι φωστήρες της πολιτικής ζωής – τους οποίους βάλθηκε να ξεπεράσει ο ΓΑΠ, ο οποίος αποφάσισε να τεθεί στην εμπροσθοφυλακή της μετατροπής της Ευρώπης σε Τρίτο Κόσμο.

Η Ελλάδα λοιπόν δεν ήταν τόσο μπουρδέλο όσο έγινε από το 1996 και μετά. Σίγουρα, ο “Σιδερένιος”, το Μωρό της Ρόζμαρυ, ο μπαμπάκας του σημερινού “πρωθυπουργού” έβαλε ένα σκασμό κομματόσκυλα να διαβρώσουν τον κρατικό και – πάνω απ’όλα – συνδικαλιστικό μηχανισμό, για να ιδιοποιηθεί και να ενισχύσει έτσι ένα καθεστώς διαπλοκής που οι επίγονοί του θέριεψαν.

Την Ελλάδα δεν την έκαναν μπουρδέλο οι πολίτες της, αλλά ο συνδυασμός πολιτικών/μεγαλοπαραγόντων/συνδικαληστών/τράγων/επίορκων δημοσίων “λειτουργών” (από καραβανάδες και μπάτσους μέχρι δικαστές, πολεοδόμους και εφοριακούς). Όλοι ξέρουμε πώς και γιατί κάνανε μπουρδέλο την Ελλάδα όλοι αυτοί οι βρωμιάρηδες και ανάγκασαν τους πολίτες να συμβιβαστούν μ’αυτό το σύστημα, προκαλώντας τους απελπισία και φυτεύοντας καλά στα μυαλά όλων των πολιτών πως, ό,τι κι αν κάνουν, η διαφθορά και η σήψη δεν πρόκειται να ηττηθούν ποτέ, άρα πρέπει όλοι μας να γίνουμε μέρος του προβλήματος αν θέλουμε να… επιβιώσουμε.

Και σου έρχεται ο κάθε εξυπνάκιας και λέει ότι ο πολίτης που έχει απηυδήσει μ’όλον αυτόν τον εσμό απλά θέλει το μπουρδέλο του πίσω.

Όχι ρε! Δε θέλουμε το μπουρδέλο πίσω, θέλουμε τη ζωή μας πίσω, θέλουμε τη ΧΩΡΑ ΜΑΣ πίσω – όπως ήταν ΠΡΙΝ έρθουν αυτά τα καθάρματα και την κάνουν ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ.

Όλοι εμείς που απαιτούμε επιστροφή της χώρας μας απαιτούμε τα εξής – και αρνούμαστε ΚΑΘΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ:

1. Το δικαίωμα στην αξιοπρεπή, ασφαλισμένη εργασία. Ούτε μαύρη εργασία ούτε “μερική απασχόληση” ούτε υποαμειβόμενη.
2. Το δικαίωμα να μπορούμε, κάνοντας ΜΙΑ δουλειά, να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες και υποχρεώσεις μας, αλλά και να μπορούμε να κάνουμε κάποια αποταμίευση για ικανοποίηση επιθυμιών μας στο μέλλον ή για μια δύσκολη στιγμή.
3. Το δικαίωμα να ΜΗΝ αναγκαζόμαστε να δανειστούμε από τοκογλύφους – επίσημους ή μη.
4. Το δικαίωμα να έχουμε αξιοπρεπή παιδεία, υγεία και κοινωνική ασφάλιση. Σημείωση προς νεοφιλελεύθερους ψευταράδες: το ξέρετε κουφαλίτσες, όπως το ξέρουμε κι εμείς, ότι τα αποθεματικά των ταμείων ΕΚΛΑΠΗΣΑΝ.
5. Την παραδειγματική τιμωρία οποιουδήποτε έφαγε δημόσιο χρήμα, καταχράστηκε αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων, απαξίωσε ΔΕΚΟ, οδήγησε περιοχές της χώρας σε μαρασμό, ανεργία κλπ.
6. Το δικαίωμα να πάω σε όποια παραλία γουστάρω, χωρίς να βλέπω περιφράξεις, καταπατήσεις, απατεώνες (κολλητούς κομματόσκυλων κυρίως) με “beach bar” και πανάκριβα ομπρελοκαθίσματα, “ναυαγοσώστες” (που μόνο καμάκι στις γκόμενες κάνουν ΟΤΑΝ βρίσκονται στη… βραβευμένη με γαλάζια σημαία παραλία), άθλιες ταβέρνες και πινακίδες “NO NUDISM HERE”.
7. Τα δάση μας πίσω. ΤΩΡΑ.
8. Τη δυνατότητα να μπορώ να πάρω το αμάξι μου και την κοπέλα μου ή την οικογένειά μου και να πάμε όπου γουστάρουμε, όσο μακριά κι αν είναι, χωρίς να έχω το άγχος ότι τον υπόλοιπο μήνα δε θα έχουμε να φάμε λόγω των εξόδων για τα καρτέλ της βενζίνης, των διοδίων και της ΓΤΠΚ ακτοπλοΐας.
9. Το δικαίωμα να είμαι υπερήφανος για τη χώρα μου και να μη ντρέπομαι να πω ότι είμαι Έλληνας.
10. Την παραδειγματική τιμωρία όλων όσων μας ρεζίλεψαν διεθνώς βάζοντας στο σύνολο των πολιτών την ταμπέλα του απατεώνα. Άμα εσείς είστε απατεώνες, είναι δικό σας θέμα.

Αυτά τα ολίγα μου έρχονται στο μυαλό τώρα. Υπάρχουν κι άλλα, που θα τα πούμε εν καιρώ. Τσάο για τώρα.
omadeon
Σημ.axinosp:Σε ευχαριστώ φίλε omadeon για το άρθρο σου, ήταν ένα βάλσαμο στην ψυχή μου. Δεν μπορείς να φανταστείς τι τραβάμε καθημερινά, για να αποδείξουμε το αυτονόητο με την κίνηση πολιτών της GetGreeceBack.com. Να πείσεις το κόσμο ότι πρέπει να κάνουμε όλοι ένα μικρό βηματάκι για αρχή. Να κλείσεις την Τηλεόραση σου και να κατέβεις μπροστά από το σπίτι σου, εκφράζοντας έτσι με τον πιό απλό τρόπο την διαμαρτυρία σου για την υποδούλωση της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
Έξι μήνες τώρα παντού στα μπλογκ διαβάζεις, αναλύσεις επι αναλύσεων για το χρέος, για το ΔΝΤ, για την οικονομία και όταν έρχεσαι και λές καλά όλα αυτά τα είπαμε, τα αναλύσαμε, τι κάνουμε τώρα, έρχονται οι φωστήρες της Αριστεράς και σου λένε κάνε μια γύρα το κέντρο της Αθήνας με πορεία, να στροφάρεις τα κτίρια μπας και πέσουν και σε πληροφορώ ότι από το 74 όσες πορείες και να έκανα τα κτίρια είναι ακόμα στην θέση τους.
Του ότι ο συνδικαλισμός η προμετωπίδα της Αριστεράς απέτυχε παταγωδώς μετά από 100 χρόνια δεν μιλάει κανείς.
Γιατί δεν μπορείς να πείς μετά από την λαίλαπα των μέτρων που πήρε η Κυβέρνηση, έφτασε καλοκαιριάτικα να είναι 200 άτομα όλα και όλα την ημέρα που ψηφιζόταν το ασφαλιστικό νομοσχέδιο έξω από την Βουλή και με μια μονοκονδυλιά να σβύνονται εργασιακά δικαιώματα ενός αιώνα και οι εργατοπατέρες συνδικαλιστές να κοιτάνε με το στόμα ανοιχτό.
Οταν όμως σαν απλός πολίτης έξω από κόμματα πας να πείς παιδιά να κάνουμε κάτι καινούργιο, τα παλιά εργαλεία διεκδίκησης δεν δουλεύουν πια, κάτι πρωτότυπο, κάτι που θα μας ενώσει από την αρχή, έχεις να αντιμετωπίσεις αντιδράσεις σαν αυτήν που περιγράφεις που και αυτή από μόνη της είναι και η πιό ελαφριά θα έλεγα σε σχέση με κάποιες άλλες.