Μνημόνιο μέχρι το 2020, το 2030 και βάλε… (Πριν, 26 Σεπτέμβρη 2010)

*Επέκταση του μνημονίου για πολλά χρόνια ακόμη ζήτησε ο υπουργός Οικονομικών από τον γερμανό ομόλογό του
*Αντί για μητροπολιτικό πάρκο το Ελληνικό θα γίνει διεθνές πορνείο πολυτελείας

Οι χειρότερες προοπτικές επιβεβαιώνονται για την τύχη της Ελλάδας υπό την κατοχή του ΔΝΤ και της ΕΕ, με βάση τις τελευταίες κινήσεις της κυβέρνησης και ειδικότερα την επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, στην πρωτεύουσα του Τέταρτου Ράιχ. Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι το ΔΝΤ ήρθε… για να μείνει και όχι να φύγει σε δύο χρόνια, όταν τυπικά λήγει η ισχύς του μνημονίου και οι κυβερνητικοί, επισήμως πάντα, προβλέπουν ότι η Ελλάδα θα μπορεί να βγει και να δανειστεί εκ νέου από τις αγορές. Η φημολογία που σέρνεται εδώ και μία εβδομάδα στον Τύπο, με σαφέστατη κυβερνητική ανάμιξη, είναι σαφής: Παράταση της διάρκειας του μνημονίου για πολλά χρόνια ακόμη! Το σενάριο αυτό δεν έχει στη βάση του την «ομαλότερη» εφαρμογή των οδηγιών του στην ελληνική οικονομία και την αποφυγή της θεραπείας σοκ, όπως ζητούν τμήματα της μικρομεσαίας αστικής τάξης που μόλις τώρα συνειδητοποιούν την καταστροφική του επίδραση στον παραγωγικό ιστό και περιττό να πούμε ότι δεν αποτρέπει την θεραπεία σοκ, αλλά απλώς παρατείνει την εφαρμογή της.

Το σχέδιο που διακινείται αποτελεί έμμεση ομολογία αποτυχίας του μνημονίου και των ονομαστικών του στόχων και ως αφετηρία του έχει την (πέρα για πέρα ασφαλή) εκτίμηση ότι η Ελλάδα με την τυπική λήξη της εφαρμογής του μνημονίου δεν θα έχει ανακτήσει την αξιοπιστία της, όπως ισχυρίζεται ακόμη και τώρα η κυβέρνηση. Αλλά, αντίθετα, η λήξη του χρονοδιαγράμματος εφαρμογής του μνημονίου θα έχει αφήσει την ελληνική οικονομία θρύψαλα και συντρίμμια! Αυτή η πρόβλεψη είναι πέρα για πέρα λογική στον βαθμό που το δάνειο των 110 δισ. ευρώ, τελευταίο καρφί στο φέρετρο της υπερχρεωμένης Ελλάδας, σε συνδυασμό με τους απεχθείς όρους υπό του οποίους χορηγείται (επιτόκιο 5%) και την σοβαρή μείωση του ΑΕΠ που θα έχει ως αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ (από 110% το 2009, 149% το 2013) θα οξύνει στο έπακρο την κρίση αξιοπιστίας του ελληνικού δημοσίου. Όλα αυτά δεν είναι καινούργια. Όσοι δημοσιογράφοι δεν μπήκαν στις λίστες μισθοδοσίας που συγκροτήθηκαν τον Απρίλη με αφορμή την προσφυγή στον μηχανισμό ΔΝΤ – ΕΕ και δεν παρακολούθησαν τα σεμινάρια της Civitas τα γράφαμε συνεχώς. Η κυβέρνηση είναι που τώρα μόλις το ανακάλυψε, βλέποντας ότι κάθε μέρα που περνάει όλο και απομακρύνεται στον ορίζοντα η μέρα που θα είναι εφικτή η εκ νέου έξοδός της στην αγορά για εύρεση δανεικών. Τελευταίο περιστατικό που το μαρτυρά είναι η εκτίναξη των σπρεντ στα επίπεδα που είχαν διαμορφωθεί πριν την προσφυγή και επίσης τα εξωφρενικά επιτόκια υπό τα οποία απορροφώνται τα τριμηνιαία και εξαμηνιαία έντοκα γραμμάτια που εκδίδει, η αναγωγή των οποίων σε ετήσια βάση δίνει επιτόκιο της τάξης του 16%!

Μια επιπλέον, έμμεση επιβεβαίωση των σεναρίων επέκτασης της τριετούς ισχύος του μνημονίου ήρθε την Πέμπτη από τις Βρυξέλλες, μέσω συνέντευξης του αρμόδιου επιτρόπου Όλι Ρεν, ο οποίος κατά τ’ άλλα και με στόμφο μάλιστα απέκλειε το ενδεχόμενο αλλαγής των όρων του μνημονίου. Ξέροντας όμως πως ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ, σε μια αποστροφή του λόγου του δήλωσε ότι «καλύπτονται οι στόχοι» και επομένως δεν υπάρχει ανάγκη αναθεώρησης. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει! Η υστέρηση που καταγράφεται στα έσοδα είναι μη αντιστρεπτή και θα φθάσει μέχρι τέλος του χρόνου το 1,5 δισ. ευρώ. Θα περιοριστεί δε εκεί λόγω των χρημάτων που θα εισπράξει το δημόσιο από την πειρατική ρύθμιση της περαίωσης εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων και τη νέα μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Του χρόνου όμως από πού θα βρεί αυτά τα ποσά όταν η οικονομία θα έχει κολλήσει για τα καλά στην ξέρα της ύφεσης;

Στη βάση όλων αυτών των δυσχερειών, που εντείνονται υπό το φως των αρνητικών προβλέψεων για την αμερικανική και διεθνή οικονομία, είναι βέβαιο πως θέμα συζήτησης κατά την συνάντηση του εντολοδόχου της τρόικα, υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου με τον γερμανό ομόλογό του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, την Τετάρτη ήταν το σενάριο της παράτασης. Συνάντηση που πραγματοποιήθηκε χωρίς την παρουσία συμβούλων, μόνο και μόνο για να μην υπάρξουν διαρροές.

Η κυβέρνηση, από την άλλη πλευρά, εμφανίζει ως αντίβαρο στην υπό εξέλιξη χρεοκοπία τις επενδύσεις του Κατάρ στο Ελληνικό και το «σκοτεινό» μνημόνιο συνεργασίας που υπέγραψε για ένα συνολικό επενδυτικό πρόγραμμα ύψους 5 δισ. ευρώ. Και πάλι η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Οι αναμενόμενες επενδύσεις κατ’ αρχήν θα σημάνουν το τέλος της τελευταίας ελπίδας που είχε η Αθήνα να καταφέρει να «ανασάνει», καθώς τα σχέδια για δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου θα ενταφιαστούν οριστικά κάτω από τα καζίνο, τα πολυτελή ξενοδοχεία, τα ιδιωτικά λιμάνια και αεροδρόμια που θα ανεγερθούν στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Κατά δεύτερο τα δημόσια έσοδα θα είναι μηδέν ή σχεδόν μηδέν. Η διεθνής εμπειρία επιβεβαιώνει ότι τέτοιοι θύλακες, κράτη εν κράτη, μετατρέπονται σε μαύρη τρύπα για κάθε είδους δημόσιο έλεγχο. Η επόμενη μέρα επομένως του Ελληνικού θα είναι: άγριος τζόγος, πορνεία, διεθνές εμπόριο ναρκωτικών και κάθε είδους παρανομίας. Η μεταμόρφωση θα είναι τέτοια που μια βόλτα στη Γλυφάδα επί αμερικανικής βάσης σε σύγκριση με τα όσα θα γίνονται στο Ελληνικό θα μοιάζει με βόλτα στο πάρκο της Βουλόνης.

Συμπερασματικά το σχέδιο της κυβέρνησης έχει την εξής μορφή: μια Ελλάδα διεθνές πορνείο πολυτελείας και τόπος συνάντησης της μαφίας για κάθε είδους βρωμοδουλειά και από την άλλη μόνιμη παρακμή, με την οικονομία διασωληνωμένη στο ΔΝΤ μέχρι το 2020, το 2030 και βάλε και τους εργαζόμενους στην τριτοκοσμική εξαθλίωση. Θα τους αφήσουμε;
Λεωνίδας Βατικιώτης