Το GEAB αριθ. 48 είναι διαθέσιμο!

Παγκόσμια συστημική κρίση – “ανάλυση των κινδύνων για 39 χώρες”
LEAP/E2020 2010-2014: Μια συλλογική, αλλά σε αντιδιαστολή βουτιά στη φάση της παγκόσμιας γεωπολιτικής κατάρρευσης

Μετάφραση:axinosp

Σε αυτό το τεύχος, η ομάδα μας παρουσιάζει την επίκαιρη ετήσια «ανάλυση κινδύνου μιας χώρας» υπό το φως της κρίσης. Με βάση την ανάλυση που ενσωματώνουν ένδεκα κριτήρια του τρέχοντος έτους, αυτό το εργαλείο λήψης αποφάσεων έχει ήδη αποδείξει τη σημασία του σε πιστή πρόβλεψη των εξελίξεων κατά τους τελευταίους δώδεκα μήνες.
Η ταυτοποίηση, στις αρχές του 2009, μια νέας φάσης της κρίσης (η φάση της παγκόσμιας γεωπολιτικής αποδιάρθρωσης) μας υποχρέωσε να λάβουμε υπόψη νέες παραμέτρους (εννέα δείκτες επιλέχθηκαν το 2009) και να ενσωματώσουμε αποτελεσματικά τις τάσεις που αναδιαμορφώνουν το παγκόσμιο σύστημα (1).
Καθώς το 2010 πλησιάζει στο τέλος, η LEAP/E2020 εκτιμά τώρα ότι σημαντικές χώρες του κόσμου πηγαίνουν ολοταχώς σε μια συλλογική κατάδυση στον πυρήνα αυτής της φάσης της κοινωνικο-οικονομικής και στρατηγικής γεωπολιτικής κατάρρευσης (2).

Από την άλλη πλευρά, σε αυτό το τεύχος η GEAB, δίνει τις προβλέψεις της για την πορεία των ευρω-ρωσικών σχέσεων μεταξύ του τώρα και του 2014. Στις συστάσεις μας, έχουμε δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην παροχή βοήθειας στους αναγνώστες στις συμφωνίες της αγοράς συναλλάγματος στις παγκόσμιες συγκρούσεις, μια ελεύθερη πτώση αναμενόταν πριν από 18 μήνες από την ομάδα μας, ως αποτέλεσμα της γεωπολιτικής κατάρρευσης. Επιπλέον, με την ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου του "Η Παγκόσμια Κρίση: Το μονοπάτι για το Παγκόσμιο μετά – η Γαλλία, η Ευρώπη και ο κόσμος τη δεκαετία 2010-2020", του Franck Biancheri, διευθυντή της LEAP/E2020 των εκδόσεων Anticipolis, μας έδωσαν την άδεια να δημοσιεύσει την ανάλυσή του στη διαδικασία της συνεχιζόμενης παγκόσμιας γεωπολιτικής κατάρρευσης.
Η αποτυχία των πατεντών της G20 (ή του ΔΝΤ) ώστε να εξασφαλίσει την αποτελεσματική διεθνή συνεργασία στο να προσπαθήσουμε και να διορθώσουμε τις διαρθρωτικές αδυναμίες του σημερινού διεθνούς νομισματικού συστήματος δείχνει πολύ καλά η παρουσίαση της LEAP/E2020 », στην οποία τον Μάρτιο του 2009, πριν από τη σύνοδο της G20 στο Λονδίνο, εξήγησε ότι η σύνοδος αυτή είναι το μόνο παράθυρο ευκαιρίας για να επανεξεταστεί ριζικά το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα στο επίκεντρο της σημερινής κρίσης.
Παραλείποντας να εκμεταλλευτούμε αυτήν την ευκαιρία, ανέφερε ότι ο κόσμος θα αρχίσει να εισέρχεται σε παγκόσμια γεωπολιτική φάση κατάρρευσης από τα τέλη του 2009.
Εκείνη την εποχή, η εισαγωγή σε αυτή τη νέα φάση της κρίσης, ο κόσμος είχε δει το σαμποτάζ, που έγινε κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της Κοπεγχάγης, από το σύνολο της διεθνούς μηχανορραφίας για την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Από τότε, και κάθε μήνα υπάρχει μια ροή δημόσιων οικονομικών κρίσεων είτε σε ένα κράτος ή σε άλλο, με δραστικά μέτρα λιτότητας που προκαλούν αύξηση της κοινωνικής αναταραχής (6).
Οι διεθνείς συναντήσεις οδηγούν σε εκθέσεις ότι διαφωνούν, ο πολλαπλασιασμός των απειλών μεταξύ των μελών για εμπορικές ανισορροπίες, κλπ. και όλα σε ένα πλαίσιο καθοδικής πορείας προς την κόλαση της κεντρικής εξουσίας του παγκόσμιου συστήματος, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες (7).
Για αρκετούς μήνες τώρα έχουμε γίνει μάρτυρες της εμφάνισης ενός μαζικού παγκόσμιου νομισματικού πόλεμου όπως ακριβώς η LEAP/E2020 προέβλεπε σχεδόν πριν από δύο χρόνια και επανέλαβε στο χρονικό πλαίσιο της κρίσης (8). Αρκετές εβδομάδες, ως εκ τούτου, η αναπόφευκτη αποτυχία (9) από το δίδυμο FMI/G20 για την επίλυση αυτών των εντάσεων στις νομισματικές συναλλαγές (10) θα παρέχει τόσο νέα στοιχεία, ενώ θα σηματοδοτήσει ένα νέο ορόσημο της παγκόσμιας γεωπολιτικής κατάρρευσης: έτσι ο καθένας για τον εαυτό του να γίνει κανόνας ( 11).

Δύο εβδομάδες από σήμερα, με την ανακοίνωση των πραγματικών στοιχείων ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για τη μείωση των δαπανών, η Βρετανία θα πρέπει τελικά να αντιμετωπίσει μια άνευ προηγουμένου (12) κοινωνικο-οικονομική κρίση που έχει προσπαθήσει απεγνωσμένα να κρύψει εδώ και μήνες (13), και θα πρέπει να το κάνει μόνη της (δεδομένου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι σε θέση να την βοηθήσουν, μια και η ίδια έχει θέσει εαυτόν εκτός του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος διάσωσης).

Και σε τρεις εβδομάδες, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα εκτεθούν ταυτόχρονα σε μια άνευ προηγουμένου πολιτική παράλυση μετά τις ενδιάμεσες εκλογές (14), ενώ η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ θα ξεκινήσει μια νέα προσπάθεια για τη διάσωση της αμερικανικής οικονομίας παράγοντας χρήμα με ένα σχέδιο τόνωσης που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν είναι σε θέση πλέον να εκτελέσει (15).
Αυτή η προσπάθεια - της οποίας το μέγεθος θα είναι μικρότερο από ότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές αναμένουν (επειδή η Fed πιέζεται τώρα, στην προκειμένη περίπτωση από τους κατόχους περιουσιακών στοιχείων σε δολάρια ΗΠΑ: Κίνα, Ιαπωνία, Ευρώπη, και τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες (16 )...) αλλά περισσότερο από αρκετό στο να οδηγήσει σε περαιτέρω πτώση του δολαρίου και βουτιά του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος σε μια ακόμη χειρότερη σύγκρουση - θα αποτύχει ούτως ή άλλως γιατί αμερικανική κοινωνία έχει, de facto, εισέλθει σε φάση λιτότητας που οι Αμερικανοί ηγέτες, το 2011, θα πρέπει να την αναγνωρίσουν και θα πρέπει να περιορίσουν επίσης την δημοσιονομική και νομισματική πολιτική της χώρας (17).

Από την πλευρά των παγκόσμιων ηγετών (18), τα επόμενα τέσσερα χρόνια μπορεί να συνοψιστούν σε μια παγκόσμια αλληλουχία πολύ απλά: οι τελευταίες απόπειρες των ΗΠΑ να επιστρέψουν στις παγκόσμιες αγορές , όπως πριν από την κρίση "(τόνωση της κατανάλωσης, διατήρηση των ελλειμμάτων, ρευστοποίηση χρέους) θα αποτύχουν όλες (19),οι τελευταίες απόπειρες της Δύσης να αντιμετωπίσουν την κρίση με μεθόδους «συναίνεση της Ουάσιγκτον» (που περιορίζουν τα ελλείμματα με τη μείωση των κοινωνικών δαπανών, μη αύξηση της φορολογίας σε υψηλά εισοδήματα, ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, ...) θα δημιουργήσουν ένα αυξανόμενο κοινωνικο-πολιτικό χάος , με επιτάχυνση της εξόδου των χωρών BRIC από την πλειοψηφία των δυτικών χρηματοπιστωτικών και νομισματικών αγορών (ειδικά τους δύο οικονομικούς πυλώνες Wall Street και Λονδίνο).
Έτσι θα αυξηθεί η νομισματική αστάθεια, θα αυξηθεί η ένταση των εμπορικών πολέμων (συμπίπτει απόλυτα με τους νομισματικούς πολέμους (20)).
Ο δε ερχομός στην εξουσία από το 2012 ομάδας ηγετών, οι οποίοι αποφάσισαν να δοκιμάσουν νέες λύσεις (21) για να βγουν από τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνέπειες της κρίσης, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η «συναίνεση της Ουάσιγκτον» είναι νεκρή ... διότι δεν υπάρχει συναίνεση πια και επειδή η Ουάσιγκτον είναι μια ετοιμοθάνατη παγκόσμια δύναμη.

Κατά τα λοιπά, η διατήρηση σε "ΑΑΑ" της πιστοληπτικής ικανότητας του χρέους των ΗΠΑ ανήκει στον ίδιο εικονικό κόσμο, όπως οι πρόσφατες δηλώσεις των Αμερικάνικων οικονομικών αρχών (22) για το τέλος της ύφεσης.
Η αυξανόμενη αποσύνδεση μεταξύ των λέξεων των βασικών παραγόντων σε ένα καταρρέον σύστημα και η πραγματικότητα γίνεται αντιληπτή από την πλειονότητα των πολιτών και των κοινωνικο-οικονομικών παραγόντων είναι αλάθητη ένδειξη της συστηματικής παρακμής (23).
Αλλά οι χρηματαγορές δεν κάνουν λάθος, διότι με τη ραγδαία αύξηση του κόστους της ασφάλισης του χρέους των ΗΠΑ ακολουθώντας στο κατόπι η Ιρλανδία και η Πορτογαλία με 28% αύξηση του κόστους το τρίτο τετράμηνο, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχει γίνει η τρίτη χώρα για την οποία φοβούνται οι αγορές χρέους ορισμένες πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις (24).
www.leap2020.eu
---------
Notes:

(1) From the beginning of 2006, in the GEAB No. 5, LEAP/E2020 indicated that the global systemic crisis would evolve in 4 major phases. "A global systemic crisis develops in a complex process that can be cut into four phases which may overlap:
. a first "trigger" phase that suddenly sees a whole series of factors, hitherto disconnected, start to converge and interact, and which mainly remain noticeable to alert watchers and the main players
. a second phase called "acceleration" which is characterized by the sudden realization by the vast majority of players and observers that the crisis is here because it starts affecting a rapidly growing number of the system’s elements
. a third "impact" phase which is formed by the radical transformation of the system itself (implosion and/or explosion) under the effect of accumulated factors and which simultaneously affects the entire system
. and finally, a fourth phase called "decanting" that sees the release of the new system’s characteristics resulting from the crisis. Source GEAB No. 5, 15/05/2006
. early 2009, in the GEAB No. 32, LEAP/E2020 identified a fifth phase of the crisis, called global geopolitical dislocation, which begins at the end of 2009, following the G20 failure to launch a credible process of establishing a new international system, particularly in the monetary field. This new phase has been, of course, integrated into the time-frame presented last year in GEAB No. 38.

(2) The ability of states to cope with social unrest that will multiply in the coming quarters and years is closely linked to their ability to contain the most traumatic social effects of the crisis; therefore, our team has introduced a tenth indicator correlated to the tax burden of the past twenty years, whilst an eleventh indicator has been added to assess the resilience to a global monetary war.

(3) Our team has analyzed indicators for 39 countries in addition to Euroland.

(4) These country- risk analyses may be particularly useful for those planning an investment in a given country, intending to settle there or wishing to make an investment in assets linked to that country.

(5) We chose to keep 2014 as an overview because we believe that the changes in political leadership occurring in many important countries (China, USA, Russia, France, ...) in 2012, and which are the principal potential positive factor looking at the next four years, will have no appreciable impact on these country-risks before 2014, the time that new policies are starting to yield results.

(6) France gives a striking example with the growing unpopularity of an executive which fails to prevent social unrest against its reforms and which risks turning into a general strike (France 24, 14/10/2010). Meanwhile, throughout Europe, there is a marked increase of extremist political forces. Source: Le Point, 20/09/2010

(7) All the lights are turning red. The road transport volume has started to decline again (Los Angeles Times, 13/10/2010). Foreclosures continued to grow last month, whilst the whole legal system on which they rest has now broken down (for the legal reasons mentioned in the GEAB a year ago) upsetting a real estate market on Fed and Federal Government life support even more (CNBC, 14/10/2010; USAToday, 14/10/2010; USAToday, 11/10/2010). Cities are sinking into vey deep deficits (such as their employee retirement funds estimated at over 500 billion USD, CNBC/FT, 12/10/2010) and are obliged to turn to the states to try and extricate themselves (CNBC/NYT, 05/10/2010), while the latter can no longer balance their budgets and are obliged to pay interest rates higher than developing countries (thus, Illinois must now pay more than Mexico to borrow, Bloomberg, 05/10/2010).

(8) See the GEAB N°43 particularly.

(9) History doesn’t repeat itself. If we pushed so hard (including at the cost of a full page advertisement in the global edition of the Financial Times) for world leaders to seize the opportunity at the G20 in Spring 2009, it was because we were aware that such a set-up would not happen again. Now the US is too weak to continue to steer the global game, no other player is able to take affairs in hand ... and therefore, the global financial system looks more and more like the "drunken boat; in Rimbaud's poem describing the drift towards unexplored beaches, a perfect description of the world’s course today.

(10) As for the negotiations on climate change, a "West" already clearly divided (here between the Dollar, Pound, Yen and Euro), tries to make the emerging countries (the Yuan in particular) pay the cost of adapting a system they invented and which no longer works. And it's not by ending the game as shown by US efforts to prevent any new Chinese rating agency from operating in the United States that will dissipate this feeling in the BRIC countries. One remembers the performance in Copenhagen. It will pale in comparison to what awaits us at the G20 meeting in Seoul. Besides, the soaring gold price is a very reliable indicator: even the European central banks have stopped their sales. Sources: New York Times, 21/09/2010; Vigile, 29/09/2010; PrisonPlanet/FT, 27/09/2010, Bloomberg, 10/10/2010; ChinaDaily, 27/09/2010

(11) The Telegraph summarized it admirably on 11/10/2010 in "Jobless America threatens to sweep us all away." Sign of the times, Bloomberg on 08/09/2010 announces the opening of a Ruble-Yuan currency exchange in Shanghai to finance Sino-Russian trade.

(12) There is a growing fear in the United Kingdom over the country’s social and political situation in the context of "super-austerity" planned by the government due to financial and budget crisis: the loss of nearly a million jobs, social crisis, unrest.... Sources: Independent, 02/10/2010; Telegraph, 13/10/2010; Guardian, 11/09/2010; MarketWatch, 21/09/2010.

(13) This was, moreover, the main reason for the “Greek crisis becoming the Euro crisis” in Spring 2010, in particular fed daily by articles in the Financial Times to divert attention from London and the Pound Sterling. See GEAB in the first half of 2010.

(14) Recent statements by Steve Schwarzman, head of the financial giant Blackstone, comparing Barack Obama's willingness to tax financial companies more heavily to Hitler’s invasion of Poland, illustrates the explosive atmosphere that rules at the core of the US elite. Source: NewYorkPost, 14/10/2010

(15) Because of the magnitude of existing deficits and political deadlock in Washington.

(16) In this regard, our team gives a timely reminder that there is no mystery about the simultaneous rise of different asset classes, like stocks or gold for example: operators are leaving the stock exchanges (as we showed in the last GEAB issue) and selling their financial and monetary assets for gold (or other less dangerous assets) and the Fed (and its partners) are injecting liquidity into the financial markets to prevent a widespread collapse. The only problem, when the music stops: it will be a tragedy for the stock exchanges. Source: CNBC, 08/10/2010

(17) The situation is so bad that a reading of the New York Times of 13/10/2010 started to look like a cut and paste of the GEAB a year or two ago ... that’s saying something! The article by Michael Powell and Motoko Rich, which describes the "recovery" as merely a continuation of this recession shows the plight of the middle classes across the country in a harsh light, while the very same day Paul Reyes unveils a remarkable collection of photographs showing the ravages of the "Very Great US Depression" as LEAP/E2020 has called it since late 2006.

(18) Franck Biancheri offers a detailed presentation, with the two likely main scenarios for 2010-2020, in his book "The Global Crisis: The Path to the World after;

(19) Source: SeekingAlpha, 24/09/2010

(20) Singapore’s recent announcement that from now on its currency’s trading band against the U.S. dollar will be wider, is the latest example (each day brings a new one) of increasingly defensive positions taken by individual states. Each one tries to increase its room for maneuver to cope with the unexpected. Incidentally, it is interesting to note that Singapore suffered a 19% third quarter fall in GDP, evidence that the mood in Asia is becoming gloomy. Source: YahooFinances, 14/10/2010; MarketWatch, 13/10/2010

(21) For China, one solution will most probably be to inject the country's huge US Dollar reserves into the economy as already suggested by the new generation of Chinese bankers. This will not help the US Dollar. Source: Dallasnews, 19/09/2010

(22) The National Bureau of Economic Research (NBER is in charge of "holding a Mass" on this subject.

(23) As MSNBC aptly described on 06/10/2010, it’s once a month at midnight that America’s great depression is revealed in the supermarkets, when tens of millions of food voucher recipients go and do their shopping. According to the study by the Center for Economic and Policy Research published on 16/09/2010, in effect now one in three Americans can no longer make ends meet (one hundred million people ).

(24) Source: CNNMoney, 12/10/2010