Η Σπίθα και το “οργανωτικό” της πρόβλημα που ακόμα δεν λύθηκε

Φτάσαμε και σ’ αυτό. Θλιβερό, αλλά φτάσαμε. Μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές κινήσεις, από τις κινήσεις εκτός κομμάτων, η Σπίθα, να έχει “οργανωτικά” προβλήματα. Προσέξτε, όχι ιδεολογικά προβλήματα ή προβλήματα πολιτικής κατεύθυνσης. Αλλά “οργανωτικά” προβλήματα. Δηλαδή εσωτερικής οργάνωσης και δημοκρατίας.

Δείτε τις δύο επιστολές αποχώρησης από την Σπίθα, η πρώτη του κ. Ληναίου και η δεύτερη του κ. Καζάκη. Τις δημοσιεύω και παρακάτω αυτούσιες στα υστερόγραφα. Ο κ. Καζάκης έχει ξαναγράψει για το ίδιο πρόβλημα πριν λίγο καιρό πως “Το κίνημα δεν χρειάζεται υποταχτικούς και υπάκουους“.

Γιατί οδηγούμαστε πάντα “σ’ αυτά”; Γιατί ο καθένας κρύβει μέσα μας έναν τρελλαμένο εξουσιαστή ολιγάρχη, ακόμη και όταν δεν το φανταζόμαστε. Γιατί το εγώ του καθενός μας είναι το πρώτο θηρίο που απειλεί να φάει το εμείς. Γιατί η προβολή και η διασημότητα, το πολύ το παλαμάκι, “τον χαλάνε τον άνθρωπο”. Γιατί… για όλα αυτά.

Εχω γράψει και ξαναγράψει πως οι κομματικοί πολιτικοί έχουνε πολλά κουσούρια. Αλλος το ένα, άλλος το άλλο. Ολοι όμως μοιράζονται το ίδιο ελάττωμα: την αγάπη για εξουσία και προβολή. Αυτό το έχουν όλοι και σε αυτό υποκύπτουν.

Και την παρουσία αυτού του ελαττώματος σε όλους, σε όλους μας, την γνωρίζει πολύ καλά και την εκμεταλλεύεται εναντίον μας ο αιώνιος εχθρός των κοινωνιών του ανθρώπου: η οικονομική ολιγαρχία.

Και ειναι πάνω σε αυτό το ανθρώπινο ελάττωμα που πατάει η οικονομική ολιγαρχία και χτίζει τις φυλακές μέσα στις οποίες μας έχει κλεισμένους να της δουλεύουμε και να της παράγουμε πλούτο. Και έτσι αυτός ο τρομερός μας εχθρός, η ολιγαρχία του πλούτου, με τους ηγέτες μας πια δικούς του, λόγω του γνωστού ανθρώπινου ελαττώματος που συζητάμε, είναι η μόνη που γεύεται τον πλούτο που παραγουν οι ανθρώπινες κοινωνίες. Αφήνοντάς τις κοινωνίες να γεύονται μόνο την δυστυχία.

Ολη η ιστορία του ανθρώπου είναι μια θλιβερή επανάληψη αυτού του μοτίβου. Ολη η ανθρώπινη ιστορία.

Η ανθρωπότητα και οι άνθρωποι κάναμε επαναστάσεις, κάναμε κινήματα, κάναμε πολιτικά συστήματα, και σοσιαλισμούς και φιλελευθερισμούς με ανθρώπινο πρόσωπο, κάναμε και τι δεν κάναμε. Και πάλι στο ίδια καταλήγουμε.

Γιατί; Γιατί δεν βρίσκουμε τρόπο να καταπολεμήσουμε την ανθρώπινη εκείνη αδυναμία, που θέλει να συγκεντρώνει την πολιτική εξουσία, σε λιγα χέρια. Σε έναν ηγέτη, σε ένα πολιτικό γραφείο και σε μια κεντρική επιτροπή, σε μια κυβέρνηση. Κι έτσι καπιταλισμοί, φιλελευθερισμοί, σοσιαλισμοί, λιμοί και καταποντισμοί, καταλήγουν πάντα στο ίδιο τέρμα: στην ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ. Δηλαδή στην δυστυχία μας.

Οσο δεν καταλαβαίνουμε πως αν δεν εφαρμόσουμε δημοκρατία ΣΑΝ ΚΕΡΒΕΡΟΙ ανελέητοι, παντού και πάντα, άδικα θα κάνουμε και επαναστάσεις, και κινήσεις και κινήματα, και θα ματώνουμε κι εμείς και οι “εχθροί” μας. Αδικα εντελώς.

Θέλετε να αποτύχει μια επανάσταση; Βάλτε της αρχηγό.

Θέλετε να πετυχει μια επανάσταση; Δημιουργείστε πολιτικές ομάδες με ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, χαλαρά συνδεμένες μεταξύ τους και χωρίς κεντρική ηγεσία. (Οπως θα έπρεπε να είναι οι Σπίθες από την αρχή δηλαδή).

Καλός ο Μίκης. Αλλά η φιλοδοξία του για προβολή δεν βοηθάει. Καθόλου.

Ο Μίκης θα εξυπηρετούσε αν τον βάζαμε να σταθεί στην πλατεία Συντάγματος, χωρίς καν να είναι αρχηγός κανενός κινήματος (δεν το χρειάζεται κιόλας ο άνθρωπος, το ξέρει, δεν το ξέρει). Να σταθεί και να βροντοφωνάξει στους έλληνες αυτά που πρέπει. Και πως δεν θα φύγει απο κει, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, μέχρι να μαζευτούμε όλοι οι έλληνες πίσω του, ποτάμι, ώστε να φύγει αυτή η κυβέρνηση της καταστροφής κα της λεηλασίας και να μπουν οι βάσεις για μια ελληνική κοινωνία δημοκρατίας.

Ούτε Σπίθα χρειάζεται ο Μίκης, ούτε Iskra, ούτε φωτιά. Μόνο να βγει στο Σύνταγμα (χωρίς τους Δημητροκάλληδες του Μητσοτάκη) να βάλει τις φωνές. ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ.

Κι αφού ολοκληρωθεί αυτό που πρέπει να ολοκληρωθεί, να αποχωρήσει και να αφήσει τον λαό να κάνει τα υπόλοιπα. Με δημοκρατία πάντα. Αυθεντική. Των πατέρων μας.

Εκείνη την δημοκρατία που είναι το μόνο φάρμακο που περιορίζει το φοβερό ανθρώπινο ελάττωμα του έρωτα της εξουσίας, της δημοσιότητας και της προβολής. Εκείνη την δημοκρατία που μας κάνει ΟΛΟΥΣ (και τον Μίκη ακόμη) ίσους πολιτικά.

Αν με πιάνεις…

Θραξ Αναρμόδιος

ΥΓ. Η επιστολή του κ. Ληναίου

Αγαπητέ Μίκη

Διάβασα σήμερα, στην επίσημη ιστοσελίδα, την αναπάντεχη, ολοκληρωτική μεταστροφή της ΣΠΙΘΑΣ και λυπήθηκα πάρα πολύ.

Όπως είναι φυσικό, μου είναι αδύνατο πλέον να συνεχίσω να βρίσκομαι δίπλα σου. Δεν μου το επιτρέπει ο χαρακτήρας μου, τον οποίο ξέρεις πολύ καλά.

Όπως ακριβώς έκανα κάθε φορά, στα 50 χρόνια της γνωριμίας μας που αποφάσιζες παρόμοιες, ακατανόητες, μεταστροφές. Θέλοντας πάντα να υπερασπιστώ το μεγάλο έργο σου και τους μεγάλους αγώνες σου που κάποιοι προσπαθούσαν και προσπαθούν,συστηματικά,να αμαυρώσουν.

Παραμένω μαχόμενος στις Ιδέες της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών της 1ης Δεκέμβρη και της 3ης Απρίλη.

Δεν θέλω όμως να έχω καμιά σχέση με την Κίνηση Εξαρτημένων Πολιτών της 11ης του Απρίλη 2011.-

Στέφανος Ληναίος
…

Και η επιστολή του κ. Καζάκη

Αγαπητέ Μίκη,

Όπως σας έχω εξηγήσει λεπτομερώς το πρόβλημα που αντιμετωπίζαμε ως οργάνωση δεν είχε σχέση τόσο με πρόσωπα, όσο με έναν μηχανισμό παρακράτους, ο οποίος ήθελε να αλώσει την Σπίθα και να την μετατρέψει σε μια νέου τύπου φασιστική οργάνωση. Τα ηνία κρατά συγκεκριμένο «ίδρυμα» πέραν του Ατλαντικού. Το ίδιο που κατασκεύασε την otpor στην Γιουγκοσλαβία και συνέβαλε στις «πορτοκαλί επαναστάσεις» στην Ουκρανία, την Γεωργία και αλλού.

Όμως, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις θεωρώ πλέον ότι το παρακράτος υπερίσχυσε. Έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου για να προστατέψω το όνομα, την ιστορία και κυρίως την υστεροφημία σας. Δυστυχώς απέτυχα.

Όπως σας είχα εξηγήσει εξαρχής, προσωπικά έχω αφιερωθεί στην ιδέα του νέου ΕΑΜ. Την παλεύω, με τις λιγοστές δυνάμεις που διαθέτω, πολύ καιρό πριν υπάρξει η Σπίθα. Θα συνεχίσω στον ίδιο δρόμο με την ακλόνητη πεποίθηση ότι το νέο ΕΑΜ θα γεννηθεί. Όχι γιατί το θέλω εγώ, αλλά γιατί είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου για το λαό και την Ελλάδα. Όταν δημιουργηθεί – μιας και είναι σίγουρο ότι κάτι τέτοιο θα γίνει – προσωπικά θα βρίσκομαι στις γραμμές του, απλός στρατιώτης όπως ήμουν πάντα. Το δυστύχημα είναι ότι θα έχει απέναντί του και τους μελανοχιτώνες του παρακράτους που έχει διαλέξει τη Σπίθα για να τους εκκολάψει.

Αποχωρώ από την Σπίθα και την συμβουλευτικής σας, μιας και ο δρόμος που έχετε επιλέξει δεν έχει καμμιά σχέση με τον δικό μου.

Ευχαριστώ,
Δημήτρης Καζάκης
…
ΥΓ2. Δείτε και την νέα οργανωτική διακήρυξη της Σπίθας.

ΥΓ3. Προς τις οργανώσεις της Σπίθας: Δεν χρειάζεστε κανέναν Μίκη. Κανέναν αρχηγό και μεσσία δεν χρειάζεστε. Ο αργηγός και ο ήρωας, ο σωτήρας, ο μεσσίας και ο ηγέτης βρίσκεται μέσα στον καθένα σας. Στηρίξτε τις οργανώσεις σας. Μόνοι σας αποφασίστε για την δομή και την λειτουργία σας. Επικοινωνείστε με τις άλλες Σπίθες και τις άλλες οργανώσεις, “Δεν πληρώνω”, “Δεν ψηφίζω” κλπ κλπ. Συντονιστείτε με τις άλλες οργανώσεις. Για κοινές εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις και πορείες. Φτιάχτε ιστολόγια για την οργάνωσή σας. Φτιάχτε δημοσκοπήσεις ηλεκτρονικές. Συγκεντρώσεις και επιμόρφωση των συμπολιτών σας. Τι είναι και τι ΔΕΝ είναι δημοκρατία. Δημοκρατία παντού. ΚΕΡΒΕΡΟΙ. Με κλήρωση στα όργανα, ΚΟΝΤΕΣ ΘΗΤΕΙΕΣ, λογοδοσία. Να φεύγει ο ένας και να ρχεται ο άλλος. Και πάλι από την αρχή. Η ασθένεια της εξουσίας ΔΕΝ θεραπεύεται. Απλώς την καταπολεμάμε. Διαφωτίστε τον λαό, αποκτήστε πείρα πολιτική. Αλλάξτε την ελλάδα και την κοινωνία μας.

..Κι επειδή ΔΕΝ μπορούμε να βασιστούμε ότι κάποιος “άλλαξε”, έχουμε δημοκρατία ώστε άμα τον βάλουμε σε αξίωμα, να τον ελέγχουμε. Και δεν τον αφήνουμε για πολύ στο αξίωμα γιατί η εξουσία αρρωσταίνει και διαφθείρει τον άνθρωπο. Φεύγει ο ένας έρχεται ο άλλος. Οχι επαγγελματίες 40 χρόνια στα αξιώματα. Απλά και στοιχειώδη που τα γνώριζαν οι άνθρωποι από την αρχαιότητα.

Θραξ Αναρμόδιος