Η ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ" ( ΈΤΣΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ )!

Πριν αρχίσουν όλα, υπερατλαντικές πληροφορίες έλεγαν ότι ένας από τους στόχους που θα επιδιωχθούν, θα είναι η αφαίρεση κάθε ιδιωτικής περιουσίας. Ακογόταν λογικό, αλλά συγχρόνως και εξαιρετικά δύσκολο για να πραγματοποιηθεί.

Σήμερα, η δυσκολία αυτή, δεν φαίνεται και τόσο μεγάλη. Κάντε τον κόπο να διαβάστε με μεγάλη προσοχή το παρακάτω κείμενο και θα καταλάβετε.....

Αξίζει να υπενθυμίσουμε και την φράση του Γκαίμπελς "¨οσα περισσότερα σας κάνουμε, τόσο λιγότερο πιστεύετε ότι σας τα κάνουμε"

Πριν δυο χρόνια, στην απαρχή της βαθιάς κρίσης, μιλώντας με ένα υψηλόβαθμο στέλεχος Γαλλικής Τράπεζας που δραστηριοποιείται στη χώρα μας, τον ρώτησα το εξής απλό:

 

«Τώρα που ο κόσμος δυσκολεύεται να υποστηρίξει τα δάνεια του, τι σκέφτεστε να κάνετε; Μήπως αρχίσετε να κάνετε κατασχέσεις ακινήτων που είναι υποθηκευμένα;»

Η απάντηση του ήταν ξεκάθαρη:

«Αν χωρίς ρευστότητα οι Τράπεζες προχωρούσαν σε κατασχέσεις ακινήτων θα σήμανε την κατάρρευση της Τραπεζικής αγοράς. Δεν μπορεί μια Τράπεζα να πάρει ακίνητα αν δεν έχει ρευστό. Θα ήταν καταστροφικό και ούτε που το σκεφτόμαστε».

Σήμερα, με την αναχρηματοδότηση των Τραπεζών να προχωρά κανονικά μέσα από τα μνημόνια και τους πολίτες της χώρας να εξαθλιώνονται για να εξασφαλιστεί αυτή, οι Τράπεζες επανακάμπτουν και αποκτούν την πολυπόθητη ρευστότητα.

Μέχρι και πρότινος, οι Τράπεζες παρακαλούσαν τους δανειολήπτες να προσέρχονται στα οικεία καταστήματα για να κάνουν διακανονισμούς καταβάλλοντας μικροποσά, προκειμένου να εμφανίζουν κίνηση οι καρτέλες τους. Και όλοι χαρήκαμε, γιατί θεωρήσαμε ότι γλυτώσαμε τα χειρότερα.

Αμέσως μετά τις εκλογές και τον σχηματισμό της κυβέρνησης συνασπισμού Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, οι δανειολήπτες αισθάνθηκαν έναν διαφορετικό άνεμο να φυσά απ την πλευρά των Τραπεζών. Τα τηλεφωνήματα δεν ήταν πλέον από εισπρακτικές εταιρείες μόνο αλλά και από δικηγορικά γραφεία.
 
Οι δικηγόροι των Τραπεζών εξηγούν στους δανειολήπτες ότι αν δεν ανταποκριθούν στις δανειακές τους συμβατικές υποχρεώσεις, οι Τράπεζες θα αναγκαστούν να καταγγείλουν τις δανειακές συμβάσεις πετυχαίνοντας δικαστικά να κάνουν το συνολικό ποσό ΑΜΕΣΑ ΑΠΑΙΤΗΤΟ!
Πολλοί δανειολήπτες που δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους έλαβαν στην πορεία και έγγραφα εξώδικα, με τα οποία ενημερώνονταν από τις Τράπεζες για τον άμεσο κίνδυνο να καταπέσει η δανειακή τους σύμβαση.

Σε όλο αυτό το διάστημα, η κυβέρνηση μιλάει για την ανάγκη εκταμίευσης της «δόσης» για να σωθεί η χώρα στη ζώνη του ευρώ! Και όπως όλοι γνωρίζουμε, σχεδιάζει μέτρα που θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια τους πολίτες σε απόλυτη αδυναμία να υποστηρίξουν τις δανειακές τους συμβάσεις με τις Τράπεζες. Γιατί αν σήμερα το μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών δεν μπορεί., φανταστείτε τι θα συμβεί μετά την εφαρμογή των νέων μέτρων.

Και ως του θαύματος ανοίγει η συζήτηση για την κατάργηση του νόμου που απαγορεύει στις Τράπεζες να κατάσχουν την πρώτη και κύρια κατοικία των δανειοληπτών τους!

Οι Τράπεζες επανακάμπτουν αποκτώντας ρευστότητα απ τον ιδρώτα του λαού, γιατί έτσι το σχεδίασαν οι κρατούντες. Και ο υποστηρικτικός τους μηχανισμός των μεγάλων ΜΜΕ που είτε ανήκουν σε Τραπεζίτες είτε διαπλέκονται με αυτούς εξασφαλίζοντας τη βιωσιμότητα τους με δάνεια, με τον ίδιο τρόπο που διαπλέκονται με την εξουσία εξασφαλίζοντας ασυλία στην μη καταβολή των ασφαλιστικών και φορολογικών εισφορών, όχι απλά δεν μιλά για τις δραματικές εξελίξεις και το «μεγάλο κόλπο» που βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά κάνουν ότι είναι δυνατόν να πείσουν τις μάζες ότι δίχως τη δόση η χώρα θα καταστραφεί.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο βέβαια, ότι σε θέσεις κλειδιά των κυβερνήσεων σε αυτή την κρίση βρέθηκαν πρόσωπα που προέρχονται από το Τραπεζικό σύστημα. Αυτοί ξέρουν πώς να υλοποιήσουν το «μεγάλο κόλπο» για να φτάσουμε στην «τελική λύση». Οι πολιτικοί μαθαίνουν και εκπαιδεύονται.

Φτάσαμε λοιπόν στο παρά πέντε.

Το προσεχές έτος θα καταργηθεί η απαγόρευση της κατάσχεσης της πρώτης κατοικίας και θα ξεκινήσει το τσουνάμι της κατάσχεσης περιουσιών που σήμερα αν και επιτρέπονται δεν γίνονται ακόμα για τους λόγους που προανέφερα.

Εύλογα βέβαια αναρωτιέται κανείς: Και τι θα τα κάνουν οι Τράπεζες τα σπίτια (και όχι μόνο); Σε ποιους θα τα πουλήσουν; Ποιος έχει χρήματα να αγοράσει σπίτι σήμερα; Και πόσο λογικό είναι να πετάξουν οι Τράπεζες στο δρόμο εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες και χιλιάδες επαγγελματίες (απ τις επιχειρήσεις τους) για να μείνουν όλα αυτά άδεια κι έρημα χωρίς να μπορούν οι Τράπεζες να κερδίσουν ρευστό από αυτά;
Πολύ λογική απορία.

Πριν λίγες μέρες κάποιοι μπορεί να διάβασαν μια είδηση που πέρασε στα ψιλά.
 
Ο Λάτσης πούλησε την Τράπεζα του (Eurobank) στην Εθνική και αποχώρησε οριστικά απ το Τραπεζικό σύστημα που είναι στις μέρες μας «υψηλού ρίσκου». Και στράφηκε σε επενδύσεις real estate!!!

Σε μια εποχή που δεν κουνιέται φύλλο στην αγορά ακινήτων ο Λάτσης στρέφεται σε αυτήν!
Και τι θα κάνει; Θα κτίζει σπίτια να τα πουλάει στους πολίτες που δεν μπορούν να αποπληρώσουν το δάνειο της πρώτης κατοικίας που ήδη τους βαραίνει;

Μα είναι τρελός αυτός ο Λάτσης;

Το πιο πιθανό λοιπόν, είναι πως ο Λάτσης και άλλοι που ετοιμάζονται να παίξουν δυνατά στο χώρο της αγοράς ακινήτων, ούτε τρελοί είναι ούτε άσχετοι. Μάλλον έξυπνοι είναι και με εξασφαλισμένες πληροφορίες για ότι πρόκειται να συμβεί στο αμέσως προσεχές διάστημα.

Αφού λοιπόν άνοιξε η συζήτηση για να επιτραπεί η κατάσχεση και της πρώτης κατοικίας και με δεδομένο ότι οι δανειολήπτες θα βρεθούν μετά την εφαρμογή ακόμα πιο σκληρών μέτρων σε ακόμα μεγαλύτερη αδυναμία να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις, οδηγούμαστε στη διαμόρφωση μιας κατάστασης που θα φέρει τις Τράπεζες (πιθανόν και το Δημόσιο έναντι οφειλετών) σε απόλυτα πλεονεκτική θέση.

Κάθε Βορίδης που εμφανίζεται και λέει:
 
«Είμαι υπέρ της κατάσχεσης και της πρώτης κατοικίας», δεν είναι απλά ένας κακός άνθρωπος που δεν λυπάται τους κακόμοιρους μικροϊδιοκτήτες. Είναι ο «λαγός» που τον αμολούν στο ξέφωτο ενός σκοτεινού δάσους για να παίξει συγκεκριμένο παιχνίδι πληρώνοντας το τίμημα που του αναλογεί σε εκείνους που του εξασφάλισαν την πολιτική του ανέλκυση. 

Τον κάθε «Βορίδη» τον έβαλαν στα σπίτια μας και τον μετέτρεψαν από φιλοχουντικό κατακάθι σε μορφή της σύγχρονης πολιτικής ζωής του τόπου, οι καναλάρχες που όπως περιέγραψα πιο πάνω διατηρούν αρρήκτους δεσμούς με το Τραπεζικό κατεστημένο της χώρας.

Αύριο, η υποτιθέμενη «εθνοσωτήριος κυβέρνηση» θα βγει μπροστά και θα αναγγείλει μέτρα προστασίας των δανειοληπτών που κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο, επειδή η κακιά Τρόικα θα έχει πετύχει την κατάργηση του νόμου για την προστασία της πρώτης κατοικίας.

Και θα νομοθετήσουν ένα σύστημα «εγγύησης» της πρώτης κατοικίας στο οποίο θα λαμβάνουν μέρος οι φιλεύσπλαχνες Τράπεζες με κάποιες ακόμα πιο φιλεύσπλαχνες μεγάλες (κι όταν λέω «μεγάλες» εννοώ ΜΕΓΑΛΕΣ!!!) Εταιρείες Real Estate!

Οι Τράπεζες θα καταγγέλλουν τις δανειακές συμβάσεις και θα κάνουν όλο το ανατοκισμένο ποσό άμεσα απαιτητό. Στη συνέχεια και εφόσον θα υπάρχει αδυναμία καταβολής του από τους δανειολήπτες θα τους καλούν για να τους προτείνουν την κατά το νόμο. εναλλακτική λύση για να μην βρεθούν στο δρόμο.

Εκεί θα εμφανίζεται η Εταιρεία (του Λάτση επί παραδείγματι) και θα παριστάνει τον «εγγυητή» του ποσού που απαιτεί η Τράπεζα, έναντι μηνιαίου μισθώματος που θα συμφωνείται για να παραμένει ο δανειολήπτης στο σπίτι του με την ψευδαίσθηση ότι κάποτε μπορεί να επανακτήσει τον τίτλο του υποθηκευμένου του ακινήτου.

Οι τράπεζες (τους) θα εξασφαλίζουν εγγυήσεις για το ποσό και οι εταιρείες αυτές θα κονομάνε τρελά κατέχοντας στο χαρτοφυλάκιο τους χιλιάδες τίτλους ακινήτων που κάποτε ανήκαν στους απλούς μεροκαματιάρηδες πολίτες.

Το ίδιο ακριβώς μοντέλο μπορεί να εφαρμοστεί (και θα εφαρμοστεί) για υποχρεώσεις έναντι της Εφορίας, των Ασφαλιστικών Ταμείων κ.α.

Οι πιο αδύναμοι, που θα αθετούν τους όρους της «εγγύησης» που παρέχει η Εταιρεία θα πετιούνται στο δρόμο ή στην καλύτερη περίπτωση θα υπογράφουν τη δέσμευση του λογαριασμού μισθοδοσίας ή και θα αναγκάζονται να παραχωρήσουν κάποιο χωραφάκι ή οικόπεδο που έχουν κληρονομήσει στο χωριό απ τους γονείς τους.

Στη Νέα Τάξη πραγμάτων, που ευαγγελίζονται οι θιασώτες της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» η ιδιοκτησία θα είναι προνόμιο λίγων και εκλεκτών και η οριακή επιβίωση καθημερινός Γολγοθάς των πολλών και αδύναμων.

Μιλάμε για τον απόλυτο έλεγχο των μαζών, που εξαθλιωμένες θα άγονται και θα φέρονται από κυβερνήσεις που θα φροντίζουν για την «δημοκρατική ομαλότητα» και θα επαίρονται για τις δικλείδες ασφαλείας που βάζουν για να έχουμε ένα πιάτο φαγητό, στοιχειώδη παιδεία (επικίνδυνο πράγμα η παιδεία ενός λαού για εκείνους που θέλουν να τον ελέγχουν) και στοιχειώδη δημόσια υγεία.

Αν όλα τα παραπάνω φαντάζουν ως «σενάρια επιστημονικής φαντασίας», τότε σίγουρα το σύστημα έχει πετύχει τους σκοπούς του και οι ελπίδες να αντιδράσουμε ως κοινωνία είναι απειροελάχιστες.

Νομίζω ότι οι διαφαινόμενες εξελίξεις δίνουν μια απάντηση στην πρεμούρα των κρατούντων να πείσει την κοινή γνώμη ότι η παραμονή της χώρας μας στην ευρωζώνη είναι πρωτεύον Εθνικός στόχος.

Και μη χειρότερα.