Το Παγκόσμιο Ντόμινο της Εντροπίας

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Το μεγάλο στρατηγικό ερώτημα τώρα, μετά το δημοψήφισμα και την επανένωση της Κριμαίας με την Ρωσία, είναι αν θα τολμήσουν οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. να προχωρήσουν σε μια στρατηγική αναμέτρηση κατά του Πούτιν που θα μπορούσε να οδηγήσει σε γενικευμένη, ακόμα και θερμοπυρηνική, αναμέτρηση ή θα εξαντλήσουν κάθε περιθώριο διπλωματικής εκτόνωσης, έστω προς το παρόν.

Όπως δείχνουν τα πράγματα, τόσο στην Ουάσιγκτων όσο και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οι αποφάσεις δεν οδηγούνται από τέτοιες φωνές της λογικής.

Σύμφωνα με όσα χαρακτηριστικά σχολίασε το επίσημο κινεζικό πρακτορείο XINHUA, η Δύση, δηλαδή οι ελίτ των ΗΠΑ και της Ε.Ε., που προκάλεσαν το χάος «δεν έχουν ούτε την ικανότητα ούτε την σοφία να το διορθώσουν»! Αν η κινεζική εκτίμηση αποδειχθεί σωστή, τότε θα φθάσουμε στο σημείο χωρίς επιστροφή στην ιστορία της ανθρωπότητας στο άμεσο μέλλον.

 Η κινητήρια δύναμη πίσω από  την σοβούσα παγκόσμια αναμέτρηση είναι το γεγονός ότι το Ευρω-Ατλαντικό χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι αμετάκλητα χρεωκοπημένο και πρέπει να ανοίξουν νέες λεωφόροι πλιάτσικου χωρίς καθυστέρηση. Παράλληλα, ο βασικός στόχος της Ουάσιγκτων είναι να εγκαταστήσει πυραυλικές βάσεις στα σύνορα της Ρωσίας με την Ουκρανία και να αποστερήσει την Ρωσία τόσο από τις ναυτικές βάσεις της στην Μαύρη Θάλασσα όσο και από τις στρατιωτικές βιομηχανίες της στην Ανατολική Ουκρανία. Το παιχνίδι παίζεται, από την μια πλευρά, στην Ευρασία και, από την άλλη, στην μείζονα Μέση Ανατολή όπου και εκεί τα συμφέροντα του Κρεμλίνου είναι σοβαρά και σημαντικά.

Τα δυτικά κέντρα αποφάσεων δείχνουν ικανοποιημένα με την αντισυνταγματική σημερινή διακυβέρνηση του Κιέβου όπου τα νεοναζιστικά στοιχεία, με ποσοστό 10% στις προηγούμενες εκλογές, κατέχουν 6 από τα 19 υπουργεία, την ώρα που άλλα κόμματα, όπως το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές, δεν εκπροσωπούνται καν. Οι ρωσικοί πληθυσμοί της ανατολικής Ουκρανίας θα είναι τα επόμενα θύματα, από την ώρα που υποκαθίσταται ο εθνικός στρατός των Ουκρανών με ένοπλες συμμορίες της ακροδεξιάς και ναζιστικές ομάδες αυτοάμυνας, όπως οι ισλαμικές μιλίτσιες που λεηλατούσαν στην Βοσνία και την Συρία. Η νεοταξική στρατηγική της βίαιης εθνοδιάλυσης έχει μπει, ξανά, σε κίνηση και η ευθύνη των ευρωπαϊκών κρατών είναι τεράστια επειδή έχουν εμπειρία από τέτοιες εκρηκτικές καταστάσεις και η συγκεκριμένη εξελίσσεται κυριολεκτικά μπροστά στην πόρτα τους.

Η άγνοια, η απουσία ακεραιότητας και η έλλειψη ανεξαρτησίας των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης ενισχύουν την προοπτική του πολέμου.

Οι Δυτικοί ψεύδονται για την κατάσταση στην Ουκρανία και το πρωτοφανές μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο ναζιστικό πραξικόπημα, ακριβώς όπως έλεγαν ψέματα για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, για τα πυρηνικά του Ιράν, για την χρήση χημικών στην Συρία, για την Λιβύη, το Αφγανιστάν, τα βασανιστήρια και το Γκουαντάναμο.

Σε μία συνέντευξή του, κατά την διάρκεια των γεγονότων στο Κίεβο, ο Ρώσσος στρατηγός Λεονίντ Ιβάσωφ, πρώην επικεφαλής των δημοσίων σχέσεων στο ρωσικό υπουργείο Άμυνας και σημερινός πρόεδρος της Ακαδημίας Γεωπολιτικών Σπουδών, απηύθυνε μια αυστηρή προειδοποίηση σχετικά με την φύση της στρατηγικής κρίσης στην Ουκρανία: «Βρισκόμαστε σε πόλεμο», είπε και εξήγησε ότι «Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία και την Συρία είναι ένα σχέδιο της Δύσης, ένας νέος τύπος πολέμου: και στις δύο περιπτώσεις βλέπετε μια σαφή αντι-ρωσική προσέγγιση και, όπως είναι γνωστό, οι πόλεμοι σήμερα ξεκινούν με ψυχολογικές και πληροφοριακές πολεμικές επιχειρήσεις… Να έχετε στο μυαλό σας ότι, με το πρόσχημα των εμφύλιων ταραχών που προωθούν τα μίντια, αμερικανικά πολεμικά πλοία εισέρχονται στην Μαύρη Θάλασσα… στέλνουν πεζοναύτες και έχουν αρχίσει, επίσης, να αναπτύσσουν περισσότερα τανκς στην Ευρώπη… Βλέπουμε ότι, βασιζόμενοι στην επιχείρηση παραπληροφόρησης, προετοιμάζουν μια επιχείρηση από το έδαφος, την θάλασσα και ίσως από τον αέρα».

Τα πράγματα, όπως φαίνεται, εξελίσσονται σύμφωνα με το σενάριο που περιέγραψε ο Ιβάσωφ: σχηματισμός μιας μεταβατικής φιλο-νατοϊκής κυβέρνησης (όπως έγινε μετά το φασιστικό πραξικόπημα), η οποία θα διαλύσει το ουκρανικό κράτος και θα οδηγήσει την Ουκρανία σε σημείο θραύσης. Τότε το ΝΑΤΟ θα στείλει στρατεύματα για να αποκαταστήσει την τάξη.

Η ιστορική εμπειρία δείχνει ότι αυτό το έχουμε ξαναδεί να συμβαίνει στο Κόσοβο, στο Ιράκ και αλλού, και ότι αυτό που προκλήθηκε για να δικαιολογήσει τις επεμβάσεις ήταν μέσα στα πλαίσια του πολέμου της πληροφορίας από τα ελεγχόμενα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα.

Ουσιαστικά, η σημερινή γεωστρατηγική πραγματικότητα είναι ότι ο Ομπάμα, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. κλιμακώνουν την ντε φάκτο προσάρτηση της Ουκρανίας και την περικύκλωση της Ρωσίας με την αμερικανική αντιπυραυλική ασπίδα, κίνηση που η Ρωσία έχει δημόσια θεωρήσει ως casus belli.

Οι Ρώσοι προετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν το «Μεγάλο Παιχνίδι» και τις δυτικές προκλήσεις και σε άλλες περιοχές με σημαντικούς ρωσόφωνους πληθυσμούς ή που είναι ζωτικές για την ασφάλειά τους.

Ήδη στην Υπερδνειστερία, την φιλορωσική περιοχή που αποσχίστηκε από την Μολδαβία και ζητάει να ενσωματωθεί στην Ρωσία, πραγματοποιούνται ξαφνικές ρωσικές στρατιωτικές ασκήσεις, την ώρα που η Ε.Ε. βιάζεται να υπογράψει συμφωνία σύνδεσης με την Μολδαβία μέχρι τον Ιούνιο. Να επαναλάβει, δηλαδή, αυτό που ήταν η αιτία της κρίσης στην Ουκρανία… Η φιλοδυτική κυβέρνηση της Ρουμανίας έσπευσε να εκφράσει την υποστήριξή της στην κυβέρνηση της Μολδαβίας.

Μετά την Ουκρανία, όπως φαίνεται, σειρά έχει και το Ουζμπεκιστάν του Ισλάμ Καρίμοφ να βρεθεί στην δίνη της αντιπαράθεσης, και το Κιργιστάν, όπου το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής τάξης βλέπει τον κόσμο μέσα από το πρίσμα της καλής Ρωσίας έναντι της κακής Αμερικής. Όσο για την Αρμενία, απέρριψε μια συμφωνία σύνδεσης με την Ε.Ε., παρόμοια με αυτήν που προσφέρθηκε στην Ουκρανία, και άρχισε τις διαδικασίες ένταξης στην φιλορωσική Ευρασιατική Ένωση.

Εκτιμώντας την νέα στρατηγική πραγματικότητα που διαμορφώθηκε μετά το δημοψήφισμα της 16^ης Μαρτίου, την επανένωση της Ουκρανίας με την Ρωσία, και τον λόγο του προέδρου Πούτιν στο ρωσικό κοινοβούλιο στις 18 Μαρτίου, η κατάσταση που εκτυλίσσεται δεν είναι μια σύγκρουση εντός της Ευρώπης, αλλά η τελική προοπτική ενός θερμοπυρηνικού 3^ου Παγκόσμιου Πολέμου, τον οποίο ο Πούτιν προσπαθεί να αποτρέψει.

Ο Lyndon LaRouche, Αμερικανός πολιτικός ακτιβιστής και υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ σε όλες τις εκλογές από το 1976 έως το 2004, εξέδωσε την ακόλουθη εκτίμηση της παγκόσμιας στρατηγικής κατάστασης, την Τρίτη 11 Μαρτίου 2014.

«Αυτή θα είναι μια καθοριστική περίοδος για τον Ομπάμα αν θα ξεκινήσει ή όχι τον θερμοπυρηνικό πόλεμο. Η Επιλογή Α ήταν να εξουδετερώσουν τη Ρωσία. Στη συνέχεια, θα μπορούσαν να καταλάβουν εύκολα ολόκληρο τον κόσμο. Αλλιώς, πρέπει να πάνε στην Επιλογή Β: σε 3^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, έναν θερμοπυρηνικό παγκόσμιο πόλεμο».

Αναφέρεται στις ελίτ της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης, αυτή την πραγματική λεγεώνα των βαμπίρ, που συντηρούνται από ένα άνομο ελιξίριο αίματος και πετρελαίου και ενέχονται σε εγκλήματα τα οποία θα έπρεπε να επισύρουν σοβαρές κυρώσεις από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Απευθυνόμενος στους Αμερικανούς πολίτες, εξηγεί: «Όλο το σύστημα είναι εγγενώς νεκρό. Και ο μόνος τρόπος που μπορούν να σώσουν το σύστημα είναι σκοτώνοντας ανθρώπους. Έτσι, θα πρέπει να τους προλάβετε, πριν αρχίσουν τον καταραμένο πόλεμο. Δεν μπορείτε να σταματήσετε τον πόλεμο αν ξεσπάσει. Μπαίνετε σε εντελώς διαφορετική λογική.

Η Γουώλ Στρητ και το Λονδίνο οδεύουν προς την ανυπαρξία μέσω του bail–in! Αυτός είναι ο χρονικός παράγοντας: bail-in! Τι είναι το bail-in; Το bail-in προσπαθεί να πουλήσει σε μειωμένες τιμές όλα τα εικονικά περιουσιακά στοιχεία που έχουν συσσωρεύσει όταν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν τελειώσει! Το bail–in θα τους τελειώσει! Το χρονοδιάγραμμά τους είναι να προλάβουν, πριν το bail-in λειτουργήσει σαν κατάρρευση. Πόσο μακριά είναι αυτό; Είναι πολύ κοντά».

Ο οικονομικός πόλεμος είναι σε εξέλιξη στα μεγάλα διεθνή χρηματιστήρια, παράλληλα με την γεωπολιτική σύγκρουση στην Κριμαία. Οι Αμερικανοί έχουν ξεκινήσει τα κερδοσκοπικά παιχνίδια στην Ρωσία και την Κίνα, όπου το κινεζικό γουάν δέχεται πιέσεις και το ρωσικό χρηματιστήριο βρίσκεται σε κάθετη πτώση.

Από την άλλη, οι κεντρικές τράπεζες των δύο χωρών ξεφορτώνονται εδώ και μήνες τα δολλάρια και πάνε στο ευρώ σέρνοντας και την Ευρωζώνη σε ύφεση.

Αν η Ρωσία, με ισχυρό σύμμαχο την Κίνα, ξεκινήσουν γενικευμένη οικονομική επίθεση στην αμερικανική οικονομία, σύντομα θα δούμε να σκάει η χρηματιστηριακή φούσκα στις ΗΠΑ, αφού και οι δύο οικονομικοί γίγαντες κατέχουν το 23% των αμερικανικών ομολόγων.

Στις 7 Μαρτίου, ο χρυσός της Ουκρανίας μεταφέρθηκε από την χώρα και αποθηκεύτηκε στην Ομοσπονδιακή τράπεζα (FED) των ΗΠΑ με εντολή του δοτού-πρωθυπουργού της Ουκρανίας, Arseniy «Yats» Yatsenyuk, εκλεκτού του Αμερικανού γερουσιαστή Τζον Μακέϊν, που ζητά επίμονα την επέμβαση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πραξικοπηματίας Yats εγκαταστάθηκε στην ηγεσία της Ουκρανίας για να υποβοηθήσει την λεηλασία του χρυσού της.

Όπως φαίνεται, η Ρωσία του Πούτιν είναι το σημαντικότερο προπύργιο που αντιστέκεται στην παγκόσμια εντροπία και στην δημιουργία ενός ομογενοποιημένου οργουελλιανού κόσμου ελεγχόμενου από μια σέχτα banksters και πολυεθνικών.

Παρά την αρχική πρόθεση του Ομπάμα να αποστασιοποιηθεί από την ψύχωση του αέναου πολέμου, οι ψυχροπολεμικοί neocons και σιωνιστές, που βρίσκονται βαθειά μέσα στην αμερικανική διακυβέρνηση, επανεμφανίζονται τώρα ως αρχιτέκτονες της αμερικανικής στρατηγικής στην Ουκρανία.

Είναι μια στιγμή καθοριστική για το προχώρημα ή το πισωγύρισμα της ανθρωπότητας και, πέρα από το «καπιταλιστές εναντίον καπιταλιστών» κι όλοι μαζί εναντίον των λαών, παίζεται και το εξοντωτικό παιχνίδι των πολεμοχαρών μεσσιανικών ελίτ κόντρα στις δυναστείες των παγκοσμιοποιημένων αγορών που προτιμούν μια πιο πολυπολική και ρεαλιστική ενσωμάτωση όλων στην νέα παγκόσμια τάξη.

Η σημερινή αμερικανική γεωστρατηγική εχθρότητα προς την Ρωσία είναι εν μέρει υλοποίηση της στρατηγικής διαίρεσης της Ευρασίας του Μπρεζίνσκι προκειμένου να διατηρηθεί η παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, και εν μέρει αντανάκλαση της σιωνιστικής εχθρότητας στην Μέση Ανατολή απέναντι στην Συρία και το Ιράν.

Μέχρι τώρα δεν έχουν καταφέρει να εξουδετερώσουν την Ρωσία. Ως εκ τούτου, βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σημείο: ή εγκαταλείπουν την όλη υπόθεση, δηλαδή ολόκληρη την επιλογή τους για μονοπολική παγκοσμιοποίηση, ή πάνε σε Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν έχουν άλλες επιλογές! Και ο μόνος τρόπος που μπορούν να αντιμετωπίσουν οι πολίτες την προοπτική αυτή είναι να κινηθούν πρώτοι. Που σημαίνει, να καταλάβουμε ότι ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει αρχίσει, ανεξάρτητα από το πότε και πώς θα κλιμακωθεί. Και είναι, εν τέλει, ένας πόλεμος κατά της ίδιας της ανθρωπότητας που μόνο εμείς μπορούμε να τον σταματήσουμε.

*[Δημοσιεύθηκε στο Hellenic Nexus τ.84, Απρίλιος 2014]

Πηγή