Ωρα να παρέμβει ο Κάρ. Παπούλιας για τη διαφθορά

Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΟΤΣΗ
Ούτε με την κατραπακιά των ευρωεκλογών (με το 60% του εκλογικού σώματος να αποδοκιμάζει όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα) φαίνεται να συνειδητοποίησε τα ουσιώδη η μακάρια πολιτική ηγεσία μας:
Οτι το πολιτικό σύστημα συνολικά, ο τρόπος δηλαδή που λειτουργεί η δημοκρατία μας, πάσχει επικίνδυνα· ότι οι κάλπες δεν δίνουν λύση, αφού δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με μια κακή, κάκιστη διακυβέρνηση· ότι το μέγιστο πρόβλημα είναι η βαθύτατη κρίση αξιοπιστίας θεσμών και πολιτικού προσωπικού -ό,τι και να πει, όποιος και να τα πει, δεν πείθει πια κανένα· ότι βασικό αίτιο αυτής της κρίσης αξιοπιστίας είναι η επιδημικά διαδεδομένη πολιτική διαφθορά και η δεδομένη ατιμωρησία, που προκαλεί βάναυσα το κοινό αίσθημα· και ότι είναι όλο και πιο δυσχερής ο διαχωρισμός των πολιτικών σε έντιμους και λωποδύτες, σε ευσυνείδητους και αχρείους, σε ενάρετους και αμοραλιστές, αφού και όσοι δεν πλουτίζουν αθεμίτως, καλύπτουν και συγκαλύπτουν τους σπουδαιοφανείς λεχρίτες. Αναπόφευκτα, έτσι, καίγονται τα χλωρά μαζί με τα ξερά, με τον απλό πολίτη να τους σιχτιρίζει όλους, να ελεεινολογεί τις τηλεοπτικές κοκορομαχίες τής ανιαρής κομματικής αντιδικίας και να ακούει βερεσέ τις προτάσεις τους, ακόμη κι όταν, κατ' εξαίρεση, είναι σοβαρές.

Πώς να στήσει αυτί αίφνης και να αξιολογήσει σοβαρά εκείνη από τις τέσσερις πρόσφατες προτάσεις του Γ. Παπανδρέου, που φαινομενικά ικανοποιεί περισσότερο το κοινό αίσθημα: Να δημεύονται όσα περιουσιακά στοιχεία δεν έχουν δηλωθεί στο «πόθεν έσχες». Για να αντιτάξει, έστω, το αυταποδείκτως ατελέσφορο, αφού και να έχουν δηλωθεί ουδείς, ως γνωστόν, ελέγχει το πόθεν αποκτήθηκαν...

Ημακρόχρονη αίσθηση του πολίτη ότι τον δουλεύουν άγρια, όσοι διαφεντεύουν τη μοίρα του, εδραιώνεται εσχάτως σε ακλόνητη σιγουριά, που σωρεύει οργή και απειλεί με εκρήξεις. Ξεπέρασε κάθε ανεκτό όριο η υποκρισία στο σκάνδαλο «Ζίμενς», που επισκιάζει τώρα καθοριστικά τις πολιτικές εξελίξεις:

* Καμώνονταν όλοι ότι ξαφνιάστηκαν, όταν ξέσπασε κι εδώ από καραμπόλα -με τη σοβαρή και αποτελεσματική διερεύνηση του σκανδάλου στη Γερμανία. Χρονική αφετηρία και για τις εδώ ανακρίσεις είναι το 1995, αφού από τότε φέρονται να λειτουργούν τα «μαύρα ταμεία» της εταιρείας. Αλλά οι δραστηριότητες της «Ζίμενς» στη χώρα μας έχουν μια εξόχως ενδιαφέρουσα προϊστορία διάστικτη από σκανδαλωδώς χαριστικές πολιτικές ενέργειες. Η κορυφαία, το 1990: Η τότε «οικουμενική» κυβέρνηση του Ξεν. Ζολώτα απεφάσισε να ακυρώσει διεθνή διαγωνισμό για την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ, που έβαινε προς προκλητικά χαριστική κατακύρωση στη «Ζίμενς» σε σύμπραξη με την Intracom του Σωκ. Κόκκαλη και να προκηρύξει νέο. Και ξαφνικά παρενέβησαν από κοινού οι τρεις πολιτικοί ηγέτες (Αν. Παπανδρέου, Κων. Μητσοτάκης και Χαρ. Φλωράκης), ανέτρεψαν πραξικοπηματικά την κυβερνητική απόφαση και η κατακύρωση ολοκληρώθηκε -ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο για τη συναινετική διαπλοκή και όσα έκτοτε ακολούθησαν. Ανεπιβεβαίωτες φήμες, που ουδέποτε διερευνήθηκαν, προσδιόριζαν τότε τη «μίζα» σε δύο δισ. δρχ. για το κομματικό ταμείο του ΠΑΣΟΚ, άλλα τόσα για τη Ν.Δ. και ένα δισ. για τον ενιαίο τότε «Συνασπισμό». Ποια είναι η όλη αλήθεια, ο Θεός κι η ψυχή τους. Το απολύτως βέβαιο και εύγλωττο είναι το πολιτικά ομόθυμο αρχηγικό πραξικόπημα.

* Σιγά που πιάσανε τον ταύρο από τα κέρατα, ως προς την πολιτική διαφθορά, με την υπόθεση του Θ. Τσουκάτου. Ούτε υπουργός διετέλεσε ούτε διαχειρίστηκε δημόσιο χρήμα από κρατικό αξίωμα. Το πιο σημαντικό είναι ότι δημιουργήθηκε το πρώτο ρήγμα στη συνένοχη σιωπή και μάθαμε από σπόντα ότι από τις «μίζες» της διαπλοκής ένα μικρό μόνο ποσοστό κατευθύνεται στα κομματικά ταμεία -τα πολλά τα ενθυλακώνουν οι καπάτσοι και θησαυρίζουν ανενόχλητα. Κατά τα άλλα, πιο εντυπωσιακά από την ομολογία του Τσουκάτου, που τον καθιστά ευάλωτο, αφού χαλάει την πιάτσα, είναι τα επτασφράγιστα χείλη των τότε πρωτοκλασάτων του ΠΑΣΟΚ, που δεν είδαν, δεν άκουσαν και δεν ξέρουν, αλίμονο, τίποτα...

* Ρεσιτάλ υποκρισίας έδωσε η κυβέρνηση και στον τρόπο που αντιμετώπισε τον αβροδίαιτο εκμαυλιστή των πολιτικών μας, Μιχ. Χριστοφοράκο. Ηταν ήδη κατηγορούμενος και συνέχιζε να συναγελάζεται άνετα με υπουργούς, να τους κάνει με περισσή γαλαντομία δωράκια και να κοσμεί τα πολιτικά σαλόνια. Κι αφού η κυβέρνηση απέκλεισε κάθε δυνατότητα να αναζητηθούν και υπουργοί που λαδώθηκαν, τον άφησε να φύγει σαν κύριος, λίγο πριν προφυλακιστεί...

Το χειρότερο, ωστόσο, απ' όλα είναι ότι η πολιτική ηγεσία δεν δείχνει να έχει συναίσθηση των ευθυνών της, ούτε τη στοιχειώδη ευαισθησία να αντιμετωπίσει τώρα ριζικά και συναινετικά τα πιο κραυγαλέα από όσα γεννούν, συντηρούν, αναπαράγουν και επεκτείνουν την πολιτική διαφθορά και δεν χρειάζονται συνταγματική αναθεώρηση (όπως λ.χ. το άρθρο 86, που θέτει σκανδαλωδώς στο ποινικό απυρόβλητο τους υπουργούς). Επείγει, έτσι, να αλλάξουν -ενδεικτικά:

* Ο τρόπος εκλογής των βουλευτών, με τις αχανείς εκλογικές περιφέρειες και τη σταυροδότηση. Ο υποψήφιος π.χ. στη Β' Αθηνών είναι κοινό μυστικό ότι χρηματίζεται αγρίως για τις εκλογικές δαπάνες και ψευδολογεί ασύστολα στις σχετικές κατά νόμον δηλώσεις (συγκριτικά με τα δικά μας σημεία και τέρατα, για ασήμαντα πταίσματα στην Αγγλία παραιτήθηκαν υπουργοί και ξεφωνήθηκαν βουλευτές...).

* Ο τρόπος χρηματοδότησης των κομμάτων από ιδιώτες (με τα περιβόητα και ανέλεγκτα κουπόνια).

* Ο τρόπος προβολής των πολιτικών από κρατικά και ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια.

* Ο τρόπος ελέγχου του πολιτικού χρήματος (κομματικά ταμεία, εκλογικές δαπάνες κ.τ.λ.). Και βεβαίως

* Ενα «πόθεν έσχες» για το πολιτικό προσωπικό ουσιαστικό και με δρακόντειες κυρώσεις.

Με τα μάτια στραμμένα στις κάλπες, οι ηγεσίες των κομμάτων δεν φαίνεται να έχουν ανάλογο προβληματισμό. Εδώ που φθάσαμε, ένας τρόπος υπάρχει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να τεθεί με απόλυτη προτεραιότητα στην ατζέντα η αντιμετώπιση της πολιτικής διαφθοράς (πώς δηλαδή ο πολιτικός κόσμος θα πασχίσει να ανακτήσει τη χαμένη τιμή και αξιοπιστία του):

Να το επιβάλει, με το θεσμικό και προσωπικό κύρος του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρ. Παπούλιας, που δεν χάνει ευκαιρία να εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του για την υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών και της κοινωνικής συνοχής από τη γάγγραινα της πολιτικής διαφθοράς. Με αποκλειστικό θέμα την αντιμετώπισή της και σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή να συγκαλέσει το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, πριν η χώρα μπει για τα καλά στην προεκλογική δίνη.

Τώρα, που οι κομματικές σκοπιμότητες, ατυχώς, κατέστησαν επισφαλή την επανεκλογή του, θα είναι μια ακόμη σημαντική προσφορά του στον τόπο. Θα γράψει Ιστορία...
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=62968
Σημ.axinosp:Λαμόγια Νο 2