«Στοπ» στο βαμβάκι...

Εν αρχή ήταν το κλείσιμο της Βιομηχανίας Ζάχαρης στη Λάρισα, με το άλλοθι της μετατροπής της σε εργοστάσιο βιοαιθανόλης. Οι υποσχέσεις που μοιράζονταν στον αγροτικό κόσμο της Θεσσαλίας ήταν ότι θα απορροφά τουλάχιστον 300.000 τόνους δημητριακών, οι τιμές των οποίων θα εκτοξευτούν... Σήμερα, τρία χρόνια μετά το γκρέμισμα του εργοστασίου αλλά και των αγορών παγκοσμίως, το σιτάρι έχει κατρακυλήσει στα 15 λεπτά το κιλό και το καλαμπόκι στα 11. Στη θέση του πάλαι ποτέ εύρωστου εργοστασίου ζάχαρης της Λάρισας, που έδινε διέξοδο σε χιλιάδες τευτλοπαραγωγούς της Θεσσαλίας, σε μεταφορείς, τευτλοεξαγωγείς, γεωπόνους και εργαζομένους, κείτεται ένα κουφάρι.

Τώρα έρχεται η προτροπή να σταματήσουν οι Θεσσαλοί να καλλιεργούν βαμβάκι, εφόσον σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της πολιτείας προβλέπεται η διακοπή των έργων εκτροπής του Αχελώου. Με μεγάλη ευκολία ένα προϊόν το οποίο στήριξε δύο γενιές αγροτών στον θεσσαλικό κάμπο εξοβελίζεται στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης». Και ας είναι το ίδιο το βαμβάκι το λιγότερο υδροβόρο από τις ποτιστικές καλλιέργειες, ένα φυτό που καλλιεργείται κυρίως σε περιοχές όπως οι αραβικές χώρες, η Αίγυπτος και η Ινδία... Καλλιεργείται όχι μόνο για την εμπορική του αξία, αλλά και γιατί ταιριάζει στις κλιματικές συνθήκες της Θεσσαλίας και συνεισφέρει το καλοκαίρι τα μέγιστα στο μικροκλίμα της, κατεβάζοντας κατά 4 βαθμούς τη θερμοκρασία.

«Στοπ» στο βαμβάκι λοιπόν, σε μια χρονιά που δείχνει να ανακάμπτει η τιμή του, που έχει λαμβάνειν 80 ευρώ το στρέμμα συνδεδεμένη ενίσχυση, έναντι των 54 ευρώ ως πέρυσι, ακριβώς επειδή περιορίστηκε η καλλιέργειά του σε λογικά πλαίσια. «Στοπ» φυσικά και στα εκκοκκιστήρια βάμβακος. Και άλλα κουφάρια εργοστασίων εν όψει...

Και όλες αυτές οι προτροπές για το ξήλωμα της παραγωγικής βάσης της χώρας, γιατί περί αυτού πρόκειται, όλη αυτή η δογματική στάση για το έργο της μεταφοράς νερού από τον άνω ρουν του Αχελώου προς τον θεσσαλικό κάμπο, έρχονται σε μια περίοδο που στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για την Κλιματική Αλλαγή συζητείται ότι τα επόμενα 50 χρόνια οι χώρες της Μεσογείου θα πρέπει να ξεχάσουν τον τουρισμό και τη γεωργία που ήξεραν...

Η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για την Κλιματική Αλλαγή απέτυχε πριν καν ξεκινήσει. Και απέτυχε γιατί δύσκολα ανακόπτεται η παγκόσμια αστικοποίηση.

Οσο περισσότερο αστικοποιείται ο πλανήτης τόσο θα συνωστίζονται άνθρωποι σε λίγα τετραγωνικά γης και τόσο θα θέλουν να τη φωτίζουν, γιατί ο συνωστισμός και η ανέχεια, ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης του παραγωγικού μοντέλου, οδηγούν στην εγκληματικότητα. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο στον οποίο δεν χωρούν σχεδιασμοί για Αχελώο, αγροτική παραγωγή και πραγματική οικονομία, όταν έχουν στηθεί «μπίζνες» δισ. ευρώ για την «πράσινη ανάπτυξη»...

Ο κ. Ι. Κολλάτος είναι μηχανολόγος με μεταπτυχιακό στη Βιοτεχνολογία.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=72&artId=309677&dt=15/01/2010
Σημ.axinosp:Το ξύλο που έχουν να φάνε οι "οικολόγοι" γιατί αρνήθηκαν και μάλλον πέρασαν την μη εκτροπή του Αχελώου , θα το βάλουν και στις τσέπες . Όταν η δυτική Ελλάδα θα πλημμυρίσει όλο και πιο συχνά , εξαιτίας του φαινόμενου της κλιματικής αλλαγής και η Θεσσαλία με την Αθήνα θα λένε το νερό ,νεράκι λόγω λειψυδρίας τότε να δούμε ποιος θα πληρώσει τη νύφη . Από την αρχαιότητα ο Θεσσαλικός και ο Θηβαϊκός κάμπος μαζί με την Αττική εμφάνιζαν χρονιές λειψυδρίας με συνέπεια την ολική καταστροφή των τότε καλλιεργειών Ο Αχελώος εάν πλημμυρίσει λόγω των συνεχών βροχοπτώσεων δεν σταματιέται με τίποτα και οι καταστροφές που θα προξενήσει θα είναι ανυπολόγιστες . Εάν γίνει μερική εκτροπή των νερών του , τότε μέρος της δύναμης των υδάτων του και θα ανακουφίσει την Θεσσαλία αλλά και θα γλυτώσουν από περισσότερες καταστροφές οι περιοχές της Δυτικής Ελλάδας.