Οι οπαδοί...

... του Ομπάμα είναι σαστισμένοι έναν χρόνο αφότου τον εγκατέστησαν στον Λευκό Οίκο, σαγηνεμένοι από την απαστράπτουσα προσωπικότητά του. Και αναρωτιούνται: Γιατί δεν σημειώνει καμιά πρόοδο, γιατί δεν προωθεί τα μεγάλα ζητήματα τα οποία είχε υποσχεθεί; Η καλή μέρα φαίνεται όμως από το πρωί.

Το σύστημα...
... με το οποίο εξελέγη ο Ομπάμα- και με το οποίο εκλέγονται όλοι οι Αμερικανοί πρόεδροι- είχε δώσει την απάντηση πριν ακόμη εκλεγεί. Όπως έγραψαν οι «Τάιμς του Λος Άντζελες», οι ΗΠΑ είναι η μοναδική μεγάλη χώρα στην οποία η εξάρτηση του κόσμου της πολιτικής από τον κόσμο των επιχειρήσεων είναι τόσο εξόφθαλμη. Ακόμη και το αξίωμα του πρεσβευτή αποδίδεται ως ανταπόδοση στους μεγάλους χορηγούς των δύο κυριότερων κομμάτων, μολονότι αυτό είναι κάτι που υποβαθμίζει την εικόνα της Αμερικής στο εξωτερικό. «Ένας κυνικός μελετητής», γράφει ο Σκοτ Χόρτον στο περιοδικό «Χάρπερς», «μπορεί να διαπιστώσει πως το αντίτιμο μιας πρεσβείας έχει αυξηθεί από 200.000 δολάρια στην εποχή του Μπους στα 500.000 δολάρια στην εποχή του Ομπάμα». Από τους 58 υποψήφιους πρεσβευτές που παρουσίασε ο Ομπάμα προς έγκριση στη Γερουσία, οι 32 δεν ήταν διπλωμάτες καριέρας. Ποιο ήταν το κύριο χαρακτηριστικό τους; Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν επιχειρηματίες που είχαν συνεισφέρει τεράστια ποσά στην προεκλογική εκστρατεία του Ομπάμα. Πρώτος και καλύτερος ο Λούις Σούσμαν, που επιβραβεύτηκε με την αμερικανική πρεσβεία στο Λονδίνο. Από το 2004 είχε μαζέψει στα ταμεία των Δημοκρατικών 247 εκατομμύρια δολάρια και άλλα 300.000

δολάρια στις εκλογές του 2008. Όταν ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου ρωτήθηκε ποια ήταν τα προσόντα του για την πρεσβεία στη Βρετανία, εκείνος απάντησε: «Ομιλεί την τοπική γλώσσα». Ένας άλλος, ο Φιλ Μέρφι, διευθυντικό στέλεχος του επενδυτικού οίκου Goldman Sachs, προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο όταν διορίστηκε πρεσβευτής στη Γερμανία. Η καγκελάριος Μέρκελ ζήτησε έναν διπλωμάτη καριέρας ή κάποια σοβαρή πολιτική προσωπικότητα. Όμως ο Ομπάμα έμεινε αταλάντευτος. Ο Ντόναλντ Μπέγιερ, μεγαλέμπορος αυτοκινήτων, διορίστηκε πρεσβευτής στην Ελβετία. Είχε διαθέσει 500.000 δολάρια στην προεκλογική εκστρατεία του Ομπάμα. Με το ίδιο ποσό, ο Χάουαρντ Γκάτμαν της εταιρείας Williams & Connolly εξασφάλισε την αμερικανική πρεσβεία στις Βρυξέλλες.

Το ζήτημα...
... δεν είναι αν όλοι αυτοί είναι πράγματι ικανοί για να κάνουν αυτή τη δουλειά, αλλά το κριτήριο με το οποίο επελέγησαν: το πορτοφόλι τους. Κι αυτό λέει πολλά για τη διαστρέβλωση της αμερικανικής πολιτικής ζωής. Πώς να περιμένουν όλοι οι Αμερικανοί ένα γενναίο σύστημα υγείας, όταν αυτό θα δυσαρεστήσει την ασφαλιστική βιομηχανία; Πώς να ελπίζουν ότι θα γλιτώσουν από τα νύχια των μεγάλων τραπεζών όταν η κυβέρνησή τους προσλαμβάνει μεγαλοτραπεζίτες; Πώς ο Ομπάμα θα μπορούσε να ήταν διαφορετικός;

Ο Ομπάμα...
... χρειάστηκε να αναρριχηθεί σε αυτό το σύστημα. Και τώρα βρίσκεται μέσα του φυλακισμένος. Για να αλλάξει κάτι, θα πρέπει να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού. Γιατί όμως να αλλάξει κάτι στο οποίο χρωστάει την ύπαρξή του;
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4557442