Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία Άρθρο 120 (παραγρ.4) του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας (ακροτελεύτια διάταξη).

Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος

Είτε θα πετύχουμε και θα πάρουμε την πατρίδα μας πίσω, είτε θα χαθούμε για αιώνες στις πατρίδες των άλλων και των υπερκρατικών διεθνών οργανισμών, τις νέες αυτοκρατορίες.Εδώ που φθάσαμε, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα περισσότερο από τις αλυσίδες μας.
Όσο περνούν οι εβδομάδες η κατάστασή μας θα γίνεται όλο και πιο αντιληπτή.
Μέχρι την Εξέγερση

Δεν σας θέλει ο λαός ελικόπτερα και μπρος

To να παράγεις ο ίδιος τα τρόφιμά σου είναι ίσως ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα που μπορείς να κάνεις σήμερα, γιατί είναι ένα βήμα προς την κατάκτηση της ελευθερίας σου!

''Σκλάβος είναι αυτός που ελπίζει ότι θα έρθουν να τον ελευθερώσουν''
Έζρα Πάουντ 1885 – 1972

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Επίσημο κατηγορητήριο σε βάρος του Εχούντ Ολμέρτ

Οι Ισραηλινές εισαγγελικές αρχές απήγγειλαν και επίσημα πλέον κατηγορίες σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού της χώρας, Εχούντ Ολμέρτ, για διαφθορά. Συγκεκριμένα ο κ. Ολμέρτ κατηγορείται για απάτη, αθέτηση εμπιστευτικού έργου και πλαστογράφηση επίσημων εγγράφων. Οι κατηγορίες σχετίζονται με τρεις υποθέσεις κατά την περίοδο που ο κ. Όλμερτ υπηρετούσε ως δήμαρχος της Ιερουσαλήμ και μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, πριν αναλάβει την πρωθυπουργία του Ισραήλ το 2006.

Ο κ. Ολμέρτ κατηγορείται ότι είχε δεχτεί φακέλους με χρήματα από Αμερικανό επιχειρηματία και ότι χρέωνε υπέρογκα ποσά στην Ισραηλινή κυβέρνηση για τα επαγγελματικά του ταξίδια. Επίσης κατηγορείται για μεροληψία υπέρ εταιρείας επενδύσεων της οποίας ηγείτο συνεργάτης του. Ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ αρνείται τις κατηγορίες σε βάρος του.
http://www.voanews.com/greek/2009-08-31-voa6.cfm
Σημ.axinosp:Ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας τώρα δικαιώνεται !!

Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης;


Αυτοί ή εμείς;
Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.
Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια
τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;
-Από τον ιστορικό λόγο του Αρη Βελουχιώτη στην Λαμία
http://ciaoant1.blogspot.com/2009/08/update-31809.html

O "Χαβανέζος" υφυπουργός ...και το τσίμπημα της σφήκας

Ο υφυπουργός Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης επέμεινε και φέτος στις καλοκαιρινές του συνήθειες, με συχνές (σκαφάτες) εξορμήσεις στα νησιά καικαθημερινές εξόδους στα in στέκια της Αθήνας «Μπαλτάζαρ» και "Βίλα Μερσέντες" ...Μάλιστα όλοι έχουν να το λένε για τις γνωριμίες του με τις καυτές και πολυσυζητημένες σκανδαλιάρες τις showbiz Aξια Ανδρεαδάκη και Τζούλια Αλεξανδράτου...Μάλιστα για την δεύτερη ενημέρωσε και τους συναδέλφους του στη Βουλή οταν προέκυψε θέμα για το ποια είναι Τζούλια σε χαλαρή συνεδρίαση σχετικής επιτροπής!
Ομως σύμφωνα με το Πρώτο θέμα ο υφυπουργός είναι κανονικός υπότης με τις κυρίες και δείτε τι ηρωική πράξη έκανε πέρυσι σε διακοπές:
"Ενα μεσημέρι, κι ενώ η χαρούμενη αυτή συντροφιά έτρωγε αρόδου έξω από το Φισκάρδο,μια σφήκα τσίμπησε στον γλουτό μια από τις φίλες του Μιλτιάδη.
Ο ισχυρός υπουργός, που φημίζεται για το γυμνασμένο σώμα του, πετάχτηκε από τη θέση του, γονάτισε, έβαλε το στόμα του στον γλουτό της νεαρής και ρούφηξε το κεντρί, λυτρώνοντας τη νέα αυτή γυναίκα από φρικτούς πόνους."
http://papatzides.blogspot.com/2009/08/o_30.html
Σημ.axinosp:Κυριε Βαρβιτσιώτη αν αληθεύει το δημοσίευμα και εμένα με τσίμπησε στα @ρχίδι@ μια σφήκα μπορείτε να γονατίσετε και να μου ρουφήξετε το κεντρί !!

Αξελ Βέμπερ: Ερχεται κρίση χρεοκοπιών

Για ένα δεύτερο κύμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης έκανε λόγο ο Αξελ Βέμπερ, πρόεδρος της Bundesbank, δηλαδή της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας, σε συνέντευξη που έδωσε στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Ο κ. Βέμπερ διευκρίνισε ότι το διαρθρωτικό σκέλος της κρίσης πλησιάζει στο τέλος του, με την εκκαθάριση των τραπεζικών ισολογισμών από τοξικούς τίτλους να βρίσκεται εν εξελίξει. Ομως, θα ακολουθήσει κρίση χρεοκοπιών, παρατείνοντας τα εμπόδια στη χορήγηση δανείων.
Σύμφωνα με την ΕΚΤ, τα χαμηλά επίπεδα δανειοδότησης στις οικονομίες της Ευρωζώνης ήταν ο βασικός παράγοντας που οδήγησε σε πτώση κατά 3% την προσφορά χρήματος μέσα το 12μηνο που έληξε τον Ιούλιο. Η άρνηση των τραπεζών να προχωρήσουν σε πιστώσεις καταδεικνύεται από την επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης δανείων στον ιδιωτικό τομέα κατά 0,6% τον Ιούλιο, ενώ τα εταιρικά δάνεια περιορίστηκαν κατά 1,6%. Ο τραπεζικός δανεισμός προς τις επιχειρήσεις βρίσκεται σε αρνητικό πρόσημο στην Ευρωζώνη από τον Φεβρουάριο, ενώ αντίθετα έχουν αυξηθεί οι ρυθμοί αποπληρωμής δανείων.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_30/08/2009_327383
Σημ.axinosp:Μα πως να αυξηθούν τα δάνεια από τις Τράπεζες αφού δεν έχουν λεφτά για να δώσουν .Τι τα κάνανε , φούσκες και αέρα κοπανιστό . Γιαυτό όλες τώρα οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ετοιμάζονται να διασώσουν για δεύτερη φορά το νεκροζώντανο πιστωτικό σύστημα .Το ερώτημα παραμένει γιατί καμιά γ@%*$ κυβέρνηση δεν νιάζεται για τους πολίτες της παρά μόνο για τους Τραπεζίτες !!

Σε επιφυλακή οι τράπεζες για πρόληψη επισφαλειών

ΣE κατάσταση επιφυλακής... τίθεται το τραπεζικό σύστημα, προκειμένου να αποτρέψει τη σημαντική αύξηση των επισφαλειών στο προσεχές κρίσιμο τετράμηνο για την ελληνική οικονομία.

Oπως διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια των συναντήσεων που είχαν οι εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων με τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Παπανδρέου, υπάρχει διάχυτη αγωνία για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και τη δυνατότητα να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες.

Την αγωνία αυτή συμμερίζονται οι τράπεζες και η Τράπεζα της Ελλάδος, που φοβούνται ότι τα καθυστερούμενα δάνεια μπορούν να ανέλθουν ακόμη και στο 9% του συνόλου των χορηγήσεων στο τέλος του 2009.

Η εξέλιξη αυτή θα σήμαινε ότι νοικοκυριά και επιχειρήσεις θα αδυνατούν να αποπληρώσουν στο πιστωτικό σύστημα δάνεια συνολικού ύψους 22 δισ. ευρώ.

Γι'Α αυτό άλλωστε και η Kεντρική Tράπεζα έχει ζητήσει από τα πιστωτικά ιδρύματα να προχωρούν στον σχηματισμό αυξημένων προβλέψεων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, σύσταση που, σύμφωνα με τα έως τώρα οικονομικά αποτελέσματα των τραπεζών, υλοποιείται στην πράξη.
http://www.express.gr/news/finance/205351oz_20090830205351.php3
Σημ.axinosp:Πριν λίγους μήνες το ΔΝΤ έδινε τα συχαρίκια στην κυβέρνηση και τις Τράπεζες για την κεφαλαιακή τους επάρκεια του 8% που ηταν σύμφωνα με την Βασιλεία 2 .Τώρα που τα επισφαλή δάνεια θα ξεπεράσουν τα κεφάλαια τι θα πούν oέο ;;

Κυριακή 30 Αυγούστου 2009

Howard Davidowitz:Η Αμερική είναι εκτός ελέγχου και σε ένα φαύλο κύκλο θανάτου

Ο εμπειρογνώμονας Λιανικής Howard Davidowitz παραμένει σταθερός στις πεποιθήσεις του, "ο καταναλωτής είναι νεκρός". Λέει στον Henry Blodget και Aaron Task ότι η πτωτική τάση είναι εδώ για να μείνει:στις λιανικές πωλήσεις είναι τρομερό, πηγαίνουν σχεδόν όλα αρνητικά", λέει ο Davidowitz, "θα κλείσουν χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες καταστήματα". Με το χρέος των ΗΠΑ να προβλέπεται να φθάσει στα 9 τρισεκατομμύρια δολάρια κατά την επόμενη δεκαετία, ο Davidowitz βλέπει τη χώρα "σε ένα ντεπόζιτο και για πάντα ... εκτός ελέγχου." Σύμφωνα με Davidowitz, "βρισκόμαστε σε ένα φαύλο κύκλο θανάτου". Αλλά, πάντα φαίνεται να υπάρχει ένα «αλλά» σε αυτήν την επιχείρηση, δεν είναι όλα κατήφεια και την καταστροφολογία. Ο Davidowitz, πιστεύει ότι ορισμένοι έμποροι εκπτωτικής λιανικής πώλησης, αλυσίδες φαρμακείων, και μερικά επιλεγμένα πολυκαταστήματα μπορούν να επιβιώσουν στο μέλλον..
http://wallstreetpit.com/9902-howard-davidowitz-us-is-out-of-control-and-in-a-death-spiral

Η επιχείρηση ταινιών Bonded Services πωλείται

Η ιστορική επιχείρηση Ταινιών Bonded Services η οποία έχει την αποθήκευση και τη διανομή για ταινίες που έχουν κερδίσει Όσκαρ για τα χολιγουντιανά στούντιος από τη δεκαετία του 1930, έχει προσλάβει συμβούλους για την πώληση της εταιρείας.
Η πώληση περιμένουν να φέρει στους ιδοκτήτες κέρδος 50 εκατομύρια λίρες.
Η Bonded Services βοήθησε στη διανομή κινηματογραφικών επιτυχιών, όπως ο Χάρι Πότερ και ο Ημίαιμος Πρίγκιπας στους κινηματογράφους ανά τον κόσμο
http://www.telegraph.co.uk/finance/newsbysector/mediatechnologyandtelecoms/6111499/Film-firm-Bonded-Services-to-be-sold.html

Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

Το παιχνίδι με το Παπά :Πώς η FED μετατρέπει το χρέος σε ρευστό

Σύνοψη
Η FED και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προσπαθούν να "γεφυρώσουν το χάσμα" που προκαλείται από την επιβράδυνση της ιδιωτικής δανειοδότησης / και της δημιουργία χρέους.
Η εκτός Αμερικής ζήτηση για δολάρια πρέπει να παραμείνει υψηλή, ή το δολάριο θα πέσει.
Η ζήτηση για Αμερικάνικα αξιόγραφα είναι σε αρνητικό πρόσημο το 2009
Η έκθεση της TIC (Treasury International Capital )και ο τηρούμενος λογαριασμός της FED επανεξετάζεται και συγκρίνεται.
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει ουσιαστικά μετατρέπει το χρέος των ΗΠΑ έξυπνα σε ρευστό , επιτρέποντας σε ξένες κεντρικές τράπεζες να ανταλλάξουν, ομόλογα κρατικών οργανισμών με χρέος(ομόλογα) του Αμερικάνικου Δημοσίου.

Το παιχνίδι με το Παπά που η FED παίζει αυτή τη στιγμή συσκοτίζει το γεγονός ότι τα χρήματα που τυπώνονται είναι από κοπανιστό αέρα και χρησιμοποιούνται για την αγορά δημόσιου χρέους(ομόλογα) των ΗΠΑ.
Η FED μετατρέπει το χρέος σε ρευστό και το κάνει ανοιχτά, τόσο μέσω τη δέσμευσή της να αγοράσει 300 δις. αξιόγραφα του Αμερικάνικου Δημοσίου συμμετέχοντας με μία κίνηση-τέχνασμα του χεριού που θα έκανε ένα παπατζή του δρόμου από το Μπρούκλιν να κοκκινίζει.
Η πραγματεία αυτή που θα εντρυφήσω με ορισμένες τεχνικές λεπτομέρειες, ώστε να φωτίσει ένα περίπλοκο ζήτημα, αλλά θα πρέπει σας πάρει χρόνο να μάθετε για αυτό, επειδή είναι σημαντικό να κατανοηθεί τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.

Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της ημέρας είναι οι ανησυχίες για το πως το δολάριο θα πάει κατά τους επόμενους μήνες και χρόνια. Αν είστε μισθοσυντήρητος, είναι σημαντικό να γνωρίζετε αν θα πρέπει να αποταμιεύεται ή να δαπανάται χρήματα. Αν έχετε αξιόγραφα που πρέπει να διαφυλάξετε και αυτά που έχετε τοποθετήσει, είναι ζωτικής σημασίας , θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε ένα αρκετά ευχάριστο μέλλον και σε ένα δύσκολο. Αν έχετε οποιοδήποτε ενδιαφέρον στο που βαδίζουν τα επιτόκια, θα θέλετε να κατανοήσετε αυτή την ιστορία.

Υπάρχουν τρεις μεγάλες παγίδες πάνω στο ορίζοντα, κάθε μία από τις οποίες , μάλλον θα μπορούσε να αλλάξει ξαφνικά το παιχνίδι, αν ενεργοποιηθεί. Η μία είναι η ξαφνική βιασύνη για υλικά αγαθά και προϊόντα, που ενδέχεται να προκύψει, εάν (ή όταν) οι πραγματικά πλούσιοι πιάσουν το νόημα ότι η αξία του χάρτινου πλούτου είναι καταδικασμένη έννοια. Μια δεύτερη θα προκύψει εάν (και πότε) η μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη φούσκα από όλες, το δημόσιο χρέος, τελικά εκραγεί. Και το τρίτο αφορά το ίδιο το δολάριο.

Στην έκθεση αυτή, θα διερευνήσουμε τη σχέση μεταξύ αυτών των δύο τελευταίων παγίδων, το δημόσιο χρέος και το δολάριο.


Η αντικατάσταση της ιδιωτικής δανειοδότησης με τη δημόσια δανειοδότηση
Ολόκληρο το νομισματικό μας σύστημα, και κατ 'επέκταση η οικονομία μας, είναι μια οικονομία τύπου πυραμίδας (Ponzi), υπό την έννοια ότι πραγματικά λειτουργεί καλά μόνο όταν βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης. Ακόμα και μια ελαφρά ύφεση προκαλεί μαζικό πανικό και διαταραχές που φαίνεται εντελώς ασυμβίβαστες με την σχετική αλλαγή, γιατί δεν έχει κατανοεί ότι η επέκταση είναι περισσότερο ή λιγότερο απαίτηση του είδους, του νομισματικού και οικονομικού συστήματος μας. Χωρίς επέκταση, το σύστημα πρώτα υπηρετεί και στη συνέχεια καταστρέφει τον πλούτο δυσανάλογα σε σχέση με την ίδια πτώση.
Τι τροφοδοτεί ένα οικονομικό σύστημα βασισμένο στο χρέος ; Το χρέος ή η δανειοδότηση φυσικά ! Έτσι, ένα από τα πράγματα που παρακολουθούμε πολύ στενά εδώ στο Martenson Central, όπως δημιουργείται στην FED (Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ), είναι το ποσοστό της δημιουργίας του χρέους.
Ένα από τα σημαντικά θέματα στην τρέχουσα κατάρρευση της πιστωτική φούσκας είναι ο βαθμός στον οποίο η ιδιωτική πίστωση έχει καταρρεύσει και στον αντίστοιχο βαθμό που η FED έχει αγοράσει χρέος(ομόλογα) από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχοντας εντείνει το δανεισμό της. Στην ουσία, με δημόσιες αγορές χρέους (ομόλογα) και με νέο δανεισμό επιχείρησε να γεφυρώσει το χάσμα που άφησε η πτώση των εσόδων στις ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις και το δανεισμό.
Αυτή είναι η εικόνα αυτή τη στιγμή - η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ δημιουργεί νέο χρήμα από αέρα κοπανιστό για να αγοράσει χρέος, ενώ η κυβέρνηση των ΗΠΑ δημιουργεί νέο χρέος στο πιο καταπληκτικό ρυθμό που έχουμε δει ποτέ. Η προσπάθεια εδώ είναι να κρατήσει χαμηλά το συνολικό χρέος που αυξάνεται αρκετά γρήγορα ώστε να αποφύγει το σύστημα την πλήρη κατάσχεσή του.
Πως το κάνουν ;

Το χάσμα χρέους

Ένα από τα μεγάλα προνόμια της ζωής σε μια σχετικά ανοιχτή κοινωνία είναι ότι γενικά έχουμε πρόσβαση σε πολύ καλή πληροφόρηση. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα δημοσιεύει σε τακτική βάση ένα έγγραφο που ονομάζεται "Νομισματικές εξελίξεις," όπου συσσωρεύονται όλα τα ενδιαφέροντα σημεία σε μια ωραία, νοικοκυρεμένη συλλογή, και μετά διατίθενται σε όλους μας.

Να τι έπεσε στην αντίληψή μου στην πιο πρόσφατη συλλογή:


Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι το ομοσπονδιακό χρέος (κάτω διάγραμμα)να εκρήγνυται σε μια ετησία βάση περίπου στο 30% σε απάντηση στη κατάρρευση του δανεισμού των επιχειρήσεων και των καταναλωτών (επάνω διαγράμματα).

Αυτό δημιουργεί μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση: "Ποιος δανείζει τα χρήματα για να καλυφθεί όλος ο εν λόγω ομοσπονδιακός δανεισμός;"

Εδώ είναι που η ιστορία γίνεται ενδιαφέρουσα.

Η κινήσεις κεφαλαίων της Treasury International Capital (TIC)
Τον τελευταίο καιρό, ένας αριθμός παρατηρητών έχουν σημειώσει μια ενοχλητική μείωση της ζήτησης από το εξωτερικό για χαρτονομίσματα και κυρίως σε ομόλογα. Ακόμα χειρότερο είναι να μετατραπεί αυτό , σε οριστική πώληση η οποία τελικά θα οδηγήσει σε πτώση του δολαρίου.

Η σχετική ζήτηση για δολάριο "εκεί έξω" στη διεθνή αγορά συναλλάγματος (ή "Forex") επηρεάζει άμεσα δύναμη του δολαρίου. Εάν υπάρχουν περισσότεροι πωλητές τότε η αξία του θα πέσει; Εάν υπάρχουν περισσότεροι αγοραστές, τότε αξία του θα αυξηθεί. Ένας τρόπος για την αξιολόγηση αυτής της ευαίσθητης ισορροπίας είναι να ρωτήσετε, "Συνολικά, οι ξένοι αγοράζουν ή πωλούν Αμερικάνικα αξιόγραφα και τι γίνεται με τα έσοδα;"

Ευτυχώς για εμάς, η ακριβή απάντηση σε αυτή την ερώτηση κυκλοφορεί σε μηνιαία έκθεση, που διατίθεται από το Υπουργείο Οικονομικών, έκθεση της ροής κεφαλαίων της Treasury International Capital (TIC) , ή έκθεση TIC για συντομία .


Οι πρόσφατες εκθέσεις της TIC είναι αρκετά ανησυχητικές, επειδή δεν αποκαλύπτουν μόνο τη πιο απότομη οικονομική επιβράδυνση στη ροή της ιστορίας, αλλά και ότι κινείται σε αρνητικό πρόσημο για αρκετό καιρό τώρα. Αυτό το γράφημα είναι από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ:


Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι ότι από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και μετά μέχρι το 2007, οι αλλοδαποί αγόρασαν σταδιακά όλο και περισσότερα Αμερικάνικα αξιόγραφα και το έκαναν φέρνοντας τα χρήματά τους στις ΗΠΑ αφήνοντας τα εδώ. Μόνο κατά τους τελευταίους επτά μήνες, εδώ και δεκαετίες, που η διαδικασία έχει αντιστραφεί αρνητικά. Αυτό είναι ένα σημαντικό γεγονός, για να πούμε το λιγότερο.

Το ανωτέρω διάγραμμα υποδεικνύει μια πιθανή καταστροφή για μια χώρα που έχει ξεκινήσει το μεγαλύτερο όσο ποτέ ομοσπονδιακό όργιο χρέους στην ιστορία.
Στο κάτω-κάτω, αν τα αξιόγραφα των ΗΠΑ αποφεύγονται από τους ξένους, πώς θα βρούμε αρκετούς αγοραστές; Και τι θα συμβεί με το δολάριο;

Οι απαντήσεις είναι: "Δεν θα βρούμε " και "Δεν θα συμβεί τίποτα καλό."

Βαθύτερο ψάξιμο

Αν χωθούμε βαθύτερα μέσα στις λεπτομέρειες της έκθεσης, θα βρείτε ακόμη , κάτι πιο ενδιαφέρον. Ενώ οι συνολικές ροές ήταν αρνητικές, υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των συμπεριφορών των ξένων κεντρικών τραπεζών και των ιδιωτών επενδυτών. Ευτυχώς, η έκθεση TIC διακρίνει , μεταξύ αυτών των δύο , ευρείες κατηγορίες αγοραστών.
Από τις αρχές του 2009 και έως το μήνα Μάιο, ιδιώτες επενδυτές πούλησαν 364 δις. σε Αμερικάνικα αξιόγραφα, ενώ οι κεντρικές τράπεζες αγόρασαν 50 δις. δολάρια σε αξιόγραφα (η πηγή είναι εδώ σε Csv αρχείο διαθέσιμο από το Αμερικάνικο Δημόσιο).Κάνοντας τη άθροιση , περίπου 314 δις. δολάρια σε ξένα χρήματα έχουν εγκαταλείψει τη χώρα από την αρχή του έτους.

Αυτό αποδεικνύει την απόλυτη εξάρτηση από ένα χάρτινο πύργο με τη συνεχιζόμενη αγορά Αμερικάνικων αξιογράφων από ξένες κεντρικές τράπεζες. Χωρίς τη συνεχιζόμενη συνεργασία με τις ξένες κεντρικές τράπεζες για συσσώρευση αξιόγραφων ,το δολάριο θα πέσει πολύ χαμηλότερα από ό, τι έχει ήδη.

Το δολάριο

Δεν αποτελεί έκπληξη ότι το δολάριο πρόσφατα πέφτει σε νέα χαμηλά για το κλείσιμο του οικονομικού έτους (YTD 2009) και πλησιάζει σε ένα σημαντικό τομέα με υποστήριξη και αντίσταση. Εάν αυτό σπάσει θα παρακολουθήσουμε ένα πολύ γρήγορο κερδοσκοπικό παιχνίδι.



Φυσικά, τα έχω πει όλα αυτά πιο πριν και κάθε φορά που φαινόταν αυτό μπροστά μας, παρουσιάζεται μια ανάστροφη έκπληξη. Οι δυνάμεις που συμμαχούν για να αποφευχθεί η κατάρρευση του δολαρίου είναι πολυάριθμες.

Αλλά ο ίδιος κίνδυνος παραμένει, και η θεμελιώδης εικόνα σχετικά με το δολάριο δεν έχει αλλάξει από τότε που για πρώτη φορά ανησυχούσα όσον αφορά την τύχη του το 2002. Στην πραγματικότητα, αυτή η κατάσταση επιδεινώθηκε. Τα Ομοσπονδιακά ελλείμματα είναι υψηλότερα από όσο ήταν ποτέ δυνατό να φανταστούμε (13% του ΑΕΠ!), Και τώρα οι ροές κεφαλαίων της TIC είναι αρνητικές. Το μόνο κάπως φωτεινό σημείο είναι ότι το εμπορικό έλλειμμα μειώθηκε αρκετά. Ωστόσο, παραμένει σταθερά σε αρνητικό πρόσημο, που σημαίνει ότι συνεχίζει να ασκεί πίεση ως προς την αξία του δολαρίου, αυξάνοντας το συνολικό αριθμό των δολαρίων που θα πρέπει να βρουν ένα ήσυχο χώρο ανάπαυσης εκτός της χώρας.


Δημοπρασίες ομολόγων


Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας (27 - 31 Ιουλίου 2009), το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ δημοπράτησε περισσότερα από 243 δις. δολάρια σε έντοκα γραμμάτια και σε ομόλογα. "Έμμεσοι πλειοδότες," υποτίθεται ότι είναι κυρίως οι κεντρικές τράπεζες, έκανε ένα εκπληκτικό 39% του συνόλου, ή σχεδόν 95 δισεκατομμύρια δολάρια σε αξία.


Με εξαίρεση τη δημοπρασία των 5ετών ομολόγων, στην οποία μυστηριωδώς δημιουργήθηκε ζήτημα με μια ανησυχητική προσφορά προς κάλυψη με αναλογία πολύ κάτω από 2,0 (η αγορά ομολόγων συμπεριφέρθηκε καλά μετά την απελευθέρωση του εν λόγω θέματος στις ειδήσεις), η ιστορία εδώ είναι ότι οι ξένες κεντρικές τράπεζες αγοράζουν τεράστιες ποσότητες σε προσφορές αξιών του Δημοσίου.

Περιμένετε ένα λεπτό, κρατηθείτε λίγο… Νόμιζα ότι μόλις μίλησα για το ότι η έκθεση της TIC είπε ότι οι ξένες κεντρικές τράπεζες έχουν αγοράσει μόνο $ 50 δις. σε σύνολο Αμερικάνικων αξιόγραφων μέχρι το Μάιο - και τώρα λένε ότι αγοράστηκαν 95 δις. δολάρια κατά τη διάρκεια μιας εβδομάδας του Ιουλίου και μόνο;

Κάτι δεν προστίθεται εδώ !!

Για να καταλάβετε τι, και να φτάσουμε στην ουσία του παιχνιδιού του Παπά, θα πρέπει να επισκεφτείτε μία ακόμη πηγή πληροφοριών - κάτι που ονομάζεται λογαριασμός Θεματοφυλακής Χρεογράφων (custody account) της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.


Λογαριασμός Θεματοφυλακής Χρεογράφων (custody account) της Ομοσπονδιακής Τράπεζας

Φαίνεται ότι εάν η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας (ή οποιαδήποτε άλλη ξένη Κεντρική Τράπεζα), αποφασίζει να αγοράσει Αμερικάνικο αξιόγραφα ή ομόλογα του Δημοσίου, δεν θα πάει σε κάποιο γκισέ, με ένα σωρό μετρητά στο χέρι, και στη συνέχεια θα λάβει μερικά ωραία ομόλογα επιστρέφοντας σπίτι μέσα σε μια βαλίτσα.
Αντ 'αυτού, αυτό που συμβαίνει είναι ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα κατέχει πράγματι τα ομόλογα (ή μάλλον μια ηλεκτρονική καταχώρηση που εκπροσωπούν τα ομόλογα), σε ειδικό λογαριασμό για τις διάφορες κεντρικές τράπεζες. Αυτό ονομάζεται " Λογαριασμός Θεματοφυλακής " και περιέχει το χρέος των ΗΠΑ , «σε επιμέλεια» για διάφορες κεντρικές τράπεζες. Σκεφτείτε το ως μια θαυμάσια τεράστια μεσιτεία / λογαριασμού όψεως, που υπάρχει στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ για τις κεντρικές τράπεζες, και θα έχετε τη σωστή εικόνα.
Παρά το γεγονός ότι η έκθεση της TIC δείχνει τις ροές των κεφαλαίων προς και από τη χώρα, δεν θα δείτε τι συμβαίνει με τα κονδύλια που έχουν ήδη στη χώρα. Αν κοιτάξετε και πάλι στον πρώτο διάγραμμα σε αυτή την έκθεση, και ιδού η μεγάλη ροή των χρημάτων που ήρθαν στις ΗΠΑ μεταξύ 1995 και 2008, μπορείτε να πάρετε μια αίσθηση του πόσα χρήματα απεστάλησαν προς τις ΗΠΑ και συνήθως παραμένουν σταθμευμένα εκεί.
Ο λογαριασμός Θεματοφυλακής ανέρχεται σήμερα σε 2.787 τρισεκατομμύρια (!!!!!) δολάρια. Έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 430 δισεκατομμύρια δολάρια τους τελευταίους 12 μήνες και κατά περισσότερο από 275 δισεκατομμύρια δολάρια το 2009 μόνο (έως τις 29 Ιουλίου). Αυτοί είναι πραγματικά συγκλονιστικοί αριθμοί, και μας λένε ότι οι ξένες κεντρικές τράπεζες έχουν συσσώρευση Αμερικάνικου χρέους διαμέσου της κρίσης.
Όπως μπορούμε να δούμε στο παρακάτω διάγραμμα, δεν υπήρξε απολύτως καμία εκτροπή στην αύξηση του λογαριασμού Θεματοφυλακής ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, πτώση του εμπορίου, ή τις τοπικές ανάγκες των εμπλεκόμενων χωρών. Είναι σχεδόν σαν ο λογαριασμό Θεματοφυλακής να έχει αποσυνδεθεί τελείως από τον κόσμο γύρω του. Αν μπορείς να εντοπίσεις την φούσκα της πιστωτικής κρίσης σε αυτό το διάγραμμα, έχεις πιο κοφτερά από μένα μάτια.


Τι σημαίνει ένα τέτοιο διάγραμμα; Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε ποια είναι τα είδη των στρεβλώσεων που έχουν δημιουργηθεί από μια τέτοια μαζική νομισματική κάνουλα από πολλές κεντρικές τράπεζες προς μια και μόνο χώρα. Επίσης ένα ερώτημα είναι, πόσο βιώσιμη θα μπορούσε να είναι μια τέτοια ρύθμιση πραγματικά.
Είναι ένα μυστήριο πώς ένα τέτοιο διάγραμμα μπορεί να εμφανίσει ένα τέτοιο τρεμούλιασμα παρ 'όλο ότι έχει αποκαλυφθεί πρόσφατα.
Στο επόμενο πίνακα απεικονίζονται οι ετήσιες μεταβολές του λογαριασμού Θεματοφυλακής που πραγματικά με εκπλήσσει λίγο.

Παρ ' ότι όλα συνεχίζονται, ο λογαριασμός Θεματοφυλακής είναι σε καλό δρόμο για να αυξηθεί κατά ένα μεγαλύτερο ποσό σε δολάρια που έχει καταγραφεί αυτό το έτος, περίπου 500 δις. δολάρια (αν ο σημερινός ρυθμός συνεχιστεί). Πού είναι όλα αυτά τα χρήματα από που προέρχονται και για πόσο ακόμη;



Η κατανόηση του χάσματος μεταξύ της TIC και των αριθμών της Θεματοφυλακής


Ένα πράγμα που μπορεί να έχετε παρατηρήσει είναι ότι η έκθεση της TIC δείχνει μόνο 50 δις. δολάρια σε εισροές ξένων τραπεζών για το 2009, ενώ ο λογαριασμό της Θεματοφυλακής αυξήθηκε κατά 277 δις δολάρια .
Πώς είναι δυνατόν στην έκθεση της TIC να δείχνει μικρότερες εισροές από την αύξηση στο λογαριασμό της Θεματοφυλακής; Μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα αυτόν τον πίνακα, ο οποίος συγκρίνει και τα δύο. (Σημείωση: Αυτές οι 12 μηνιαίες yr / yr αλλαγές, έτσι ώστε οι αριθμοί θα είναι διαφορετικοί από ό, τι οι αριθμοί YTD θέλω απλώς να παραθέσω):

Μία εξήγηση είναι ότι στο λογαριασμό φύλαξης, αυτά τα 2,7 τρις. δολάρια ,παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Αν αυτές οι πληρωμές τόκων δεν έχουν "αποσταλεί σπίτι" και παραμένουν στο λογαριασμό, τότε ο λογαριασμός θα αυξηθεί αρκετά για να εξηγήσει μάλλον τη διαφορά. Για παράδειγμα, η 135 δις. δολαρίων διαφορά που φαίνεται παραπάνω θα μπορούσαν να προκύψουν από την επιστροφή του 5% στο λογαριασμό Θεματοφυλακής, το οποίο δεν είναι αδιανόητο επιτόκιο για τον εν λόγω λογαριασμό.

Επιταγές διεθνούς κυκλικής απάτης(Τραμπαρία ή Check kiting )



Μερικοί άνθρωποι βλέπουν το λογαριασμό της Θεματοφυλακής, σαν μια περίτεχνη έκδοση της κυκλικής απάτης με επιταγές , που παίζονται σε επίπεδο κεντρικών τραπεζών.
Επιταγές κυκλικής απάτης
Σε αυτό το παιχνίδι, η Κεντρική Τράπεζα Α τυπώνει ένα σωρό χρήματα και αγοράζει το χρέος της χώρας Β. Στη συνέχεια, η κεντρική τράπεζα της χώρας Β τυπώνει ένα σωρό χρήματα και αγοράζει το χρέος της χώρας Α.
Και οι δύο έχουν την εμφάνιση της ισχυρής ζήτησης για το χρέος τους, τόσο οι κυβερνήσεις που διαθέτουν τα χρήματα για χρήση, και καμία δεν είναι η σοφότερη.
Εκτός ότι στο παγκόσμιο συνολικό απόθεμα της κεντρικής τράπεζας , τα αποθέματα συνεχίζουν να αυξάνονται, να αυξάνονται, να αυξάνονται όπως αντικατοπτρίζεται στο λογαριασμό Θεματοφυλακής, ο οποίος κάποια μέρα θα οδηγήσει σε βάθος χρόνου μη διαχείρισιμα ποσά χρέους, και μια ανεξέλεγκτη πλημμυρίδα χρήματος, ή και τα δύο.
Αν αυτό σας μυρίζει απάτη, συγχαρητήρια; Να το πάρετε.

Αν αυτό ήταν όλη η ιστορία, τότε θα ήταν πολύ λιγότερο ενδιαφέρουσα από ό, τι είναι στην πραγματικότητα. Όταν ερευνούμε τα στοιχεία του λογαριασμού Θεματοφυλακής, διαπιστώνουμε ότι η συνολική εικόνα κρύβει κάτι το εξαιρετικό. Ακόμη και ο συνολικός λογαριασμός Θεματοφυλακής αυξάνεται σταθερά και πιστά, η σύνθεση δε του εν λόγω λογαριασμού έχει αλλάξει δραματικά.


Εδώ οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι τα ομόλογα που εκδίδονται από κυβερνητικούς οργανισμούς των ΗΠΑ κορυφώθηκαν τον Οκτώβριο του 2008, σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, αλλά έχουν μειωθεί κατά 178 δισ. δολάρια από τότε. Τα Κυβερνητικό ομόλογο από την άλλη πλευρά, έχουν αυξηθεί κατά περισσότερο από $ 500 δισ.το ίδιο χρονικό διάστημα. Μισό τρισεκατομμύριο δολάρια! Αν ήταν να αναρωτιέστε πώς οι δημοπρασίες ομολόγων των ΗΠΑ κατάφεραν να πάνε τόσο ομαλά, εδώ είναι μέρος της απάντησής σας.
Τι συμβαίνει εδώ; Πώς είναι δυνατόν οι κεντρικές τράπεζες να αγοράζουν τόσα πολλά ομόλογα, με τον ταχύτερο καταγεγραμμένο ρυθμό συσσώρευσης ;
Φαίνεται ότι οι ξένες κεντρικές τράπεζες έχουν ανταλλάξει ομόλογα οργανισμών με ομόλογα του Δημοσίου, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει στον τρόπο λειτουργίας των αγορών. Πρώτον, θα έπρεπε να πουλήσουν τα ομόλογα(των Οργανισμών), πριν μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν τα έσοδα για να αγοράσουν δημόσιο χρέος (ομόλογα του Δημοσίου). Έτσι, για ποιους πωλούν τα ομόλογα των Οργανισμών, προκειμένου να πάρουν ομόλογα του Δημοσίου ;

Εδώ θα μπορούσαμε να υπενθυμίσουμε ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει αγοράσει ομόλογα Οργανισμών κατά εκατοντάδες δις.



Το παιχνίδι με το Παπά


Έχετε δει ποτέ έναν μάγο του πεζοδρόμιου στην εκτέλεση του παιχνιδιού με το κέλυφος , όταν ένα μπιζέλι με ένα κέλυφος μαγικά ανακατεύονται γύρω ,γύρω- τώρα μπορείτε να δείτε αυτό το κέλυφος, τώρα μπορείτε να δείτε να εξαφανίζεται εντελώς - ή μήπως; Όσο περισσότερο κινείται γύρω, τόσο πιο συγκεχυμένος είστε. Αν μπορείτε να καταλάβετε που είναι το κέλυφος με το μπιζέλι, που είναι κρυμμένα κάτω, κερδίζετε! Αλλά πού είναι το μπιζέλι; Το σημείο του παιχνιδιού, από την πλευρά του απατεώνα του δρόμου, είναι η χρήση της πολυπλοκότητας της κίνησης για να προκαλέσει σύγχυση.
Αυτά είναι τα τρία κρίσιμα σημεία για να θυμόμαστε, όπως μπορείτε να διαβάσετε ακόμη:

1. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει ποσά ρεκόρ από ομόλογα του δημοσίου για πούλημα
2. Οι Ξένες κεντρικές τράπεζες, οι οποίες έχουν ένα μεγάλο σωρό από ομόλογα Οργανισμών στο λογαριασμό Θεματοφυλακής τους, θα ήθελαν να βοηθήσουν, αλλά θέλουν να διατηρήσουν τα πράγματα κάπως διακριτικά για να αποφυγή να τρομάξουν τις αγορές χρέους(ομολόγων).
3. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ δεν θέλει να φανεί άμεσα να αγοράζει δημόσιο χρέος (Αμερικάνικα ομόλογα) σε δημοπρασίες (και στην πραγματικότητα δεν επιτρέπεται να είναι, αλλά πολλοί κανόνες έχουν 'κλίση' προ το χειρότερο κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης), διότι αυτό θα μπορούσε να διαταράξει ολόκληρη την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει απεριόριστη ζήτηση για τα Αμερικάνικα «χαρτιά» , αλλά απελπισμένα επίσης θέλει να αποφύγει μια αποτυχημένη δημοπρασία.

Για διάφορους λόγους, η FED δεν μπορεί απλώς να αρχίζει να αγοράζει όλο το χαρτί του Δημοσίου που θα προκύψει με ποσά ρεκόρ, κάθε εβδομάδα, κάθε μήνα.
Αντ 'αυτού, χρησιμοποιεί αυτά τα τρία στάδια του παιχνιδιού με το κέλυφος για να κρύψει τι κάνει κάτω από ένα στρώμα της πολυπλοκότητας:

Κέλυφος# 1: Ξένες κεντρικές τράπεζες πωλούν χρέος(ομόλογα) οργανισμών έξω από το λογαριασμό Θεματοφυλακής.
Κέλυφος # 2: Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα αγοράζει τα ομόλογα των οργανισμών με χρήματα που δημιουργεί εκ του μηδενός(αέρα κοπανιστό).
Κέλυφος # 3: Ξένες κεντρικές τράπεζες χρησιμοποιούν την ίδια ακριβώς χρήματα για να αγοράσουν Κυβερνητικά ομόλογα στην επόμενη δημοπρασία της κυβέρνησης.


Ανακάτεμα, ανακάτεμα, ανακάτεμα, ανακάτεμα, ανακάτεμα Μπερδευτήκατε;

Μην. Αν αφαιρέσετε τα ξένα στοιχεία από αυτήν την παράξενη πράξη, διαπιστώνουμε ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ είναι πράγματι η αγοράστρια του Δημόσιου χρέους στη δημοπρασία. Αυτό είναι ακριβώς, που έκανε η Ζιμπάμπουε, αλλά εισάγοντας απλώς αρκετή περιπλοκότητα για να κρατήσει όλο το παιχνίδι ως επί το πλείστον, αλλά όχι τελείως, κρυμμένο από τα μάτια μας. Μπορούν να αγωνίζονται με το κέλυφος όσο θέλουν, αλλά το μπιζέλι είναι ακόμα εκεί κάπου - το μπιζέλι είναι το γεγονός ότι η Fed είναι η δημιουργός των εσόδων για τη χρηματοδότηση της αγοράς χρέους(ομολόγων) των ΗΠΑ.

Την εποχή εκείνη, το πρόγραμμα της FED για την αγορά ομολόγων οργανισμών περιγράφεται ως εξής:

Η Fed θα φουσκώσει με 1,2 τρις. δολάρια τις αγορές
Σημαντική ανάπτυξη σε αγορές που είναι σχεδιασμένη στο να μειώσει τα επιτόκια, Τόνωση Δανεισμός
Η FED κλιμάκωσε χθες την μαζική εκστρατεία της για τη σταθεροποίηση της οικονομίας, λέγοντας ότι θα κατακλύσουν την χρηματοπιστωτικό σύστημα με επιπλέον 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Στη δήλωσή της χθες, η Fed είπε ότι θα αυξήσει τις αγορές της σε ενυπόθηκους τίτλους κατά 750 δισ. δολάρια, παραπάνω από τα 500 δισ. δολάρια. που είχε ανακοινωθεί προηγουμένως, και διπλασιάζει, σε $ 200 δισ. ευρώ, της αγορές της σε ομόλογα Οργανισμών από επιχειρήσεις που χρηματοδοτούν τον τομέα της στέγασης- τέτοιες όπως η Fannie Mae και η Freddie Mac

Ενώ η "τόνωση του δανεισμού", η "σταθεροποίησης της οικονομίας", και η "μείωση των επιτοκίων" είναι αξιέπαινοι στόχοι, ο πρωταρχικός στόχος του προγράμματος φαίνεται να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό- να εξασφαλίσουν άφθονα κονδύλια για τη μαζικές δημοπρασίες εντόκων γραμματίων του Δημοσίου που κατέστησαν ληξιπρόθεσμα. Τίποτα δεν είδα σε κανένα άρθρο και δεν διάβασα για αυτό το πρόγραμμα που πρότεινε ακόμη ότι ένας από τους στόχους ήταν να επιτραπεί σε ξένες κεντρικές τράπεζες να ανταλλάξουν αποτελεσματικά τα ομόλογα των Οργανισμών με δημόσιο χρέος(ομόλογα) των ΗΠΑ χρησιμοποιώντας τα χρήματα που εκτυπώνονται από αέρα κοπανιστό. Αλλά αυτό είναι σαφώς ένα από τα αποτελέσματα.

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, από την πλευρά της, είναι αρκετά ανοιχτή σε αυτές τις αγορές χρέους Οργανισμών. Παρέχει ακόμη μια εξαιρετική ιστοσελίδα με ωραία γραφικά, που μας επιτρέπει να παρακολουθούμε το πρόγραμμα αγοράς.



(Πηγή)
Ωστόσο, αυτό το άνοιγμα επεκτείνεται μόνο για τα ποσά τα ίδιο, δεν είναι η πηγή (ες) των εν λόγω ομολόγων των Οργανισμών. Αυτό είναι, κατά τη γνώμη μου, ένας ακόμη λόγος για την Fed που απεγνωσμένα επιθυμεί να αποφύγει έναν έλεγχο. Τα αποτελέσματα θα εξέθεταν το παιχνίδι της.
Όπως μπορούμε να δούμε στο παραπάνω διάγραμμα, η Fed έχει αγοράσει περισσότερα από 640 δις. δολάρια σε ομόλογα Οργανισμών, και έχει υποσχεθεί να αγοράσει περισσότερα στο εγγύς μέλλον.
Όπως γνωρίζουμε πλέον, τουλάχιστον ένα μέρος των χρημάτων που έχουν ανακυκλωθεί σε δημόσιο χρέος των ΗΠΑ, όπου "έμμεσοι πλειοδότες" έχουν κάνει θραύση σε ένα ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό στις πρόσφατες προσφορές. (Σημείωση: Ο τρόπος με τον οποίο υπολογίζονται οι έμμεσοι πλειοδότες έχει πρόσφατα τροποποιηθεί, και δεν είμαι απολύτως σαφής σχετικά με το πόσο αυτό επηρεάζει τους αριθμούς που βλέπουμε τώρα .... Δουλεύω πάνω σε αυτό).
Μια εύλογη ερώτηση εδώ είναι, "Αν υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης παντού και το χρηματιστήριο τρέχει σε νέα ετήσια υψηλά, γιατί η Fed συνεχίζει να κατακλύζει με χρήματα το σύστημα σε αυτές τις τιμές που σαστίζει ο νους;" Μία απάντηση θα μπορούσε να είναι, "Επειδή τα πράγματα μπορεί να μην είναι τόσο ρόδινα όσο φαίνονται."

Συμπέρασμα

Η Federal Reserve έχει ουσιαστικά μετατρέπει το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ σε ρευστό πολύ περισσότερο από ό, τι έχει ανοιχτά αποκαλυφθεί, επιτρέποντας έξυπνα σε ξένες κεντρικές τράπεζες να ανταλλάξουν το χρέος(ομόλογα) Οργανισμών με χρέος (ομόλογα)Δημοσίου. Αυτό δεν αποτελεί ένδειξη ισχύος και αποκαλύπτει ένα πρότυπο στις συναλλαγές για προσωρινή ανακούφιση στις μελλοντικές δυσκολίες.

Αυτό είναι κατά πολύ σχεδόν το ίδιο μονοπάτι που ακολούθησε η Ζιμπάμπουε, με αποτέλεσμα την πλήρη εγκατάλειψη του δολαρίου της Ζιμπάμπουε ως νομισματική μονάδα. Η διαφορά έγκειται στην πολυπλοκότητα του παιχνιδιού που παίζεται, και όχι η ουσία των ίδιων των πράξεων.

Όταν το πλήρες περιεχόμενο αυτού του πράγματος, αναγνωριστεί ευρύτερα, όλο και μεγαλύτερη πίεση θα σημειωθεί πάνω στο δολάριο, καθώς όλο και περισσότεροι ιδιώτες επενδυτές θα αποφεύγουν το δολάριο και όλα τα αξιόγραφα σε δολάρια ως αποθέματα αξίας και πλούτου. Αυτό θα επιβαρύνει περαιτέρω τις προσπάθειες των διαφόρων Κεντρικών Τραπεζών ανά τον κόσμο, που πασχίζουν να ανταποκριθούν στις τεράστιες επιθυμίες δανεισμού της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Μια πιθανή συνέπεια της εγκατάλειψης των προσπαθειών αυτών είναι μαζική έξοδος από το δολάριο σε αξίες άλλων νομισμάτων. Οι κάτοικοι των ΗΠΑ, θα συναισθανθούν τη ταχεία αύξηση του κόστους των εισαγωγών και την αύξηση του κόστους για όλα τα διεθνώς εμπορεύσιμα βασικά προϊόντα, κυρίως είδη τροφίμων .

Για τον υπόλοιπο κόσμο, τα αποτελέσματα θα κυμαίνονται από ταλαιπωρία έως καταστροφή, ανάλογα με το βαθμό σύνδεσης στο δολάριο.

Υπό αυτές τις συνθήκες, "ο πληθωρισμός έναντι του αποπληθωρισμού" δεν είναι το σωστό πλαίσιο αναφοράς για την κατανόηση των δυνητικών επιπτώσεων. Για παράδειγμα, θα ήταν δυνατόν για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου να ζήσουν την πτώση των τιμών, καθώς οι ΗΠΑ θα ζήσουν σε ραγδαία αύξηση των τιμών (και σε αυξήσεις των επιτοκίων) σαν συνέπεια την εξασθένησης του δολαρίου.
Είναι αυτό πληθωρισμός ή αποπληθωρισμός; Και οι δύο, ή τίποτα? Αντ 'αυτού, θα μπορούσατε να το δείτε σωστά σαν νομισματική κρίση, με τις τιμές να τρέχουν.

Επιπλέον, όλες οι προσπάθειες για να αντικαταστήσουμε τη δημιουργία ιδιωτικού χρέους με δημόσια χρέη θα πρέπει να τηρείται με σκεπτικισμό, διότι τα γιγαντιαία προγράμματα δεν αποτελούν υποκατάστατο για τις συλλογικές αποφάσεις δεκάδων εκατομμυρίων ατόμων και δεν μπορούν να ανταποκριθούν ρεαλιστικά στα εκατομμύρια των ατομικών αναγκών με έγκαιρο και κατάλληλο τρόπο.

Το παιχνίδι με το Παπά (κέλυφος) που η Fed παίζει αυτή τη στιγμή δεν αλλάζουν τη βασική εξίσωση: Τα χρήματα που τυπώνονται με αέρα κοπανιστό, να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αγορά δημόσιου χρέους των ΗΠΑ.

Η συμβουλή μου είναι να διατηρήσουμε αυτά τα πιθανά ζητήματα και απόψεις σε έντονη παρακολούθηση, να κάνουμε κινήσεις, που μπορούν να διαφοροποιηθούν από το δολάριο, και να είμαστε έτοιμοι να κινηθούμε γρήγορα με τους υπόλοιπους. Αυτό το παιχνίδι είναι πολύ μακριά από την ολοκλήρωσή του.

Ο πιστός σας ανιχνευτής πληροφοριών
Chris Martenson

http://www.chrismartenson.com/martensonreport/shell-game-how-federal-reserve-monetizing-debt

H Αγγλία καθαίρεσε την κυβέρνηση των νήσων Τερκς & Κάικος

Η κυβέρνηση της Βρετανίας αντί έστω να προκυρήξει εκλογές καθαίρεσε χθες την κυβέρνηση των νησιών Τερκς & Κάικος στην Καραϊβική κι επέβαλε άμεση διακυβέρνηση από το Λονδίνο, με πρόφαση έρευνα στην οποία διαπιστώθηκαν φαινόμενα "ενδημικής" διαφθοράς.

Η υπεράκτια αποικία της Βρετανίας, όπου ζουν περίπου 32.000 άνθρωποι, θα κυβερνάται πλέον απευθείας από τη Βρετανία.

Το Λονδίνο υποστήριξε ότι η κίνηση έχει στόχο την αποκατάσταση της "καλής διακυβέρνησης" και της "καλής διαχείρισης" στα νησιά, που βρίσκονται ανάμεσα στις νότιες Μπαχάμες και τις βόρειες ακτές της Αϊτής.

Η πραγματικότητα είναι ότι στην περιοχή, που διαθέτει καθαρές ακτές και κοραλλιογενείς υφάλους, καταβάλλονται προσπάθειες από τη Βρετανία να καταστεί κέντρο offshore χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων κι ως εκ τούτου θέλουν τον απόλυτο έλεγχο.

Ο πρώην πρωθυπουργός που καθαίρεσε το Λονδίνο, Γκάλμο Γουίλιαμς, καταδίκασε την αναστολή ισχύος του Συντάγματος και την κατάλυση της κυβέρνησής του, κάνοντας λόγο περί πραξικοπήματος, και πρόσθεσε ότι η Βρετανία βρίσκεται "στη λάθος πλευρά της ιστορίας".

Ο Γουίλιαμς, ο οποίος ανέλαβε πρωθυπουργός τον Μάρτιο του 2009, εξέδωσε ανακοινωθέν κατηγορώντας τις Βρετανικές αρχές για την "κατάλυση μιας νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης και βουλής και την αντικατάστασή τους με μια δικτατορία του ενός ανδρός". Πρόσθεσε πως στην περιοχή εξελίσσεται "εισβολή κι επαναποικιοποίηση" από μέρους της Βρετανίας.

Το Λονδίνο εξήγγειλε τα σχέδιά της για τη βρετανική αποικία στην Καραϊβική τον Μάρτιο. Το Εφετείο απέρριψε προσφυγή εναντίον τους την Τετάρτη, κρίνοντας ότι η άμεση διακυβέρνηση από το Λονδίνο είναι σύννομη.

Ο Τζ. Κέβιν Χίγκινς, διευθύνων σύμβουλος της επιτροπής οικονομικών υπηρεσιών των Τερκς & Κάικος, δήλωσε πως οι εξελίξεις "δεν μεταβάλουν το καθεστώς" όσον αφορά τον χρηματοοικονομικό τομέα στα νησιά--όπου διατηρούν, τύποις, την έδρα τους 16.000 επιχειρήσεις.
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1068188

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Οι ληστές πήγαν για «ψώνια»

Μπαράζ ληστειών σημειώθηκαν σήμερα το πρωί σε τρία σούπερ μάρκετ στην Αθήνα.
Όπως έγινε γνωστό από την αστυνομία, στις 8:40, δύο άγνωστοι δράστες εισήλθαν στο σούπερ μάρκετ "ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ", στην οδό Βαφειοχωρείου 72, στην Κυψέλη, και με την απειλή όπλων, αφαίρεσαν άγνωστο χρηματικό ποσό και στη συνέχεια διέφυγαν προς άγνωστη κατεύθυνση.
Περίπου μισή ώρα αργότερα, δύο ένοπλοι δράστες εισέβαλαν στο σούπερ μάρκετ "ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ", στην οδό Β. Γεωργίου και Δ. Σολωμού, στο Χαλάνδρι και απέσπασαν επίσης άγνωστο χρηματικό ποσό.
Ακόμη μια ένοπλη ληστεία διεπράχθη στις 9:20, στην οδό Ακακίων 3, στο Μαρούσι, στο σούπερ μάρκετ "ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΙΚΗ".
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=76684

Μια χώρα...

... μπορεί να ελπίζει στην πρόοδο μονάχα όταν οι πολίτες της ξέρουν να διεκδικούν αυτό που τους ανήκει. Μπορεί τα πλούτη μιας χώρας να τα νέμονται λίγοι, αλλά κανείς δεν μπορεί να στερήσει από κανέναν τον πλούτο της φύσης, που τον μοιράζει απλόχερα σε όλους, χωρίς καμιά διάκριση ή εξαίρεση.

Οι Ινδοί...
... αυτό το ξέρουν καλύτερα από όλους. Και πριν από τριάντα πέντε χρόνια έδωσαν ένα μάθημα στον κόσμο, όταν έμποροι ξυλείας απείλησαν να κόψουν τα δάση τους, στην περιοχή των ινδικών Ιμαλαΐων. Στις 26 Μαρτίου 1974, όταν οι ξυλοκόποι κατέφτασαν με τα τσεκούρια στους ώμους στο Ρένι, η κυβέρνηση και οι ξυλέμποροι είχαν ήδη φροντίσει να παρασύρουν τους άνδρες μακριά από το χωριό. Ένα κορίτσι που είδε τους ξυλοκόπους έτρεξε κι ειδοποίησε τις είκοσι επτά γυναίκες που είχαν απομείνει στο χωριό. Κι όλες μαζί στάθηκαν μπροστά στους ξυλοκόπους. Μα οι συζητήσεις δεν έφερναν αποτέλεσμα. Οι ξυλοκόποι άρχισαν να φωνάζουν και να χτυπούν τις γυναίκες, να τις απειλούν με τα όπλα τους. Μέσα στην απόγνωσή τους, αυτές έτρεξαν κι έσφιξαν στοργικά στην αγκαλιά τους τα αιωνόβια δέντρα που στέκονταν ολόγυρά τους για να τα προστατέψουν από τα τσεκούρια των ξυλοκόπων. Γυναίκες και δέντρα έμειναν έτσι σφιχταγκαλιασμένοι πολλές ώρες, με βάρδιες. Ώσπου έπεσε το σκοτάδι. Κι όσο προχωρούσε η νύχτα, ένας ένας οι ξυλοκόποι άρχισαν να το παίρνουν απόφαση και να εγκαταλείπουν αποκαμωμένοι το χωριό. Το άλλο πρωί, όταν επέστρεψαν οι άντρες, το μαντάτο μαθεύτηκε από στόμα σε στόμα και στα διπλανά χωριά. Κι έγινε κι εκεί το ίδιο. Άνθρωποι και δέντρα μια αγκαλιά. Τέσσερις μέρες κράτησε η αναμέτρησή τους με τους ξυλοκόπους. Ώσπου οι ξυλέμποροι απελπίστηκαν και κατέθεσαν τα όπλα. Έτσι γεννήθηκε το κίνημα «Αγκάλιασε ένα δέντρο». Κι η φήμη του ξεπέρασε το χωριό Ρένι, απλώθηκε σε ολόκληρη την Ινδία, ξεπέρασε και τα σύνορά της. Για να γράψει αργότερα ο ΟΗΕ στα χαρτιά του πως αυτοί οι άνθρωποι ξεκίνησαν «μια κοινωνικοοικονομική επανάσταση με την οποία πήραν τον έλεγχο του δασικού πλούτου τους από τα χέρια μιας γραφειοκρατίας που η μόνη της έγνοια ήταν πώς θα ξεπουλήσει αυτόν τον πλούτο».

Εμείς στη Δύση..,
... που έχουμε πια ξεμάθει τη φύση, είμαστε κακοί μαθητές. Αλλά δεν έχουμε χάσει κάθε ελπίδα. Μπορούμε ακόμη να διδαχτούμε, όσο υπάρχουν καλά παραδείγματα σαν κι αυτό που έδωσαν στον κόσμο οι γυναίκες του χωριού Ρένι. Όσο υπάρχει καιρός.

Το 1842...
... ο Γερμανός δασολόγος Γκ. Κένιγκ έγραφε: «Οι μυστηριώδεις δεσμοί της φύσης δένουν τη μοίρα του ανθρώπου με τη μοίρα των δέντρων. Η πτώση του πρώτου δέντρου ήταν η αρχή. Μα η πτώση του τελευταίου δέντρου σίγουρα θα σημάνει το τέλος του πολιτισμού. Σήμερα ζούμε ανάμεσα σε αυτές τις δύο καθοριστικές στιγμές για την ανθρωπότητα. Από εμάς εξαρτάται το πόσο μακριά ή κοντά θα βρεθούμε από την τελευταία μέρα».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4532885

Στο Ντιτρόιτ η πείνα χτυπάει και την μεσαία τάξη

ΝΤΙΤΡΌΙΤ (CNNMoney.com) -- Σε έναν διπλανό δρόμο σε μια παλαιά βιομηχανική γειτονιά,ένας υπάλληλος για παραδόσεις συσσωρεύει σε ένα καρότσι αγαθά έξω από ένα κατάστημα. Πέντε μετρά μακριά ένα άλλο άτομο ντυμένο στα χακί και με μπότες εμφανίζεται φορώντας αλεξίσφαιρο γιλέκο. Φαίνεται να έρχεται κατευθείαν από τη Βαγδάτη. Αλλά αυτό δεν είναι το Ιράκ. Είναι μια νοτιοανατολική συνοικία του Ντιτρόιτ, και βρίσκεται εκεί για να φρουρήσει το παντοπωλείο.
Την έλλειψη σουπερμάρκετ από την πόλη το CNN την εξηγεί σαν βασική αιτία την έλλειψη καταναλωτών. Ξεχνάει βέβαια να συμπληρώσει ότι οι άνθρωποι υπάρχουν αλλά δεν έχουν τα λεφτά για να αγοράσουν τρόφιμα και έτσι στρέφονται σαν τελευταία λύση στα συσσίτια της πρόνοιας, τα αποθέματα της όποιας σύμφωνα με το άρθρο όπου να ναι τελειώνουν
Πολύ σύντομα κοντά μας!
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1071979
http://money.cnn.com/2009/08/06/news/economy/detroit_food/index.htm

Σήμερα θρηνούμε και νεκρό από τις φετεινές πυρκαγιές

Πυροσβεστικό αεροσκάφος τύπου Πεζετέλ κατέπεσε και συνετρίβη στην Κεφαλλονιά, κατά την κατάσβεση μικρής έκτασης πυρκαγιάς στον Κατελειό. Ο πιλότος είναι νεκρός.
Το αίμα του όπως και το αίμα των 65 νεκρών του 2007, όπως και το αίμα του Αλέξη, όπως και το αίμα των νεκρών εργατών από «εργατικά ατυχήματα», με πιό πρόσφατο αυτό της ΛΑΡΚΟ, βάφει τα χέρια του Επικινδυνότερου.

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ:ΑΦΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΑΧΤΗ Η ΠΕΝΤΕΛΗ...ΧΤΕΣ ΔΙΕΞΑΓΟΝΤΑΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΙΚΟΥ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΕΝΤΕΛΗΣ!!!

Η Βορειοανατολική Αττική έγινε κάρβουνο. Οι καταγγελίες για την ανυπαρξία μέτρων πρόληψης έρχονταν η μία μετά την άλλη από κατοίκους, εργαζόμενους σε δήμους, πυροσβέστες.

Χτες το πρωί λοιπον, διεξαγόταν διαγωνισμός με αντικείμενο: «Συντήρηση Δασικού Οδικού Δικτύου Ορους Πεντέλης και Λοιπών Περιοχών Ευθύνης Δασαρχείου Πεντέλης». Μπορεί να καιγόταν το βουνό επί τρεις μέρες, ωστόσο ο συγκεκριμένος διαγωνισμός που είχε προκηρυχθεί από τις 4 Αυγούστου, ήταν προγραμματισμένος για χτες, κατόπιν εορτής... Να πούμε απλά ότι το συγκεκριμένο έργο θα μπορούσε να είχε αποδειχθεί σωτήριο για περιοχές όπως: Πεντέλη, Νέα Μάκρη, Πικέρμι, Μαραθώνα και Ανθούσα, επλήγησαν από τις φωτιές.

Δυστυχώς, αυτή είναι πάγια τακτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αφού καθυστερούν να εγκρίνουν τα απαραίτητα κονδύλια με αποτέλεσμα, οι πυρκαγιές να προλαβαίνουν τα έργα προστασίας. Να σημειώσουμε ακόμα ότι τέτοια έργα δε θεωρούνται επιλέξιμα από την Ευρωπαϊκή Ενωση και δε χρηματοδοτούνται...
Απλά, για την ιστορία, ο χτεσινός διαγωνισμός αναβλήθηκε. Προφανώς, οι αρμόδιοι έκριναν ότι στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεν έχει κανένα νόημα.

Θυμίζουμε ότι αντίστοιχος διαγωνισμός είχε γίνει για το σύμπλεγμα των Δερβενοχωρίων τον Ιούνη του 2007, λίγες μέρες αφότου η φωτιά είχε καταστρέψει την Πάρνηθα...

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ...ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ...

ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΜΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΟΥΣ...
ΚΑΝΤΕ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ...

ΠΡΕΖΑ TV
27-8-2009

Σημάδια ανάκαμψης στις διεθνείς αγορές ακινήτων (χα χα!!)

Σημάδια ανάκαμψης παρουσιάζουν το τελευταίο διάστημα οι διεθνείς αγορές κατοικίας, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Global Property Guide που αφορά τους διεθνείς δείκτες τιμών οικιστικών ακινήτων.

Συγκεκριμένα σε τροχιά ανάκαμψης βρίσκεται, από τις αρχές έως τα τέλη του δεύτερου τριμήνου του 2009, η αγορά ακινήτων επτά χωρών. Ωστόσο, σύμφωνα με την έκθεση στις περισσότερες χώρες καταγράφηκε έντονη υποχώρηση στην τιμή των ακινήτων από την αρχή της χρονιάς έως το δεύτερο τρίμηνο του 2009, με αποτέλεσμα η γενικότερη κατάσταση να παραμένει αρνητική.

"Ριμπάουντ" για 6+1 χώρες

Κατόπιν υποχώρησης της τιμής των ακινήτων το 2008, η αγορά κατοικίας κινήθηκε ανοδικά το δεύτερο τρίμηνο του 2009 σε Κίνα (Σαγκάη), Πορτογαλία (Αλγκάρβε), Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Γαλλία, Σουηδία και Χονγκ Κονγκ.

Στην Κίνα οι τιμές στην αγορά κατοικίας άρχισαν να υποχωρούν, κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2008, αλλά ενισχύθηκαν κατά 1,96% από την αρχή της χρονιάς μέχρι το τέλος του δεύτερου τριμήνου του 2009, γεγονός που συνοδεύθηκε από την ενίσχυση του ΑΕΠ της χώρας (7,1% το ΄α εξάμηνο του ΄09) και το ευρύτερο άλμα ανόδου της οικονομίας.

Στην Αλγκάρβε της Πορτογαλίας, η μέση τιμή των 1.429 ευρώ / τ.μ., ενισχύθηκε κατά 2%, κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου του 2009. Ο συνολικός μέσος όρος αυξήθηκε κατά 1,01% το δεύτερο τρίμηνο, και υποχώρησε μόνο κατά 0,43% από τις αρχές του χρόνου έως το τέλος του δεύτερου τριμήνου του 2009, σε σύγκριση με πτώση 7,24% που κατέγραψε από την αρχή του χρόνου μέχρι το τέλος του δεύτερου τριμήνου του 2008. Και στην περίπτωση αυτή, βελτίωση των μακροοικονομικών μεγεθών και δη η αύξηση των νέων παραγγελιών στον τομέα των κατασκευών κατά 12,3% το δεύτερο τρίμηνο του ΄09, συντέλεσε σημαντικά στην ανοδική πορεία της αγοράς ακινήτων.

Στη Γαλλία, επίσης, μετά από πτώση της τιμής των ακινήτων τα πέντε τελευταία τρίμηνα, χάρη στην κρατική ενίσχυση, η αξία της αγοράς κατοικίας διευρύνθηκε κατά 3,31%, κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2009.

Η περίπτωση των ΗΠΑ

Όσον αφορά τις ΗΠΑ, δείχνουν να “κρατάνε” περισσότερο, με τον δείκτη τιμών ακινήτων “Case-Shiller“ να έχει ενισχυθεί κατά 0,35%, το δεύτερο τρίμηνο του 2009, από πτώση 6,46%, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2009. Παράλληλα, από την αρχή του έτους μέχρι το τέλος του δεύτερου τριμήνου του 2009, οι τιμές των ακινήτων υποχώρησαν κατά 13,96%, έναντι 18,51% από την αρχή του έτους μέχρι το πρώτο τρίμηνο του 2009.

Ωστόσο, ο δείκτης τιμών κατοικιών FHFA (που αφορά μόνο την αγορά) υποχώρησε κατά 1,74% το δεύτερο τρίμηνο του 2009, κινήθηκε δηλαδή ελαφρώς χειρότερα σε σχέση με την πτώση του 0,04% το πρώτο τρίμηνο του ΄09. “Γι΄ αυτό η εικόνα που εκπέμπει η αμερικανική αγορά ακινήτων είναι μικτή” συμπεραίνει η έκθεση.

Ποιες χώρες (δεν)...έπαθαν κρίση

Το Ισραήλ και η Ελβετία, όπως σημειώνεται στην έρευνα, διέφυγαν... τον κίνδυνο ενός κραχ. Η μέση τιμή της κατοικίας στο Ισραήλ ενισχύθηκε κατά 8,40% σε ετήσιο επίπεδο μέχρι το τέλος του δεύτερου τριμήνου του 2009, ενώ στην Ελβετία αυξήθηκε σε ποσοστό 4,90%, στο σύνολο του έτους μέχρι το δεύτερο τρίμηνο του 2009. Στη δεύτερη, όμως, περίπτωση οι τιμές των ακινήτων ενισχύθηκαν ελάχιστα το δεύτερο τρίμηνο του 2009.

Από την άλλη πλευρά, η κρίση εξακολουθεί να σφυροκοπά την αγορά κατοικίας αρκετών χωρών. Συγκεκριμένα, η αγορά κατοικίας της Λετονίας κινείται πτωτικά με δραματικούς ρυθμούς, δεδομένου ότι η ζήτηση για οικιστικά ακίνητα έχει επηρεαστεί από τα υψηλά επιτόκια, ενώ η συνολική οικονομία της χώρας συρρικνώθηκε κατά 18% σε ετήσια βάση έως το πρώτο τρίμηνο του 2009.

Στο Ντουμπάι, ο δείκτης τιμών ακινήτων υποχώρησε κατά 49,9%, κατά τη διάρκεια του έτους μέχρι το τέλος του δεύτερου τριμήνου του 2009, αν και η τιμή των ακινήτων μειώθηκε κατά 8,92% το δεύτερο τρίμηνο του 2009, σε σημαντικά χαμηλότερο βαθμό, συγκριτικά με την πτώση του 42% το πρώτο τρίμηνο του 2009.

Διψήφια υποχώρηση σημειώθηκε, επίσης, στη Βουλγαρία, τη Σιγκαπούρη, την Ισλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιαπωνία, τη Δανία και την Νότια Αφρική.

Σύμφωνα με την έκθεση του Global Property Guide, δείκτη – κλειδί της ανάκαμψης αποτελεί το “μομέντουμ” (ορμή) της αγοράς, για παράδειγμα, ο αριθμός των χωρών, που εμφανίζουν φέτος βελτιωμένη εικόνα σε σύγκριση με πέρυσι. Έτσι εννέα χώρες βελτίωσαν την επίδοσή τους σε επίπεδο έτους μέχρι το τέλος του δεύτερου τριμήνου του 2009, σε σύγκριση με πέρυσι. Αντίθετα, κατά τη διάρκεια του έτους, έως το πρώτο τρίμηνου του 2009 μόνο έξι χώρες παρουσίασαν καλύτερη εικόνα σε σύγκριση με πέρυσι.

Η ελληνική κτηματαγορά δεν έχει συμπεριληφθεί στην έρευνα του οίκου, αλλά παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι η ανάκαμψη ενδεχομένως να...επισκεφθεί την εγχώρια αγορά κατοικίας μετά το δεύτερο τρίμηνο του 2010. Όπως τονίζουν, η ελληνική στεγαστική αγορά είναι ατελής, δεν έχει δηλαδή τα χαρακτηριστικά των υπόλοιπων ευρωπαϊκών αγορών, ενώ οι Έλληνες κατασκευαστές και ιδιοκτήτες ακινήτων δεν φαίνονται διατεθειμένοι να προχωρήσουν σε γενναίες εκπτώσεις στις τιμές. Προτιμούν δηλαδή να τηρήσουν στάση αναμονής έως ότου η κρίση υποχωρήσει.

Όπως, τέλος, επισημαίνεται στην έκθεση, τα δεδομένα του οίκου Global Property Guide στηρίζονται σε μεταβολές των τιμών μετά τον πληθωρισμό, γεγονός που δίνει μία πιο ρεαλιστική εικόνα, συγκριτικά με τα (πιο συγκεχυμένα) μεγέθη που χρησιμοποιούνται από τους κτηματομεσιτικούς οργανισμούς.
http://www.capital.gr/News.asp?id=801906
Σημ.axinosp:Πλάκα έχει το άρθρο αυτό που παρουσιάζει ανάκαμψη στις διεθνείς αγορές ακινήτων μόνο στην Κίνα ,για το γνωστό λόγο , ένα μέρος στην Πορτογαλία στο ξεκούδουνο και τα must καταφύγια για Τραπεζίτες και άλλους πλούσιους όταν σκάσει όλο το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα , Ελβετία και Ισραήλ γουστάρω !!

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ



Μεγάλη συναυλία-συγκέντρωση για την προστασία των δασών και των δημόσιων ελεύθερων χώρων με κεντρικό σύνθημα "ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ! ΝΑ SOSΟΥΜΕ ΟΣΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ", διοργανώνεται την Παρασκευή στις 13 Ιουλίου στις 7:30 το βράδυ στο Σύνταγμα από το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, από την δημοτική κίνηση Αθήνας «Ανοιχτή πόλη», την ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΑ και τους συμβασιούχους πυροσβέστες με τη στήριξη των Ρ/Σ «ΜΕΛΩΔΙΑ», «105,5 στο κόκκινο» , «εν λευκώ» και «Best».

Τη συναυλία έχουν δηλώσει μέχρι τώρα ότι στηρίζουν επίσης οι εφημερίδες ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΤΑ ΝΕΑ, ΑΥΓΗ, και η ΓΣΕΕ, η ΟΤΟΕ, η Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Υπουργείο Οικονομίας, η ΠΟΕ-ΟΤΑ, η ΠΕΤ-ΟΤΕ και οι σύλλογοι εργαζομένων στην ΕΘΝΙΚΗ και στην ΕΜΠΟΡΙΚΗ.

Στη συναυλία θα συμμετάσχουν αφιλοκερδώς οι εξής καλλιτέχνες:

Χρόνης Αηδονίδης
Καλλιόπη Βέττα
Φοίβος Δεληβοριάς
Ελελεύ
Χρήστος Θηβαίος
Γυμνά Καλώδια
Γιάννης Ιωάννου
Αλκίνοος Ιωαννίδης
Κίτρινα Ποδήλατα
Γιάννης Κούτρας
Κώστας Λειβαδάς
Locomondo
Σωκράτης Μάλαμας
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Μανόλης Μητσιάς
Θάνος Μικρούτσικος
Ανδριάνα Μπάμπαλη
Δανάη Παναγιωτοπούλου
Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Ορφέας Περίδης
Σπυριδούλα
Διονύσης Τσακνής
Ελένη Τσαλιγοπούλου
Μανώλης Φάμελος

Τιτάν Μείωση κερδών 43% / Ηρακλής Μείωση κερδών κατά 61%

Η τσιμεντοβιομηχανία Τιτάν αναμένεται να ανακοινώσει μείωση 43% των καθαρών κερδών της στο δεύτερο τρίμηνο, σε ετήσια βάση, εξαιτίας της επιδείνωσης των συνθηκών στον κατασκευαστικό κλάδο στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ.....
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12517&subid=2&pubid=14937141
Κατά 61% μειώθηκαν το πρώτο εξάμηνο τα κέρδη του Ομίλου ΑΓΕΤ-Ηρακλή φτάνοντας τα 11,3 εκατ. ευρώ, έναντι 29 εκατ. ευρώ για την αντίστοιχη περυσινή περίοδο....
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1046085&lngDtrID=251
Σημ.axinosp:Το ανέκδοτο με την ανάκαμψη το ξέρετε ;;

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης της Ηλεκτρικής Κίνησης


Μια σημαντική απόφαση για το μέλλον της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας αλλά και τη κλιματική αλλαγή πήρε η γερμανική κυβέρνηση. Μέχρι το 2020 θα προωθήσει την ανάπτυξη του ηλεκτροκίνητου αυτοκινήτου ώστε μέσα σε 10 χρόνια να κινούνται στους γερμανικούς δρόμους ένα εκατομμύριο ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα. Τα φιλόδοξα σχέδια περιλαμβάνονται στο λεγόμενο Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης της Ηλεκτρικής Κίνησης.

"Πρωτάθλημα" για τη Γερμανία


Ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο για μοναχικούςΜετά τη Γαλλία, τη Μ. Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία ήρθε η ώρα και για την αυτοαποκαλούμενη «πρωταθλήτρια στην προστασία του περιβάλλοντος» Γερμανία να εισέλθει στον αιώνα της λεγόμενης ηλεκτρικής κίνησης, ένας υψηλός στόχος ενός πιο ανθρώπινου και οικολογικού μέλλοντος. Ο υπουργός Μεταφορών Βόλφγκανγκ Τίφενζε εξηγεί περί τίνος πρόκειται: «Συζητάμε αυτό τον καιρό για το πώς τα επόμενα δέκα χρόνια θα κυκλοφορούν στους δρόμους ένα εκατομμύριο ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα. Το πώς ακριβώς θα ενισχύσουμε ένα τέτοιο σχέδιο, θα το εξετάσουμε τα επόμενα δύο χρόνια, δηλαδή για τη νέα τεχνολογία, για τις επαναφορτιζόμενες μπαταρίες, για τα σημεία φόρτισης. Με άλλα λόγια, χρειαζόμαστε 2 χρόνια για να μάθουμε πώς θα κατασκευάσουμε αυτά τα αυτοκίνητα, τι στάνταρτς θα πρέπει να έχουν και πώς θα τα κάνουμε ελκυστικά για τους αγοραστές».

«Προς τον αιώνα της ανανεώσιμης ενέργειας»

«Η αρχή της ηλεκτρικής κίνησης», υποστηρίζει και ο υπουργός Οικονομικών Τσου Γκούτενμπεργκ, «είναι για πολλούς κάτι σαν το όνειρο ενός μεμονωμένου ατόμου να μετακινείται χωρίς καυσαέρια και θόρυβο. Δηλαδή φαντάζεται κανείς τις μεγαλουπόλεις όπως θα είναι στο μέλλον».

Ο ανταγωνισμός για το ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο θα είναι σκληρός, αυτός είναι και ο λόγος που η Γερμανία, χώρα με ισχυρή αυτοκινητοβιομηχανία, θα πρέπει να ρίξει βάρος και να ενισχύσει τη νέα τεχνολογία. «Μετά από 100 χρόνια μηχανής καύσης και εξάρτησης από το πετρέλαιο, μπαίνουμε σε έναν άλλο αιώνα, τον αιώνα της κίνησης με βάση την ανανεώσιμη ενέργεια», υποστηρίζει ο υπουργός Μεταφορών Τίφενζε. Η γερμανική κυβέρνηση ενισχύει ήδη την ανάπτυξη του ηλεκτρικού κινητήρα με 500 εκατομμύρια ευρώ για το διάστημα των επόμενων 3 χρόνων από το σχέδιο για την ανάκαμψη της οικονομίας. Τώρα όμως με το Εθνικό Σχέδιο Ηλεκτρικής Κίνησης η γερμανική κυβέρνηση έχει για στόχο να συμβάλει ώστε μέχρι το 2020 να ενισχυθεί η εναλλακτική αυτοκίνηση με ορίζοντα τη μείωση κατά 50% των εκπομπών ρύπων μέχρι το 2050.

Ώθηση στην έρευνα και την ανάπτυξη
Σε μια πρώτη φάση και μέχρι το 2012 η κυβέρνηση ελπίζει ότι θα κατεβάσει τα πρώτα 100.000 αυτοκίνητα στους δρόμους. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι την 1η Ιανουαρίου του 2009 στη Γερμανία είχαν καταγραφεί στατιστικά 1.452 αυτοκίνητα με ηλεκτρική μηχανή. Εκτός αυτών υπάρχουν κι άλλα, μάλλον εξωτικά και λιλιπούτεια, που δεν έχει καταγράψει καμιά στατιστική.

Πάνω από όλα όμως το Εθνικό Σχέδιο Ηλεκτρικής Κίνησης θα δώσει ώθηση στην έρευνα και τη ανάπτυξη των απαραίτητων δομών για τη λεγόμενη ηλεκτρική κίνηση. Για την εφαρμογή της θα δημιουργηθεί μια εθνική πλατφόρμα με εκπροσώπους από την πολιτική, τη βιομηχανία, την επιστήμη και τους καταναλωτές. Από την κατασκευή μέχρι την προώθηση του τελικού προϊόντος στην αγορά συζητείται να δημιουργηθεί ένα κέντρο κατανομής αρμοδιοτήτων για τη μελλοντική συνεργασία της κυβέρνησης με τη βιομηχανία.

http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4584775,00.html

Σημ.axinosp:Δυστυχώς αργήσατε και χάσατε από τους Κινέζους κύριοι της Γερμανίας δείτε και εικόνα του κινέζικου ηλεκτρικού ΙΧ. Σας πήραν στο λαιμό τους οι πετρελαιάδες όπως και τους υπόλοιπους κατασκευαστές αυτοκινήτων .Σε ένα-δύο χρόνια που θα' χει τελειώσει και το θέμα με την αυτονομία των μπαταριών θα κλάψουν μανούλες στο Τέξας !!

Αποχωρεί από τις ΗΠΑ η παλαιότερη ελβετική τράπεζα

Την απόφασή της να τερματίσει τη δραστηριοποίησή της στις ΗΠΑ ανακοίνωσε χθες η ιδιωτική ελβετική τράπεζα Wegelin Βank, σύμφωνα με ξένα δημοσιεύματα.

Η Wegelin, με έδρα το St Gallen, ιδρύθηκε το 1741 και αποτελεί την παλαιότερη ιδιωτική τράπεζα της Ελβετίας. Η απόφασή της για αποχώρηση από τις ΗΠΑ έρχεται ως αντίδραση στις αυστηρότερες ρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής και άλλα σχεδιαζόμενα μέτρα που θα μπορούσαν σε κάποιες περιπτώσεις να καταστήσουν μη Αμερικανούς πολίτες υπόχρεους προς καταβολή φόρων.

Η πιθανότητα να υποβληθούν ακούσια λανθασμένες φορολογικές δηλώσεις στις αμερικανικές αρχές θα είναι πολύ μεγάλες, ανέφερε η τράπεζα στην ανακοίνωσή της, προσθέτοντας ότι οι ΗΠΑ υπερεκτιμούν την ελκυστικότητά τους ως οικονομικό κέντρο και συμβουλεύοντας τους πελάτες της να αποχωρήσουν από κάθε μορφής επένδυση σε αμερικανικούς τίτλους.

Η απόφαση της Wegelin ήρθε μία εβδομάδα αφότου οι ΗΠΑ και η Ελβετία ανακοίνωσαν συμφωνία, βάσει της οποίας οι ελβετικές αρχές θα παραδώσουν στις αμερικανικές στοιχεία για περίπου 4.500 πιθανούς παραβάτες της φορολογικής νομοθεσίας των ΗΠΑ.
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=801151
Σημ.axinosp:Δηλαδή η FED και ο Μπερνάνκι έλεγε ψέματα για την ανάκαμψη της Αμερικάνικης Οικονομίας και ότι έσωσαν τον κόσμο από κατάρρευση , αίσχος !!

Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

USPS: Πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου για 30.000 εργαζόμενους

Την έναρξη προγράμματος εθελουσίας εξόδου ανακοίνωσε η Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ (USPS) με στόχο να εξοικονομήσει περίπου 450 εκατ. δολ. όπως αναφέρουν ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Το πρόγραμμα αφορά συνολικά 30.000 υπαλλήλους σύμφωνα με δημοσίευμα της Washington Post.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η USPS εκτιμά ότι θα εμφανίσει ζημιές 7 δισ. δολ. για το έτος χρήσης που ολοκληρώνεται στις 30 Σεπτεμβρίου.
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=800885
Σημ.axinosp:Το φεύγεις ή σε διώχνουμε νέο παιχνίδι , αρχίζει σύντομα με χιλιάδες τυχερούς !!

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Δύο σημαντικές διαδικασίες στο επίκεντρο της Παγκόσμιας Γεωπολιτικής κατάρρευσης

1. Εξαφάνιση της οικονομίας με βάση (τα δολάρια & το Χρέος) από άκρου σε άκρο στον κόσμο

Μια πολύ απλή εικόνα επεξηγεί τη παγκόσμια αφερεγγυότητα χαρακτηριστικό του σημερινού παγκόσμιου οικονομικού συστήματος: η οικονομική βάση επάνω στην οποία οι τράπεζες, οι ασφαλιστές και τα παγκόσμια οικονομικά όργανα στηρίζονται, καταρρέει με τον ίδιο τρόπο όπως θα κατέρρεε μια πόλη που στηρίζεται σε ένα τεράστιο ψεγάδι, συνειδητοποιώντας ξαφνικά ότι εκεί που έπρεπε να υπάρχει στερεό έδαφος για να υποστηρίξει τα κτήρια της πόλης σε γερή βάση , δεν είναι παρά μια λεπτή κρούστα της γης πάνω από ένα μίγμα τοξικού αερίου και μιας ασταθούς σαβούρας. Φυσικά το οικονομικό αντίστοιχο αυτού του μίγματος είναι ο ιδιαίτερα ασταθής συνδυασμός του δολαρίου των χρεογράφων με ρήτρα δολαρίου και των χρεών, που παράγονται ιδιαίτερα από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και των διάφορων αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων οικονομιών (1).

Αυτή η κατάσταση δεν λαμβάνεται υπόψη σήμερα από κανένα από τα μέτρα που λαμβάνονται ενάντια στην κρίση παγκοσμίως. Οι ηγέτες των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Ιαπωνίας και Κίνας ικανοποιούνται με την παροχή μαζικών ποσοτήτων ρευστότητας υπό μορφή δολαρίων, ευρώ, γεν ή γιουάν, και με την προσπάθεια να αντικατασταθούν τα δημόσια χρέη με αντίστοιχα ιδιωτικά τοξικά ,επιπλέον η προσθήκη περισσότερου τοξικού αερίου και η ανταλλαγή της πολύς ασταθούς σαβούρας με ακόμη πιο ασταθή σαβούρα θα απέτρεπαν την πόλη από την κατάρρευση. Στην πραγματικότητα, αυτές οι ογκώδεις παροχές ρευστότητας, ειδικά στις ΗΠΑ όπου τα ποσά που παρέχονται είναι απίστευτα (κοντά στα 10.000 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ σε ένα έτος !!!), με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα αραιοποιημένο αέριο που από την μια η συνεχή υποτίμηση της αξίας των χρημάτων και από την άλλη η εκθετική αύξηση του δημόσιου χρέους καθιστά τα Αμερικάνικα ομόλογα συγκεκριμένα, τόσο τοξικά όσο και τα ιδιωτικά που υποτίθεται θα αντικαταστήσουν.

Το γεγονός παραμένει ότι η συνέπεια αυτής της κατάστασης είναι μια επιτάχυνση της διαδικασίας κατάρρευσης της κοινωνικής βάσης που υποστήριξε τον κόσμο μας για δεκαετίες και για τα τελευταία είκοσι έτη συγκεκριμένα .


Κατ' εκτίμηση απώλειες Βρετανικών Εμπορικών τραπεζών και οικοδομικών εταιρειών σε ποσοστό του Βρετανικού ΑΕΠ και του δημόσιου χρέους – πηγή: Bridgewater - 02/2009

Όσο περισσότερο μια χώρα ή μια περιοχή εξαρτάται από το αμερικανικό δολάριο (2) (ή/και στα Αμερικάνικα Ομόλογα ) και στο επίπεδο ύπαρξης χρεών στους οικονομικούς φορείς της (οικογένειες, επιχειρήσεις, δήμοι, πολιτείες), τόσο περισσότερο ο ίδιος ο ιστός της κοινωνίας θα καταρρεύσει αρχικά από το τέταρτο τρίμηνο του 2009 ή, για να είναι ακριβολογούμε, η διαδικασία της κατάρρευσης θα γίνει περισσότερο προφανής και θα επιταχυνθεί - στην πραγματικότητα είναι ήδη για τα καλά σε αυτό το δρόμο σε πολλές περιπτώσεις, δεδομένου ότι θα το δούμε καθώς εξετάζουμε τους μεγάλους διεθνείς φορείς περαιτέρω και με περισσότερες λεπτομέρειες σε αυτό το GEAB.

Τα συμπτώματα είναι εύκολο να προσδιοριστούν: οι ισολογισμοί ισορροπούν όλο και λιγότερο, χρεόγραφα χάνουν συνεχώς την αξία τους, δημόσια ελλείμματα που αυξάνονται εκθετικά, Δημόσιες υπηρεσίες σε αδράνεια, αυξανόμενη ανικανότητα στην εξέταση των οικονομικών υποχρεώσεων όλων των ειδών, πολλαπλασιασμός των εταιρικών πτωχεύσεων, απώλεια εμπιστοσύνης στα χαρτονομίσματα,… (3). Όπως ο Jean de la Fontaine είπε στο μύθο του «τα ζώα χτυπημένα από την πανούκλα»: «Όλα δέχτηκαν επίθεση, αντιθέτως δεν πέθαναν όλα » (4). Εάν πράγματι, σύμφωνα με την LEAP/E2020, οι ΗΠΑ και η Βρετανία επηρεάζονται σοβαρότερα, είναι προφανές ότι ο υπόλοιπος κόσμος πάσχει επίσης από τις πολύ αυστηρές συνέπειες της κατάρρευσης , της εδώ και δεκαετίες παλαιάς οικονομικής μας βάσης(5).

Στην τελευταία έκδοση του GEAB (GEAB N°31), υπολογίσαμε ότι το ποσό των «τοξικών χρεογράφων» που έγιναν καπνός από το 2006 υπερέβη τα 30.000 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Μέχρι σήμερα, λιγότερο από το ένα τρίτο αυτού του ποσού έχει υπολογιστεί υπό την μορφή υποτίμησης των χρεογράφων ή υπό τη μορφή δημόσιου χρήματος που διοχετεύεται για να αντικαταστήσει τα «ιδιωτικά τοξικά ομόλογα». Εν αντιθέσει με αυτά που σκέφτονται οι ηγέτες μας (6), αυτό το τελευταίο μέτρο οδηγεί μόνο, στην αντικατάσταση των ιδιωτικών τοξικών ομολόγων από δημόσια (7).Σε αυτό το βαθμό ο Πρόεδρος και το Αμερικάνικο Κογκρέσο θα έπρατταν πιο σοφά αν καλούσαν τους τρεις ήρωες της ταινίας « Ghostbusters » για να βρουν μια λύση στο πρόβλημα των τοξικών ομολόγων από το να στηρίζονται στις πολύ αμφισβητήσιμες δεξιότητες του τρίο που αποτελείται από τον πρόεδρο της FED Ben Bernanke, τον Υπουργό Οικονομικών Timothy Geithner και τον επικεφαλής των Οικονομικών συμβούλων του Λευκού Οίκου Lawrence Summers (9).

Αυτή η διαδικασία της εξαφάνισης της Παγκόσμιας Οικονομικής βάσης θα οδηγήσει, στα τέλη του 2009, σε μια επιτάχυνση της διαδικασίας μείωσης της δύναμης, του πλούτου, της επιρροής και του τρόπου διαβίωσης για έναν μεγάλο αριθμό σημαντικών γεωπολιτικών φορέων - αλλά με ποικίλες ταχύτητες και σε διαφορετικές αναλογίες: ο κόσμος θα συρρικνωθεί δραστικά αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο για όλους. Αυτή η εξέλιξη θα είναι ένα συστατικό κλειδί στη φάση της γεωπολιτικής κατάρρευσης, σαν κάποιο είδος ξαφνικού εμφράγματος που αλλάζει τα πάντα σε μια παγκόσμια κλίμακα. Όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές, οι μεγάλοι οικονομικοί φορείς, όσο και πολλά κράτη ή περιοχές, εκδηλώνουν ανησυχία .

Ο κατωτέρω πίνακας επεξηγεί σαφώς πώς οι μεγάλες διεθνείς τράπεζες συρρικνώθηκαν με την κρίση σε διαφορετικό βαθμό. Όπως εξηγήσαμε σε διάφορες προηγούμενες εκδόσεις, το ποσοστό του οικονομικού τομέα στην οικονομία μιας χώρας παρέχει έναν δείκτη για το πόσο σοβαρά αυτή η χώρα θα επηρεαστεί από την κρίση. Ο κάτωθι πίνακας δίνει έμφαση περαιτέρω σε μερικές σαφείς τάσεις.

Συγκρινόμενες τιμές αγοράς των μεγαλύτερων παγκόσμια Τραπεζών –στο μπλε κύκλο το 1ο τετράμηνο του 2007 /στο πράσινο κύκλο στις 20/01//2009 :Πηγή JPMorgan / Bloomberg(20/01//2009)


2. Κατακερματισμός των συμφερόντων και των μπλοκ των μεγάλων παικτών του παγκόσμιου συστήματος

Η δεύτερη καταστρεπτική διαδικασία που συμβάλλει στη παγκόσμια γεωπολιτική κατάρρευση αποτελείται από έναν αυξανόμενο κατακερματισμός των συμφερόντων και των μπλοκ των μεγάλων παικτών του παγκόσμιου συστήματος . Η τρέχουσα συζήτηση σχετικά με το κίνδυνο επιστροφής στον προστατευτισμό είναι ένας δείκτης και ένα συστατικό αυτής της διαδικασίας. Πράγματι ο προστατευτισμός έχει επιστρέψει, επειδή η παγκοσμιοποίηση των τελευταίων δύο δεκαετιών έχει ακινητοποιηθεί προοδευτικά. Οι ομιλίες των Παγκόσμιων ηγετών σε αυτό το θέμα είναι αξιολύπητες, δεδομένου ότι συνεχίζουν να αντιτίθενται σε οποιαδήποτε επιστροφή του προστατευτισμού , και ότι θέλουν να αναβιώσουν τον κύκλο των διαπραγματεύσεων της Doha για τις συναλλαγές του ελεύθερου εμπορίου (10) αλλά στην πραγματικότητα, κάνουν το ακριβώς αντίθετο από αυτό, μάρτυρας η καμπάνια του Ομπάμα « Αγοράστε Αμερικάνικα » (11),του Γκόρντον Μπράουν η ανταγωνιστική υποτίμηση της Αγγλικής λίρας, η ενίσχυση του Νικολά Σαρκοζί στη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία , η προσεκτική στόχευση της Άνγκελα Μέρκελ με σχέδιο κινήτρων της «Γερμανίας» ,ή το κινεζικό πρόγραμμα κινήτρων του Χου Ζιντάο για εγχώρια ζήτηση προϊόντων.
Οι παγκόσμιοι ηγέτες γίνονται σχιζοφρενείς: οι ενέργειές τους και η γλώσσα τους αποκλίνουν όλο και περισσότερο. Και αυτό είναι ο λόγος για τον οποίο η LEAP/E2020 υπολογίζει ότι το τελευταίο διαθέσιμο παράθυρο «εκτόξευσης» για να αρχίσει μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση κόντρα στη παγκόσμια γεωπολιτική διαδικασία κατάρρευσης βρίσκεται μεταξύ της επερχόμενης Συνόδου Κορυφής των G20 τον Απρίλιο του 2009 και αυτού του καλοκαιριού. Από κει και ύστερα , οι παγκόσμιοι ηγέτες δεν θα μπορούν να διατηρήσουν τη αξίωση να έχουν όπως συνήθως γενική άποψη. Η πολιτική επιβίωσή τους, μέσα στις χώρες τους, θα τους αναγκάσει να επικεντρωθούν σε σύντομες και μεσοπρόθεσμες λύσεις έκτακτης ανάγκης. Η ανεργία θα αυξηθεί δραστικά μεταξύ των μυριάδων διεθνών εμπειρογνωμόνων που ήταν οι συνεκτικοί κρίκοι του παγκόσμιου ελευθέρου εμπορίου στις προηγούμενες δεκαετίες. Εντούτοις, είναι συχνά περίπτωση με τους εμπειρογνώμονες (που είναι κανονικά ανθρώπινα όντα), θα μεταπηδήσουν πιθανώς σε έναν νέο τύπο της ιδεολογίας και θα αρχίσουν να μιλούν χωρίς ντροπή για τις αξίες του προστατευτισμού ή για το θαύμα της περιφερειακής ολοκλήρωσης,. Στην πραγματικότητα, αυτή η τάση είναι ήδη ορατή στα κυριότερα οικονομικά και πολιτικά ΜΜΕ.

Αυτός ο κατακερματισμός θα ακολουθήσει ένα σχετικά απλό σχέδιο:

. Οι μεγάλες εξαγωγικές δυνάμεις (Κίνα, Ιαπωνία και Γερμανία, καθώς επίσης και η ΕΕ συνολικά) αυτήν την περίοδο, προσπαθούν να συντηρήσουν την πρόσβασή τους στις υπόλοιπες καταρρέουσες αγορές, θα πρέπει δε να κάνουν απογραφή την κατάστασης στα μέσα του 2009. Εάν οι προσπάθειές τους φανούν να είναι μάταιες ή αβέβαιες επειδή το παγκόσμιο εμπόριο βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση (12), δεν θα έχουν καμία άλλη επιλογή από το να γυρίσουν στις εγχώριες αγορές τους εάν είναι αρκετά διαλυμένες (13), ειδάλλως θα γυρίσουν σύντομα σε περιφερειακές στρατηγικές εις βάρος των υπαρχόντων πολύπλευρων διεθνών συμφωνιών και κανόνων. Ούτε ο ΠΟΕ ούτε τα Η.Ε και οι αντιπροσωπείες του δεν θα είναι σε θέση να κάνουν πολλά στο μέτρο που αυτές οι οργανώσεις αντλούν τη μόνη δύναμή τους από το γεγονός ότι τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος των μελών τους συμφωνεί σχετικά με το σεβασμό των ορών του παιχνιδιού. Εάν, αντίθετα, τα μέλη τους προτιμούν να μην λαβαίνουν υπόψη τους κανόνες, αυτά τα όργανα είναι καταδικασμένα να γίνουν ανίκανα (14).

. Αυτός ο κατακερματισμός, που δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτα λιγότερο από μια αποκέντρωση χάριν του κοινού συμφέροντος (με άλλα λόγια, μια γενική άτακτη φυγή), θα μπορούσε να ξετυλιχθεί με έναν τυχαίο τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι κάθε κράτος - και μέσα σε κάθε κράτος, κάθε περιοχή, επαρχία, ομοσπονδιακή πολιτεία (στο μέτρο που υπάρχει πολιτικά), θα μπει στη συνέχεια σε πειρασμό να κάνει μια γρήγορη αξιολόγηση των ζωτικής σημασίας συμφερόντων του και πόσο θα του κοστίσει αυτό να συνεχίζει να παρατηρεί τους παλαιούς κανόνες δεκαετιών. Οι κρίσεις τέτοιας ιστορικής διάστασης όπως αυτή η παγκόσμια συστημική κρίση έχουν μια τάση να υπονομεύουν τα «προφανή» γεγονότα από την άποψη της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής πίστης. Κάθε οργανωμένη ομάδα, που κατέχει μερικά αξιόγραφα, τείνει να αναρωτιέται εάν θα ήταν καλύτερο να είναι μόνης της αυτή την ώρα από ότι μέσα σε μια μεγαλύτερη οντότητα. Θα εξετάσουμε αργότερα τον αντίκτυπο αυτής της τάσης στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι πρώτες συγκρούσεις μεταξύ «των συμμάχων» διαμορφώνονται ήδη κάτω από τη μύτη μας . Όταν ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί καταγγέλλει δημόσια την ανεπάρκεια της πολιτικής που ακολουθείται από το βρετανικό ομόλογο του Γκόρντον Μπράουν (15) ή όταν δημιουργεί αμφιβολία για τη δυνατότητα της ενιαίας Ευρωπαϊκής αγοράς και να περιοριστεί η επανεγκατάσταση επιχειρήσεων αλλού, είμαστε ήδη στο στάδιο που περιγράφεται ανωτέρω. Όταν το Γκόρντον Μπράουν και διάφοροι άλλοι Βρετανοί ηγέτες απαιτούν προτεραιότητα στην εργασία για τους Βρετανούς εργαζομένους μπροστά από τους αλλοδαπούς (συμπεριλαμβανομένων των πολιτών της ΕΕ), αυτό είναι ήδη , ένα πλήρες σπάσιμο από τους συμφωνηθέντες κανόνες μεταξύ των μελών της ΕΕ (16). Όταν οι Κινέζοι ηγέτες επικρίνουν βίαια την τρέχουσα έλλειψη εναλλακτικών λύσεων για τη διαφοροποίηση από το δολάριο και τα Αμερικάνικα ομόλογα, ή όταν το Γιουάν (17) είναι το μόνο νόμισμα που επικρίνεται κατά τη διάρκεια της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής των G7 στη Ρώμη, αυτό είναι πάλι περίπτωση κατακερματισμού (18). Όταν οι Αμερικάνικη κυβέρνηση του προέδρου Ομπάμα προετοιμάζεται να προωθήσει μια βίαια επίθεση εναντίον της Κίνας στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, στη ενέργεια και στην κλιματική αλλαγή, σε ένα πλαίσιο αύξησης των εμπορικών εντάσεων, ο κατακερματισμός του παγκόσμιου παιχνιδιού επιταχύνεται σαφώς (19). Όταν ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν κατηγορεί την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο ότι βρίσκονται στην καρδιά της τρέχουσας κρίσης (20), και όταν η βουβή συγκατάθεση είναι η μόνη αντίδραση εκ μέρους της πλειοψηφίας των ηγετών της ΕΕ (21), πιάνουμε μια σπόντα για τον αυριανό κατακερματισμό. Όταν το Temasek, κυρίαρχο Ταμείο της Σιγκαπούρης, αλλάζει ξαφνικά την ηγεσία του για να επαναπροσανατολίσει τις επενδύσεις του μακριά από τα Βρετανικά και Αμερικανικά οικονομικά ιδρύματα, καταλαβαίνουμε ότι ο κατακερματισμός του παρόντος συστήματος κερδίζει σε ορμή (22).

Λίγους περισσότερους μήνες ακόμα σε αυτόν τον ρυθμό και κανένα δεν θα ενδιαφέρει πια τα περί κοινωνικών συμβάσεων και η διαδικασία της Παγκόσμιας Γεωπολιτικής κατάρρευσης θα είναι σίγουρα σε εξέλιξη.
----------
Σημειώσεις

(1) το Ντουμπάι είναι το τέλειο παράδειγμα αυτής της εικόνας που μια πόλη στηρίζεται σε μαλακό έδαφος (σε αυτήν την περίπτωση, στην άμμο) πράγματι, το εμιράτο δοκιμάζεται τώρα από μια γενική κατάρρευση τιμών όλων των θαυμάσιων επενδύσεων σε ακίνητα που έγιναν λίγα χρόνια πριν. Πηγή: Khaleej Times, 02/02/2009

(2) η λίρα Αγγλίας είναι ακριβώς ένα παράρτημα της ζώνης δολαρίου.

(3) όπως πάντα, ο πιο αδύνατος είναι πάντα ο πρώτος που υποφέρει, όπως εμφανίζεται στην Ουκρανία που ωθείται αυτήν την περίοδο σε μια πολύ αυστηρή σπειροειδή ύφεση. Οι δυτικοί «νονοί» της Πορτοκαλί επανάστασης είναι πράγματι φειδωλοί σε κεφαλαίου. Πηγή: Financial Times, 08/02/2009

(4) Ανακαλύψτε ή να διαβάστε πάλι αυτόν τον θαυμάσια επίκαιρο μύθο: The Animals stricken with the plague.

(5) Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο η LEAP/E2020 αποφάσισε, από το Φεβρουάριο του 2006, να αποκαλέσει αυτήν την κρίση «Παγκόσμια συστημική κρίση».

(6) CNN αντηχεί διάφορα ενδιαφέροντα επιστημονικά πειράματα που στοχεύουν στην κατανόηση γιατί, μέσα σε μια δεδομένη ομάδα, οι άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Τα συμπεράσματά τους ισχύουν τέλεια για τη G7, G8 ή G20, και προτείνει ότι είναι πολύ απίθανο να δούμε οποιαδήποτε τολμηρή και δημιουργική σκέψη προκύπτει από τις συλλογές τους. Πηγή: CNN, 15/01/2009

(7) στην πραγματικότητα, οι αγοραστές Αμερικάνικών ομολόγων δεν κάνουν κανένα λάθος για αυτό. Πηγή: Telegraph, 08/02/2009

(8) οι πετρελαιοπαραγωγικές χώρες του Περσικού Κόλπου, που έχουν χάσει ήδη 2.500 δισεκατομμύρια δολάρια στην διάρκεια της κρίσης, θα ήταν σοφό να κάνουν το ίδιο πράγμα. Πηγή: BBC, 17/01/2009

(9) Τα ακόλουθα ονόματα θα μπορούσαν να προστεθούν στον κατάλογο - στη δεύτερη θέση: Mervyn King, Gordon Brown και Alistair Darling; όπως και όλους τους ιθύνοντες από τις χώρες των οποίων οικονομία εξαρτάται πολύ από τη ζώνη δολαρίου, ή που επένδυσαν μαζικά στα Αμερικάνικα ομόλογα. Δείτε προηγούμενο GEAB γι’ αυτό το θέμα.

(10) είναι ενδιαφέρον να παρατηρηθεί ότι οι πιο αδύνατες χώρες που συμμετέχουν στην παγκοσμιοποίηση, όπως οι Φιλιππίνες, καταβάλλουν υψηλή τίμημα στη κατάρρευση του συστήματος. Πηγή: Asia Times, 13/02/2009

(11) Πηγή: RTE, 03/02/2009

(12) Πηγή: MarketOracle, 15/01/2009

(13) Π.χ. ιδιαίτερα εάν είναι αρκετά μεγάλο να απορροφήσει ένα σημαντικό μέρος των εξαγωγών τους. Εκτός από την ΕΕ και την Κίνα (μέρος από αυτή), δεν είναι η περίπτωση για οποιαδήποτε σημαντική εξαγωγική δύναμη.

(14) για παράδειγμα, το ΔΝΤ ικετεύει για κεφάλαια, χωρίς πολλή επιτυχία, για να είναι έτοιμο να διαδραματίσει το ρόλο του καθώς η κρίση επιδεινώνεται. Το «καθένας για την πάρτη του» παιχνίδι έχει αρχίσει. Πηγή: Telegraph, 08/02/2009

(15) Πηγή: La Dépêche, 06/02/2009

(16) Πηγή: Times, 12/02/2009

(17) που είναι το ύψος της απιστίας ξέροντας ότι το αμερικανικό δολάριο είναι ο κύριος ένοχος στη σημερινή νομισματική αναταραχή.

(18) μερικοί από αυτούς τους ηγέτες εκφράστηκαν στην πραγματικότητα εξαιρετικά βίαια όταν ανέφεραν στην έχθρα τους με τις ΗΠΑ για την δραματική κατάσταση που έχουν περιέλθει, που ξεφορτώνονται τα Αμερικάνικα χρεόγραφα έχοντας χάσει την αξία τους. Όταν ένας συνεργάτης είναι σε μια τέτοια ψυχική διάθεση, δεν θα παραμείνει ένας εποικοδομητικός συνεργάτης για πολύ καιρό. Πηγή: Financial Times, 11/02/2009

(19) Πηγή: International Herald Tribune, 11/02/2009

(20) Πηγή: Australian Business / Wall Street Journal, 29/01/2009

(21) στην πραγματικότητα, οι Ευρωπαϊκοί ηγέτες είναι προσεκτικοί στο να μην κάνουν κανένα σχόλιο για τη συναλλαγματική ισοτιμία Ευρώ/Δολαρίου: ανησυχούν πάρα πολύ για τον κίνδυνο ξαφνικής πτώσης στην αξία του αμερικανικού νομίσματος, που οδηγεί το ευρώ σε υψηλά ασυμβίβαστα με τα οικονομικά συμφέροντα της ζώνης του ευρώ. Πηγή: MarketWatch, 09/02/2009

(22) ) Πηγή: Telegraph, 06/02/2009


Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009


http://www.leap2020.eu/Two-major-processes-at-the-centre-of-the-phase-of-global-geopolitical-dislocation_a3694.html

Γιατί τα δάση καίγονται σε χρονιές εκλογών;

Hμερομηνία δημοσίευσης: 05-07-09
Των Σπυρου Σκουρα και Νικου Χριστοδουλακη*

Ηταν άραγε προβλέψιμος ο εμπρησμός του δάσους στην Αιξωνή ώστε να είχε αποφευχθεί άλλη μια περιβαλλοντική καταστροφή; Υπάρχει άραγε εξήγηση στην αδυναμία του κράτους να σβήσει μία φωτιά στις παρυφές της πρωτεύουσας; Η απάντηση και στα δύο ερωτήματα είναι καταφατική, αλλά για να αποτραπεί η επανάληψή τους πρέπει να καταλάβουμε τα κίνητρα όσων εμπλέκονται και να τα εξαλείψουμε.

Η αβελτηρία κατά τις προεκλογικές περιόδους προκαλείται είτε από την ηθελημένη επιλογή των εκάστοτε κυβερνώντων να παρακάμψουν τους κανόνες επειδή η παύση του κοινοβουλευτικού ελέγχου τους προφυλάσσει από ενοχλητική δημοσιότητα, είτε από την αθέλητη χαλάρωση της διοίκησης την οποία όμως αρκετοί εκμεταλλεύονται για να προωθήσουν αμφιλεγόμενες υποθέσεις. Συχνά άλλωστε το σήμα της χαλάρωσης το δίνει η ίδια η πολιτική ηγεσία, καθώς αφιερώνει περισσότερο χρόνο στην προσπάθεια επανεκλογής παρά στον τομέα ευθύνης της. Ετσι, δεν μας εξέπληξε όταν σε πρόσφατη έρευνά μας βρήκαμε ότι καθώς πλησιάζουν εκλογές τα φορολογικά έσοδα υποχωρούν, όχι επειδή αλλάζουν οι σχετικοί νόμοι αλλά προφανώς επειδή αραιώνουν οι έλεγχοι – αποστερώντας έτσι τα κρατικά έσοδα από 6 δισ. ευρώ στο διάστημα από το 1974 έως σήμερα! Βλέπουμε οργανισμούς να φορτώνονται με προσλήψεις κομματικών υποστηρικτών και κρατικά κονδύλια να διοχετεύονται προεκλογικά σε πελατειακές δραστηριότητες, ενώ σημαντικές μεταρρυθμίσεις μπαίνουν στο ράφι για να μην προκληθούν αντιδράσεις από τις θιγόμενες ομάδες. Προς άγραν ψήφων, γίνονται δεσμεύσεις ότι αυθαίρετα κτίσματα θα νομιμοποιηθούν, πρόστιμα θα σβήσουν και μεταθέσεις θα υπογραφούν. Οσο και αν πολλά από αυτά ξεχνιούνται μετά τις εκλογές, ορισμένα πάντα υλοποιούνται ώστε να γίνουν πιστευτές και οι επόμενες υποσχέσεις.

Η εντατικοποίηση των εμπρησμών παράλληλα με την μειωμένη αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού είναι και ο λόγος που –σύμφωνα με την έρευνά μας– στις χρονιές των εκλογών οι καιόμενες δασικές εκτάσεις είναι κατά μέσον όρο τριπλάσιες απ’ ό,τι στις υπόλοιπες. Αναλύοντας τα στοιχεία δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα για την περίοδο 1955 - 2008 προκύπτει ότι κατά τη διάρκεια των 54 αυτών ετών κάηκαν συνολικά 1.900.000 εκτάρια δάσους και από αυτά τα μισά κάηκαν στα 16 έτη που έγιναν εκλογές χωρίς να υπάρχει καμία ουσιώδης διαφορά στα μέσα επίπεδα βροχοπτώσεων και θερμοκρασίας. Μάλιστα, ενώ οι καιόμενες εκτάσεις στην Ελλάδα συνήθως συμβαδίζουν με τις αντίστοιχες στην Ιταλία όπου επικρατούν παρόμοιες περιβαλλοντικές συνθήκες, η συσχέτιση αυτή εξαφανίζεται στις χρονιές εθνικών εκλογών στην Ελλάδα!

Εκλογές χωρίς μεγάλες πυρκαγιές ήταν μόνο αυτές που έγιναν το 1989 - 90 με τις διαδοχικές προσφυγές στην κάλπη και το 1996 όταν προκηρύχθηκαν αιφνιδιαστικά χωρίς να προλάβει να υπονομευθεί η συνοχή του μηχανισμού δασοπυρόσβεσης. Ενας πολύ συντηρητικός υπολογισμός μόνο του οικονομικού κόστους των επιπλέον καμένων εκτάσεων σε χρονιές εκλογών αγγίζει τα 7 δισ. ευρώ για την περίοδο 1955 - 2007.

Μια τεράστια καταστροφή συνέβη το προεκλογικό καλοκαίρι του 2007, όταν η πυρκαγιά στην Ηλεία βρήκε πολλούς κυβερνητικούς υπεύθυνους να μιλούν σε κομματικές συγκεντρώσεις, ο στρατός άργησε πολλές μέρες να κινητοποιηθεί ενδεχομένως και για να μην θυμίσει άλλες εποχές διαφορετικής προεκλογικής «χρησιμοποίησής» του και ο χρόνος των επιτελικών συσκέψεων μοιραζόταν ανάμεσα στις επιχειρησιακές απαιτήσεις της κατάσβεσης και των επικοινωνιακών αναγκών της εκλογικής συγκυρίας.

Πολλοί φοβούνται ότι δεν αποκλείεται να ξαναδούμε να εκτυλίσσεται το ίδιο σενάριο και αυτό το, πιθανότατα προεκλογικό, καλοκαίρι, εκτός και αν κάτι αλλάξει άμεσα και ριζικά. Πέρα από τα επικοινωνιακά ευχέλαια που δύσκολα κλονίζουν την αποφασιστικότητα των εμπρηστών, η κυβέρνηση μαζί με όλα τα κόμματα πρέπει να σχεδιάσει και να εφαρμόσει μια πολιτική αυστηρής επιτήρησης δασικών περιοχών και μόνιμης διαφύλαξης του χαρακτήρα τους. Για να αποδείξει ότι το εννοεί μπορεί να προχωρήσει τώρα σε μαζικές κατεδαφίσεις κτισμάτων που ανεγέρθηκαν στα δάση που κάηκαν σε προηγούμενα έτη. Παράλληλα, για να αποφύγει την προεκλογική συναλλαγή στον αποχαρακτηρισμό δασικών περιοχών μπορεί να διατάξει την παύση έκδοσης των σχετικών αποφάσεων από τώρα έως και δύο μήνες μετά τις εκλογές.

Η ταυτότητα όσων κερδίζουν από τον εμπρησμό των δασών μπορεί εύκολα να εντοπιστεί αν δημοσιεύεται στο Διαδίκτυο ο ονομαστικός πίνακας ιδιοκτητών των δασικών εκτάσεων, καθώς και όλες οι άδειες ανέγερσης που εκδίδονται σε αυτές. Υπάρχει επίσης τρόπος για να μειωθούν τα κίνητρα μελλοντικών εμπρησμών: Οταν καίγεται μια δασική περιοχή για οποιονδήποτε λόγο και αιτία, να επιβάλλεται εισφορά σε όλους τους ιδιοκτήτες των καμένων εκτάσεων ίση με την αξία που θα αποκτούσε η γη εάν οικοπεδοποιείτο. Οποιος δεν θέλει ή δεν έχει να πληρώσει, θα μεταβιβάζει αυθωρεί την έκτασή του υπέρ του Δημοσίου στο πλαίσιο αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Ετσι εξαλείφεται το περιθώριο κερδοσκοπίας των οικοπεδοφάγων και το Δημόσιο θα έχει τόσο την κυριότητα όσο και τα χρήματα για μια πραγματική επανάκτηση του δάσους που τώρα διατυμπανίζει μεν στα λόγια, αλλά σπανίως κάνει και στην πράξη.

Το ερώτημα, βέβαια, είναι γιατί η σημερινή να είναι η πρώτη κυβέρνηση που θα κάνει κάτι τέτοιο και ενδεχομένως το πληρώσει εκλογικά; Το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι ότι καθώς οι πολίτες ενημερώνονται για το πρόβλημα και τη λύση του, η συμπεριφορά τους θα αλλάξει και αυτό θα υποχρεώσει την κυβέρνηση να αναθεωρήσει την επαναλαμβανόμενη ψηφοθηρική αριθμητική.

* Οι κ. Σπύρος Σκούρας και Νίκος Χριστοδουλάκης είναι καθηγητές στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Περισσότερα στοιχεία και στατιστικές πηγές υπάρχουν στην πρόσφατη εργασία των συγγραφέων «Electoral law-bending cycles», 2009.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_05/07/2009_321104

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

Ωρα να παρέμβει ο Κάρ. Παπούλιας για τη διαφθορά

Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΟΤΣΗ
Ούτε με την κατραπακιά των ευρωεκλογών (με το 60% του εκλογικού σώματος να αποδοκιμάζει όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα) φαίνεται να συνειδητοποίησε τα ουσιώδη η μακάρια πολιτική ηγεσία μας:
Οτι το πολιτικό σύστημα συνολικά, ο τρόπος δηλαδή που λειτουργεί η δημοκρατία μας, πάσχει επικίνδυνα· ότι οι κάλπες δεν δίνουν λύση, αφού δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με μια κακή, κάκιστη διακυβέρνηση· ότι το μέγιστο πρόβλημα είναι η βαθύτατη κρίση αξιοπιστίας θεσμών και πολιτικού προσωπικού -ό,τι και να πει, όποιος και να τα πει, δεν πείθει πια κανένα· ότι βασικό αίτιο αυτής της κρίσης αξιοπιστίας είναι η επιδημικά διαδεδομένη πολιτική διαφθορά και η δεδομένη ατιμωρησία, που προκαλεί βάναυσα το κοινό αίσθημα· και ότι είναι όλο και πιο δυσχερής ο διαχωρισμός των πολιτικών σε έντιμους και λωποδύτες, σε ευσυνείδητους και αχρείους, σε ενάρετους και αμοραλιστές, αφού και όσοι δεν πλουτίζουν αθεμίτως, καλύπτουν και συγκαλύπτουν τους σπουδαιοφανείς λεχρίτες. Αναπόφευκτα, έτσι, καίγονται τα χλωρά μαζί με τα ξερά, με τον απλό πολίτη να τους σιχτιρίζει όλους, να ελεεινολογεί τις τηλεοπτικές κοκορομαχίες τής ανιαρής κομματικής αντιδικίας και να ακούει βερεσέ τις προτάσεις τους, ακόμη κι όταν, κατ' εξαίρεση, είναι σοβαρές.

Πώς να στήσει αυτί αίφνης και να αξιολογήσει σοβαρά εκείνη από τις τέσσερις πρόσφατες προτάσεις του Γ. Παπανδρέου, που φαινομενικά ικανοποιεί περισσότερο το κοινό αίσθημα: Να δημεύονται όσα περιουσιακά στοιχεία δεν έχουν δηλωθεί στο «πόθεν έσχες». Για να αντιτάξει, έστω, το αυταποδείκτως ατελέσφορο, αφού και να έχουν δηλωθεί ουδείς, ως γνωστόν, ελέγχει το πόθεν αποκτήθηκαν...

Ημακρόχρονη αίσθηση του πολίτη ότι τον δουλεύουν άγρια, όσοι διαφεντεύουν τη μοίρα του, εδραιώνεται εσχάτως σε ακλόνητη σιγουριά, που σωρεύει οργή και απειλεί με εκρήξεις. Ξεπέρασε κάθε ανεκτό όριο η υποκρισία στο σκάνδαλο «Ζίμενς», που επισκιάζει τώρα καθοριστικά τις πολιτικές εξελίξεις:

* Καμώνονταν όλοι ότι ξαφνιάστηκαν, όταν ξέσπασε κι εδώ από καραμπόλα -με τη σοβαρή και αποτελεσματική διερεύνηση του σκανδάλου στη Γερμανία. Χρονική αφετηρία και για τις εδώ ανακρίσεις είναι το 1995, αφού από τότε φέρονται να λειτουργούν τα «μαύρα ταμεία» της εταιρείας. Αλλά οι δραστηριότητες της «Ζίμενς» στη χώρα μας έχουν μια εξόχως ενδιαφέρουσα προϊστορία διάστικτη από σκανδαλωδώς χαριστικές πολιτικές ενέργειες. Η κορυφαία, το 1990: Η τότε «οικουμενική» κυβέρνηση του Ξεν. Ζολώτα απεφάσισε να ακυρώσει διεθνή διαγωνισμό για την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ, που έβαινε προς προκλητικά χαριστική κατακύρωση στη «Ζίμενς» σε σύμπραξη με την Intracom του Σωκ. Κόκκαλη και να προκηρύξει νέο. Και ξαφνικά παρενέβησαν από κοινού οι τρεις πολιτικοί ηγέτες (Αν. Παπανδρέου, Κων. Μητσοτάκης και Χαρ. Φλωράκης), ανέτρεψαν πραξικοπηματικά την κυβερνητική απόφαση και η κατακύρωση ολοκληρώθηκε -ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο για τη συναινετική διαπλοκή και όσα έκτοτε ακολούθησαν. Ανεπιβεβαίωτες φήμες, που ουδέποτε διερευνήθηκαν, προσδιόριζαν τότε τη «μίζα» σε δύο δισ. δρχ. για το κομματικό ταμείο του ΠΑΣΟΚ, άλλα τόσα για τη Ν.Δ. και ένα δισ. για τον ενιαίο τότε «Συνασπισμό». Ποια είναι η όλη αλήθεια, ο Θεός κι η ψυχή τους. Το απολύτως βέβαιο και εύγλωττο είναι το πολιτικά ομόθυμο αρχηγικό πραξικόπημα.

* Σιγά που πιάσανε τον ταύρο από τα κέρατα, ως προς την πολιτική διαφθορά, με την υπόθεση του Θ. Τσουκάτου. Ούτε υπουργός διετέλεσε ούτε διαχειρίστηκε δημόσιο χρήμα από κρατικό αξίωμα. Το πιο σημαντικό είναι ότι δημιουργήθηκε το πρώτο ρήγμα στη συνένοχη σιωπή και μάθαμε από σπόντα ότι από τις «μίζες» της διαπλοκής ένα μικρό μόνο ποσοστό κατευθύνεται στα κομματικά ταμεία -τα πολλά τα ενθυλακώνουν οι καπάτσοι και θησαυρίζουν ανενόχλητα. Κατά τα άλλα, πιο εντυπωσιακά από την ομολογία του Τσουκάτου, που τον καθιστά ευάλωτο, αφού χαλάει την πιάτσα, είναι τα επτασφράγιστα χείλη των τότε πρωτοκλασάτων του ΠΑΣΟΚ, που δεν είδαν, δεν άκουσαν και δεν ξέρουν, αλίμονο, τίποτα...

* Ρεσιτάλ υποκρισίας έδωσε η κυβέρνηση και στον τρόπο που αντιμετώπισε τον αβροδίαιτο εκμαυλιστή των πολιτικών μας, Μιχ. Χριστοφοράκο. Ηταν ήδη κατηγορούμενος και συνέχιζε να συναγελάζεται άνετα με υπουργούς, να τους κάνει με περισσή γαλαντομία δωράκια και να κοσμεί τα πολιτικά σαλόνια. Κι αφού η κυβέρνηση απέκλεισε κάθε δυνατότητα να αναζητηθούν και υπουργοί που λαδώθηκαν, τον άφησε να φύγει σαν κύριος, λίγο πριν προφυλακιστεί...

Το χειρότερο, ωστόσο, απ' όλα είναι ότι η πολιτική ηγεσία δεν δείχνει να έχει συναίσθηση των ευθυνών της, ούτε τη στοιχειώδη ευαισθησία να αντιμετωπίσει τώρα ριζικά και συναινετικά τα πιο κραυγαλέα από όσα γεννούν, συντηρούν, αναπαράγουν και επεκτείνουν την πολιτική διαφθορά και δεν χρειάζονται συνταγματική αναθεώρηση (όπως λ.χ. το άρθρο 86, που θέτει σκανδαλωδώς στο ποινικό απυρόβλητο τους υπουργούς). Επείγει, έτσι, να αλλάξουν -ενδεικτικά:

* Ο τρόπος εκλογής των βουλευτών, με τις αχανείς εκλογικές περιφέρειες και τη σταυροδότηση. Ο υποψήφιος π.χ. στη Β' Αθηνών είναι κοινό μυστικό ότι χρηματίζεται αγρίως για τις εκλογικές δαπάνες και ψευδολογεί ασύστολα στις σχετικές κατά νόμον δηλώσεις (συγκριτικά με τα δικά μας σημεία και τέρατα, για ασήμαντα πταίσματα στην Αγγλία παραιτήθηκαν υπουργοί και ξεφωνήθηκαν βουλευτές...).

* Ο τρόπος χρηματοδότησης των κομμάτων από ιδιώτες (με τα περιβόητα και ανέλεγκτα κουπόνια).

* Ο τρόπος προβολής των πολιτικών από κρατικά και ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια.

* Ο τρόπος ελέγχου του πολιτικού χρήματος (κομματικά ταμεία, εκλογικές δαπάνες κ.τ.λ.). Και βεβαίως

* Ενα «πόθεν έσχες» για το πολιτικό προσωπικό ουσιαστικό και με δρακόντειες κυρώσεις.

Με τα μάτια στραμμένα στις κάλπες, οι ηγεσίες των κομμάτων δεν φαίνεται να έχουν ανάλογο προβληματισμό. Εδώ που φθάσαμε, ένας τρόπος υπάρχει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να τεθεί με απόλυτη προτεραιότητα στην ατζέντα η αντιμετώπιση της πολιτικής διαφθοράς (πώς δηλαδή ο πολιτικός κόσμος θα πασχίσει να ανακτήσει τη χαμένη τιμή και αξιοπιστία του):

Να το επιβάλει, με το θεσμικό και προσωπικό κύρος του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρ. Παπούλιας, που δεν χάνει ευκαιρία να εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του για την υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών και της κοινωνικής συνοχής από τη γάγγραινα της πολιτικής διαφθοράς. Με αποκλειστικό θέμα την αντιμετώπισή της και σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή να συγκαλέσει το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, πριν η χώρα μπει για τα καλά στην προεκλογική δίνη.

Τώρα, που οι κομματικές σκοπιμότητες, ατυχώς, κατέστησαν επισφαλή την επανεκλογή του, θα είναι μια ακόμη σημαντική προσφορά του στον τόπο. Θα γράψει Ιστορία...
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=62968
Σημ.axinosp:Λαμόγια Νο 2