Το κράτος και όχι η αγορά προκάλεσε την κρίση

4/5/2009
00:23
Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Επιτέλους!! Η διεθνής ακαδημαϊκή κοινότητα αποφάσισε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αναζητήσει τα πραγματικά αίτια της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Εδώ και μήνες επιμένω πως την κρίση δεν την προκάλεσαν οι ασύδοτες, υποτίθεται, ελεύθερες αγορές. Αλλά οι παράλογες και αμελέτητες κινήσεις του δημοσίου. Βρήκαν ευκαιρία όμως οι χρεοκοπημένοι ακαδημαϊκά και ιδεολογικά κρατιστές να αναζητήσουν την εκδίκησή τους. Την οποία και πήραν, φορτώνοντας στην εύπιστη κοινή γνώμη την συμπλεγματική τους άγνοια.

Αρκετοί εδώ στην Ελλάδα με ειρωνεύτηκαν. Σαν δογματικό υποτίθεται οπαδό του νεοφιλελευθερισμού. Κλείνοντας τα μάτια
Διαβάστε το υπόλοιπο κείμενο
βέβαια στην πραγματικότητα. Που δεν ταίριαζε με τις γνώσεις και τις αντιλήψεις τους. Η ώρα της αλήθειας όμως δεν θα αργούσε να έλθει. Και δικαιώνεται πάντα αυτός που μένει κοντά στην πραγματικότητα. Μη ξεπουλώντας αυτό που πραγματικά συμβαίνει για να χαϊδέψει αυτιά και να προωθήσει ένα φτηνό λαϊκισμό.

Πριν από λίγες εβδομάδες λοιπόν δημοσιεύθηκε από το έγκυρο Ινστιτούτο Χούβερ των Ηνωμένων Πολιτειών μία καινούργια και πλήρης σχετική μελέτη. Που καταρρίπτει απόλυτα τον μύθο των ένοχων, υποτίθεται, ελεύθερων αγορών*. Ο John B. Taylor εκλαϊκεύει με επιτυχία ένα τεράστιο ερευνητικό υλικό κι αποδεικνύει, με πίνακες, στατιστικά στοιχεία και κατανοητές αναλύσεις τον ολέθριο ρόλο των κυβερνήσεων, μέσα από τον μοχλό του παρεμβατισμού στην οικονομία. Περίπου τις ίδιες ημέρες ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ Thomas Sowell παρουσίασε το καινούργιο του βιβλίο, «The Housing Boom and Bust» (Basic Books, 2009). Διεξοδικά και με σαφή επιχειρήματα αποδεικνύει πως οι κυβερνητικές παρεμβάσεις στην αγορά των ακινήτων προκάλεσαν την άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή.

Η ειρωνεία είναι πως οι ίδιοι βουλευτές και γερουσιαστές που σήμερα κατηγορούν Τράπεζες και χρηματιστές για την απίστευτη οικονομική καταστροφή ψήφιζαν νόμους και πίεζαν για τις πολιτικές ακριβώς εκείνες που οδήγησαν την αμερικανική οικονομία στην κατάρρευση και τις αγορές όλης σχεδόν της γης στο χείλος του γκρεμού. Με στόχο την καλοπροαίρετη πολιτική της «στέγης σε όλους» το αμερικανικό πολιτικό σύστημα εργάσθηκε με πάθος ώστε οι στεγαστικές Τράπεζες της χώρας να προχωρήσουν –κάποιες μάλιστα να υποχρεωθούν– σε εκδόσεις αφερέγγυων δανείων. Αναπόφευκτα, η πτώση των τιμών των ακινήτων τίναξε στον αέρα το σύστημα συμπαρασύροντας ολόκληρο τον Τραπεζικό – χρηματοπιστωτικό τομέα που είχε επενδύσει πάνω στη βιωσιμότητα αυτών των δανείων.

Σύμφωνα με τον γνωστό οικονομολόγο Allan Meltzer, τα μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου θα πρέπει να μελετήσουν τις αναλύσεις αυτές αντί να αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους σε λάθος περιοχές. Αν κι από παντού μας βομβαρδίζουν με μηνύματα πως η κρίση προήλθε από την αποτυχία των ελεύθερων αγορών, πως πρόκειται δηλ. για μία κρίση του ίδιου του καπιταλισμού, έρχεται τώρα μία λεπτομερής κι αδιαμφισβήτητη ανάλυση να αποδείξει πως όλα αυτά είναι ανοησίες. Σύμφωνα με τον αρθογράφο του περιοδικού Forbes, Peter Robinson, η μελέτη ειδικά του Taylor αποδεικνύει πως δεν απέτυχαν οι αγορές, αλλά η κυβέρνηση και το κράτος.

Η παλιά συνεργάτης επίσης του Milton Friedman -που μαζί του έγραψε το βραβευμένο βιβλίο για το κραχ του ’30, και που οδήγησε και στο βραβείο Νόμπελ- Anna Schwartz** σημειώνει πως αν ένα τέτοιο βιβλίο είχε γραφτεί μετά την περίφημη οικονομική κρίση του μεσοπολέμου «τώρα ίσως δεν θα αντιμετωπίζαμε την μεγαλύτερη ίσως οικονομική καταστροφή της ιστορίας». Ο Taylor εξηγεί πως μια ασυνήθιστα χαλαρή νομισματική πολιτική – κόντρα σε κάθε αντίληψη νεοφιλελευθερισμού που επιτάσσει, και κατηγορείται μάλιστα συνήθως γι’ αυτό, ακριβώς τα αντίθετα βοηθήθηκε η κρίση να αποκτήσει ισχύ και επιτάχυνση. Τα επιτόκια κατακρημνίσθηκαν, με ευθύνη των κεντρικών κρατικών τραπεζών, αδικαιολόγητα από τα συνήθη επίπεδά τους. Αποδεικνύει με στοιχεία την αλληλεπίδραση χαμηλών επιτοκίων με τα στεγαστικά θαλασσοδάνεια και πως η πλημμυρίδα αυτών των εγκρίσεων διόγκωσε το τραπεζικό ρίσκο. Στις ΗΠΑ η τάση αυτή ενισχύθηκε ιδιαίτερα από τα κυβερνητικά προγράμματα ενθάρρυνσης της απόκτησης κατοικίας από όλους, ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη και της ικανότητάς του αποπληρωμής των δανείων αυτών.

Για το μέλλον ο Taylor προβάλλει μια σειρά από πολιτικές περιορισμού των δημοσίων παρεμβάσεων στις οικονομικές αγορές που θα αποκλείσουν την εμφάνιση στο μέλλον παρόμοιων προβλημάτων και δυσλειτουργιών.

Ζήτημα όμως προκαλούν και οι τεράστιες δημόσιες δαπάνες που πολλές κυβερνήσεις υιοθετούν, οι ΗΠΑ ανάμεσά τους, για την αντιμετώπιση των σημερινών προβλημάτων. Οι αλόγιστες παροχές σε Τράπεζες και ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως η ελληνική εφεύρεση της 100% κάλυψης δανείων κατοικίας, προμηνύουν νέες φούσκες για το μέλλον. Το κράτος κάνει τα ίδια ακριβώς λάθη. Με τις πολιτικές που προκάλεσαν την κρίση επιχειρούν κάποιοι να την καταπολεμήσουν!!!

Μία τέτοια επιδρομή στα δημόσια ταμεία οδηγεί σε νέες φορολογίες. Και ουσιαστικά στην οριστική διάλυση των οικονομιών. Όπως ορθότατα επισημαίνει ο γνωστός θεωρητικός των οικονομικών της προσφοράς Arthur B. Laffer σε μία σοβαρή καινούργια του δουλειά***, οι μεγάλοι φόροι θα ανατρέψουν τη λογική ανάπτυξης των ΗΠΑ των τελευταίων εικοσιπέντε ετών. Ολόκληρος ο κόσμος υιοθέτησε τις πολιτικές αυτές και τα αποτελέσματα φάνηκαν σε όλα τα επίπεδα. Χαμηλοί φόροι, περισσότερες ελευθερίες στην αγορά και ορθολογική πολιτική στον τομέα της κυκλοφορίας του χρήματος υπήρξαν τα εργαλεία που οδήγησαν στη μεγαλύτερη ανάπτυξη της ιστορίας της ανθρωπότητας.

Ανατρέποντας τις πολιτικές αυτές η πορεία θα είναι προς την παρακμή. Κι όχι προς την έξοδο από την κρίση και την ευημερία. Η ελπίδα είναι το μήνυμα να ακουσθεί. Και να μην κυριαρχήσουν τα καταστρεπτικά συνθήματα για χρεοκοπία δήθεν του καπιταλισμού.

- Ο κ. Ανδριανόπουλος είναι Δ/ντής Ινστιτούτου Διπλωματίας – Αμερικ. Κολλέγιο Ελλάδας
http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=1156532&nid=727156

Σημ.axinosp:Επάνω τους Ανδρέα , οι γερουσιαστές και το κακό Αμερικάνικο Δημόσιο φταίει και όχι οι πτωχοί πλήν τίμιοι Τραπεζίτες . Διότι για τον Ανδριανόπουλο πάντα φταίει το Δημόσιο δεν έχει σημασία αν είναι Ελληνικό ή Αμερικάνικο ποτέ ο καπιταλισμός , όμως μερικά πράγματα οπως η ΜΑΛΑΚΙΑ κύριε Ανδριανόπουλε έχουν και τα όρια τους !!