Έως τώρα οι απεγνωσμένοι συμπολίτες μας αυτοκτονούσαν. Τώρα πήραν τα όπλα. Χρειάσθηκε να περάσουν δύο χρόνια ώσπου να στροφάρει αλλιώς ο εγκέφαλος.
Πολλοί θα πουν για το περιστατικό της Κομοτηνής, ότι πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Λάθος! Η ψυχολογία είναι κοινή, φαίνεται και από τις επισκέψεις στους ψυχιάτρους.
Το Μνημόνιο τσακίζει τις προσωπικές ισορροπίες. Αποδιοργανώνει τον εσωτερικό κόσμο.
Ελάχιστοι όμως έχουν την ψευδαίσθηση ότι το πρόβλημα είναι μόνο δικό τους.
Αρκεί μια κουβέντα με το διπλανό σου, ακόμη και στο δρόμο, για να αντιληφθείς ότι και εκείνος έχει παρόμοια συμπτώματα.
Υπάρχουν εργοδότες που απολύουν με πόνο ψυχής έναν υπάλληλό τους.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι αδίστακτοι, συνήθως καλά φρουρούμενοι. Αυτό που συνέβη στη Κομοτηνή είναι προφανώς από τις «μετρήσιμες» συνέπειες που οι ειδικοί έχουν καταγράψει στις χώρες που πέρασε το ΔΝΤ.
Σου λένε θα έχουμε 1000 αυτοκτονίες και 100 απόπειρες δολοφονίας.
Υπολογισμένα κι όχι υπολογίσιμα νούμερα.
Όπως και οι ανθρώπινες ζωές-οι ζωές μας- για τους εγχώριους αχυρανθρώπους της Τρόικας.
Έτσι συμβαίνει στην ιστορία. Ώσπου έρχεται κάποια στιγμή που τα πρόβατα γίνονται λύκοι.
Ακούς τα ουρλιαχτά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου