του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*
Ο Όργουελ κινδυνεύει ήδη να ξεπεραστεί. Ο Μεγάλος Αδελφός κάνει ό,τι μπορεί για να κλείσει τα φώτα… να σβήσει την δημοκρατία… να θάψει την ελπίδα.
Ποιος μπορεί να αμφιβάλλει ακόμα ότι η υπερεθνική ηγεσία της πλανητικής οικονομίας καθοδηγεί απροκάλυπτα το μανιχαϊστικό της σχέδιο βασισμένη στην ιδεολογική τύφλωση των μαζών.
Η ηλεκτρονική αστυνομία της σκέψης, μέσα από την προπαγάνδα του «άξονα του κακού», δείχνει καθημερινά τους «τρομοκράτες» όπως παλιά οι ασφαλίτες έδειχναν τους κομμουνιστές.
Αυτούς που εννοούν πραγματικά, όμως, ως «τρομοκράτες» δεν είναι οι εξτρεμιστές βομβιστές, οι ισλαμικές σέκτες, που μπορούν να ελέγχουν οι ίδιοι κι όποτε θέλουν να τους ενεργοποιούν, αλλά όσοι αρνούνται να γίνουν «πολιτικά ορθοί»: να σβήσουμε δηλαδή την ιστορία και την ιδιοπροσωπία μας και να δεχθούμε το σχιζοφρενικό περιβάλλον που στήνουν, την virtual reality της νέας δουλοκρατίας.
Ένας ηλεκτρονικός βομβαρδισμός εφησυχασμένου υποκριτισμού προσπαθεί να αποσιωπήσει αυτό που φοβούνται περισσότερο αυτοί που κυβερνούν: την κούραση και την αηδία των λαών.
Η παιδεία και τα «πολυπολιτισμικά» σχολεία… προσπαθούν να κάνουν τους νέους ανθρώπους πιο εύκολα διαχειρίσιμους, αδιάφορα γρανάζια σε ένα ισοπεδωμένο σύστημα.
«Δούλευε-Κατανάλωνε-Σιώπα-
Μου έλεγαν πρόσφατα ότι σε Γυμνάσιο της Πελοποννήσου, τις ημέρες που γιορτάζαμε την 25η Μαρτίου, καθηγήτρια είπε στους μαθητές της: «Εάν υπήρχε ο ΟΗΕ το ’21, ο Κολοκοτρώνης θα πήγαινε στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου της Χάγης, όπως ο Μιλόσεβιτς».
Αυτός είναι ο στόχος, να μην έχεις κανένα εργαλείο για να σκεφτείς πώς θα σωθείς, όπως δεν έχεις το εργαλείο του εθνικού νομίσματος για να σώσεις την οικονομία σου: Το θόλωμα της ιστορικής μνήμης, η απώλεια του μίτου της Αριάδνης που θα σε βγάλει από τον νεοταξικό λαβύρινθο.
Όπως έλεγε προφητικά ένα από τα καλύτερα τραγούδια του Παύλου Σιδηρόπουλου: «Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί».
Κι όταν η Αριάδνη μπερδεύεται… η Πανδώρα ανοίγει το κουτί.
Από το 1948, ο ιστορικός Thomas Bailey εξηγούσε ότι «οι μάζες είναι εξαιρετικά κοντόφθαλμες και δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τον κίνδυνο, παρά μόνο όταν φθάσει στον λαιμό τους…».
Κι ο ρόλος των δωσίλογων και επίορκων πολιτικών είναι να τις εξαπατούν ώστε να μην αντιλαμβάνονται αυτό που παίζεται πραγματικά… Ρόλος Εφιάλτη.
Η ομολογημένη τακτική του στρατιωτικού άξονα της νέας τάξης, του αμερικανικού Πενταγώνου, είναι βασισμένη στην λογική «του σφυριού και του καρφιού»: αν το καρφί δεν μπαίνει γιατί ο τοίχος προβάλλει «αντίσταση», τότε κτυπάμε δυνατότερα! Δεν είναι τυχαίος ο κυνισμός και η προκλητικότητα του Λευκού Οίκου σήμερα, ούτε ήρθε από το πουθενά. Είναι συνέχεια της «θεωρίας του παλαβού», σύμφωνα με την οποία, οι Αμερικανοί πρέπει να είναι παλαβοί και απρόβλεπτοι και να διαθέτουν τεράστια καταστρεπτική δύναμη…
Αυτές οι τακτικές άρχισαν να καλλιεργούνται λίγο πριν το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης. Σε μια στρατηγική μελέτη με τίτλο «Αποτροπή μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου» σκιαγραφείται η εικόνα της υπερδύναμης που πρέπει να επιβάλλει την νέα παγκόσμια τάξη, δημαγωγώντας με το ιδεολόγημα της «παγκοσμιοποίησης».
Το πόσο βαθύς και κυνικός είναι ο σχεδιασμός αυτής της απάτης που λέγεται «πόλεμος των πολιτισμών», «παγκοσμιοποίηση», ή «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», ξεπερνάει κάθε φαντασία…
Οι Αμερικανοί (και οι σιωνιστές σύμμαχοί τους) έφτιαξαν τους μουτζαχεντίν για να πολεμήσουν τους κομμουνιστές στο Αφγανιστάν… Δυνάμωσαν τον Σαντάμ για να αποδυναμώσει τον Χομεϊνί… Έκαναν ισχυρό τον Μπιν Λάντεν και τους Ταλιμπάν για να διχάσουν το Ισλάμ… Έστρεψαν την Αλ-Κάϊντα εναντίον του ορκισμένου εχθρού τους Άσσαντ… και τώρα τρέχουν να την μαζέψουν γιατί αλάφιασε το Ισραήλ.
Αυτά τώρα πολλοί τα έχουν καταλάβει, ακόμα κι όσοι τα θεωρούσαν πριν λίγα χρόνια ως θεωρίες συνωμοσίας.
Αλλά, ότι είναι οι ίδιοι που προκάλεσαν την επέμβαση των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν, λίγοι το πιστεύουν ακόμα.
Οι περισσότεροι χλεύαζαν τους Ρώσσους όταν το επικαλούντο. Δείτε, όμως, τι έλεγε σε μια πολύ διδακτική του συνέντευξη ο «πολύς» Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι στο Nouvel Observateur τον Ιανουάριο του 2008.
«Ερώτηση: Ο πρώην αρχηγός της CIA, Ρόμπερτ Γκέϊτς, έγραψε στα απομνημονεύματά του ότι οι μυστικές δυνάμεις των ΗΠΑ άρχισαν να στέλνουν βοήθεια προς τους Μουτζαχεντίν του Αφγανιστάν έξη μήνες πριν την Σοβιετική επέμβαση. Ήσασταν τότε ο Σύμβουλος του προέδρου Κάρτερ για θέματα ασφαλείας και παίξατε σημαντικό ρόλο σ’ αυτή την υπόθεση. έχει δίκιο;
«Μπρεζίνσκι: Ναι, απολύτως. Σύμφωνα με την επίσημη ιστορία που ξέρετε, η βοήθεια της CIA ξεκίνησε το 1980, μετά την εισβολή. Αλλά η πραγματικότητα, απόρρητο μυστικό μέχρι τώρα, είναι εντελώς διαφορετική: πράγματι, στις 3 Ιουλίου του 1979, ο πρόεδρος Κάρτερ υπέγραψε την πρώτη εντολή για μυστική βοήθεια στους αντιπάλους τού φιλοσοβιετικού καθεστώτος της Καμπούλ. Την ίδια ημέρα έγραψα σημείωμα προς τον πρόεδρο, στον οποία εξηγούσα ότι, κατά την γνώμη του, αυτή η βοήθεια θα προξενούσε στρατιωτική επέμβαση.
«Ερώτηση: Όταν οι Σοβιετικοί δικαιολόγησαν την επέμβασή τους, βεβαιώνοντας ότι σκοπός τους ήταν να αγωνιστούν κατά της μυστικής ανάμειξης των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, ο κόσμος δεν το πίστεψε. Είχαν, όμως, δίκιο. Δεν μετανιώνετε για τίποτα σήμερα;
«Μπρεζίνσκι: Να μετανιώσω γιατί; Εκείνη η μυστική μας επιχείρηση ήταν μια καταπληκτική ιδέα. Είχε ως αποτέλεσμα να παρασύρει τους Ρώσσους στην παγίδα του Αφγανιστάν και εσύ θέλεις να το μετανιώσω;»(http://permanent.nouvelobs.co
Πράγματι, δέκα σχεδόν χρόνια πολέμου και συγκρούσεων συνετέλεσαν στην φθορά και, τέλος, στην διάλυση της ΕΣΣΔ. Η θεωρία των «προληπτικών επεμβάσεων», που εφαρμόζουν οι ζηλωτές της νέας τάξης, έχει εγκαθιδρύσει την παγκόσμια αναρχία.
Φαντάζεστε τι θα γίνει αν αρχίσουν να εφαρμόζουν την ίδια συνταγή οι Ρώσσοι και οι Κινέζοι;
Η ιστορία, όμως, κάνει κύκλους.
Κι άλλοι ονειρεύτηκαν την παγκόσμια κυριαρχία και βρέθηκαν στον κάλαθο της ιστορίας, όπως η Καρχηδόνα.
«…Ήταν μια αρχαία πόλη, λένε, που η Ήρα λάτρευε πάνω απ’ όλες. Σκοπός κι ελπίδα της θεάς ήταν αυτή η πόλη να γίνει πρωτεύουσα των εθνών πάντων –αν τυχόν οι Μοίρες έδιναν άδεια…» (Μπράϊαν Φρίελ, Ο ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ).
Άλλο ήταν το σχέδιο, προσταγή της Μοίρας… Γι’ αυτό, κάντε υπομονή. Έρχεται ξανά η ώρα που η απονιά θα φάει τις σάρκες της…
Για να κατανοήσουμε βαθύτερα ποιες κοσμοϊστορικές επιλογές κρίνονται από τις σημερινές καταστάσεις, αξίζει να αναλογισθούμε… πόσα και πόσα άστρα χρειάστηκαν να γεννηθούν και να πεθάνουν για να φτιαχτεί η ύλη που μας αποτελεί; …τι βασανιστική πορεία ακολουθήθηκε για να οργανωθεί η ύλη σε μεγαλομοριακό επίπεδο…
Διότι με την πυρηνική ενέργεια έχουμε αναβιώσει σήμερα δυνάμεις αστρικής κλίμακας, που στο αρχέγονο κοσμικό παρελθόν πρωταγωνίστησαν στην δημιουργία της ύλης και είναι «δυσανάλογα μεγαλύτερες» απ’ όλες τις δυνάμεις που ζουν στον πλανήτη μας. Θα αφήσουμε να διαχειρίζονται την αστρική φωτιά πάνω στην Γη οι «πολιτικοί νάνοι» και οι ζηλωτές της χρηματοπιστωτικής «αγοράς» προκαλώντας, έτσι, χωρίς περίσκεψη τις αστρικές δυνάμεις;
Ούτε πρέπει να υποκύψουμε στην τεχνητή «αισιοδοξία» και στην επιβολή των «ευφραντικών υποσχέσεων» από τους επαγγελματίες των κατασκευασμένων ψευδαισθήσεων.
Απέναντι στην ρεαλιστικά καταγραμμένη νέα δουλεία που οδηγούμαστε, η μόνη υπόσχεση ζωής είναι η συνεχής Αντίσταση.
Όπως θάλεγε κι ο «πρίγκηπας» Παύλος του ελληνικού ροκ: «Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στους δρόμους της Φωτιάς».
Είναι σίγουρο ότι αυτό το τελευταίο θα γίνει και μάλιστα αυτό που έρχεται θα είναι κάτι μεγάλο! Πολύ «μεγαλύτερο» από το Σύνταγμα, που η επέτειος των δύο χρόνων αυτές τις ημέρες μάς βρίσκει πολύ πιο ώριμους και οργισμένους!
*[Hellenic Nexus, τ.75, Ιούνιος 2013]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου