Η FED και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προσπαθούν να "γεφυρώσουν το χάσμα" που προκαλείται από την επιβράδυνση της ιδιωτικής δανειοδότησης / και της δημιουργία χρέους.
Η εκτός Αμερικής ζήτηση για δολάρια πρέπει να παραμείνει υψηλή, ή το δολάριο θα πέσει.
Η ζήτηση για Αμερικάνικα αξιόγραφα είναι σε αρνητικό πρόσημο το 2009
Η έκθεση της TIC (Treasury International Capital )και ο τηρούμενος λογαριασμός της FED επανεξετάζεται και συγκρίνεται.
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει ουσιαστικά μετατρέπει το χρέος των ΗΠΑ έξυπνα σε ρευστό , επιτρέποντας σε ξένες κεντρικές τράπεζες να ανταλλάξουν, ομόλογα κρατικών οργανισμών με χρέος(ομόλογα) του Αμερικάνικου Δημοσίου.
Το παιχνίδι με το Παπά που η FED παίζει αυτή τη στιγμή συσκοτίζει το γεγονός ότι τα χρήματα που τυπώνονται είναι από κοπανιστό αέρα και χρησιμοποιούνται για την αγορά δημόσιου χρέους(ομόλογα) των ΗΠΑ.
Η FED μετατρέπει το χρέος σε ρευστό και το κάνει ανοιχτά, τόσο μέσω τη δέσμευσή της να αγοράσει 300 δις. αξιόγραφα του Αμερικάνικου Δημοσίου συμμετέχοντας με μία κίνηση-τέχνασμα του χεριού που θα έκανε ένα παπατζή του δρόμου από το Μπρούκλιν να κοκκινίζει.
Η πραγματεία αυτή που θα εντρυφήσω με ορισμένες τεχνικές λεπτομέρειες, ώστε να φωτίσει ένα περίπλοκο ζήτημα, αλλά θα πρέπει σας πάρει χρόνο να μάθετε για αυτό, επειδή είναι σημαντικό να κατανοηθεί τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της ημέρας είναι οι ανησυχίες για το πως το δολάριο θα πάει κατά τους επόμενους μήνες και χρόνια. Αν είστε μισθοσυντήρητος, είναι σημαντικό να γνωρίζετε αν θα πρέπει να αποταμιεύεται ή να δαπανάται χρήματα. Αν έχετε αξιόγραφα που πρέπει να διαφυλάξετε και αυτά που έχετε τοποθετήσει, είναι ζωτικής σημασίας , θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε ένα αρκετά ευχάριστο μέλλον και σε ένα δύσκολο. Αν έχετε οποιοδήποτε ενδιαφέρον στο που βαδίζουν τα επιτόκια, θα θέλετε να κατανοήσετε αυτή την ιστορία.
Υπάρχουν τρεις μεγάλες παγίδες πάνω στο ορίζοντα, κάθε μία από τις οποίες , μάλλον θα μπορούσε να αλλάξει ξαφνικά το παιχνίδι, αν ενεργοποιηθεί. Η μία είναι η ξαφνική βιασύνη για υλικά αγαθά και προϊόντα, που ενδέχεται να προκύψει, εάν (ή όταν) οι πραγματικά πλούσιοι πιάσουν το νόημα ότι η αξία του χάρτινου πλούτου είναι καταδικασμένη έννοια. Μια δεύτερη θα προκύψει εάν (και πότε) η μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη φούσκα από όλες, το δημόσιο χρέος, τελικά εκραγεί. Και το τρίτο αφορά το ίδιο το δολάριο.
Στην έκθεση αυτή, θα διερευνήσουμε τη σχέση μεταξύ αυτών των δύο τελευταίων παγίδων, το δημόσιο χρέος και το δολάριο.
Η αντικατάσταση της ιδιωτικής δανειοδότησης με τη δημόσια δανειοδότηση
Ολόκληρο το νομισματικό μας σύστημα, και κατ 'επέκταση η οικονομία μας, είναι μια οικονομία τύπου πυραμίδας (Ponzi), υπό την έννοια ότι πραγματικά λειτουργεί καλά μόνο όταν βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης. Ακόμα και μια ελαφρά ύφεση προκαλεί μαζικό πανικό και διαταραχές που φαίνεται εντελώς ασυμβίβαστες με την σχετική αλλαγή, γιατί δεν έχει κατανοεί ότι η επέκταση είναι περισσότερο ή λιγότερο απαίτηση του είδους, του νομισματικού και οικονομικού συστήματος μας. Χωρίς επέκταση, το σύστημα πρώτα υπηρετεί και στη συνέχεια καταστρέφει τον πλούτο δυσανάλογα σε σχέση με την ίδια πτώση.
Τι τροφοδοτεί ένα οικονομικό σύστημα βασισμένο στο χρέος ; Το χρέος ή η δανειοδότηση φυσικά ! Έτσι, ένα από τα πράγματα που παρακολουθούμε πολύ στενά εδώ στο Martenson Central, όπως δημιουργείται στην FED (Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ), είναι το ποσοστό της δημιουργίας του χρέους.
Ένα από τα σημαντικά θέματα στην τρέχουσα κατάρρευση της πιστωτική φούσκας είναι ο βαθμός στον οποίο η ιδιωτική πίστωση έχει καταρρεύσει και στον αντίστοιχο βαθμό που η FED έχει αγοράσει χρέος(ομόλογα) από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχοντας εντείνει το δανεισμό της. Στην ουσία, με δημόσιες αγορές χρέους (ομόλογα) και με νέο δανεισμό επιχείρησε να γεφυρώσει το χάσμα που άφησε η πτώση των εσόδων στις ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις και το δανεισμό.
Αυτή είναι η εικόνα αυτή τη στιγμή - η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ δημιουργεί νέο χρήμα από αέρα κοπανιστό για να αγοράσει χρέος, ενώ η κυβέρνηση των ΗΠΑ δημιουργεί νέο χρέος στο πιο καταπληκτικό ρυθμό που έχουμε δει ποτέ. Η προσπάθεια εδώ είναι να κρατήσει χαμηλά το συνολικό χρέος που αυξάνεται αρκετά γρήγορα ώστε να αποφύγει το σύστημα την πλήρη κατάσχεσή του.
Πως το κάνουν ;
Το χάσμα χρέους
Ένα από τα μεγάλα προνόμια της ζωής σε μια σχετικά ανοιχτή κοινωνία είναι ότι γενικά έχουμε πρόσβαση σε πολύ καλή πληροφόρηση. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα δημοσιεύει σε τακτική βάση ένα έγγραφο που ονομάζεται "Νομισματικές εξελίξεις," όπου συσσωρεύονται όλα τα ενδιαφέροντα σημεία σε μια ωραία, νοικοκυρεμένη συλλογή, και μετά διατίθενται σε όλους μας.
Να τι έπεσε στην αντίληψή μου στην πιο πρόσφατη συλλογή:
Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι το ομοσπονδιακό χρέος (κάτω διάγραμμα)να εκρήγνυται σε μια ετησία βάση περίπου στο 30% σε απάντηση στη κατάρρευση του δανεισμού των επιχειρήσεων και των καταναλωτών (επάνω διαγράμματα).
Αυτό δημιουργεί μια πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση: "Ποιος δανείζει τα χρήματα για να καλυφθεί όλος ο εν λόγω ομοσπονδιακός δανεισμός;"
Εδώ είναι που η ιστορία γίνεται ενδιαφέρουσα.
Η κινήσεις κεφαλαίων της Treasury International Capital (TIC)
Τον τελευταίο καιρό, ένας αριθμός παρατηρητών έχουν σημειώσει μια ενοχλητική μείωση της ζήτησης από το εξωτερικό για χαρτονομίσματα και κυρίως σε ομόλογα. Ακόμα χειρότερο είναι να μετατραπεί αυτό , σε οριστική πώληση η οποία τελικά θα οδηγήσει σε πτώση του δολαρίου.
Η σχετική ζήτηση για δολάριο "εκεί έξω" στη διεθνή αγορά συναλλάγματος (ή "Forex") επηρεάζει άμεσα δύναμη του δολαρίου. Εάν υπάρχουν περισσότεροι πωλητές τότε η αξία του θα πέσει; Εάν υπάρχουν περισσότεροι αγοραστές, τότε αξία του θα αυξηθεί. Ένας τρόπος για την αξιολόγηση αυτής της ευαίσθητης ισορροπίας είναι να ρωτήσετε, "Συνολικά, οι ξένοι αγοράζουν ή πωλούν Αμερικάνικα αξιόγραφα και τι γίνεται με τα έσοδα;"
Ευτυχώς για εμάς, η ακριβή απάντηση σε αυτή την ερώτηση κυκλοφορεί σε μηνιαία έκθεση, που διατίθεται από το Υπουργείο Οικονομικών, έκθεση της ροής κεφαλαίων της Treasury International Capital (TIC) , ή έκθεση TIC για συντομία .
Οι πρόσφατες εκθέσεις της TIC είναι αρκετά ανησυχητικές, επειδή δεν αποκαλύπτουν μόνο τη πιο απότομη οικονομική επιβράδυνση στη ροή της ιστορίας, αλλά και ότι κινείται σε αρνητικό πρόσημο για αρκετό καιρό τώρα. Αυτό το γράφημα είναι από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ:
Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι ότι από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και μετά μέχρι το 2007, οι αλλοδαποί αγόρασαν σταδιακά όλο και περισσότερα Αμερικάνικα αξιόγραφα και το έκαναν φέρνοντας τα χρήματά τους στις ΗΠΑ αφήνοντας τα εδώ. Μόνο κατά τους τελευταίους επτά μήνες, εδώ και δεκαετίες, που η διαδικασία έχει αντιστραφεί αρνητικά. Αυτό είναι ένα σημαντικό γεγονός, για να πούμε το λιγότερο.
Το ανωτέρω διάγραμμα υποδεικνύει μια πιθανή καταστροφή για μια χώρα που έχει ξεκινήσει το μεγαλύτερο όσο ποτέ ομοσπονδιακό όργιο χρέους στην ιστορία.
Στο κάτω-κάτω, αν τα αξιόγραφα των ΗΠΑ αποφεύγονται από τους ξένους, πώς θα βρούμε αρκετούς αγοραστές; Και τι θα συμβεί με το δολάριο;
Οι απαντήσεις είναι: "Δεν θα βρούμε " και "Δεν θα συμβεί τίποτα καλό."
Βαθύτερο ψάξιμο
Αν χωθούμε βαθύτερα μέσα στις λεπτομέρειες της έκθεσης, θα βρείτε ακόμη , κάτι πιο ενδιαφέρον. Ενώ οι συνολικές ροές ήταν αρνητικές, υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ των συμπεριφορών των ξένων κεντρικών τραπεζών και των ιδιωτών επενδυτών. Ευτυχώς, η έκθεση TIC διακρίνει , μεταξύ αυτών των δύο , ευρείες κατηγορίες αγοραστών.
Από τις αρχές του 2009 και έως το μήνα Μάιο, ιδιώτες επενδυτές πούλησαν 364 δις. σε Αμερικάνικα αξιόγραφα, ενώ οι κεντρικές τράπεζες αγόρασαν 50 δις. δολάρια σε αξιόγραφα (η πηγή είναι εδώ σε Csv αρχείο διαθέσιμο από το Αμερικάνικο Δημόσιο).Κάνοντας τη άθροιση , περίπου 314 δις. δολάρια σε ξένα χρήματα έχουν εγκαταλείψει τη χώρα από την αρχή του έτους.
Αυτό αποδεικνύει την απόλυτη εξάρτηση από ένα χάρτινο πύργο με τη συνεχιζόμενη αγορά Αμερικάνικων αξιογράφων από ξένες κεντρικές τράπεζες. Χωρίς τη συνεχιζόμενη συνεργασία με τις ξένες κεντρικές τράπεζες για συσσώρευση αξιόγραφων ,το δολάριο θα πέσει πολύ χαμηλότερα από ό, τι έχει ήδη.
Το δολάριο
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι το δολάριο πρόσφατα πέφτει σε νέα χαμηλά για το κλείσιμο του οικονομικού έτους (YTD 2009) και πλησιάζει σε ένα σημαντικό τομέα με υποστήριξη και αντίσταση. Εάν αυτό σπάσει θα παρακολουθήσουμε ένα πολύ γρήγορο κερδοσκοπικό παιχνίδι.
Φυσικά, τα έχω πει όλα αυτά πιο πριν και κάθε φορά που φαινόταν αυτό μπροστά μας, παρουσιάζεται μια ανάστροφη έκπληξη. Οι δυνάμεις που συμμαχούν για να αποφευχθεί η κατάρρευση του δολαρίου είναι πολυάριθμες.
Αλλά ο ίδιος κίνδυνος παραμένει, και η θεμελιώδης εικόνα σχετικά με το δολάριο δεν έχει αλλάξει από τότε που για πρώτη φορά ανησυχούσα όσον αφορά την τύχη του το 2002. Στην πραγματικότητα, αυτή η κατάσταση επιδεινώθηκε. Τα Ομοσπονδιακά ελλείμματα είναι υψηλότερα από όσο ήταν ποτέ δυνατό να φανταστούμε (13% του ΑΕΠ!), Και τώρα οι ροές κεφαλαίων της TIC είναι αρνητικές. Το μόνο κάπως φωτεινό σημείο είναι ότι το εμπορικό έλλειμμα μειώθηκε αρκετά. Ωστόσο, παραμένει σταθερά σε αρνητικό πρόσημο, που σημαίνει ότι συνεχίζει να ασκεί πίεση ως προς την αξία του δολαρίου, αυξάνοντας το συνολικό αριθμό των δολαρίων που θα πρέπει να βρουν ένα ήσυχο χώρο ανάπαυσης εκτός της χώρας.
Δημοπρασίες ομολόγων
Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας (27 - 31 Ιουλίου 2009), το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ δημοπράτησε περισσότερα από 243 δις. δολάρια σε έντοκα γραμμάτια και σε ομόλογα. "Έμμεσοι πλειοδότες," υποτίθεται ότι είναι κυρίως οι κεντρικές τράπεζες, έκανε ένα εκπληκτικό 39% του συνόλου, ή σχεδόν 95 δισεκατομμύρια δολάρια σε αξία.
Με εξαίρεση τη δημοπρασία των 5ετών ομολόγων, στην οποία μυστηριωδώς δημιουργήθηκε ζήτημα με μια ανησυχητική προσφορά προς κάλυψη με αναλογία πολύ κάτω από 2,0 (η αγορά ομολόγων συμπεριφέρθηκε καλά μετά την απελευθέρωση του εν λόγω θέματος στις ειδήσεις), η ιστορία εδώ είναι ότι οι ξένες κεντρικές τράπεζες αγοράζουν τεράστιες ποσότητες σε προσφορές αξιών του Δημοσίου.
Περιμένετε ένα λεπτό, κρατηθείτε λίγο… Νόμιζα ότι μόλις μίλησα για το ότι η έκθεση της TIC είπε ότι οι ξένες κεντρικές τράπεζες έχουν αγοράσει μόνο $ 50 δις. σε σύνολο Αμερικάνικων αξιόγραφων μέχρι το Μάιο - και τώρα λένε ότι αγοράστηκαν 95 δις. δολάρια κατά τη διάρκεια μιας εβδομάδας του Ιουλίου και μόνο;
Κάτι δεν προστίθεται εδώ !!
Για να καταλάβετε τι, και να φτάσουμε στην ουσία του παιχνιδιού του Παπά, θα πρέπει να επισκεφτείτε μία ακόμη πηγή πληροφοριών - κάτι που ονομάζεται λογαριασμός Θεματοφυλακής Χρεογράφων (custody account) της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.
Λογαριασμός Θεματοφυλακής Χρεογράφων (custody account) της Ομοσπονδιακής Τράπεζας
Φαίνεται ότι εάν η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας (ή οποιαδήποτε άλλη ξένη Κεντρική Τράπεζα), αποφασίζει να αγοράσει Αμερικάνικο αξιόγραφα ή ομόλογα του Δημοσίου, δεν θα πάει σε κάποιο γκισέ, με ένα σωρό μετρητά στο χέρι, και στη συνέχεια θα λάβει μερικά ωραία ομόλογα επιστρέφοντας σπίτι μέσα σε μια βαλίτσα.
Αντ 'αυτού, αυτό που συμβαίνει είναι ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα κατέχει πράγματι τα ομόλογα (ή μάλλον μια ηλεκτρονική καταχώρηση που εκπροσωπούν τα ομόλογα), σε ειδικό λογαριασμό για τις διάφορες κεντρικές τράπεζες. Αυτό ονομάζεται " Λογαριασμός Θεματοφυλακής " και περιέχει το χρέος των ΗΠΑ , «σε επιμέλεια» για διάφορες κεντρικές τράπεζες. Σκεφτείτε το ως μια θαυμάσια τεράστια μεσιτεία / λογαριασμού όψεως, που υπάρχει στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ για τις κεντρικές τράπεζες, και θα έχετε τη σωστή εικόνα.
Παρά το γεγονός ότι η έκθεση της TIC δείχνει τις ροές των κεφαλαίων προς και από τη χώρα, δεν θα δείτε τι συμβαίνει με τα κονδύλια που έχουν ήδη στη χώρα. Αν κοιτάξετε και πάλι στον πρώτο διάγραμμα σε αυτή την έκθεση, και ιδού η μεγάλη ροή των χρημάτων που ήρθαν στις ΗΠΑ μεταξύ 1995 και 2008, μπορείτε να πάρετε μια αίσθηση του πόσα χρήματα απεστάλησαν προς τις ΗΠΑ και συνήθως παραμένουν σταθμευμένα εκεί.
Ο λογαριασμός Θεματοφυλακής ανέρχεται σήμερα σε 2.787 τρισεκατομμύρια (!!!!!) δολάρια. Έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από 430 δισεκατομμύρια δολάρια τους τελευταίους 12 μήνες και κατά περισσότερο από 275 δισεκατομμύρια δολάρια το 2009 μόνο (έως τις 29 Ιουλίου). Αυτοί είναι πραγματικά συγκλονιστικοί αριθμοί, και μας λένε ότι οι ξένες κεντρικές τράπεζες έχουν συσσώρευση Αμερικάνικου χρέους διαμέσου της κρίσης.
Όπως μπορούμε να δούμε στο παρακάτω διάγραμμα, δεν υπήρξε απολύτως καμία εκτροπή στην αύξηση του λογαριασμού Θεματοφυλακής ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, πτώση του εμπορίου, ή τις τοπικές ανάγκες των εμπλεκόμενων χωρών. Είναι σχεδόν σαν ο λογαριασμό Θεματοφυλακής να έχει αποσυνδεθεί τελείως από τον κόσμο γύρω του. Αν μπορείς να εντοπίσεις την φούσκα της πιστωτικής κρίσης σε αυτό το διάγραμμα, έχεις πιο κοφτερά από μένα μάτια.
Τι σημαίνει ένα τέτοιο διάγραμμα; Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε ποια είναι τα είδη των στρεβλώσεων που έχουν δημιουργηθεί από μια τέτοια μαζική νομισματική κάνουλα από πολλές κεντρικές τράπεζες προς μια και μόνο χώρα. Επίσης ένα ερώτημα είναι, πόσο βιώσιμη θα μπορούσε να είναι μια τέτοια ρύθμιση πραγματικά.
Είναι ένα μυστήριο πώς ένα τέτοιο διάγραμμα μπορεί να εμφανίσει ένα τέτοιο τρεμούλιασμα παρ 'όλο ότι έχει αποκαλυφθεί πρόσφατα.
Στο επόμενο πίνακα απεικονίζονται οι ετήσιες μεταβολές του λογαριασμού Θεματοφυλακής που πραγματικά με εκπλήσσει λίγο.
Παρ ' ότι όλα συνεχίζονται, ο λογαριασμός Θεματοφυλακής είναι σε καλό δρόμο για να αυξηθεί κατά ένα μεγαλύτερο ποσό σε δολάρια που έχει καταγραφεί αυτό το έτος, περίπου 500 δις. δολάρια (αν ο σημερινός ρυθμός συνεχιστεί). Πού είναι όλα αυτά τα χρήματα από που προέρχονται και για πόσο ακόμη;
Η κατανόηση του χάσματος μεταξύ της TIC και των αριθμών της Θεματοφυλακής
Ένα πράγμα που μπορεί να έχετε παρατηρήσει είναι ότι η έκθεση της TIC δείχνει μόνο 50 δις. δολάρια σε εισροές ξένων τραπεζών για το 2009, ενώ ο λογαριασμό της Θεματοφυλακής αυξήθηκε κατά 277 δις δολάρια .
Πώς είναι δυνατόν στην έκθεση της TIC να δείχνει μικρότερες εισροές από την αύξηση στο λογαριασμό της Θεματοφυλακής; Μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα αυτόν τον πίνακα, ο οποίος συγκρίνει και τα δύο. (Σημείωση: Αυτές οι 12 μηνιαίες yr / yr αλλαγές, έτσι ώστε οι αριθμοί θα είναι διαφορετικοί από ό, τι οι αριθμοί YTD θέλω απλώς να παραθέσω):
Μία εξήγηση είναι ότι στο λογαριασμό φύλαξης, αυτά τα 2,7 τρις. δολάρια ,παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον. Αν αυτές οι πληρωμές τόκων δεν έχουν "αποσταλεί σπίτι" και παραμένουν στο λογαριασμό, τότε ο λογαριασμός θα αυξηθεί αρκετά για να εξηγήσει μάλλον τη διαφορά. Για παράδειγμα, η 135 δις. δολαρίων διαφορά που φαίνεται παραπάνω θα μπορούσαν να προκύψουν από την επιστροφή του 5% στο λογαριασμό Θεματοφυλακής, το οποίο δεν είναι αδιανόητο επιτόκιο για τον εν λόγω λογαριασμό.Επιταγές διεθνούς κυκλικής απάτης(Τραμπαρία ή Check kiting )
Μερικοί άνθρωποι βλέπουν το λογαριασμό της Θεματοφυλακής, σαν μια περίτεχνη έκδοση της κυκλικής απάτης με επιταγές , που παίζονται σε επίπεδο κεντρικών τραπεζών.
Επιταγές κυκλικής απάτης
Σε αυτό το παιχνίδι, η Κεντρική Τράπεζα Α τυπώνει ένα σωρό χρήματα και αγοράζει το χρέος της χώρας Β. Στη συνέχεια, η κεντρική τράπεζα της χώρας Β τυπώνει ένα σωρό χρήματα και αγοράζει το χρέος της χώρας Α.
Και οι δύο έχουν την εμφάνιση της ισχυρής ζήτησης για το χρέος τους, τόσο οι κυβερνήσεις που διαθέτουν τα χρήματα για χρήση, και καμία δεν είναι η σοφότερη.
Εκτός ότι στο παγκόσμιο συνολικό απόθεμα της κεντρικής τράπεζας , τα αποθέματα συνεχίζουν να αυξάνονται, να αυξάνονται, να αυξάνονται όπως αντικατοπτρίζεται στο λογαριασμό Θεματοφυλακής, ο οποίος κάποια μέρα θα οδηγήσει σε βάθος χρόνου μη διαχείρισιμα ποσά χρέους, και μια ανεξέλεγκτη πλημμυρίδα χρήματος, ή και τα δύο.
Αν αυτό σας μυρίζει απάτη, συγχαρητήρια; Να το πάρετε.
Αν αυτό ήταν όλη η ιστορία, τότε θα ήταν πολύ λιγότερο ενδιαφέρουσα από ό, τι είναι στην πραγματικότητα. Όταν ερευνούμε τα στοιχεία του λογαριασμού Θεματοφυλακής, διαπιστώνουμε ότι η συνολική εικόνα κρύβει κάτι το εξαιρετικό. Ακόμη και ο συνολικός λογαριασμός Θεματοφυλακής αυξάνεται σταθερά και πιστά, η σύνθεση δε του εν λόγω λογαριασμού έχει αλλάξει δραματικά.
Εδώ οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι τα ομόλογα που εκδίδονται από κυβερνητικούς οργανισμούς των ΗΠΑ κορυφώθηκαν τον Οκτώβριο του 2008, σχεδόν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, αλλά έχουν μειωθεί κατά 178 δισ. δολάρια από τότε. Τα Κυβερνητικό ομόλογο από την άλλη πλευρά, έχουν αυξηθεί κατά περισσότερο από $ 500 δισ.το ίδιο χρονικό διάστημα. Μισό τρισεκατομμύριο δολάρια! Αν ήταν να αναρωτιέστε πώς οι δημοπρασίες ομολόγων των ΗΠΑ κατάφεραν να πάνε τόσο ομαλά, εδώ είναι μέρος της απάντησής σας.
Τι συμβαίνει εδώ; Πώς είναι δυνατόν οι κεντρικές τράπεζες να αγοράζουν τόσα πολλά ομόλογα, με τον ταχύτερο καταγεγραμμένο ρυθμό συσσώρευσης ;
Φαίνεται ότι οι ξένες κεντρικές τράπεζες έχουν ανταλλάξει ομόλογα οργανισμών με ομόλογα του Δημοσίου, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει στον τρόπο λειτουργίας των αγορών. Πρώτον, θα έπρεπε να πουλήσουν τα ομόλογα(των Οργανισμών), πριν μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν τα έσοδα για να αγοράσουν δημόσιο χρέος (ομόλογα του Δημοσίου). Έτσι, για ποιους πωλούν τα ομόλογα των Οργανισμών, προκειμένου να πάρουν ομόλογα του Δημοσίου ;
Εδώ θα μπορούσαμε να υπενθυμίσουμε ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει αγοράσει ομόλογα Οργανισμών κατά εκατοντάδες δις.
Το παιχνίδι με το Παπά
Έχετε δει ποτέ έναν μάγο του πεζοδρόμιου στην εκτέλεση του παιχνιδιού με το κέλυφος , όταν ένα μπιζέλι με ένα κέλυφος μαγικά ανακατεύονται γύρω ,γύρω- τώρα μπορείτε να δείτε αυτό το κέλυφος, τώρα μπορείτε να δείτε να εξαφανίζεται εντελώς - ή μήπως; Όσο περισσότερο κινείται γύρω, τόσο πιο συγκεχυμένος είστε. Αν μπορείτε να καταλάβετε που είναι το κέλυφος με το μπιζέλι, που είναι κρυμμένα κάτω, κερδίζετε! Αλλά πού είναι το μπιζέλι; Το σημείο του παιχνιδιού, από την πλευρά του απατεώνα του δρόμου, είναι η χρήση της πολυπλοκότητας της κίνησης για να προκαλέσει σύγχυση.
Αυτά είναι τα τρία κρίσιμα σημεία για να θυμόμαστε, όπως μπορείτε να διαβάσετε ακόμη:
1. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει ποσά ρεκόρ από ομόλογα του δημοσίου για πούλημα
2. Οι Ξένες κεντρικές τράπεζες, οι οποίες έχουν ένα μεγάλο σωρό από ομόλογα Οργανισμών στο λογαριασμό Θεματοφυλακής τους, θα ήθελαν να βοηθήσουν, αλλά θέλουν να διατηρήσουν τα πράγματα κάπως διακριτικά για να αποφυγή να τρομάξουν τις αγορές χρέους(ομολόγων).
3. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ δεν θέλει να φανεί άμεσα να αγοράζει δημόσιο χρέος (Αμερικάνικα ομόλογα) σε δημοπρασίες (και στην πραγματικότητα δεν επιτρέπεται να είναι, αλλά πολλοί κανόνες έχουν 'κλίση' προ το χειρότερο κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης), διότι αυτό θα μπορούσε να διαταράξει ολόκληρη την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει απεριόριστη ζήτηση για τα Αμερικάνικα «χαρτιά» , αλλά απελπισμένα επίσης θέλει να αποφύγει μια αποτυχημένη δημοπρασία.
Για διάφορους λόγους, η FED δεν μπορεί απλώς να αρχίζει να αγοράζει όλο το χαρτί του Δημοσίου που θα προκύψει με ποσά ρεκόρ, κάθε εβδομάδα, κάθε μήνα.
Αντ 'αυτού, χρησιμοποιεί αυτά τα τρία στάδια του παιχνιδιού με το κέλυφος για να κρύψει τι κάνει κάτω από ένα στρώμα της πολυπλοκότητας:
Κέλυφος# 1: Ξένες κεντρικές τράπεζες πωλούν χρέος(ομόλογα) οργανισμών έξω από το λογαριασμό Θεματοφυλακής.
Κέλυφος # 2: Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα αγοράζει τα ομόλογα των οργανισμών με χρήματα που δημιουργεί εκ του μηδενός(αέρα κοπανιστό).
Κέλυφος # 3: Ξένες κεντρικές τράπεζες χρησιμοποιούν την ίδια ακριβώς χρήματα για να αγοράσουν Κυβερνητικά ομόλογα στην επόμενη δημοπρασία της κυβέρνησης.
Ανακάτεμα, ανακάτεμα, ανακάτεμα, ανακάτεμα, ανακάτεμα Μπερδευτήκατε;
Μην. Αν αφαιρέσετε τα ξένα στοιχεία από αυτήν την παράξενη πράξη, διαπιστώνουμε ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ είναι πράγματι η αγοράστρια του Δημόσιου χρέους στη δημοπρασία. Αυτό είναι ακριβώς, που έκανε η Ζιμπάμπουε, αλλά εισάγοντας απλώς αρκετή περιπλοκότητα για να κρατήσει όλο το παιχνίδι ως επί το πλείστον, αλλά όχι τελείως, κρυμμένο από τα μάτια μας. Μπορούν να αγωνίζονται με το κέλυφος όσο θέλουν, αλλά το μπιζέλι είναι ακόμα εκεί κάπου - το μπιζέλι είναι το γεγονός ότι η Fed είναι η δημιουργός των εσόδων για τη χρηματοδότηση της αγοράς χρέους(ομολόγων) των ΗΠΑ.
Την εποχή εκείνη, το πρόγραμμα της FED για την αγορά ομολόγων οργανισμών περιγράφεται ως εξής:
Η Fed θα φουσκώσει με 1,2 τρις. δολάρια τις αγορές
Σημαντική ανάπτυξη σε αγορές που είναι σχεδιασμένη στο να μειώσει τα επιτόκια, Τόνωση Δανεισμός
Η FED κλιμάκωσε χθες την μαζική εκστρατεία της για τη σταθεροποίηση της οικονομίας, λέγοντας ότι θα κατακλύσουν την χρηματοπιστωτικό σύστημα με επιπλέον 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Στη δήλωσή της χθες, η Fed είπε ότι θα αυξήσει τις αγορές της σε ενυπόθηκους τίτλους κατά 750 δισ. δολάρια, παραπάνω από τα 500 δισ. δολάρια. που είχε ανακοινωθεί προηγουμένως, και διπλασιάζει, σε $ 200 δισ. ευρώ, της αγορές της σε ομόλογα Οργανισμών από επιχειρήσεις που χρηματοδοτούν τον τομέα της στέγασης- τέτοιες όπως η Fannie Mae και η Freddie Mac
Ενώ η "τόνωση του δανεισμού", η "σταθεροποίησης της οικονομίας", και η "μείωση των επιτοκίων" είναι αξιέπαινοι στόχοι, ο πρωταρχικός στόχος του προγράμματος φαίνεται να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό- να εξασφαλίσουν άφθονα κονδύλια για τη μαζικές δημοπρασίες εντόκων γραμματίων του Δημοσίου που κατέστησαν ληξιπρόθεσμα. Τίποτα δεν είδα σε κανένα άρθρο και δεν διάβασα για αυτό το πρόγραμμα που πρότεινε ακόμη ότι ένας από τους στόχους ήταν να επιτραπεί σε ξένες κεντρικές τράπεζες να ανταλλάξουν αποτελεσματικά τα ομόλογα των Οργανισμών με δημόσιο χρέος(ομόλογα) των ΗΠΑ χρησιμοποιώντας τα χρήματα που εκτυπώνονται από αέρα κοπανιστό. Αλλά αυτό είναι σαφώς ένα από τα αποτελέσματα.
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, από την πλευρά της, είναι αρκετά ανοιχτή σε αυτές τις αγορές χρέους Οργανισμών. Παρέχει ακόμη μια εξαιρετική ιστοσελίδα με ωραία γραφικά, που μας επιτρέπει να παρακολουθούμε το πρόγραμμα αγοράς.
(Πηγή)
Ωστόσο, αυτό το άνοιγμα επεκτείνεται μόνο για τα ποσά τα ίδιο, δεν είναι η πηγή (ες) των εν λόγω ομολόγων των Οργανισμών. Αυτό είναι, κατά τη γνώμη μου, ένας ακόμη λόγος για την Fed που απεγνωσμένα επιθυμεί να αποφύγει έναν έλεγχο. Τα αποτελέσματα θα εξέθεταν το παιχνίδι της.
Όπως μπορούμε να δούμε στο παραπάνω διάγραμμα, η Fed έχει αγοράσει περισσότερα από 640 δις. δολάρια σε ομόλογα Οργανισμών, και έχει υποσχεθεί να αγοράσει περισσότερα στο εγγύς μέλλον.
Όπως γνωρίζουμε πλέον, τουλάχιστον ένα μέρος των χρημάτων που έχουν ανακυκλωθεί σε δημόσιο χρέος των ΗΠΑ, όπου "έμμεσοι πλειοδότες" έχουν κάνει θραύση σε ένα ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό στις πρόσφατες προσφορές. (Σημείωση: Ο τρόπος με τον οποίο υπολογίζονται οι έμμεσοι πλειοδότες έχει πρόσφατα τροποποιηθεί, και δεν είμαι απολύτως σαφής σχετικά με το πόσο αυτό επηρεάζει τους αριθμούς που βλέπουμε τώρα .... Δουλεύω πάνω σε αυτό).
Μια εύλογη ερώτηση εδώ είναι, "Αν υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης παντού και το χρηματιστήριο τρέχει σε νέα ετήσια υψηλά, γιατί η Fed συνεχίζει να κατακλύζει με χρήματα το σύστημα σε αυτές τις τιμές που σαστίζει ο νους;" Μία απάντηση θα μπορούσε να είναι, "Επειδή τα πράγματα μπορεί να μην είναι τόσο ρόδινα όσο φαίνονται."
Συμπέρασμα
Η Federal Reserve έχει ουσιαστικά μετατρέπει το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ σε ρευστό πολύ περισσότερο από ό, τι έχει ανοιχτά αποκαλυφθεί, επιτρέποντας έξυπνα σε ξένες κεντρικές τράπεζες να ανταλλάξουν το χρέος(ομόλογα) Οργανισμών με χρέος (ομόλογα)Δημοσίου. Αυτό δεν αποτελεί ένδειξη ισχύος και αποκαλύπτει ένα πρότυπο στις συναλλαγές για προσωρινή ανακούφιση στις μελλοντικές δυσκολίες.
Αυτό είναι κατά πολύ σχεδόν το ίδιο μονοπάτι που ακολούθησε η Ζιμπάμπουε, με αποτέλεσμα την πλήρη εγκατάλειψη του δολαρίου της Ζιμπάμπουε ως νομισματική μονάδα. Η διαφορά έγκειται στην πολυπλοκότητα του παιχνιδιού που παίζεται, και όχι η ουσία των ίδιων των πράξεων.
Όταν το πλήρες περιεχόμενο αυτού του πράγματος, αναγνωριστεί ευρύτερα, όλο και μεγαλύτερη πίεση θα σημειωθεί πάνω στο δολάριο, καθώς όλο και περισσότεροι ιδιώτες επενδυτές θα αποφεύγουν το δολάριο και όλα τα αξιόγραφα σε δολάρια ως αποθέματα αξίας και πλούτου. Αυτό θα επιβαρύνει περαιτέρω τις προσπάθειες των διαφόρων Κεντρικών Τραπεζών ανά τον κόσμο, που πασχίζουν να ανταποκριθούν στις τεράστιες επιθυμίες δανεισμού της κυβέρνησης των ΗΠΑ.
Μια πιθανή συνέπεια της εγκατάλειψης των προσπαθειών αυτών είναι μαζική έξοδος από το δολάριο σε αξίες άλλων νομισμάτων. Οι κάτοικοι των ΗΠΑ, θα συναισθανθούν τη ταχεία αύξηση του κόστους των εισαγωγών και την αύξηση του κόστους για όλα τα διεθνώς εμπορεύσιμα βασικά προϊόντα, κυρίως είδη τροφίμων .
Για τον υπόλοιπο κόσμο, τα αποτελέσματα θα κυμαίνονται από ταλαιπωρία έως καταστροφή, ανάλογα με το βαθμό σύνδεσης στο δολάριο.
Υπό αυτές τις συνθήκες, "ο πληθωρισμός έναντι του αποπληθωρισμού" δεν είναι το σωστό πλαίσιο αναφοράς για την κατανόηση των δυνητικών επιπτώσεων. Για παράδειγμα, θα ήταν δυνατόν για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου να ζήσουν την πτώση των τιμών, καθώς οι ΗΠΑ θα ζήσουν σε ραγδαία αύξηση των τιμών (και σε αυξήσεις των επιτοκίων) σαν συνέπεια την εξασθένησης του δολαρίου.
Είναι αυτό πληθωρισμός ή αποπληθωρισμός; Και οι δύο, ή τίποτα? Αντ 'αυτού, θα μπορούσατε να το δείτε σωστά σαν νομισματική κρίση, με τις τιμές να τρέχουν.
Επιπλέον, όλες οι προσπάθειες για να αντικαταστήσουμε τη δημιουργία ιδιωτικού χρέους με δημόσια χρέη θα πρέπει να τηρείται με σκεπτικισμό, διότι τα γιγαντιαία προγράμματα δεν αποτελούν υποκατάστατο για τις συλλογικές αποφάσεις δεκάδων εκατομμυρίων ατόμων και δεν μπορούν να ανταποκριθούν ρεαλιστικά στα εκατομμύρια των ατομικών αναγκών με έγκαιρο και κατάλληλο τρόπο.
Το παιχνίδι με το Παπά (κέλυφος) που η Fed παίζει αυτή τη στιγμή δεν αλλάζουν τη βασική εξίσωση: Τα χρήματα που τυπώνονται με αέρα κοπανιστό, να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αγορά δημόσιου χρέους των ΗΠΑ.
Η συμβουλή μου είναι να διατηρήσουμε αυτά τα πιθανά ζητήματα και απόψεις σε έντονη παρακολούθηση, να κάνουμε κινήσεις, που μπορούν να διαφοροποιηθούν από το δολάριο, και να είμαστε έτοιμοι να κινηθούμε γρήγορα με τους υπόλοιπους. Αυτό το παιχνίδι είναι πολύ μακριά από την ολοκλήρωσή του.
Ο πιστός σας ανιχνευτής πληροφοριών
Chris Martenson
http://www.chrismartenson.com/martensonreport/shell-game-how-federal-reserve-monetizing-debt
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου