Στην πραγματικότητα, ο καθένας ξέρει ποιο είναι το όνειρο φυλακισμένων. Ονειρεύονται να δραπετεύσουν , φυσικά, μακριά από τη φυλακή.
Επομένως, η LEAP/E2020 δεν έχει καμία αμφιβολία ότι το Πεκίνο προσπαθεί συνεχώς να βρει τα μέσα, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, να απαλλαγεί από τα βουνά των “τοξικών” χρεογράφων όπως τα Αμερικάνικα ομόλογα σε δολάρια έχουν καταντήσει, κρατώντας τον πλούτο 1,3 δις. φυλακισμένων Κινέζων πολιτών .
Σε μια καλή ιστορία με δραπετεύσεις οι φυλακισμένοι δεν ξοδεύουν το χρόνο τους κάνοντας ανακοινώσεις ότι προετοιμάζονται να δραπετεύσουν. Στην πραγματικότητα, αντίθετα, τείνουν να αποφεύγουν την επαγρύπνηση των φρουρών τους. Σύμφωνα με την ομάδα μας, η Κινεζική δήλωση της 24ης Μαρτίου που ζητούσε την αντικατάσταση του αμερικανικού δολαρίου από ένα διεθνές αποθεματικό νόμισμα ήταν μαζί μια δήλωση για να “δουν που πάει το ρεύμα ” και μία προειδοποίηση, μια άμεση ψηφοφορία για να γίνει μια αξιολόγηση των δυνάμεων (στη G20 συγκεκριμένα) όταν έλθει η μετά το δολάριο εποχή (1) και μια εποικοδομητική και καταστρεπτική (εξαρτάται της αντίδρασης στην προηγούμενη ιδέα) προειδοποίηση που στέλνεται στους διάφορους διεθνούς φορείς.
Ένας αξιόπιστος φορέας (και το Πεκίνο είναι ένα από αυτούς ) πρέπει να στείλει τα διακριτικά σήματα στους άλλους φορείς πιθανά για να ακολουθήσουν ή να βοηθήσουν στο “σχεδιασμό της δουλειάς”. Η προετοιμασία (2) και η εφαρμογή της «μεγάλης απόδρασης » (3) απαιτούν τη συνεργασία διάφορων συνεργατών και κανένας που θα ήταν πρόθυμος να συνεργαστεί δεν πρέπει να έχει κάποιο πρόβλημα επειδή δεν ενημερώθηκε (4).
Σε κάθε περίπτωση, χάρις στις «δοκιμές», της κεντρικής Τράπεζας της Κίνας οι Κινέζικες αρχές επιβεβαιώνουν τις ακόλουθες τέσσερις πεποιθήσεις:
1. Ένα μεγάλο μέρος των άλλων μελών της G20 είναι σαφώς υπέρ μιας γρήγορης αλλαγής (5) σε μια μετά-δολαρίου εποχή, και ιδιαίτερα η Ρωσία, η Ινδία, η Νότια Αφρική, η Αργεντινή, η Βραζιλία… επομένως το Πεκίνο δεν θα είναι μόνο του όταν ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για το «μεγάλο άλμα» (6). Αντίθετα, η κίνηση της Κίνας θα συνοδευθεί από ένα σημαντικό μέρος της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και της Ασίας. Οι πρόσφατες διαπραγματεύσεις ανταλλαγής Yuan που συμφωνήθηκαν με μερικές από αυτές τις χώρες προετοιμάζουν ήδη το έδαφος σε αυτήν την κατεύθυνση (7).
2. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο αρνούνται να εξετάσουν οποιαδήποτε κίνηση με κατεύθυνση μιας μετά-δολαρίου εποχή.
Η γκάφα του Timothy Geithner ήταν ,όταν σκέφτηκε να διαπραγματευτεί την κινεζική πρόταση, διορθώθηκε βέβαια γρήγορα από τους αμερικανικούς πολιτικούς ηγέτες, αλλά αποκάλυψε μια ενδιαφέρουσα κατάσταση για το Πεκίνο. Ο Geithner είναι άνθρωπος της Wall Street στην ομάδα του Obama, και η γκάφα που πρότεινε ήταν ότι η αγγλοσαξονική οικονομική κοινότητα θα ήταν στην πραγματικότητα αρκετά ανοικτή για συζήτηση οποιασδήποτε πιθανής κίνησης στο να διατηρήσει τα οικονομικά της προνόμια, ακόμα κι αν σημαίνει το τέλος της “εποχής δολαρίου”.
Το «τοίχος του δολαρίου » δεν είναι τόσο στέρεο όταν επαφίεται στη βοήθεια της Wall Street. Οι οικονομικοί φορείς έχουν πολλή λίγη σύνδεση με μια ιδιαίτερη εθνική επικράτεια (αυτό το χαρακτηριστικό χρονολογείται πολύ πριν από το τρέχον διεθνοποιημένο σύστημά μας). Αντίθετα, η Ουάσιγκτον ακόμα δεν θέλει να ακούει τίποτα για την αντικατάσταση του Αμερικανικού δολαρίου ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, προτιμώντας αντ' αυτού να ακούει και να πιστεύει τα λόγια των κατευναστικών εμπειρογνωμόνων (8). Ξέρουμε πιο ήταν το αποτέλεσμα στην περίπτωση των subprime δανείων, η οικονομική φούσκα , οι τράπεζες της Wall Street, η AIG, το πρόγραμμα TARP, η ύφεση , και ούτω καθεξής.
3. Οι Ευρωπαίοι (εκτός από τη Βρετανία) είναι συνήθως στο “κόσμο” τους ανίκανοι να λάβουν οποιαδήποτε πραγματικά σταθερή απόφαση όσον αφορά τον πρώην Αμερικάνο προστάτη τους (9). Είναι επιτυχείς στην αντίσταση των διαταγών της Ουάσιγκτον, αλλά δεν είναι ικανοί να επιβάλουν μια ημερήσια διάταξη που δυσαρεστεί τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εντούτοις, χάρις στην πολύπλευρη φύση και τις πολυάριθμες δικλείδες τους, είναι προφανές ότι, μόλις το τέλος της «εποχής-δολαρίου-» γίνει αμετάκλητο, θα έφερναν όλη την ικανότητά της τεχνογνωσίας και πίεσης τους για να φέρουν σε πέρας τη δημιουργία ενός νέου διεθνούς νομίσματος, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε συγκεκριμένη χώρα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Κίνα προώθησε την ιδέα ότι το SDR (10) θα μπορούσε να είναι μια εναλλακτική λύση στο δολάριο, αποδεικνύοντας έτσι ότι ήταν ανοικτή σε άλλες προτάσεις εκτός του Yuan (βασικός όρος για την ευρωπαϊκή υποστήριξη στο μέλλον).
4. Το Πεκίνο προσφεύγει σε όλο και περισσότερο σαφείς και τολμηρές ανακοινώσεις, πάντα βαθμιαία, μερικές φορές ακόμη και με ασαφείς αρνήσεις, που προέρχονται από λιγότερο σημαντικές πηγές αλλά σύντομα κυκλοφορούν ευρέως από τα διεθνή οικονομικά ΜΜΕ . Αυξάνοντας έτσι τη ελευθερία λόγου (και δράσης του, όπου όταν αναφερόμαστε σε νομισματικά ζητήματα ,αυτό που θα ειπωθεί , μπορεί να είναι ένα θανατηφόρο όπλο ή μια κατευναστική θεραπεία) χωρίς να δημιουργήσει σημαντικές επιπτώσεις στην αξία των Αμερικανικών ομολόγων ή του δολαρίου.
Αυτή η τελευταία διάσταση είναι πράγματι η τελευταία απαίτηση της Κινεζικής κυβέρνησης: για να αποφύγει με οποιαδήποτε μέσο μια κατάρρευση στην αξία των αμερικανικών ομολόγων και του δολαρίου προτού να δραπετεύσει από τη «παγίδα-δολαρίου». Η LEAP/E2020 θεωρεί ότι, στους ερχόμενους μήνες, η Κίνα θα αποκαλύψει την ακριβή έννοια αυτών της απαιτήσεων . Είναι ένας στόχος ή μια ανάγκη; Εάν είναι στόχος, τότε η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και τα διεθνή οικονομικά ΜΜΕ έχουν δίκιο. Το Πεκίνο θα ακολουθήσει τα βήματα της Ουάσιγκτον, προσπαθώντας να ενισχύσει την επιρροή του μόνο στις Αμερικανικές αποφάσεις.
Αντίθετα, εάν είναι μια ανάγκη, τότε η ομάδα μας έχει προβλέψει σωστά και οι Κινέζοι ηγέτες θα προσπαθήσουν να εκποιήσουν τα Αμερικάνικα ομόλογα και τα δολάριά τους στην καλύτερη «πιθανή» τιμή, επιλέγοντας την καλύτερη “πιθανή” στιγμή, αποφεύγοντας να δημιουργήσει πιθανή αναταραχή που θα ρίξει την αξία αυτών των χρεογράφων όσο χρονικό διάστημα είναι αυτό «εφικτό» (φυσικά, η Κίνα έχει σκεφτεί όλες αυτές τις “δυνατότητες” πριν εγκαινιάζει το σχέδιο “απόδρασης”).
Αλλά, σε αντίθεση με την πρώτη επιλογή, μόλις τελειώσουν όλες «οι δυνατότητες», οι Κινέζοι ηγέτες θα επέμβουν ξαφνικά για να επιταχύνουν το τέλος της εποχής του δολαρίου ή, πιθανότερα, ήρεμα θα αναγγείλουν ότι για διάφορους λόγους πέρα από τον έλεγχό τους (11), δεν μπορούν πλέον να συνεχίσουν να διαδραματίζουν το ρόλο των σταθεροποιητών των Αμερικάνικων ανισορροπιών .
Η πρόβλεψή μας, σε αυτή τη φάση, είναι βασισμένη σε διάφορες αναπτυσσόμενες τάσεις που, στους τελευταίους μήνες, έχουν επιβεβαιώσει τις αναλύσεις μας. Από το τέλος του 2008, η Κινεζική κυβέρνηση έχει αναλάβει να ξεφορτώνεται κάθε μήνα 50 έως 100 δις δολάρια ΗΠΑ σε χρεόγραφα. Εκμεταλλευμένη τις χαμηλές τιμές ρεκόρ σε έναν μεγάλο αριθμό αξιών χρήσιμων στην κινεζική οικονομία (μεταλλεύματα, καλλιεργήσιμο έδαφος, ενέργεια, Ευρωπαϊκές ή Ασιατικές εταιρικές μετοχές – κατά προτίμηση όχι Αμερικάνικες, αυτό δεν είναι μια δευτερευούσης σημασίας λεπτομέρεια), το Πεκίνο “ψώνισε” κατά σειρά προτεραιότητας κάνοντας τις καλλίτερες επιλογές ,χάρις στα Αμερικάνικα ομόλογα , π.χ ανταλλαγές με μη Αμερικάνικα αξιόγραφα έτσι ώστε να πάει ένα βήμα μπροστά προς την “Μεγάλη Απόδραση”
Θα επιθυμούσαμε να υπογραμμίσουμε ακριβώς πόσο γρήγορα αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται. Παρά την έλλειψη διαφάνειας στις χρησιμοποιούμενες μεθόδους (μια απαραίτητη προϋπόθεση για να αποτρέψει τη κατάρρευση του αμερικανικού δολαρίου και των ομολόγων του πριν από τη στιγμή που αυτή έχει επιλεγεί από το Πεκίνο), μια αξιοπρόσεκτη μελέτη έχει πραγματοποιηθεί από τον Brad W. Setser και Arpana Pandey, που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2009 από το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων, (Council on Foreign Relations )το οποίο ήταν μια αξιολόγηση των κινεζικών συναλλαγματικών αποθεμάτων που υπολογίστηκαν συνολικά περίπου στα 2.300 δις. δολάρια ΗΠΑ στα τέλος του 2008 (δηλ. περισσότερα από 50 % του ΑΕΠ της Κίνας (12)), το οποίο αποτελείται ,1.700 δις.$ ΗΠΑ σε ομόλογα (900 δις. ομόλογα του Υπουργείου Οικονομικών, περίπου 550 δις. σε ομόλογα GSE (MAC Fannie Mae, Freddie…), κοντά στα 200 δις. σε εταιρικά ομόλογα και 40 δισεκατομμύρια σε βραχυπρόθεσμες καταθέσεις). Ο συντάκτης της μελέτης αυτής καταλήγει στο λογικό συμπέρασμα ότι το Πεκίνο δεν έχει κανένα περαιτέρω ενδιαφέρον να αυξήσει τα παραπάνω χρεόγραφα , αυξάνοντας το κίνδυνο λόγω των χρηματοοικονομικών αποφάσεων που λαμβάνονται από τις ΗΠΑ στην αντιμετώπιση της κρίσης (13), και για την οποία, στο μέλλον, τα κεφάλαια αυτά δεν θα είναι πλέον διαθέσιμα λόγω της κατάρρευσης των τιμών των εμπορικών αποθεμάτων και στη έλλειψη εσωτερικής κίνησης κεφαλαίων των ξένων επενδύσεων.
Πολύ λογικά, το Πεκίνο ξεφορτώνεται τώρα τα τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα που κρατούν τους Κινέζους δανειστές , δέσμιους των αμερικανικών αποφάσεων , χωρίς κανένα περαιτέρω πλεονέκτημα για τη χώρα τους. Όπως εντυπωσιακά περιγράφεται από τη Rachel Zembia σε ένα άρθρο που δημοσιεύεται από RGE Monitor στις 21/2/2009: Πιστώσεις δανείων στις χώρες ASEAN (14), συμφωνίες ανταλλαγής πιστώσεων , πράσινο φως για 400 κινεζικές επιχειρήσεις για εμπόριο σε Yuan με τις ασιατικές χώρες (15), πιστώσεις δανείων με Αφρικανικά κράτη και Ρωσία, μακροπρόθεσμα πρόσθετα ποσοστά πετρελαίου που συζητούνται με τα κράτη του Περσικού Κόλπου, πιστώσεις δανείων σε επιχειρήσεις πετρελαίου στη Βραζιλία και το Αμπού Ντάμπι, αγορά ευρωπαϊκών και ιαπωνικών μετοχών επιχειρήσεων (παράξενο καμία αμερικανική μετοχή), κ.λπ.
Ο συντάκτης υπογραμμίζει το γεγονός ότι αυτές οι συμφωνίες θα περιλάμβαναν εγγυήσεις για τις κινεζικές επιχειρήσεις ώστε να έχουν πρόσβαση σε αυτούς τους πόρους. Αντιθέτως εμφανίζεται πραγματικός κίνδυνος σε αυτές τις διαπραγματεύσεις του Πεκίνου να “σπρώξει “ διακριτικά τα Αμερικάνικα ομόλογα σε δολάρια με αντάλλαγμα αξιόγραφα που χρειάζεται η χώρα, αφού αυτά πιάνουν χαμηλές τιμές ρεκόρ σε μία εποχή που τα αμερικανικά ομόλογα σε δολάρια έχουν ακόμα κάποια αξία.
Όσον αφορά τα Αμερικανικά ομόλογα η Κίνα έχει σταματήσει τις αγορές τους κατά ένα μεγάλο μέρος (Οι αγορές τους μειώθηκαν κατά 146 δις. δολάρια το πρώτο τρίμηνο του 2009 έναντι της ίδιας περιόδου πέρυσι,
που αντιπροσωπεύει μια αύξηση μόνο 7.7 δις. δολαρίων ! (16)) που ήταν μόνο για αγορά βραχυπρόθεσμων (τρίμηνων) ομολόγων .
Μεταξύ του γεγονότος ότι έχει βάλει οριστικά σχεδόν ένα τέλος στην αγορά Αμερικανικών ομολόγων και του ότι επιταχύνει το ρυθμό των «Παγκόσμιων εξαγορών» με περισσότερο από 50 δισ. δολάρια το μήνα (συμπεριλαμβανόμενες οι συμφωνίες swap), φαίνεται ότι, μεταξύ του τέλους του 2008 και του τέλους του καλοκαιριού του 2009, η Κίνα θα έχει ξεφορτωθεί σχεδόν σε αξία 600 δις. δολάρια σε ομόλογα, και θα έχει “αποτύχει” να αγοράσει σε αξία ομόλογα μεταξύ 500 δις. και 1.000 δις. δολαρίων , που η κυβέρνηση Obama έχει αρχίσει να εκδίδει για να χρηματοδοτήσει τον υπερβολικό δανεισμό της. Η LEAP/E2020 υπολογίζει ότι αυτά τα δύο ποσά προστιθέμενα μαζί δίνουν μια σαφή ιδέα της επίδρασης του Πεκίνου στη μετά «δολάριο-εποχή» στα τέλη του καλοκαιριού του 2009, στο τέλος του αμερικανικού οικονομικού έτους. Το “ξεφόρτωμα” της Κίνας αλλά και η αποτυχία αγοράς Αμερικάνικων ομολόγων θα αντιπροσωπεύσουν ένα έλλειμμα μεταξύ 1.100 δις. και 1.600 δις. δολαρίων για τις οικονομικές ανάγκες της Αμερικής. Ο Ben Bernanke θα αναγκαστεί να τυπώσει δολάρια σε μια (μάταιη) προσπάθεια να αποτρέψει η χώρα του τη καταστροφή από την αδυναμία πληρωμής του χρέους της.
Γνωρίζοντας ότι κάθε φορά που δηλώνει ο Bernanke ότι η FED θα αγοράσει δικά της ομόλογα θα χάνει 10 τοις εκατό σε μια ημέρα, δηλ. 140 δις. $ ΗΠΑ έναντι άλλων διεθνών νομισμάτων, οι κινεζικοί ηγέτες βεβαίως θα αποδεχτούν να θυσιάσουν 400 ή 500 δις δολάρια .
Η LEAP/E2020 θεωρεί ότι, σε αυτή τη φάση, θα θεωρήσουν ότι έκαναν την καλύτερη «πιθανή» χρήση των Αμερικάνικων Αξιόγραφων. Κατόπιν, θα ήταν καλύτερα να είναι μεταξύ αυτών που θα πατήσουν το «κουμπί» - ή που δεν θα προσπαθήσουν να το αποτρέψουν. Η δεύτερη φάση της Κινέζικης “μεγάλης απόδρασης” από το δολάριο θα αρχίσει, ανάλογα με τη συμπεριφορά των άλλων παιχτών κλειδιά.Είτε το Yuan θα πάρει τη θέση του ως διεθνές αποθεματικό νόμισμα μαζί με το ευρώ, γεν, ρούβλι, ρεάλ, ή θα αρχίσει μια διαδικασία δημιουργίας ενός νέου διεθνούς αποθεματικού νομίσματος βασισμένο σε ένα καλάθι αυτών των νομισμάτων. Το δολάριο θα είναι εκτός κούρσας και η G20 μειωμένος σε G18(χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία, αλλά με την Ιαπωνία μη ικανή να δραπετεύσει από την Κινεζική σφαίρα επιρροής). Διαφορετικά, η διαδικασία της παγκόσμιας γεωπολιτικής “παράλυσης” όπως περιγράφεται στο GEAB N°32, θα είναι σε εξέλιξη, βασισμένη σε οικονομικούς φραγμούς, το δε μεταξύ τους εμπόριο θα γίνεται στο συγκεκριμένο αποθεματικό νόμισμά τους.
Σημειώσεις:
(1) Στους διάδρομους της Συνόδου Κορυφής του Λονδίνου στη G20 συζητούσαν συνεχώς για τη μετα-δολαρίου εποχή. Η αντιδράσεις πληροφόρησης που πήρε από την πρωτοβουλία μας (το ανοιχτό γράμμα στους G20 ηγέτες) ήδη το αποδεικνύει. Έτσι η δήλωση της κεντρικής Τράπεζας της Κίνας ήταν την ίδια ημέρα βεβαίως στο κέντρο όλων των σοβαρών συνομιλιών (όχι εκείνες που καλύπτονταν από τα ΜΜΕ) κατά τη διάρκεια και μετά από της Συνόδου Κορυφής του Λονδίνου.
2) Το Πεκίνο έχει προωθήσει πρόσφατα ένα think-tank που ασχολείται με τη παγκόσμια οικονομική κρίση και προορίζεται για να βοηθήσει τους Κινέζους ηγέτες στις αποφάσεις τους. Ανεξάρτητα από την αυξανόμενη κυκλοφορία που παρατηρείται από το τέλος του 2008 στους ιστοχώρους της LEAP/E2020 που προέρχονται από την Κίνα (και την Ιαπωνία επίσης, συμπεριλαμβανομένων των αυθόρμητων μεταφράσεων στις δημόσιες ανακοινώσεις μας σε διάφορες ιστοσελίδες και blogs), αυτή η πρωτοβουλία σαφώς τώρα προτείνει ότι η Κίνα επιθυμεί να απομακρυνθεί από τις αναλύσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας που αντιπροσωπεύουν , μέχρι τώρα, το 90% των πηγών για τους Κινέζους εμπειρογνώμονες. Πηγή: ChinaDaily, 21/03/2009
(3) Η ταινία με τον ίδιο τίτλο, βασισμένη σε μια αληθινή ιστορία, που δεν παρουσιάζει κάτι άλλο. Στη πραγματική ζωή, η έλλειψη λεπτομερούς προετοιμασίας θα καταδίκαζε τη απόδραση σε μερική αποτυχία.
(4) Οι κυρίαρχοι παίχτες γνωρίζουν ακριβώς για τα κεφάλαια που διαρρέουν εκτός ΗΠΑ και τη χρονική στιγμή που θα αυξηθούν αισθητά οι τεράστιες δημόσιες απαιτήσεις δανεισμού της χώρας για ξένα κεφάλαια . Τον Ιανουάριο του 2009, το καθαρό ποσό κεφαλαίου που είχε αποχωρήσει από τις ΗΠΑ ήταν 150 δισ. δολάρια Πηγή: Αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών, 16/03/2009
(5) Σε αυτήν την περίπτωση, οι ερευνητές μας μιλούν για μήνες, όχι για χρόνια (θα θέλαμε να πιστεύουμε όπως λένε οι εμπειρογνώμονες, που “ομολογούν” ότι υπάρχει πρόβλημα με τη κατάσταση του δολαρίου,) επειδή το μέγεθος των εκτός--ελέγχου Αμερικανικών ελλειμμάτων αντιπροσωπεύει βραχυπρόθεσμα μια σημαντική απειλή για ολόκληρο το νομισματικό σύστημα.
(6) Το μεγάλο πολιτικό άλμα της Κίνας, που πραγματοποιήθηκε στη δεκαετία του '50, συνεπαγόταν πολλά καταστρεπτικά παράπλευρα αποτελέσματα (εκατομμύρια ανθρώπων πέθαναν από τη πείνα που ενέσκηψε ), αλλά κανένας δεν μπορεί να πει εάν η πολιτική ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας είναι ή όχι έτοιμη να διατρέξει αυτό το είδος κινδύνου σε περίπτωση που η επιβίωσή της και η εσωτερική σταθερότητα της χώρας είναι σε κίνδυνο. Οι Ευρωπαϊκοί και Αμερικανικοί αναλυτές προσποιούνται ότι ξέρουν ,τι έχουν κατά νου, οι Κινέζοι ηγέτες, επειδή έχουν μια τάση να σκέφτονται για τη δημόσια εικόνα τους. Σύμφωνα με την ομάδα μας, η μετα-δολαρίου εποχή (εάν εκτελεστεί με έναν οργανωμένο τρόπο, με τη βοήθεια ενός νέου διεθνούς αποθεματικού νομίσματος βασισμένου σε ένα καλάθι των νομισμάτων, ή χαοτικά με τη βοήθεια ενός ξαφνικού και μη-συζητημένου τέλους στην εποχή δολαρίου) χαρακτηρίζει καταρχήν μια μετα-Ευρωπαϊκή εποχή (ή μετα-Δυτική, εάν υπολογίζουμε ότι υπάρχει μια αμερικανική ιδιομορφία όσον αφορά τις δομικές αξίες που μας ενδιαφέρουν ), και ότι μια τέτοια εποχή κρύβει εκπλήξεις για την Ευρώπη και Δυτικο-κεντρικούς λαούς . Εκείνοι που αμφιβάλλουν για αυτό πρέπει να διαβάσουν αυτές τις παρατηρήσεις από έναν Κινέζο κεντρικό τραπεζίτη στη Κίνα για τα “υπέρτερα πλεονεκτήματα του συστήματος” Πηγή: MarketWatch, 26/04/2009
(7) Μετά τη Νότια Κορέα, τη Μαλαισία και την Ινδονησία, ήταν η μεταστροφή της Αργεντινής στο να υπογράψει μια συμφωνία swap στο τοπικό της νόμισμα της με την Κίνα για το αντίστοιχο των 14.5 δισ. δολάρια ΗΠΑ, επιτρέποντας κατά συνέπεια στις επιχειρήσεις κάθε χώρας να παρακάμψουν το αμερικανικό δολάριο στις εμπορικές τους συναλλαγές και ενισχύοντας έτσι τη θέση του Yuan σαν διεθνές νόμισμα ανταλλαγής εκτός Ασίας. Πηγή: AustralianNews, 01/04/2009
(8)Το άρθρο των Los Angeles Times, της 03/04/2009, που απασχολείται ευρέως με αυτό το θέμα! Αλλά, είναι γεγονός ότι η Κίνα είναι πολύ πιο κοντά στη Sunset Boulevard παρά σε κάποια προαστιακή οδική αρτηρία .
(9)Αναφερόμαστε στον «πρώην προστάτη» επειδή, η τελευταία σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ αποδείχτηκε πάλι, ότι οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί δεν συμφωνούν πλέον καθόλου σχετικά με τη φύση των τρεχουσών απειλών. Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν γίνεται μόνο Αμερικάνικος πόλεμος και με τους Ευρωπαίους να ανησυχούν συνήθως για τη αναδιοργάνωση της στρατηγικής σχέσης τους με τη Μόσχα. Εν ολίγοις, η Συμμαχία (με τη Γαλλία να είναι πάλι μέλος, όπου η ομάδα μας είχε προαναγγείλει όταν εκλέχτηκε ο Νικολά Σαρκοζί) δεν είναι τώρα τίποτα περισσότερο από μια υψηλού επιπέδου Λέσχη που έχει ανάγκη από κοινούς στόχους ξοδεύοντας κάποιο χρόνο μαζί προσποιούμενοι ότι ο καθένας συνεχίζει όπως έκαναν 60 έτη πριν. Δυστυχώς, «η μεγάλη ηλικία είναι ένα ναυάγιο» όπως ο Charles de Gaulle συνήθιζε να λέει .
(10) Η ιδέα είναι μη ρεαλιστική. To SDR στη πραγματικότητα “σκοτώθηκε” από την Αμερική πριν από περίπου 40 χρόνια. Για να έχει οποιαδήποτε πιθανότητα επιτυχίας, ένα ολοκαίνουργιο νόμισμα πρέπει να δημιουργηθεί (ειδικά εάν, αποκαλείται και “Πρόσθετα δικαιώματα σχεδίασης”( Special Drawing Rights ), θα ήταν πολύ απίθανο να ενισχύσει τη φήμη του έξω από το αυστηρό κύκλο των νομισματικών εμπειρογνωμόνων).
(11) για το οποίο θα θεωρήσουν τις ΗΠΑ υπεύθυνες : υπερβολικά ελλείμματα, ανικανότητα για να αναζωογονήσει την οικονομία… οι λόγοι θα είναι πολλοί στα τέλη του καλοκαιριού του 2009.
(12) Σε αυτό το θέμα, η ομάδα μας υπογραμμίζει ότι, αντίθετα προς τις προτάσεις που προτείνουν οι Κινέζοι ηγέτες και περιλαμβάνονται στις πρόσφατες ενθουσιώδεις ομιλίες, η οικονομική κατάσταση της Κίνας δεν θα βελτιωθεί σημαντικά φέτος. Μεταξύ των καταρρεύσεων των εξαγωγών, της στεγαστικής φούσκας και το πέταγμα στα ύψη της ανεργίας, το κινεζικό ΑΕΠ θα παραμείνει σταθερό το 2009 (ή θα αυξηθεί το πολύ 2 έως 3 %). Αυτή η κατάσταση θα ενισχύσει την πρόθεση του Πεκίνου να γυριστεί η πλάτη της σε όλες τις στρατηγικές που το οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση για την οποία ο αποδιοπομπαίος τράγος είναι προφανής. Πηγές: Financial Times, 13/04/2009 Chinaview, 02/04/2009 New York Times, 02/04/2009 ChinaDaily, 19/03/2009
(13) Για παράδειγμα, η αξιολόγηση με ΑΑΑ των Ηνωμένων Πολιτειών είναι μια απόλυτη φάρσα, όπως εξηγεί το άρθρο που δημοσιεύεται στην SeekingAlpha στις 30/03/2009 . Ολόκληρη η χώρα, επιχειρήσεις, οικογένειες, δημόσιες υπηρεσίες αποκτούν τη αξιολόγηση κουρελόχαρτα (junk-bond) … αλλά η Αμερικάνικη κυβέρνηση είναι ακόμα αξιολογημένη με ΑΑΑ !!Οι Οίκοι αξιολόγησης(που όλοι είναι Αμερικάνικοι) έχουν αξιολογήσει θετικά τα 400 δισ. δολάρια που πλήρωσε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση για να τη βοηθήσουν στην αξιολόγηση της αξίας 1.τρις. δολαρίων τοξικών ομολόγων που είναι έτοιμη να αγοράσει από τις τράπεζες. Αξιόγραφα που φυσικά, ήταν εκτιμημένα ΑΑΑ δύο έτη πριν από τους ίδιους Οίκους αξιολόγησης . Αλλά το Πεκίνο, καθώς επίσης και ο υπόλοιπος κόσμος, έχουν καταλάβει τώρα την απάτη πλήρως. Πηγή: BusinessInsider, 07/04/2009
(14) Πηγή: MarketWatch, 12/04/2009
(15) Πηγή: ChinaDaily, 12/04/2009
(16) Πηγή: ChinaDaily, 11/04/2009
(17) Όπως τονίζει ο Brad Setser το 2008, η Κίνα απορρόφησε σχεδόν τα μισά ομόλογα του Αμερικάνικου Υπουργείου Οικονομικών από τις ξένες αγορές.
http://www.leap2020.eu/When-China-prepares-its-Great-Escape-from-the-dollar-trap-for-the-end-of-summer-2009_a3582.html
Σημ.axinosp:Επίσης παραμένει επίκαιρο αυτό το άρθρο της Ελευθεροτυπίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου