Οι εξελίξεις προχωράνε χωρίς να κοιτάνε τη δικιά μας μελαγχολία.
Η κατάσταση στην Ελληνική αριστερά είναι απογοητευτική.
Το ΚΚΕ εκτός τόπου κ χρόνου κλεισμένο μέσα στον σεχταρισμό του, φοβικό σε ότι έχει να κάνει με Μέτωπα πολιτικά , κοινωνικά, με των μηχανισμό του κ την κομματική του πειθαρχεία να εκτρέφει στρατιωτάκια αμίλητα ,ακούνητα, αγέλαστα .Χωρίς να ακούει τη βάση κ τη κοινωνία ,χωρίς να μπορεί να γίνει πρωτοπορία. Η ενασχόληση της Αλέκας είναι μόνο τα υπόλοιπα αναχώματα της άλλης αριστεράς.
Κ η άλλη αριστερά τρομάρα μας.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με πλαίσια της καθαρής ιδεολογικής γραμμής, που προσπαθείς να βρεις μια άκρη και μια συνεννόηση κ σου φέρνει το 50σέλιδο πρόγραμμα της κι αν σου αρέσει κ συμφωνείς πέρασες και συ ναι το κατάφερες το τεστ καθαρότητας ,αν διαφωνείς στο γιατί στο και στο αν στο επειδή… όχι σύντροφοι εμείς δεν μπορούμε να συνεργαστούμε. Της αριστεράς που δέρνεται μεταξύ της από ομάδες συμμοριών που ανοίγουν κεφάλια σαν αλλά μέλη της χρυσής αυγής, που παραγοντίσκοι φοβητσιάρηδες δούλοι παχιοί το μόνο που τους νοιάζει είναι η γκρούπα τους κ ο μηχανισμός η καθαρότητα τους κ ο παραγοντισμός τους αι σιχτίρ.΄
Ο ΣΥΡΙΖΑ χαχαχα ποιος ΣΥΡΙΖΑ? Ο ΣΥΡΙΖΑ μας τελείωσε κ πάλι καλά που μας τελείωσε γιατί εδώ κ ενάμισή χρόνο ταλαιπωρεί των εαυτό του και μας μαζί που πιστέψαμε σε μια νέα αριστερά ,σε μια αριστερά των μελών των ανθρώπων της κοινωνίας κ όχι του Τσίπρα που δεν έχει τσίπα, και της πεφωτισμένης γραμματείας του εκπροσώπου των ανένταχτων, (αλήθεια ποιος του είπε να με εκπροσωπήσει) και του αειθαλούς εκπρόσωπου, ισορροπιστή, τροχονόμου της ανανεωτικής αριστεράς. ,της κοκινοπρασινοσκουφήτσας και της ρόζας, της πτέρυγας και των μεγάλων τιμονιέρηδων Βούτση ,Βίτσα ,Πίτσα στην Κορώνη με μηχανισμό τη Μάγδα και τη Νατάσα στα γραφεία μέσα, με τα ματιά και τα αυτιά ερμητικά κλειστά απέναντι στην κοινωνία .¨Ενας Σύριζα που ο γραφών όντως πρώην μέλος του ήταν ένα στήριγμα κι αυτός για το σύστημα όπως και η υπόλοιπη αριστερά .Ο Σύριζα του αρθρού 16,του Δεκέμβρη, όντως ήταν κάτι άλλο. Αλλά όλα τα ωραία δεν κρατάνε πολύ.
Και τώρα τη με την αριστερά διαλυμένη, με την αριστερά απούσα στο σύνολο της από τα πάντα και παντού.
Μέσα σε αυτό το διαλυμένο σκηνικό κ με την Κυβέρνηση κατοχής των βρυξελλών να ζητάει από την κατεχόμενη Ελλάδα κι άλλες θυσίες κι άλλο ξεπούλημα των πάντων οτι δεν έχετε δώσει τώρα θα σας τα πάρουμε όλα, με τους εργαζόμενους σε σημείο μηδέν, με κόσμο να τρώει από σκουπίδια, με στρατιές ανέργων, με εργαζόμενούς να ζουν με ψίχουλα, με το Μνημόνιο 1 ,με το Μνημόνιο 2,με το ξεπούλημα της γης μας(πώληση αγροτικής τράπεζας που έχει υποθηκευμένα το μεγαλύτερο μέρος των χωραφιών από τους δύσμοιρους αγρότες)με τη κυβέρνηση των δοσίλογων να έχουν παραχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία στο ξένο κ ελληνικό κεφάλαιο, τους εργαζόμενους αυτής της χώρας σκλάβους ,ζητιάνους τώρα ξεπουλάνε κ την ίδια μας την πατρίδα.
Εμείς τη κάνουμε?
Μέσα σε αυτόν των ορυμαγδό η ελπίδα που έχω είναι ότι η ίδια η κοινωνία θα γεννήσει επιτέλους ένα νέο ΕΑΜ σε ένα παλλαικό Μέτωπο αντίστασης σε όλους αυτούς. Ένα Μέτωπο που θα δημιουργηθεί από τα κάτω με Αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, που η κοινωνία θα είναι στο προσκήνιο, με δυνάμεις που υπάρχουν κ θα δημιουργηθούν κ μέσα από την διάλυση που έχει σήμερα η αριστερά, η δημιουργία του Μετώπου ,το βήμα διαλόγου, η πρωτοβουλία οικονομολόγων είναι σε σωστή κατεύθυνση σε δυνάμεις που θα απεγκλωβίζονται από τους υπάρχοντές πολιτικούς οργανισμούς που ανέφερα πρίν κ ειδικότερα τώρα από των ΣΥΡΙΖΑ κ την ΑΝΤΑΡΣΥΑ που είναι κι οι δύο σε αδιέξοδα, μα πάνω από όλα όπως προανέφερα και πρίν από την ίδια κοινωνία και τους ανένταχτους που είναι το πρώτο κόμμα της αριστεράς και δεν έχει καμιά ευθύνη μέχρι σήμερα σε αυτή τη στημένη φαρσοκωμωδία.
Η ελπίδα πως η νέα ριζοσπαστική αριστερά δημιουργείται, πως σύντομα θα εχουμέ το νέο ΕΑΜ ,που δημιουργείται γιατί είναι ανάγκη της κοινωνίας… όχι άλλη υποταγή όχι άλλη κατοχή. Αρνησή πληρωμής του χρέους, έξοδο από την ΟΝΕ, εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων μονάδων παραγωγής.
Λαική κυριαρχία ,λευτεριά, ανεξαρτησία.
Σωτήρης Θεοδώρου.
Αντισώματα
Σημ.axinosp:"Υπήρχε ένα ψυχολόγος,ψυχίατρος, η Elisabeth Kubler-Ross,η οποία μίλησε για τα πέντε στάδια της θλίψης.Όταν λοιπόν σου συμβαίνει κάτι πολύ λυπητερό στη ζωή σου το οποίο σε αλλάζει, το πρώτο βήμα είναι η άρνηση. Δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτό, δεν είναι αλήθεια. Όχι δεν συμβαίνει.Και μένεις στην άρνηση,και μάχεσαι για να μείνεις εκεί.
Μετά έρχεται ο θυμός.Ειλικρινά πιστεύω ότι η ανθρωπότητα μόλις που εισέρχεται σε αυτό, μόλις τώρα πέρασε το κατώφλι της φάσης του θυμού.Πρέπει να περάσουμε το στάδιο του θυμού, και το πως θα το καταφέρουμε αυτό θα είναι πολύ κρίσιμο. Επειδή βρισκόμαστε κάτω από αυτή την κυβέρνηση και το χρηματικό σύστημα, ο θυμός που θα δημιουργηθεί θα είναι ο καταστροφικός. Γεννημένος από πλήρη απογοήτευση και πικρία επειδή ότι μας έχουν πουλήσει σα λύση δε μας κάνει να νιώθουμε ούτε ελάχιστα πιο καλά.
Και φυσικά μετά από αυτό έχουμε τη διαπραγμάτευση. Τώρα είμαστε και σε αυτό το στάδιο ορισμένες φορές. Ίσως έπρεπε να έχω κάνει κάτι διαφορετικά, ίσως έπρεπε να το έχω σκεφτεί νωρίτερα. Ίσως αν το κάνω αυτό τώρα να κάνει τη διαφορά. Και περνάς τη διαπραγμάτευση και μπαίνεις στο στάδιο της κατάθλιψης, όπου εκεί αρχίζεις να βυθίζεσαι. Όλα αυτά είναι συναισθηματικά στάδια από τα οποία περνάει κάποιος είτε πρόκειται για ένα άτομο ή για μια κουλτούρα, είτε για έναν πολιτισμό. Και το τελικό στάδιο είναι η αποδοχή. Μόνο όταν φτάσει κάποιος σε αυτό το στάδιο ψάχνει να βρει και άλλους ανθρώπους, όπως αυτούς στον Τιτανικό, οι οποίοι λένε οκ, δείξε μας πως να χτίσουμε μια βάρκα. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να το κοιτάξεις- Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ιστορίες που να υποστηρίζουν τα επιχειρήματά σου, επειδή τις γράφουν συγγραφείς με κοσμοθεωρία ίδια με τη δική σου και να πετάξεις τη γνώμη αυτών που δεν την υποστηρίζουν. Είναι δυνατόν να δημιουργείς μια πραγματικότητα βασισμένη σε ιστορίες που υποστηρίζουν την κοσμοθεωρία σου; Δεν κάνω συζητήσεις πια. Και ο λόγος που δεν το κάνω είναι επειδή δε χρειάζεται. Σε κάποια φάση, πρέπει να αναγνωρίσεις το γεγονός ότι αυτά που γράφω, αυτά που λέω, όντως συμβαίνουν γύρω μας. Οπότε γιατί πρέπει να αναλύουμε το οτιδήποτε;
Γιατί το κίνημα του peak oil, γιατί το κίνημα αειφορίας χρειάζεται να κάνουν debate σε οτιδήποτε; Όλα αυτά που λέγαμε κάποτε ότι θα συμβούν, συμβαίνουν αυτή τη στιγμή. Κάθε σκοπιά της ανθρώπινης ύπαρξης είναι υπό έρευνα. Όσον αφορά τις πολιτικές ομάδες, είναι όλοι αναχρονισμοί. Είναι όλα προϊόντα των αιώνων που πέρασαν.
Το ανθρώπινο είδος τώρα θα το ενδιαφέρει, όχι μια ιδεολογία, αλλά πως θα επιβιώσει.
Ο καπιταλισμός, ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός είναι έννοιες που πρέπει
να πεταχτούν στα σκουπίδια αμέσως, επειδή όλες δημιουργήθηκαν με την παραδοχή ότι υπάρχουν απεριόριστοι πόροι.
Ούτε μία από αυτές τις ιδεολογίες που ναι τώρα νεκρές σαν τους δεινόσαυρους, απαρχαιωμένα απολιθώματα έχουν σχέση με τον τρόπο ζωής μας.
Καμία από αυτές δεν αναγνωρίζει ότι χρειάζεται να υπάρχει ισορροπία μεταξύ της ανάπτυξης και των πόρων, του ίδιου του πλανήτη.
Ξεχάστε την ιδέα ότι μπορείτε να έχετε όσα επιθυμείτε επειδή μέχρι η ανθρωπότητα να παραδεχθεί ότι ζει σε έναν πεπερασμένο πλανήτη, και πρέπει να έρθει σε ισορροπία μαζί του, με τους πόρους του πλανήτη, με τα ζώα και όλα τα άλλα έμβια όντα, δε θα μπορέσει να επέλθει ευτυχία σε τίποτα.
Όλη η ουσία βρίσκεται στο να επανακτήσουμε την ισορροπία. Και ποιος μου πούλησε την ιδέα ότι ήταν στο πεπρωμένο μου να αναπτυχθώ, τίποτα δεν αναπτύσσεται για πάντα, δεν υπάρχει η αιώνια ανάπτυξη, δεν είναι εφικτή.
Κοίτα γύρω σου, σε οτιδήποτε ζει γύρω σου, υπάρχει ένας κύκλος.
Γέννηση, ανάπτυξη, ωρίμανση, γήρανση και θάνατος.
Η πρόκληση που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος τώρα είναι είτε να εξελιχθεί είτε να αφανιστεί.
Είτε ξύπνα και εξελίξου, είτε κάτσε να πεθάνεις. Ο θεός δε νοιάζεται. Ο θεός δε θα μας κάνει την μπειμπισίτερ.
Η πρόκληση είναι να μεγαλώσετε και να ωριμάσετε, να αλλάξετε μυαλά που να σκέφτεστε, ποιοι μας οδηγούν στον αφανισμό.
Όλα είναι υπό αμφισβήτηση τώρα, ο θεός είναι υπό αμφισβήτηση, κάθε θρησκεία του κόσμου. Όλα θα μετρηθούν με βάση τα κριτήρια, ποια είναι στ' αλήθεια η πραγματικότητα και τι λέει η θρησκεία. Όλες οι θρησκείες του κόσμου θα μπουν κάτω από ένα τεράστιο μικροσκόπιο....."( ντοκιμαντέρ Collapse 2009)
Αυτή είναι η απάντηση μου στο φίλο Σωτήρη αλλά και σε όλους τους φίλους της Αριστεράς που έχουν πάθει πλάκα με το ξεπούλημα που τους έχει κάνει η Αριστερά όλων των κομμάτων, τάσεων και χρωμάτων.
Ένα φίλος που παλιά ήταν στο Ρήγα μου είχε πει ότι η Αριστερά πρέπει να αυτοδιαλυθεί και να ζητήσει συγνώμη για όλα!!
Επειδή δεν περιμένω να το κάνουν κάτι τέτοιο τα κόμματα της κρατικοδίαιτης Αριστεράς ας γίνουμε εμείς οι ίδιοι οι φορείς του νέου, να γίνουμε εμείς η Αλλαγή!!
Για να υπάρξει ένα νέο ΕΑΜ που εγώ προσωπικά είμαι μέσα με χίλια θα πρέπει να έχει προτάσεις, νέες προτάσεις για μια νέα κοινωνία.
Μερικές προτάσεις που έχω προσωπικά φτιάξει μπορείτε να δείτε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου