Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία Άρθρο 120 (παραγρ.4) του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας (ακροτελεύτια διάταξη).

Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος

Είτε θα πετύχουμε και θα πάρουμε την πατρίδα μας πίσω, είτε θα χαθούμε για αιώνες στις πατρίδες των άλλων και των υπερκρατικών διεθνών οργανισμών, τις νέες αυτοκρατορίες.Εδώ που φθάσαμε, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα περισσότερο από τις αλυσίδες μας.
Όσο περνούν οι εβδομάδες η κατάστασή μας θα γίνεται όλο και πιο αντιληπτή.
Μέχρι την Εξέγερση

Δεν σας θέλει ο λαός ελικόπτερα και μπρος

To να παράγεις ο ίδιος τα τρόφιμά σου είναι ίσως ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα που μπορείς να κάνεις σήμερα, γιατί είναι ένα βήμα προς την κατάκτηση της ελευθερίας σου!

''Σκλάβος είναι αυτός που ελπίζει ότι θα έρθουν να τον ελευθερώσουν''
Έζρα Πάουντ 1885 – 1972

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

Άλλο πατριώτης δημοκράτης κι άλλο εθνικόφρων υπό πώληση στον πλειοδότη…

Το ΕΠΑΜ πιστό στις αρχές και τα προτάγματά του για ένα αληθινά παλλαϊκό κίνημα από τα κάτω, από τον ίδιο τον λαό, έχει ήδη οικοδομήσει μια στενή πολιτική σχέση με το κίνημα «Δεν Πληρώνω» στη βάση κοινών αγώνων και ειλικρινούς συνεργασίας από κοινές αφετηρίες. Το ΕΠΑΜ είναι ανοικτό σε ανάλογες συνεργασίες με κάθε δύναμη που στρατεύεται ενεργά εναντίον του κατοχικού καθεστώτος και αγωνίζεται στην πράξη κι όχι στα λόγια για την εθνική ανεξαρτησία και την ανάδειξη του λαού σε αφέντη της χώρας του.

Αρκεί η συνεργασία αυτή να έχει κινηματική βάση, να υπερβαίνει τις παρωχημένες και διχαστικές κομματικές και ιδεολογικές γραμμές μέσα στο λαό, αλλά και να θεμελιώνεται στη βάση της ισοτιμίας, της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και της κοινής δράσης πάνω σε κοινές αρχές και προτάγματα για το σήμερα. Το ΕΠΑΜ έχει αποδείξει στην πράξη ότι δεν το αφορά η πολιτική ΟΦΑ (Όπου Φυσά κάθε φορά ο Άνεμος), ούτε γοητεύεται από το χρήμα και τις καρέκλες. Αντίθετα φιλοδοξεί να φέρει έναν νέο πολιτικό πολιτισμό ακόμη και στον τρόπο που οικοδομούνται οι πολιτικές συνεργασίες.


Στα πλαίσια αυτά και με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας, το ΕΠΑΜ δέχτηκε με κάθε καλή πρόθεση να διερευνηθούν οι δυνατότητες συνεργασίας ανάμεσα στα δυο πολιτικά σχήματα. Ο Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας (ΣΕΕ) συνιστά ένα νέο σχετικά πολιτικό σχήμα από πρώην στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, αλλά και απλούς πολίτες που κινείται – όπως το ίδιο προσδιορίζει – στον πατριωτικό χώρο.

Οι συζητήσεις εξαρχής έγιναν σε πολύ καλό κλίμα και επικεντρώθηκαν σε επίπεδο αρχών και προταγμάτων, αλλά και κοινών δράσεων εναντίον του κατοχικού καθεστώτος. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθούν οι δυο πολιτικοί σχηματισμοί σύμφωνοι στα εξής:


Πρώτο: Ως προς τα προτάγματα, δηλαδή τι πρέπει να γίνει άμεσα για να γλυτώσει η χώρα και ο λαός της, τόσο το ΕΠΑΜ, όσο και ο ΣΕΕ βρέθηκαν να συμφωνούν σχεδόν απόλυτα. Ο ΣΕΕ δεν έχει καταλήξει ακόμη στο ζήτημα του εθνικού νομίσματος, που το ΕΠΑΜ θεωρεί κορυφαίο θέμα αιχμής, αλλά το προσεγγίζει κι αυτός μέσα από την ανάγκη κατάκτησης της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας προς όφελος του ελληνικού λαού.


Δεύτερο: Υπήρξε απόλυτη ταύτιση στην παραδοχή ότι, η χώρα αντιμετωπίζει συνθήκες κατοχής με καταστροφικές συνέπειες σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής των Ελλήνων, που καθιστούν πλέον αναγκαία τη συστράτευση όλων των υγιών δυνάμεων του Έθνους, σε έναν εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, αντάξιο της ιστορικής διαδρομής της χώρας μας, προς το συμφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού της. Με άλλα λόγια συμφώνησαν ότι η κυρίαρχη διαχωριστική γραμμή σήμερα δεν είναι ανάμεσα στο μνημόνιο-αντιμνημόνιο, αλλά ανάμεσα στις δυνάμεις που αποδέχονται την κατοχή σε μνημονιακή ή αντιμνημονιακή βάση και σ’ εκείνες που παλεύουν ενάντια στο καθεστώς κατοχής με σκοπό την ριζική ανατροπή του.


Τρίτο: Φιλοδοξία και των δύο μερών είναι να συμβάλουν με όλες τις δυνάμεις τους και καθοριστικά στην ενότητα του λαού, πέρα και πάνω από κομματικές, ιδεολογικές και άλλες διαχωριστικές γραμμές, αφού ο λαός και η χώρα βρίσκονται σε υπέρτατο κίνδυνο. Τόσο για το ΕΠΑΜ, όσο και για τον ΣΕΕ δεν υπάρχουν «αριστεροί» και «δεξιοί» σ’ αυτή την μάχη που καλείται και πρέπει να δώσει ο ελληνικός λαός, αλλά προδότες και μιάσματα της δεξιάς και της αριστεράς από την μια μεριά και από την άλλη μόνο πατριώτες δεξιοί και αριστεροί που πολεμούν για δημοκρατία, για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Για να απαλλαγεί η χώρα μας από το πιο ολέθριο καθεστώς κατοχής και ολοκληρωτικής καταστροφής που γνώρισε στην ιστορία της.


Οφείλουμε να πούμε ότι η ανακοίνωση αυτής της συνεύρεσης των δυο πολιτικών σχημάτων θορύβησε αρκετούς. Μάλιστα το περιβάλλον Καμμένου δεν μπόρεσε να κρατήσει την ψυχραιμία του κι επέτρεψε σ’ ένα από τα τρωκτικά του να γράψει με χολή που προδίδει τουλάχιστον πανικό: «Τα παράξενα συνοικέσια οδηγούν σε γάμους εκτρώματα και ειδικά όταν δεν υπάρχει προίκα!» (olympiada 24 Αυγούστου, 2013) Και το εν λόγω τρωκτικό, αφού προσπαθεί να τρομοκρατήσει την ηγεσία του ΣΕΕ «με ομαδική φυγή μελών του λόγω της παράδοξης αυτής σύμπλευσης, χωρίς αρχηγούς αλλά με ένα συντονισμένο σχέδιο δράσης!», καταλήγει: «Το κατά πόσο τώρα ένας πολιτικός φορέας αναγκάζεται να προσεγγίσει κάποιον άλλον, με τον οποίο δεν υπάρχει καμιά απολύτως σύμπτωση θέσεων, απόψεων, προγραμμάτων κλπ παρά μόνο ένα γενικό «για τη Σωτηρία της πατρίδας», αυτό μόνο η νέα ηγεσία του ΣΕΕ μπορεί να μας το εξηγήσει που με άλλες αρχές και ιδεολογία ξεκίνησε και σε άλλες …..αγκαλιές καταλήγει.»


Για όποιον δεν κατάλαβε, ας του κάνουμε μια μετάφραση: Το εν λόγω τρωκτικό – έμμισθο ή μη, μας είναι παντελώς αδιάφορο – εγκαλεί τον ΣΕΕ, που φλέρταρε επιμόνως και εναγωνίως τόσο ο Καμμένος, όσο και η «εσωκομματική αντιπολίτευση» της ΝΔ, αλλά και άλλοι του καθεστώτος, γιατί προχώρησε σε «παράξενα συνοικέσια οδηγούν σε γάμους εκτρώματα και ειδικά όταν δεν υπάρχει προίκα!» Βέβαια, δεν εξηγεί που είναι το παράξενο να συμφωνούν δυο σχηματισμοί στις ίδιες αρχές και προτάγματα. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα.


Το τρωκτικό εγκαλεί τον ΣΕΕ γιατί εγκατέλειψε την πεπατημένη της πολιτικής – όπως τα τρωκτικά της την κατανοούν – και αντί για χρήμα και καρέκλες, πήγε να συμφωνήσει σε αρχές και προτάγματα. Που πήγατε με το ΕΠΑΜ; Εκεί δεν πρόκειται να σας τα χώσει κανένας, ούτε πρόκειται να σας χαρίσουν καρέκλες ή θώκους. Που πάτε χωρίς «προίκα», ή «πανωπροίκι», όπως ονομάζουν οι μαφιόζοι της πολιτικής τις συμφωνίες του παρασκηνίου για χρήμα και καρέκλες. Δεν βλέπετε πώς βολεύτηκαν οι διάφοροι Μαρκόπουλοι, Μαριάδες και Δημαράδες; Τι δηλαδή εσείς δεν θα τα πιάσετε, δεν θα εμπορευτείτε τις θέσεις σας;


Πάμε μόνο όπου υπάρχει χρήμα για να ξεκοκαλίσουμε και καρέκλες για να μοιραστούμε σε βάρος των κορόιδων που μας ψήφισαν. Αυτές είναι οι μόνες αρχές και η μόνη ιδεολογία που ξέρουν τα τρωκτικά της πολιτικής και με βάση αυτή εγκαλούν τον ΣΕΕ. Που πάτε τώρα με το ΕΠΑΜ και μάλιστα «χωρίς αρχηγούς, αλλά με ένα συντονισμένο σχέδιο δράσης!» Μα καλά δεν πήρατε γραμμή από τον Χάρι Κλυν; Ώρες είναι να μας πείτε ότι δεν παίρνετε στα σοβαρά τον μόνο αυθεντικό Τραμπάκουλα της πολιτικής στην Ελλάδα. Και η κατακλείδα, αυτή που μπορεί να σκοτώσει ακόμη και τον πιο χοντρόπετσο πολιτευτή: Που ξανακούστηκε να προτάσσουν πολιτικοί σχηματισμοί τη «σωτηρία τη πατρίδας», έναντι του προσωπικού οφέλους και την δικής τους ιδιοτέλειας; Πάει μας χαλάνε την πιάτσα. Δεν φτάνει που είχαμε το ΕΠΑΜ, άντε και το «Δεν Πληρώνω», τώρα μας βγήκε και ο ΣΕΕ. Το μίασμα απλώνεται επικίνδυνα. Εξ ου και το πικρό παράπονο: ο ΣΕΕ «με άλλες αρχές και ιδεολογία ξεκίνησε και σε άλλες… αγκαλιές καταλήγει.»


Οφείλουμε, λοιπόν, να ζητήσουμε ταπεινά συγνώμη από όλα τα τρωκτικά της πολιτικής και τους επιφανείς, ή αφανείς μιμητές τους. Δεν ανήκουμε στο είδος σας. Για μας η πατρίδα κι ο δοκιμαζόμενος λαός της είναι πάνω απ’ όλα κι όχι μέσο για πολιτική καριέρα, ούτε είναι είδος προς μεταπώληση. Κι ο πατριώτης σήμερα, όπως και παλιότερα, δεν έχει καμιά σχέση με όλους εκείνους τους επίσημους εθνικόφρονες που βιάζονταν να βρουν προστάτη σε κάποια ξένη πρεσβεία για να πουλήσουν «εθνολατρεία» τοις μετρητοίς και ακίνδυνα με τις πλάτες αυτών που καταδυναστεύουν αυτό το έθνος και ξέρουν μόνο να το πουλάνε σε τιμής ευκαιρίας.


Είτε το θέλετε, είτε όχι πατριώτης σήμερα είναι μόνο εκείνος που παλεύει να ενώσει τον λαό πέρα από ιδεολογίες εναντίον του καθεστώτος κατοχής που έχει εγκαταστήσει η τρόικα και η ευρωζώνη. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο μέσα από την μονομερή διαγραφή του χρέους, την έξοδο από το ευρώ με την εισαγωγή εθνικού κρατικού νομίσματος και την κατάκτηση της αληθινής δημοκρατίας, η οποία θα δικάσει και τους σφετεριστές της λαϊκής κυριαρχίας κατά το άρθρο 120 παρ. 3 του Συντάγματος. Διαβάστε το καλά γιατί αφορά και τους αντιμνημονιακούς σφετεριστές το ίδιο.


Όλοι οι άλλοι δεν είναι παρά εθνικόφρονες παλαιάς κοπή, που ξέρουν να μιλούν μόνο για «ελληνισμό» με τον στόμφο Γερμανών σχολαστικών ακαδημαϊκών του 19ου αιώνα που εισήγαγαν και τον όρο, μόνο και μόνο για να επικαλεστούν τον γνωστό «πατριωτισμό» του καθ’ έξη προδότη: Τι θέλετε τώρα, να τα βάλουμε με την ΕΕ και να μας χιμήξει η Τουρκία, να μας κάνουν εμπάργκο οι μεγάλοι και να συμμαχήσουν εναντίον μας οι Ελοχίμ και οι Νεφελίμ;


Αυτοί ανήκουν μόνο στον «πατριωτικό» διάλογο που έχει εγκαινιάσει και κάνει με την γνωστή παρέα του ο κ. Καραμπελιάς. Βλέπετε επιθυμεί να τα βρει με την «λαϊκή δεξιά» του Καραμανλή καθώς οργανώνει την επανακατάληψη της ΝΔ με τις πλάτες της πρεσβείας των ΗΠΑ. Πάει να επαναλάβει αυτό που απέτυχε το 2010 όταν οι εθνικόφρονες σύμβουλοι του Σαμαρά τύπου Χρύσανθου Λαζαρίδη, του έταζαν λαγούς με πετραχήλια. Στο ίδιο παιχνίδι θέλει να παίξει και ο κ. Καμμένος καθώς το κόμμα αποσυντίθεται ταχύτατα. Μόνη του ευκαιρία να μαζέψει γύρω του όλα τα «πατριωτικά» σχήματα για να τα πάει πεσκέσι στον Μεγάλο Αρχηγό εκ Ραφήνας και στην πρεσβεία των ΗΠΑ πίσω του. Να γιατί τα τρωκτικά του θύμωσαν τόσο με το ΣΕΕ και την συνεργασία του με το ΕΠΑΜ. Η επιχείρηση «λαϊκή δεξιά» φαίνεται να παίρνει τέλος πριν καν καλά-καλά αρχίσει.

Βλέπετε με το ΕΠΑΜ δεν μπορούν να κάνουν τέτοια παιχνίδια. Εμείς δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ φερέφωνα ξένων δυνάμεων και πρεσβειών, ούτε βιτρίνα αναδόμησης του παλιού δοσιλογικού πολιτικού συστήματος. Όσο για την «ενότητα της λαϊκής δεξιάς», για την οποία συνωστίζονται πολλοί μνηστήρες, από τον Καραμπελιά και τον Καμμένο έως τον Καρατζαφέρη και την πολυκατοικία του Καραμανλή – αν και οφείλουμε να διαπιστώσουμε πώς είναι ιδιαίτερα ξεφτισμένοι και ξεφτιλισμένοι από την πολυκαιρία και την πολυχρησία – μας αφήνει παγερά αδιάφορους, όπως και οι επιχειρήσεις για την «ενότητα της αριστεράς». Αυτό που χρειάζεται είναι μόνο η ενότητα του λαού κι αυτή δεν πρόκειται να έρθει ούτε από τα δεξιά, ούτε από τα αριστερά, αλλά από τα κάτω, από τον ίδιο τον λαό και από εκείνες τις δυνάμεις που ξέρουν να θέτουν «τη σωτηρία της πατρίδας» πάνω απ’ όλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: