Όλοι ζούμε...

... κάποιες μικρές καθημερινές χαρές (τις μεγάλες τις περιμένουμε πάντα αργότερα), όπως το ξύπνημα της άνοιξης, το άνοιγμα του λογαριασμού του ηλεκτρικού, το «ξεσκόνισμα» του Βολταίρου, εκείνου που είχε πει, «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες»- και που τώρα καταργείται από το ίδιο το σύστημα που πριν από διακόσια χρόνια στηρίχτηκε στις αρχές του.

Σε μια επιθεώρηση...
... των γαλλικών εφημερίδων, η «Ελεύθερη γαλλική ραδιοφωνία FΡΡ» σταχυολόγησε μερικά δημοσιεύματα της «Φιγκαρό», της εφημερίδας του γνωστού εμπόρου όπλων Σερζ Ντασό. Ήταν του είδους «Δεν θα αφήσουμε τα σοβιετικά τανκς να βγουν στην πλατεία Κονκόρντ», «Το ερυθρό χάος δεν θα περάσει!». Σε άρθρο της, η εφημερίδα αναφερόταν σε «Εκείνους που επωφελήθηκαν από την κρίση». Θα περίμενε κανείς να διαβάσει σε αυτό για τους τραπεζίτες που έκλεψαν δισεκατομμύρια, για τους πλούσιους που φοροδιαφεύγουν, για τους χρηματιστές που βύθισαν τον κόσμο στο χάος. Όμως, όχι. Κάθε άλλο. Εκείνοι που επωφελήθηκαν από την κρίση είναι «οι ομάδες ατόμων που επιβάλλουν τη θέλησή τους στην πλειοψηφία», με άλλα λόγια τα συνδικάτα, «οι οργισμένοι και οι αβράκωτοι του σήμερα, που θέλουν να ξαναζήσουμε τη Θερμιδόρ». Όσο για το ρεπορτάζ από την κατάληψη του εργοστασίου της Κατερπίλαρ, όπου οι εργαζόμενοι κράτησαν ομήρους τέσσερις διευθυντές, γράφει σπαρακτικά: «Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν την καταπίεσή τους, δίνοντας στους διευθυντές να φάνε από την καντίνα. Δεν τους άφηναν να παραγγείλουν παρά μόνο πίτσα». Του Χριστού τα πάθη δηλαδή. «Η νύχτα είναι δύσκολη. Κλωτσιές στις πόρτες. Επαναστατική μουσική. Ραπ. Τα μέλη του κομάντο, που υποστηρίζονται από ακτιβιστές που δεν εργάζονται στην Κατερπίλαρ, τους έχουν αφαιρέσει τα σταθερά και τα κινητά τηλέφωνα». Αυτό κι αν είναι μαρτύριο. Η αλήθεια είναι πως η ραπ είναι ανατρεπτική μουσική. Όμως κι ο ποιητής Ζαν Πρεβέρ δεν ήταν λιγότερο ανατρεπτικός, όταν έγραφε: «Αυτοί που τόσα χρόνια τούς περνούσαν για σκυλάκια, έχουν ακόμη τα δόντια του λύκου. Για να δαγκώσουν. Να αμυνθούν. Να επιτεθούν».

Οι καιροί...
... είναι δύσκολοι για ό,τι είναι αριστερό. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Λε Μοντ», η γαλλική κυβέρνηση αποφάσισε να καταργήσει 32 εκλογικές περιφέρειες. Όλως τυχαίως, οι 9 εκπροσωπούνται από δεξιούς και οι 23 από αριστερούς βουλευτές. Την ίδια ώρα, οι Βρετανοί Εργατικοί εξαπολύουν ένα κυνηγητό μαγισσών. Ο εκπρόσωπος των Εργατικών στο Λονδίνο Λιουκ Έικχερστ επισείει το φάσμα του κομμουνισμού, σαν να είναι ο κομμουνιστής εκείνος ο εγκληματικός τύπος (φωτ.) που πριν από δυο αιώνες περιέγραψε ο εγκληματολόγος Τσέζαρε Λομπρόζο. Και καλεί σε «μια μακροχρόνια και σκληρή εσωκομματική πάλη για τη συντριβή των αριστερών».
Το σύστημα...
... που πέρασε κάποτε τον κόσμο από το σκοτάδι στο φως, φαίνεται πως τα έχει κάψει πια τα κεριά του. Και βρίσκεται σήμερα σε τέτοιο αδιέξοδο, που νιώθει αναγκασμένο να καταργεί τις ίδιες τις ιδρυτικές αρχές του.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4511859&ct=2