Με πρωτοβουλία της επικεφαλής των δραστηριοτήτων της Unicredit στην Ελλάδα Aννας Πουσκούρη, μία ομάδα υψηλά ιστάμενων στελεχών της τράπεζας επισκέφτηκε την Αθήνα και παρουσίασε σε κλειστό ακροατήριο τις θέσεις του οργανισμού σχετικά με την παγκόσμια κρίση.
Τα στελέχη αυτά ήταν οι κ.κ.
Mark Robinson (Head of Equity Research, Chief Strategist, European Emerging Markets)
Aurelio Maccario (Chief European Economist at UniCredit Group in Milan/London)
Martin Blum (Head of EEMEA Economics & FX/FI Strategy UniCredit Group).
Στη συνάντηση παρευρέθηκαν περισσότερα από 80 ανώτατα στελέχη, οικονομικοί διευθυντές και διευθύνοντες σύμβουλοι εταιριών που συνεργάζονται με την τράπεζα καθώς και σημαντικός αριθμός πελατών του private banking.
Οι απόψεις που εκφράστηκαν παρουσιάζονται κατωτέρω ταξινομημένες σε οχτώ βασικές ενότητες.
Συνοπτικά:
Παρά την πρόσφατη εμφάνιση μερικών θετικών στοιχείων, η ύφεση θα διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 2010. Η ανάκαμψη θα έρθει μετά το 2010.
Το τραπεζικό σύστημα θα σταθεροποιηθεί μετά την αποτίμηση όλων των ζημιών του. Σήμερα έχει εγγραφεί το 25% σε σύνολο περίπου 4 τρισ. δολ. και έχουν χαθεί πάνω από 230.000 θέσεις εργασίας στον τομέα αυτόν και μόνο.
Ο μεγάλος κίνδυνος εστιάζεται στην εμφάνιση είτε αποπληθωρισμού αλά ιαπωνικά είτε πληθωρισμού. Στην πρώτη περίπτωση το πρόβλημα θα προέλθει από την πλευρά της ζήτησης. Στη δεύτερη από την πλευρά της προσφοράς (επεκτατική πολιτική των κεντρικών τραπεζών).
Οι συναλλαγματικές διακυμάνσεις θα οφείλονται στις διαφορετικές εκτιμήσεις συναλλαγματικών κινδύνων.
Τα κόστη αναχρηματοδότησης για τις τράπεζες και χρηματοδότησης για τα νοικοκυριά και επιχειρήσεις θα παραμείνουν υψηλά.
Οι αναδυόμενες αγορές της Ευρώπης δεν παρουσιάζουν ενιαία εικόνα. Η διαφοροποίηση εστιάζεται στους συναλλαγματικούς κινδύνους που έχει «αναλάβει» η κάθε χώρα και στη βάση αυτή η Τουρκία, η Τσεχία και η Ρουμανία παρουσιάζουν ευνοϊκή προοπτική.
Πιο αναλυτικά οι απόψεις της ομάδας της Unicredit είναι οι ακόλουθες:
1. Το τραπεζικό σύστημα και η βραχύχρονη προοπτική
α. Μέχρι στιγμής το τραπεζικό σύστημα έχει εγγράψει απώλειες 1.194 δισ. δολ., έχει αυξήσει τα ίδια κεφάλαιά του κατά 1.010 δισ. δολ. και έχει απολύσει 284.136 άτομα.
β. Οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι οι συνολικές ζημίες θα φτάσουν τα 3,9 τρισ. δολ.
γ. Η κεφαλαιοποίησή του έχει μειωθεί από 3 τρισ. δολ. σε 600 δισ. δολ.
δ. Η σοβαρότητα του προβλήματος αυτού έχει οδηγήσει τις τράπεζες σε απομόχλευση και σε μείωση των διαθέσιμων πιστώσεων. Αυτή η ίδια η ύπαρξη των hedge funds κινδυνεύει, ενώ η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει τη μεγάλη αύξηση του δημόσιου χρέους και την προοπτική του αποπληθωρισμού.
ε. Οι εκδόσεις ιδιωτικών ομολόγων από μη χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς εμφανίζουν άνοδο, αλλά:
i. Ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις και νοικοκυριά δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους.
ii. Οι εκτιμήσεις ρίσκου έχουν γίνει πολύ πιο αυστηρές και τα αντίστοιχα κόστη έχουν αυξηθεί.
iii. Οι αγορές έχουν προεξοφλήσει μία σοβαρή ύφεση.
2. Προβλέψεις
α. Στην ευρωζώνη η πτώση των δεικτών για νέες παραγγελίες είναι μεγάλη – από 55 μονάδες τον Ιανουάριο του 2005 στις 35 τον Φεβρουάριο του 2009.
β. Στις ΗΠΑ η μείωση των επενδύσεων θα φτάσει διψήφιο νούμερο σε ετήσια βάση, ενώ η αγορά κατοικιών θα πέσει ακόμη. Η έκδοση νέων αδειών οικοδόμησης μειώθηκε από 2.200.000 τον Φεβρουάριο του 2006 σε σχεδόν 400.000 τον αντίστοιχο μήνα του 2009.
γ. Στη ζώνη του ευρώ ο ρυθμός ανάπτυξης θα είναι αρνητικός τουλάχιστον στο 3,5% για το 2009 και δεν θα ξεπεράσει το 0,1% για το 2010. Η ζήτηση δανείων για επενδύσεις πέφτει για 4ο συνεχή μήνα (Ιανουάριος 2009), η κεφαλαιοποίηση από ρυθμό αύξησης 8,6% στα μέσα του 2006 μειώνεται με ρυθμό 6,5% τώρα και οι ακαθάριστες επενδύσεις σε πάγια θα μειωθούν κατά 3,6% εφέτος. Η απασχόληση μειώνεται με ρυθμό 1% και η κατανάλωση είναι περίπου στάσιμη.
δ. Ο πληθωρισμός στην Ευρώπη εκτιμάται ότι θα είναι 0,4% το 2009 και 1,3% το 2010. Στο δεύτερο εξάμηνο του 2010 θα κυμανθεί στα επίπεδα του 1,5%.
ε. Ισχυρή προβλέπεται η ύφεση στο Ηνωμένο Βασίλειο –και η νομισματική πολιτική της Τράπεζας της Αγγλίας δεν έχει πολλά όπλα ακόμη στη φαρέτρα της.
στ. Η δυνατότητα της Κίνας να λειτουργήσει ως ατμομηχανή ώθησης για την παγκόσμια οικονομία είναι αμφίβολη.
3. Νομισματική πολιτική
α. Το επιτόκιο αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ (refi rate of ECB) αναμένεται να μειωθεί από το 1,25% που είναι σήμερα.
β. Ευρύτερα, οι νομισματικές συνθήκες έχουν γίνει πιο σφιχτές καθώς η πτώση των βραχύχρονων επιτοκίων έχει αντισταθμιστεί από την 2% ανατίμηση του ευρώ, ενώ το κόστος χρηματοδότησης έχει αυξηθεί σε πραγματικά μεγέθη στο 6,9%.
γ. Τα επιτόκια των κεντρικών τραπεζών είναι τώρα κοντά στο μηδέν και μερικές έχουν προχωρήσει σε ποσοτική επέκταση –μέσω των ισολογισμών τους. Η κατάσταση αυτή κάνει τον κίνδυνο εμφάνισης αποπληθωρισμού σοβαρό ιδιαίτερα αν η ύφεση είναι παρατεταμένη: το πρόβλημα, δηλαδή, εστιάζεται στην πιθανή αναποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής. Οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων (ΗΠΑ και Γερμανία) μπορεί να πέσουν κι'Α άλλο: των ΗΠΑ είναι ήδη στο 2,3% και της Γερμανίας μπορεί να σπάσει το φράγμα του 3%.
4. Μερικοί σημαντικοί κίνδυνοι
α. Μεγάλη αύξηση επισφαλειών λόγω αδυναμίας εξυπηρέτησης δανείων από νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
β. Κίνδυνος αδυναμίας εξυπηρέτησης δανείων από κράτη.
γ. Αν τα μέτρα που έχουν ληφθεί δεν είναι αποτελεσματικά πολλές τράπεζες θα μετατραπούν σε ζόμπι, η ύφεση θα παραταθεί και οι κίνδυνοι για τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα γενικά θα αυξηθούν στο τέλος του 2009.
δ. Η εμφάνιση αποπληθωρισμού ιαπωνικού στιλ.
ε. Πτώση του ευρώ αν ξεσπάσει διεθνής συναλλαγματικός πόλεμος.
5. Οι αγορές
α. Η διακύμανση (volatility) τόσο στις μετοχές όσο και στα ομόλογα είναι εξαιρετικά υψηλή από 20 σε 80 και από 10 σε 30, αντίστοιχα, με βάση τους σχετικούς δείκτες.
β. Η ασφάλιση κατά του πληθωρισμού παραμένει ακριβή για τα μακρόχρονα χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Τα σημερινά επίπεδα (1,5%) είναι πολύ χαμηλά σε σχέση με τη μεγάλη νομισματική επέκταση των κεντρικών τραπεζών.
γ. Οι πραγματικές αποδόσεις είναι σε ιστορικά υψηλά επίπεδα – 40-50 μονάδες βάσης πάνω από τον μέσο όρο των τελευταίων τριών ετών, σε παγκόσμιο μέσο όρο. Eνας λόγος είναι ότι ο κρατικός δανεισμός στερεί τον ιδιωτικό από κεφάλαια (crowding out).
6. Συνάλλαγμα
a. Τα οφέλη από τις διαφορές επιτοκίων τείνουν να εξαφανιστούν, οι διαφορές είναι πολύ μικρές και οι διακυμάνσεις πολύ μεγάλες.
β. Οι διακυμάνσεις στις ισοτιμίες θα αντανακλούν τις διαφορετικές εκτιμήσεις ρίσκου. Η επεκτατική πολιτική της Fed θα εντείνει την πίεση στο δολάριο.
γ. Eυρώ/δολ. στο εύρος 1.33 - 1.38 ή και πιο πάνω αν η ΕΚΤ δεν ακολουθήσει τη Fed στην ποσοτική νομισματική επέκταση.
δ. Δολ./γιεν πάνω από 100.
ε. Δολ./ελβετικό φράγκο διακύμανση στο 1,52.
στ. Eυρώ/λίρα Aγγλίας γύρω στο 0.90 - 0.95.
ζ. Δολάρια Αυστραλίας, Ν. Ζηλανδίας και Καναδά θα ενισχυθούν.
η. Νομίσματα Σκανδιναβίας: πιο θετική η νορβηγική κορόνα λόγω πετρελαίου – τα άλλα θα υποφέρουν ανάλογα με την κρίση στα κράτη της Βαλτικής.
7. Αναδυόμενες ευρωπαϊκές οικονομίες
α. Θετικοί παράγοντες: (Ι) Η μικρή ανάκαμψη στις προσδοκίες των γερμανικών επιχειρήσεων, (ΙΙ) ικανοποιητικά συναλλαγματικά αποθέματα για τις περισσότερες χώρες, (ΙΙΙ) η βοήθεια του ΔΝΤ, (IV) η προοπτική ένταξης στο ERM2.
β. Αρνητικοί παράγοντες: (Ι) Η κατάρρευση του διεθνούς εμπορίου, (ΙΙ) η δραματική μείωση των εισροών ξένων κεφαλαίων, (ΙΙΙ) τα υψηλά επίπεδα των αποθεμάτων σε σχέση με τις νέες παραγγελίες, (ΙV) η σχέση δανείων προς καταθέσεις παραμένει υψηλή, (V) πολλά νοικοκυριά έχουν δανειστεί σε συνάλλαγμα.
γ. Τα επίπεδα του δημόσιου χρέους της κάθε χώρας θα παραμείνουν υψηλά και θα υπάρχει αυξημένο κόστος για τη χρηματοδότησή τους. Με αναφορά στη σχέση δανείων προς καταθέσεις τρεις χώρες (Τσεχία, Σλοβακία, και Τουρκία) βρίσκονται σε ευνοϊκή θέση και ίσως μία τέταρτη –η Ρουμανία.
δ. Τα ρίσκα παραμένουν υψηλότερα και η ανάκαμψη θα καθυστερήσει περισσότερο –σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη.
8. Γενικά για τις χώρες του G10
α. Οι περισσότεροι δείκτες πρόβλεψης δείχνουν τάση σταθεροποίησης.
β. Η ρευστότητα έχει αυξηθεί.
γ. Oι διακυμάνσεις παραμένουν υψηλές.
δ. Η ψυχολογία των επενδυτών σε μετοχές έχει χτυπήσει «πάτο».
ε. Τα κέρδη του 2009 θα υποφέρουν – πτώση από δείκτη 100 τον Μάιο του 2007 στο 32 τον Μάρτιο του 2009.
στ. Τα αμερικανικά χρηματιστήρια ενδέχεται να έχουν φτάσει στο ναδίρ.
ζ. Τα ευρωπαϊκά πλησιάζουν.
η. Οι αποτιμήσεις έχουν προοπτική για περαιτέρω πτώση.
θ. Η μεσαία κεφαλαιοποίηση θα υποφέρει από τη στενότητα πιστώσεων και την ύφεση.
ι. Οι πρώτες ύλες παραμένουν φτηνές.
κ. Το πετρέλαιο έχει σταθεροποιηθεί και ανάλογα με την ανάκαμψη η ζήτηση μπορεί να αυξηθεί. Ο ΟΠΕΚ θα περιορίσει την παραγωγή στα επίπεδα πριν την ταχεία ανάκαμψη των BRIC.
λ. Η τιμή του χρυσού θα ανέβει ξανά.
http://www.express.gr/news/finance/155610oz_20090411155610.php3
Σημ.axinosp:Oι προβλέψεις τους μεσ' τη χαρά είναι !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου