Zeitgeist Movement Activist Orientation Guide (1)

Ενα μικρό απόσπασμα απο την νέα δουλειά του Zeitgeist Movement:

Το συνολικό δημόσιο χρέος της αμερικανικής κυβέρνησης μαζί με το ιδιωτικό χρέος των πολιτών ανέρχονταν το 2007 περίπου στα 53 τρις δολάρια.
Αυτό είναι απλά ένα παράλογο ποσό χρέους.
Η συνολική ποσότητα χρήματος του δείκτη M3 στην Αμερική
ήταν το 2007 περίπου 12 τρις, ενώ το ετήσιο ΑΕΠ των ΗΠΑ ήταν μόνο περίπου 14 τρισεκατομμύρια.
Δυστυχώς λίγα πράγματα μπορεί να κάνει η αμερικανική κυβέρνηση για να σταματήσει αυτή τη μεγάλη συστολή εάν επιμείνουν στις αρχές του νομισματικού συστήματος.
Ακόμη και με την εισαγωγή δεκάδων τρις δολαρίων, δεν μπορεί να αντισταθμίσει τη δυσαναλογία.
Επιπρόσθετα αν δοκιμάσουν μια τέτοιου είδους εισαγωγή ρευστότητας,
το αποτέλεσμα απλά θα μεγαλοποιήσει τον στασιμοπληθωρισμό που παρατηρούμε τώρα ,
όπου πληθωρισμός και οικονομική στασιμότητα εμφανίζονται ταυτοχρόνως.
Ως απάντηση σε αυτά τα ζητήματα, οι άνθρωποι συχνά προτείνουν σαν λύση μια νομισματική μεταρρύθμιση.
Αυτές οι προτάσεις συχνά περιλαμβάνουν: επιστροφή στο κανόνα χρυσού, κήρυξη του τόκου εκτός νόμου, κλείσιμο της κεντρικής τράπεζας (FED), επιστροφή του δικαιώματος εκτύπωσης χρήματος στην κυβέρνηση κλπ.
Αν και όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις έχουν μέχρι ενός σημείου κάποια λογική βάση,
Δεν αναγνωρίζουν ένα σκιώδεις, λίγοτερο συζητημένο φαινόμενο που έχει επιταχυνθεί στον 20ό αιώνα, που εκμηδενίζει το ίδιο το χρηματικό σύστημα.
Η αντικατάσταση της ανθρώπινης εργασίας με τις μηχανές.
Στον πυρήνα του ίδιου του οικονομικού συστήματος βρίσκεται ο μηχανισμός της εργασίας
για δημιουργία εισοδήματος .
Ολόκληρο το οικονομικό μας σύστημα είναι βασισμένο στα ανθρώπινα όντα που πωλούν την εργασία τους σαν προϊόν στην ελεύθερη αγορά.
Αν οι άνθρωποι δεν έχουν την δυνατότητα να δουλεύουν για να ζουν, τότε το νομισματικό σύστημαόπως το γνωρίζουμε είναι τελειωμένο.
Κανείς δεν μπορεί να αγοράζει αγαθά αν δεν βγάζει λεφτά.
Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά για να παραγάγουν εάν ο καταναλωτής δεν διαθέτει αρκετή αγοραστική δύναμη ώστε να αγοράσει οτιδήποτε
Όπως ο John Maynard Keynes περιφρονητικά σημείωσε:
"νοσούμε από μια νέα αρρώστια την οποία κάποιοι ακροατές ίσως να μην έχουν ακούσει το όνομα, που όμως θα την ακούσουν πολλές φορές τα χρόνια που έρχονται και ονομάζεται
"τεχνολογική ανεργία".
Αυτό σημαίνει ανεργία λόγω της εφεύρεσης μέσων που εξοικονομούν την χρήση της εργασίας
προσπερνώντας το ρυθμό με την οποία μπορούμε να βρούμε νέες χρήσεις για εργασία."
Ενώ οι πολιτικοί, οικονομικοί ηγέτες και συνδικαλιστές μαλώνουν για τους λόγους που νομίζουν ότι ευθύνονται για την αυξανόμενη ανεργία στον κόσμο όπως η μετατόπιση της τοποθεσίας επιχειρήσεων ή η παρουσία οικονομικών μεταναστών .
η πραγματική αιτία που είναι η τεχνολογική ανεργία παραμένει ανέγγιχτη στις δημόσιες συζητήσεις.
Αφού ο καπιταλισμός της αγοράς είναι χτισμένος επάνω στην λογική της μείωσης του κόστους και στην μεγιστοποίηση του κέρδους, η ροπή για αντικατάσταση της ανθρώπινης εργασίας
από μηχανικούς αυτοματισμούς, είναι μια φυσιολογική εξέλιξη της βιομηχανίας.
Αφού ως γνωστό, μια μηχανή δεν χρειάζεται να κάνει διαλείμματα δεν χρειάζεται ασφάλιση ή προνόμια και δεν αποτελεί μέρος απαιτητικών συνδικαλιστικών ενώσεων.
Μια απλή ματιά στην ιστορία της εργασιακής στατιστικής
στην Αμερική ανά τομέα,δείχνει αναμφισβήτητα μια ροπή αντικατάστασης των ανθρώπων
από αυτόματες μηχανές.
Στον γεωργικό τομέα, σχεδόν όλη η παραδοσιακή εργασία γίνεται τώρα από μηχανές.
Για παράδειγμα: το 1949 οι μηχανές πραγματοποιούσαν το 6% της συλλογής βαμβακιού στον Νότο.Το 1972, το 100% της συλλογής βαμβακιού γινόταν από μηχανές.
Το 1860, το 60% της Αμερικής δούλευε στην γεωργία.Ενώ σήμερα είναι λιγότερο από 3%!
Όταν την δεκαετία του '50 ο αυτοματισμός χτύπησε την αμερικανική βιομηχανική παραγωγή, 1,6 εκατομμύρια δουλειές Εργατοτεχνιτών χάθηκαν μέσα σε 9 χρόνια.
Το 1950, το 33% όλων των εργατών στις ΗΠΑ δούλευε στην βιομηχανία,ενώ το 2002 ήταν μόλις 10%.
Η αμερικανική βιομηχανία ατσαλιού από το 1982 έως το 2002 αύξησε την παραγωγή από 77 εκατομμύρια σε 120 εκατομμύρια τόνους, ενώ οι εργάτες σε αυτό τον κλάδο
μειώθηκαν από 289 χιλιάδες σε μόνο 74 χιλιάδες.
Το 2003, έγινε μια μελέτη στις 20 , οικονομικά ,μεγαλύτερες χώρες του κόσμου,για την περίοδο από το 1995 ως το 2002 διαπιστώνοντας ότι 31 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην βιομηχανία χάθηκαν, ενώ η παραγωγή αυξήθηκε κατά 30%.
Αυτή η εικόνα της αύξησης της παραγωγικότητας και κέρδους, σε συνδυασμό με τη μείωση της απασχόλησηςείναι ένα νέο ισχυρό φαινόμενο, χωρίς να φαίνονται λύσεις στον ορίζοντα.
Έτσι αναπόφευκτα αναδύεται το ερώτημα που πήγαν όλες αυτές οι θέσεις εργασίας;
Στον τομέα των υπηρεσιών!
Από το 1950 ως το 2002 το ποσοστό των Αμερικανών που απασχολούνταν στις υπηρεσίες
ανέβηκε από το 59% στο 82%!
Τα τελευταία 50 χρόνια ο τομέας των υπηρεσιών έχει απορροφήσει τις θέσεις εργασίας που χάθηκαν στην γεωργία και στην βιομηχανία.
Δυστυχώς αυτό το μοτίβο επιβραδύνεται ταχύτατα, αφού ο αυτοματισμός μέσω υπολογιστών
αρχίζει να κυριαρχεί και εκεί.
Από το 1983 ως το 1993, οι τράπεζες έκοψαν το 37% των εργαζομένων στη θέση των ταμείων
και μέχρι το 2000, 90% όλων των πελατών των τραπεζών εξυπηρετούνταν σε ηλεκτρονικούς ταμίες ή ATMS.
Οι επαγγελματικές τηλεφωνήτριες έχουν σχεδόν εξολοκλήρου αντικατασταθεί από συστήματα ηλεκτρονικών τηλεφωνικών συνομιλητών. Υπάλληλοι ταχυδρομείων αντικαθίστανται από μηχανές αυτοεξυπηρέτησης,ενώ ταμίες αντικαθίστανται από ηλεκτρονικά κιόσκια.
Δεν υπάρχει κανένας τομέας υπηρεσιών
που να μην έχει θιγεί από την ηλεκτρονική αυτοματοποίηση.
Ο οικονομολόγος Stephen Roach έχει προειδοποιήσει:
έχει χάσει τον ρόλο του σαν μια αχαλίνωτη μηχανή δημιουργίας θέσεων εργασίας."
Λαμβάνοντας υπόψη αυτή την πραγματικότητα, που είναι ο νέος τομέας για να απασχολήσει
όλους τους εκτοπισμένους εργαζόμενους; Δεν υπάρχει!
Και ενώ οι οικονομολόγοι αγωνίζονται για τη δημιουργία νέων μοντέλων ώστε να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της ασταμάτητης ανεργίας.
Οι περισσότεροι αρνούνται να λάβουν υπόψη τους τι πραγματικά είναι αναγκαίο ώστε να αποφευχθεί η συνολική διάλυση της κοινωνίας. Η λύση δεν βρίσκεται στην προσπάθεια να λυθούν τα προβλήματα που έχουν αναδειχθεί, αλλά αντιθέτως ήρθε ο καιρός να υπερβούμε ολόκληρο το σύστημα!
Αφού το σύστημα της Νομισματικής συναλλαγής, μαζί με τον ίδιο τον καπιταλισμό, είναι τώρα πια εξολοκλήρου ξεπερασμένο, στην αυγή της τεχνολογικής δημιουργικότητας.
Αν οι άνθρωποι δεν έχουν εργασία δεν μπορούν να στηρίξουν την οικονομία καταναλώνοντας κάτι.
Αυτή η πραγματικότητα είναι η τελική απόδειξη ότι το υπάρχον σύστημα είναι πια εκτός τόπου και χρόνου !!!!