Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία Άρθρο 120 (παραγρ.4) του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας (ακροτελεύτια διάταξη).

Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος

Είτε θα πετύχουμε και θα πάρουμε την πατρίδα μας πίσω, είτε θα χαθούμε για αιώνες στις πατρίδες των άλλων και των υπερκρατικών διεθνών οργανισμών, τις νέες αυτοκρατορίες.Εδώ που φθάσαμε, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα περισσότερο από τις αλυσίδες μας.
Όσο περνούν οι εβδομάδες η κατάστασή μας θα γίνεται όλο και πιο αντιληπτή.
Μέχρι την Εξέγερση

Δεν σας θέλει ο λαός ελικόπτερα και μπρος

To να παράγεις ο ίδιος τα τρόφιμά σου είναι ίσως ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα που μπορείς να κάνεις σήμερα, γιατί είναι ένα βήμα προς την κατάκτηση της ελευθερίας σου!

''Σκλάβος είναι αυτός που ελπίζει ότι θα έρθουν να τον ελευθερώσουν''
Έζρα Πάουντ 1885 – 1972

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

ΑΥΞΗΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αύξηση του αγροτικού πληθυσμού, κατά 8% παρουσιάζεται, μετά από πολλά χρόνια, το 2010, καθώς η κρίση φαίνεται πως σπρώχνει τους Έλληνες, κυρίως τους νέους προς τις παραδοσιακές δουλειές, με εξελιγμένα όμως όπλα, όπως είναι η βιολογικές καλλιέργειες.

Στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν, δεν είναι λίγοι αυτοί που τον προηγούμενο χρόνο, γύρισαν σελίδα και επέστρεψαν στις ρίζες τους… Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Αρχή, μέσα στο 2010 οι αγρότες αυξήθηκαν κατά 8%.
Μάλιστα, εκπρόσωποι των συνεταιριστικών οργανώσεων επισημαίνουν πως δεν πρόκειται για ετεροεπαγγελματίες που ακόμη και για ασφαλιστικούς λόγους, θυμήθηκαν ότι έχουν κάποια χωράφια τα οποία μπορούν να καλλιεργήσουν, αλλά για ανθρώπους, κυρίως νέους που επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους και εντάχθηκαν στο επάγγελμα κι εγγράφηκαν στους συνεταιρισμούς. Σε απόλυτους αριθμούς, υπολογίζεται πως όσοι ασκούν το αγροτικό επάγγελμα αυξήθηκαν κατά περίπου 60.000. Η αύξηση αυτή αφορά κυρίως σε νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, όμως υπάρχουν και μεγαλύτερης ηλικίας άτομα που επιλέγουν το επάγγελμα του αγρότη, ως απάντηση στην ανεργία. Η δεύτερη αυτή κατηγορία αφορά κυρίως σε πρώην εργαζόμενους κλάδων όπως ο κατασκευαστικός ή ο τουριστικός.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η τάση ξεκίνησε ανοδικά το 2008 και ότι το 2010, καταγράφεται η μεγαλύτερη αύξηση. Επισημαίνουν δε πως η συμβολή του πρωτογενούς τομέα, ειδικά σε συγκεκριμένες περιφέρειες της χώρας, είναι ιδιαίτερα σημαντική, αφού καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας, όπως για παράδειγμα η Κεντρική Μακεδονία (20,3%), η Θεσσαλία (11,9% και η Δυτική Ελλάδα (11,2%).

Εμφανής, αν και με μειωμένο ρυθμό αύξησης το τελευταίο 12μηνο, είναι η στροφή στις βιολογικές καλλιέργειες. Βάσει των πρόσφατων στοιχείων της Ε.Ε. ο αριθμός των καλλιεργητών που απασχολούνται στη χώρα μας με τη βιολογική γεωργία 5πλασιάστηκε την περίοδο 2000-2008. Συγκεκριμένα, από 5.343 βιοκαλλιεργητές το 2000, οι απασχολούμενοι αγρότες στη βιολογική γεωργία έφθασαν τα 24.057 άτομα, το 2008. Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μικρή κάμψη, καθώς πέραν της οικονομικής κρίσης και κατά συνέπεια της μειωμένης κατανάλωσης, από το 2006 και μετά δεν «τρέχει» κανένα πρόγραμμα ενίσχυσης της βιολογικής παραγωγής.

http://www.katoci.com/2011/07/blog-post_2246.html

Το πρωί δάσκαλοι και το απόγευμα αγρότες!

Όλο και περισσότεροι οι δημόσιοι υπάλληλοι, που κάνουν δεύτερη δουλειά, για να τα βγάλουν πέρα

Πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι δεν μπορούν, πλέον, να ζήσουν τις οικογένειές τους με το μισθό, που παίρνουν. Η οικονομικήκρίση, οι περικοπές που έγιναν στους μισθούς τους, το επερχόμενο ενιαίο μισθολόγιο και οι νέες φορολογικές ρυθμίσεις έκαναν ορισμένους δημοσίους υπαλλήλους να αναζητήσουν και δεύτερη δουλειά. Στις αγροτικές περιοχές άλλοι στράφηκαν προς την κτηνοτροφία, άλλοι στην καλλιέργεια της γης και άλλοι στη μελισσοκομία. Τα προϊόντα που παράγουν είτε τα καταναλώνουν οι ίδιοι είτε τα πωλούν ενισχύοντας έτσι το χαμένο εισόδημά τους. Στο πλαίσιο αυτό, τρεις δάσκαλοι, ο Λάμπρος Παλαντζάς, ο Ν. Κρίκος και ο Γ. Πνευματικός έχουν επιδοθεί σε αγροτικές δραστηριότητες. Στην κτηνοτροφία και στη μελισσοκομία ο πρώτος, στην κτηνοτροφία ο δεύτερος και στη γεωργία ο τρίτος. Να, τι λένε οι ίδιοι: Λάμπρος Παλαντζάς, 50 ετών: «Είναι μεγάλη υπόθεση να είσαι εκπαιδευτικός, ο κόσμος σού εμπιστεύεται τα παιδιά του. Αλλά ο μισθός του δασκάλου βαίνει μειούμενος και ουδείς γνωρίζει πού θα σταματήσει… Γι’ αυτό ασχολούμαι με την κτηνοτροφία και την μελισσοκομία. Πώς αλλιώς, θα καλυφθούν τα έξοδα της οικογένειάς μου, που αποτελείται από μια άνεργη γυναίκα και τρία μικρά κοριτσάκια. Η κτηνοτροφία είναι μια έντιμη κοπιαστική εργασία και σου προσφέρει δύσκολα ένα εισόδηματο οποίο ως δημόσιος υπάλληλος δεν μπορείς να έχεις από άλλη πηγή”. Ν. Κρίκος, 49 ετών, πατέρας δύο κοριτσιών: Έχω μια στάνη με 100 πρόβατα. Είναι πολλοί οι κτηνοτρόφοι που είναιαγανακτισμένοι με τους πολιτικούς. Το χρήμα είναι λιγοστό, η δουλειά δύσκολη, κυρίως στονπρωτογενή τομέα». Μπορώ και συνδυάζω την υπεύθυνη διδασκαλία με την εργασία του κτηνοτρόφου. Γ. Πνευματικός, 47 ετών, πατέρας δύο παιδιών: “Καλλιεργώ τριφύλλι,αλλά διαθέτω και 15 μοσχάρια. Αναγκάζετομαι να κάνει δύο δουλειές που δεν έχουν σχέση μεταξύ τους, για να τα βγάλω πέρα. Αλλωστε και οι γονείς μου είναι γεωργοί και στις αγροτικές εργασίες με βοηθάει ο πατέρας του. Οσον αφορά τα μοσχάρια που εκτρέφω, δεν αφήνουν κέρδος. Οι ζωοτροφές είναι ακριβές και το κρέας δεν έχει τιμή. Δεν αξίζει να ασχολείται κανείς με τα μοσχάρια, δεν έχουν ψωμί. θα εξαρτηθεί αν θα τα διατηρήσω από τις επιδοτήσεις που χορηγεί η Ευρωπαϊκή Ενωση”.
Η ύπαιθρος ζωντανεύει
Συγγραφέας: Γιάννης Ξένος

Με την ελληνική οικονομία να συμπληρώνει σε λίγες μέρες ένα χρόνο στο γύψο του Μνημονίου, το σύνολο των οικονομικών δεικτών παρουσιάζει αρνητικό πρόσημο. Η ύφεση το 2010 έφτασε το 4,5% (από το μακρινό και τραγικό για τον ελληνισμό 1974 έχει να καταγραφεί τέτοιο ποσοστό), η ανεργία, η επίσημα καταγεγραμμένη, ανήλθε στο 14,2%, ενώ οι προβλέψεις για το 2011 είναι ότι θα κυμανθεί από 16,2% (Τράπεζα της Ελλάδος) έως 22% (Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ). Σε μια σειρά επαγγελματικούς κλάδους, όπως εκείνοι των κατασκευών και της μεταποίησης, οι θέσεις εργασίας μειώθηκαν 12% και 9%, αντιστοίχως. Σε αυτό το ζοφερό σκηνικό υπάρχει ένας τομέας της οικονομίας που όχι μόνο αντιστέκεται, αλλά και αναπτύσσεται, μετά από πολλές δεκαετίες: ο αγροτικός.

Ο αγροτικός τομέας, που το 1981 απασχολούσε το 27% του εργατικού δυναμικού, το 1991 έπεσε στο 19% και η πτώση συνεχίστηκε όλα τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2008, όπου έφτασε να απασχολεί μόλις το 11% του ενεργού πληθυσμού. Σύμφωνα με στοιχεία από έρευνα της ΠΑΣΕΓΕΣ, από το τρίτο τρίμηνο του 2008, σιγά σιγά αρχίζει να καταγράφεται μια άνοδος. Αύξηση που συνεχίστηκε το 2009 και το 2010, και έφτασε συνολικά αυτά τα 2,5 χρόνια στο επίπεδο του 7% ή 38.000 θέσεις εργασίας. Τα στοιχεία για το 2010 είναι ακόμα πιο ενθαρρυντικά, μιας και το α΄ εξάμηνο η άνοδος ήταν 6,1%, ενώ το β΄, χωρίς να υπάρχουν ακόμα τελικά στοιχεία, υπολογίζεται σε 10%. Και μιλάμε για ανθρώπους που εντάσσονται στο επάγγελμα με όλες τις απαραίτητες διαδικασίες και δεν προσμετρώνται περιπτώσεις που καταπιάνονται με τις αγροτικές ασχολίες ως δεύτερο επάγγελμα.
Τη μεγαλύτερη αύξηση απασχόλησης παρουσιάζουν περιφέρειες όπως η Κρήτη (24,1%), το Νότιο Αιγαίο (21,8%), η Θεσσαλία (17,5%), η Αττική (14,2%), αλλά και οι υπόλοιπες, εκτός της Πελοποννήσου και των Ιονίων Νήσων, καταγράφουν σημαντική άνοδο. Ως προς την ηλικία των νέων αγροτών, η αύξηση στη νεότερη ηλικιακή κατηγορία (15-44) είναι μικρή στο σύνολο, αλλά εντυπωσιακά ποσοστά εντοπίζονται στις περιφέρειες του Νοτίου Αιγαίου (55%) και στην Κρήτη (31%), δηλαδή σε κατεξοχήν περιοχές που ο τουριστικός και κατασκευαστικός κλάδος κυριαρχούσε τα προηγούμενα χρόνια. Η κάμψη που παρατηρείται σε αυτούς τους κλάδους ωθεί τους νέους να γίνουν αγρότες. Η σημαντική άνοδος είναι στη μεσαία ηλικιακή ομάδα των 45-64, όπου υπάρχει αύξηση σε όλες τις περιφέρειες της χώρας και σε πέντε ξεπερνά το 20%. Γι’ αυτή την κατηγορία νέων αγροτών ισχύει ότι πολλοί μεταπήδησαν στον αγροτικό τομέα λόγω της ανεργίας που πλήττει τις κατασκευές, τη μεταποίηση, την κρίση στο εμπόριο κ.ά.
Κάποια άλλα στοιχεία άξια αναφοράς είναι ότι σημαντική αύξηση θέσεων εργασίας καταγράφεται και στον κλάδο των υποστηρικτικών υπηρεσιών (γεωπόνοι, υπάλληλοι συνεταιρισμών κ.ά.) προς τους αγρότες, που σημαίνει ότι αρχίζει να δημιουργείται ένα υποστηρικτικό πλέγμα, που σαφώς θα βοηθήσει τα επόμενα κύματα νέων αγροτών. Να πούμε ότι, ενώ οι νέοι αγρότες που εργάζονται ως μισθωτοί αυξήθηκαν στην τριετία κατά 40%, η κυρίαρχη κατηγορία αγροτών, παραμένει, με τεράστια διαφορά από τις υπόλοιπες, αυτή των αυτοαπασχολούμενων αγροτών που αποτελούν το 60% του αγροτικού κόσμου.
Η αύξηση του αγροτών είναι η πρώτη θετική ένδειξη ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε την κρίση με δημιουργικό τρόπο. Φυσικά, τα πράγματα για τον αγροτικό κόσμο παραμένουν δύσκολα. Για παράδειγμα, η συμμετοχή του στο ΑΕΠ είναι μόλις 3,5%, ενώ απασχολεί το 12,5% του ενεργού πληθυσμού. Η ψαλίδα τιμών μεταξύ παραγωγού – καταναλωτή τα τελευταία δύο χρόνια, σύμφωνα με έρευνα της ΠΑΣΕΓΕΣ, αυξήθηκε περισσότερο, αφού οι κερδοσκόποι μεσάζοντες, επικαλούμενοι την κρίση, αγοράζουν τα προϊόντα από τους αγρότες φθηνότερα, τα μεταπωλούν όμως στον καταναλωτή ακριβότερα. Ας δούμε το άνοιγμα της ψαλίδας σε κάποια βασικά είδη: Στο χωριάτικο ψωμί, το άνοιγμα τιμών ανάμεσα στην τιμή του σταριού και το ψωμί τον Δεκέμβριο του ’10 έφτασε το 1543% από 891% τον Νοέμβριο του ’08, στα μακαρόνια σε 764% από 513%, στο ρύζι σε 658% από 324% και στα λάχανα 536% από 267%. Σε αυτό το σημείο, δηλαδή στο να φτάνουν τα αγροτικά προϊόντα στον καταναλωτή σε χαμηλότερη τιμή, ο αγρότης να τα πουλά σε καλύτερη τιμή και να περιοριστούν οι μεσάζοντες, έχουν πολλά ακόμη να γίνουν. Το θετικό είναι ότι μια μικρή κίνηση αναβίωσης των συνεταιρισμών υπάρχει σε ορισμένες περιοχές και, όπου αυτό γίνεται, βοηθιούνται οι νέοι αγρότες που εγκαθίστανται, ενώ ελπιδοφόρο είναι ότι αρχίζει να αναπτύσσεται και το ηλεκτρονικό εμπόριο μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή.
Η τάση για επιστροφή στην ύπαιθρο και η ενασχόληση με τον αγροτικό τομέα αναμένεται (πρέπει όμως να γίνουν και κάποιες ενέργειες από την πολιτεία προς αυτή την κατεύθυνση) τα επόμενα χρόνια να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο, κάτι απολύτως αναγκαίο για μια χώρα με τεράστιο πρόβλημα συγκέντρωσης πληθυσμού σε μια πόλη, αλλά και που αντιμετωπίζει σημαντικό διατροφικό έλλειμμα. Αυτές οι μερικές δεκάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας, που ξαναέπιασαν τη γη τους, αποτελούν ένα παράδειγμα για το ότι την κρίση μπορούμε να την ξεπεράσουμε όχι μεταναστεύοντας στο εξωτερικό ή τρώγοντας ο ένας τον άλλο στην Αθήνα, αλλά υφαίνοντας τον παραγωγικό ιστό της χώρας μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: