Ο μύθος των ξένων

Στα χρόνια της τραπεζικής αναδιάρθρωσης και μεγέθυνσης αναπτύχθηκε από ορισμένους πολιτικούς κύκλους η άποψη ότι πρέπει να ευνοηθεί η είσοδος ξένων πιστωτικών ιδρυμάτων στην ελληνική αγορά ώστε να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός και να εισαχθούν διεθνή στάνταρ στο εγχώριο πιστωτικό σύστημα. Ο Γιάννος Παπαντωνίου επέμεινε σε αυτή την άποψη και αργότερα ο Γιώργος Αλογοσκούφης έθεσε ζήτημα αποκλεισμού των ελληνικών τραπεζών από τις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής Τράπεζας.

Με αυτές τις προσδοκίες ευνοήθηκε το 2006 από τη νεοδημοκρατική κυβέρνηση η εξαγορά της Εμπορικής από τη γαλλική Credit Αgricole, όπως στα χρόνια του ΠαΣοΚ είχε προκριθεί η πώληση της Γενικής Τράπεζας από την επίσης γαλλική Societe Cenerale.

Ούτε η μία όμως ούτε η άλλη ευτύχησαν στην Ελλάδα. Η Γενική παραμένει επί χρόνια ζημιογόνος, δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί στην ελληνική αγορά και μετά βεβαιότητος δεν επέδρασε στον ανταγωνισμό. Η μεγαλύτερη Εμπορική Τράπεζα ατύχησε πολλαπλώς. Οι επιλογές που έκαναν οι γάλλοι αγοραστές στο μάνατζμεντ απεδείχθησαν μετριοπαθώς ατυχείς.

Οι ειδικοί εκ Παρισίων μάλλον αντιμετώπισαν τη μετάθεσή τους στην Αθήνα ως ευκαιρία διακοπών και οι Ελληνες επελέγησαν μάλλον για τις επιδόσεις τους στη γαλλική γλώσσα παρά στην τραπεζική τέχνη. Με αποτέλεσμα τρία χρόνια μετά η Εμπορική Τράπεζα να χάνει μερίδια, να παράγει μόνο ζημιές, να πουλάει ακόμη και τα ιστορικά ακίνητά της, να κλείνει πάνω από 50 καταστήματά της, να ετοιμάζεται να συνταξιοδοτήσει πρόωρα 1.500 υπαλλήλους της και γενικώς να συρρικνώνεται, δημιουργώντας ατμόσφαιρα απαξίωσης και ανασφάλειας. Οσο για τον προσδοκώμενο ανταγωνισμό, ούτε λόγος να γίνεται. Οι όποιες απόπειρες απεδείχθησαν προβληματικές και σε κάθε περίπτωση δεν έγιναν αντιληπτές από την αγορά, δεν συγκίνησαν τις επιχειρήσεις ούτε τους καταθέτες.

Αλλά δεν είναι μόνον ο μύθος των γαλλικών τραπεζών που σβήνει στη χώρα μας. Τις τελευταίες ημέρες οι μύθοι της πετρελαϊκής βιομηχανίας, οι πασίγνωστες ΒΡ και SΗΕLL, που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, αποχωρούν σχεδόν ταυτόχρονα.

Αφού απήλαυσαν σχεδόν 60 χρόνια υπερκερδοφόρου ολιγοπωλιακής εμπορίας και απέφυγαν τις παραγωγικές επενδύσεις όπως ο διάβολος το λιβάνι, αποχωρούν πουλώντας πρατήρια και τίποτε άλλο, επειδή ποτέ δεν θέλησαν να αποκτήσουν άλλα. Προφανώς η επιλογή ήταν τα εύκολα κέρδη και μόνον αυτά. Και μόλις οι συνθήκες άλλαξαν, τα μερίδια έπεσαν και το ολιγοπώλιο επλήγη, πωλούν και φεύγουν.

Στο καλό λοιπόν και να μας γράφουν.
Με την ελπίδα βεβαίως ότι η κατάρρευση του μύθου των ξένων θα προσφέρει ευκαιρία ανασυγκρότησης του παραγωγικού μηχανισμού της χώρας.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=276234&dt=01/07/2009
Σημ.axinosp:Ένα τηλεφώνημα μάλλον αρκεί να έγινε και τα ΕΛΠΕ αμέσως αγόρασαν την ΒΡ όχι όλη , τη ζημιογόνα μόνο , γιατί τα λιπαντικά τα αεροπορικά καύσιμα και ο κλάδος ηλιακής ενέργειας συνεχίζουν να υπάρχουν σαν ΒΡ . Τα γιουσουφάκια της ¨ελληνικής¨ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης των YES MEN αμέσως υπάκουσαν στα κελεύσματα των 'ξένων αφεντικών τους και 350 εκατομμύρια ευρώ συν 40 οι δανειακές υποχρεώσεις θα δοθούν μέχρι τέλος του χρόνου από την φορολόγηση των Ελλήνων φορολογούμενων από την βενζίνη . Για μια ακόμα φορά μετά τη σκανδαλώδη χρηματοδότηση των Τραπεζών πληρώνουμε σαν Έλληνες φορολογούμενοι και την αποχώρηση των πολυεθνικών που όπως μαθαίνουμε για την ΒΡ έκλεισε νέα συμβόλαια στο Ιράκ , μάλλον με τα ίδια χρήματα που τους δώσαμε για να φύγουν !!