Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία Άρθρο 120 (παραγρ.4) του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας (ακροτελεύτια διάταξη).

Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος

Είτε θα πετύχουμε και θα πάρουμε την πατρίδα μας πίσω, είτε θα χαθούμε για αιώνες στις πατρίδες των άλλων και των υπερκρατικών διεθνών οργανισμών, τις νέες αυτοκρατορίες.Εδώ που φθάσαμε, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα περισσότερο από τις αλυσίδες μας.
Όσο περνούν οι εβδομάδες η κατάστασή μας θα γίνεται όλο και πιο αντιληπτή.
Μέχρι την Εξέγερση

Δεν σας θέλει ο λαός ελικόπτερα και μπρος

To να παράγεις ο ίδιος τα τρόφιμά σου είναι ίσως ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα που μπορείς να κάνεις σήμερα, γιατί είναι ένα βήμα προς την κατάκτηση της ελευθερίας σου!

''Σκλάβος είναι αυτός που ελπίζει ότι θα έρθουν να τον ελευθερώσουν''
Έζρα Πάουντ 1885 – 1972

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: Παπάς κάνει δεήσεις να φύγουν οι 300 βουλευτές!

Απίστευτο και όμως ελληνικό. Ένας ιερέας, από τους πολλούς αναρχοπαπάδες της πλατείας Συντάγματος, λειτούργησε στην πλατεία και έκανε δεήσεις για να φύγουν οι 300 της Βουλής! Να μας απαλλάξει η Θεοτόκος από τους «300 τυράννους του κοινοβουλίου τούτου», όπως θα τον ακούσετε να λέει. Τι να κάνει ο λαός, χρησιμοποιεί όλα τα… μέσα για να ξεφορτωθεί τους άχρηστους πολιτικάντηδες! Ακόμα και με τη… βοήθεια του Θεού!


Tsantiri

3 σχόλια:

diadrastika.com είπε...

Δυστυχώς οι δεήσεις δεν βοηθούν σε τέτοιες καταστάσεις. Αλλά κι αν ακόμα βοηθούσαν... ο Θεός είναι με το μέρος τους!
http://diadrastiko.blogspot.com/2011/03/blog-post_22.html

axinosp είπε...

Πρώτον δεν υπάρχει ο Θεούλης της Θρησκείας και δεύτερον, είμαστε καταδικασμένοι να ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ !!

diadrastika.com είπε...

Δεν διαφωνώ σε τίποτα από τα δύο. Απλά, αντι για το "καταδικασμένοι" θα χρησιμοποιούσα το "κληρονομικά επιφορτισμένοι", γιατί θεωρώ ότι είναι μία διαχρονική "υποχρέωση" που "κυνηγάει" τον Έλληνα από αρχαιοτάτων χρόνων. Στην έννοια του "είμαστε καταδικασμένοι να νικήσουμε" υπολανθάνει μία υπεροψία καθώς και η έννοια της "επανάπαυσης" (επαναπαύομαι στις δάφνες μου), κάτι που η ιστορία έχει δείξει ότι δεν μας ωφέλησε -παρά μόνο προσωρινά.