ΑΠΟΧΩΡΗΣΑ από το ΚΚΕ στις 21/9/2010.

Η ιδιότητα του κομμουνιστή –τα τελευταία 17 χρόνια– ήταν και παραμένει η βασική και καθοριστική για όλες τις υπόλοιπες ιδιότητες μου, για όλη μου τη στάση και την πορεία στη ζωή και τον κόσμο, για την εξέλιξη και ανάπτυξη της προσωπικότητας μου, για κάθε κοινωνική σχέση που δημιούργησα.

Την ιδιότητα αυτή την απέκτησα μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ και του ΚΚΕ όταν οργανώθηκα στα χρόνια της ανασυγκρότησης τους μετά την κρίση του 1989-1991.

Παρότι αποχώρησα από το ΚΚΕ παραμένω κομμουνιστής. Αυτό το πιστεύω, το παλεύω και το διεκδικώ και τελικά κρίνομαι –όπως και καθένας– καθημερινά μέχρι το τέλος.

Απέναντι στους ανθρώπους που σχετίστηκαν μαζί μου ή που απλώς με γνώρισαν ως μέλος και στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ δεν μπορώ να υποκρίνομαι ότι παραμένω μέλος του ΚΚΕ.

Ο καλύτερος τρόπος να δώσω μια πρώτη εξήγηση για την επιλογή μου να αποχωρήσω είναι να παραθέσω αυτούσιο το κείμενο που έστειλα στις 22/9/2010 το απόγευμα (την επόμενη μέρα δηλαδή από την αποχώρηση μου) σε μια σειρά συντρόφους, φίλους, ανθρώπους που είχα συστηματική επικοινωνία μέσα από το email μου τα τελευταία χρόνια. Σε ένα μικρό κομμάτι μόνο από τους χιλιάδες ανθρώπους που γνωρίζω, με γνωρίζουν, έχω σχετιστεί, συνεργαστεί και συναναστραφεί. Το κείμενο αυτό είναι το εξής:

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

«Σύντροφοι, φίλοι, συναγωνιστές, συνάδελφοι, συνάνθρωποι και λοιποί ενδιαφερόμενοι,

Εδώ και 17 χρόνια όλοι σας με γνωρίσατε πέρα από κάθε άλλη ιδιότητα μου με βασική αυτή του κομμουνιστή, μέλους του ΚΚΕ.

Είναι χρέος μου λοιπόν να σας ενημερώσω για κάποια πράγματα:

Την ιδιότητα του μέλους του ΚΚΕ δεν την διατηρώ πλέον αφού αποχώρησα από αυτό χτες το βράδυ.

Εξακολουθώ να πιστεύω ακράδαντα στη θεωρία του Μαρξισμού-Λενινισμού (επιστημονικού σοσιαλισμού), στην νομοτέλεια της κοινωνικής εξέλιξης, στην πρωτοπορία της εργατικής τάξης σε αυτή την εξέλιξη, στην αναγκαιότητα της πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης να συγκροτείται σε επαναστατικό κόμμα νέου τύπου, στην αναγκαιότητα της επαναστατικής εξουσίας της εργατικής τάξης, στη ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού και της αταξικής κομμουνιστικής κοινωνίας.

Εξακολουθώ δηλαδή να πιστεύω ακράδαντα στην ιστορική αποστολή του Κομμουνιστικού Κόμματος όπως εκφράζεται και στο υπάρχον Πρόγραμμα και Καταστατικό του ΚΚΕ, με τα οποία άλλωστε οργανώθηκα και πάλεψα όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Έχω σκοπό να εξακολουθήσω να παλεύω για την υπόθεση αυτή με όλες μου τις δυνάμεις κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και ελπίζω ολόψυχα να καταφέρω να σταθώ όρθιος μέχρι τέλους.

Ούτε κουράστηκα, ούτε βαρέθηκα.

Αποχώρησα από το ΚΚΕ γιατί είμαι πλέον βαθιά πεισμένος οτι τα τελευταία χρόνια σημειώνεται μια σοβαρή έκτροπή του, από τη θεωρία του Μαρξισμού-Λενινισμού, το Πρόγραμμα του και τις αρχές λειτουργίας του. Εκτροπή που εκφράζεται πλέον στην καθημερινή λειτουργία και δράση του Κόμματος, στην επικοινωνία του με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, στο ρόλο του στους αγώνες τους.

Ενάντια σε αυτή την εκτροπή, κατανοώντας βαθμιαία το βάθος της στην πορεία του χρόνου, προσπάθησα να κάνω ότι περνούσε από το χέρι μου σύμφωνα πάντα με τις αρχές λειτουργίας του Κόμματος. Δηλαδή έλεγα ανοιχτά, θαρρετά, επίμονα και όσο πιο τεκμηριωμένα μπορούσα τη γνώμη μου εκεί που έπρεπε, με βάση το Καταστατικό ενώ παράλληλα εφάρμοζα μαχητικά όλες τις αποφάσεις ακόμα και αν διαφωνούσα.

Δεν θα αποχωρούσα από το ΚΚΕ αν η εκτροπή του ήταν απλώς και καταρχάς ιδεολογικοπολιτική, αποτέλεσμα των δυσκολιών της ταξικής πάλης, των πιέσεων του αντιπάλου. Αποδεικνύεται όμως πλέον μέσα από σωρεία παραδειγμάτων οτι η εκτροπή αυτή υλοποιείται σε μεγάλο βαθμό μέσω και σοβαρών παραβιάσεων των αρχών λειτουργίας του, της εσωκομματικής δημοκρατίας.

Το ΚΚΕ βρίσκεται στη χειρότερη και κρισιμότερη στιγμή της ιστορίας του.

Ακόμα και έτσι δεν θα αποχωρούσα αν δεν εξαντλούσα όλα τα περιθώρια, φτάνοντας να απευθυνθώ έως και στην Κεντρική Επιτροπή για να εισπράξω μια ακόμα ατεκμηρίωτη και απόλυτη απόρριψη …και κάτι παραπάνω.

Βέβαια εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα η εξέλιξη αυτή δε με ξάφνιασε ιδιαίτερα.

ΔΕΝ ΚΑΛΩ ΣΕ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΝΕΝΑΝ από τους οργανωμένους συντρόφους μου. Αυτό που ελπίζω και καλώ καθέναν να κάνει είναι να πολεμάει ότι στραβό βλέπει επίμονα και θαρρετά, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια που του δίνουν οι αρχές λειτουργίας του Κόμματος ακόμα και αν του φαίνεται οτι η προσωπική του συμβολή μπορεί να είναι σταγόνα στον ωκεανό.

Έτσι και αλλιώς άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Κάθε σκέψη –που μπορεί ίσως να κάνει κάποιος ακόμα και καλοπροαίρετα πάνω στην πιθανή απελπισία του από αυτή την ανώμαλη κατάσταση– ότι η διέξοδος περνάει μέσα από ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ. Και αυτό το λέω όχι μόνο από γενική πίστη στο Καταστατικό αλλά και επειδή είμαι απόλυτα πεισμένος οτι με φραξιονισμό (ομαδοποίηση), ίντριγκες και τερτίπια το Κομμουνιστικό Κόμμα μόνο να διαλυθεί μπορεί και όχι να σωθεί.

Δεν καλώ κανέναν νέο, εργάτη, λαϊκό άνθρωπο φίλο ή όχι του ΚΚΕ να αποστρατευτεί, να απογοητευτεί. Με μεγαλύτερη ακόμα αποφασιστικότητα είναι ανάγκη, ειδικά σήμερα σε συνθήκες κρίσης, να βαθύνει την πολιτικοποίηση του, τη συμμετοχή στους μικρούς και μεγάλους αγώνες για τα καθημερινά προβλήματα αλλά και για τη συνολική και επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας.

Ξέρω οτι –παρά τη θέληση μου– θα γίνει προσπάθεια η επιλογή μου αυτή να αξιοποιηθεί από πολλούς και διάφορους ίσως ακόμα και μέσα από τη γνωστή προβοκατόρικη δράση των αστικών ΜΜΕ. Αυτό όμως είναι δυστυχώς αναπόφευκτο στα πλαίσια της ταξικής πάλης και σε καμία περίπτωση δε θα επιτρέψω να με οδηγήσει σπίτι μου, να με κλείσει στο καβούκι μου.

Δέχομαι κάθε είδους τεκμηριωμένη πολεμική στις απόψεις μου αλλά δε θα επιτρέψω σε κανέναν να ταυτίσει εμένα ή τις απόψεις μου με οποιοδήποτε πρόσωπο, κόμμα, κίνηση ή σχέδιο. Οι απόψεις μου και οι επιλογές μου είναι απόλυτα προσωπικές μου. Εγώ είμαι απόλυτα και αποκλειστικά ο μόνος υπεύθυνος για αυτές. Εξάλλου το όποιο τσουβάλιασμα επιχειρηθεί, τελικά θα αναδείξει απλώς την αδυναμία των εμπνευστών του.

Το μήνυμα αυτό είναι προσωπικό, απευθύνεται σε εσάς με τους οποίους διατηρούσα επαφή μέσα από το email μου και σκοπό έχει την ενημέρωση σας. Τους υπόλοιπους ανθρώπους που γνωρίζω και συναναστρέφομαι αλλά δε διαθέτουν email θα τους ενημερώσω αναγκαστικά με πιο παραδοσιακά μέσα. Προφανώς το περιεχόμενο του μηνύματος μου δεν είναι επτασφράγιστο μυστικό όμως ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΕΥΘΥΝΩ στον Τυπο και ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ να φτάσει στον Τύπο ούτε να αξιοποιηθεί αυτόν.

Η στάση μου θεωρώ οτι ήταν πάντα αλλά και παραμένει απόλυτα συνεπής με τη θεωρία, την ιστορία, τις αξίες, τις παραδόσεις, τις αρχές λειτουργίας, το υπάρχον Καταστατικό και Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Έχω τη συνείδηση μου απολύτως ήσυχη. Παρόλα αυτά αν κάποιος (και αναφέρομαι κυρίως στους οργανωμένους στο ΚΚΕ και στην ΚΝΕ συντρόφους μου) θεωρεί πλέον οτι δεν επιθυμεί ή δεν του επιτρέπεται να διατηρεί επαφές μαζί μου, τον παρακαλώ να με ενημερώσει άμεσα για να μην τον ενοχλώ, σε διαφορετική περίπτωση εγώ θα συνεχίσω τη συναναστροφή με κάθε έναν σας στη βάση της μέχρι σήμερα σχέσης μας.

Να είστε καλά.

Εν καιρώ μπορούμε να τα λέμε και στο ΑΛΕΚΟΣ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ
Βαθύ Κόκκινο
Σημ.axinosp:Τώρα είναι φανερό το γιατί το ΠΑΜΕ είχε ελάχιστη παρουσία στις 15 Δεκέμβρη, οι αποχωρήσεις δεν μετριώνται πλέον. Το ξεπούλημα που έκανε το ΚΚΕ μαζί με το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, δεν θα περάσουν ατιμώρητες, από τον κόσμο. Το ξύλο που έφαγε ο Χατζηδάκης της ΝΔ, μην νομίζετε ότι θα το γλυτώσουν οι της Αριστεράς Βουλευτές, ίσως φάνε και περισσότερο, γιατί σε αυτούς είχε αποθέσει ο κόσμος όλες του τις ελπίδες και πουλήθηκε. Το 2011 θα είναι πραγματικά συναρπαστικό!!