Όσο θα με φυλακίζεις θα σπάω τις αλυσίδες μου.
Όσο θα με φιμώνεις θα ουρλιάζω.
Όσο θα με κυβερνάς, θα είμαι ανεξάρτητη!!!!
Δε θα με καλουπώσεις.
Δε θα με συντρίψεις.
Δεν έχεις λόγο πάνω μου.
Γεννήθηκα με το φως και πέρασα τη ζωή μου
σκαλίζοντας τη γη.
Την ανακάτεψα, τη μύρισα, δέθηκα.
Δε θα με ξεριζώσεις.
Δε θα σ' αφήσω να με καταπιείς Καιάδα.
Μεγάλωσα "Σπαρτιάτικα"
για να μη μου κάτσεις στο σβέρκο.
Για να μπορώ να είμαι περήφανη.
Για να μπορώ να κλάψω για όσα χάνω
γιατί έκλαψα και για να τ' αποκτήσω...
Μαρία Τζιάτζιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου