του καθηγητη Γιωργου Βαζακα μελους της ''Σεισαχθειας''Ξεκαθαρίζω προκαταβολικά ότι διαφωνώ πως η επιτροπή λογιστικου ελέγχου αντιμετώπισης του ελληνικού δημόσιου χρέους μπορεί να δώσει λύση ικανοποιητική για το λαό μας και τους εργαζόμενους της χώρας μας.
Και αυτό γιατί:
1) Η Ελλάδα δεν είναι Ισημερινός, όπου ο κύριος όγκος του χρέους του ήταν μέσα σε δανειακές συμβάσεις, ώστε έγινε εύκολο να διαπιστωθεί ποιες ήταν προϊόν ύποπτης συναλλαγής.
2) Το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι κυρίως ανώνυμα κρατικά ομόλογα ελεύθερα διαπραγματεύσιμα στις διεθνείς αγορές. Γι’ αυτό κρύβουν υπόγειες δοσοληψίες, οπότε… περίμενε την ΕΛΕ ν’ ανακαλύψει μίζες και χειραγωγήσεις…
3) Το μεγαλύτερο μέρος του χρέους – αμερόληπτοι οικονομολόγοι το ανεβάζουν στο 90% του συνόλου του - της χώρας μας είναι κεφαλαιοποιημένοι τόκοι, δηλ «παράνομο χρέος» και άρα απεχθές. Νομίζω ότι γινόμαστε τουλάχιστον αφελείς ή συνεργοί σ’ άλλες σκοπιμότητες υπογράφοντας για μια προσπάθεια (ΕΛΕ), για να ανακαλύψει παρανομίες σ’ ένα χρέος που από τη φύση του είναι παράνομο και καταχρηστικό. Δε λέω, για το Λένιν αλλά για τον Άνταμ Σμιθ, τον Κέινς «θα ξυπνήσουν και θα μας κυνηγούν…».
4) Αναρωτιέμαι γιατί όλοι αυτοί οι χωρίς αμφιβολία έντιμοι μελετητές και αγωνιστές αντί να μεθοδεύουν την ΕΛΕ, για να ανακαλύψουν ποιο από το δημόσιο χρέος είναι παράνομο, δεν επικαλούνται την απόφαση του Απρίλη του 2010 του ΟΗΕ, που θεωρεί ως παράνομο και απεχθές χρέος όχι μόνο εκείνο, που είναι προϊόν ύποπτης συναλλαγής αλλά κι εκείνο που, για να το ξεπληρώσει μια χώρα οφείλει να εκποιήσει την υπόστασή της, επομένως δικαιούται να το ακυρώσει. Αυτό συμβαίνει με τη χώρα μας.
Χωρίς να αμφισβητώ καλές προθέσεις τόσο της Σακοράφα, του Λαπαβίτσα (μα αυτός τελευταία δε μιλά για άρνηση αλλά για αθέτηση του χρέους), του Λαφαζάνη, του Αλαβάνου κλπ (μα αυτοί και το κόμμα τους χιλιοτοποθετήθηκαν υπέρ της αναδιαπραγμάτευσης του χρέους), αλλά και τόσοι άλλοι γνωστοί και άγνωστοι είτε δεν ξέρουν, είτε δε θέλουν, είτε δε μπορούν ή πιθανόν φοβούνται να υποστηρίξουν την πιο ξεκάθαρη και αρμόζουσα για την αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους πολιτική άποψη: Τη μη αναγνώριση και την άρνηση πληρωμής του απεχθούς χρέους.
Έχοντας υπόψη μου τουλάχιστον αυτά και βλέποντας τους τώρα να συνοδοιπορούν στη διαδικασία της ΕΛΕ του χρέους, φοβούμαι ότι ακολουθούν λαθεμένη πολιτική και ότι μ’ αυτήν το μόνο που θα καταφέρουν, είναι να νομιμοποιήσουν την πληρωμή του χρέους από την πίσω πόρτα, συνεπώς στη διαιώνισή του. Στρώνουν αριστοτεχνικά το έδαφος σ’ όλα αυτά, που οι αγορές απεργάζονται: αναδιάρθρωση με κούρεμα ή επιμήκυνση του χρέους. Δε μας παραξενεύει που η Λούκα Κατσέλη υποστηρίζει την ΕΛΕ; Προσωπικά, βλέποντας τα όσα εξέθεσα, δε θα παραξενευτώ, μπουχτισμένος από τις ατέλειωτες πολιτικές θολούρες και ασυνέπειες-κοινώς «κωλοτούμπες» - επωνύμων και ανωνύμων ανά το πανελλήνιο, αν σε κάποια χρονική στιγμή εμφανιστεί και ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου υποστηρικτής της ΕΛΕ…
ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου