Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία Άρθρο 120 (παραγρ.4) του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας (ακροτελεύτια διάταξη).

Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος

Είτε θα πετύχουμε και θα πάρουμε την πατρίδα μας πίσω, είτε θα χαθούμε για αιώνες στις πατρίδες των άλλων και των υπερκρατικών διεθνών οργανισμών, τις νέες αυτοκρατορίες.Εδώ που φθάσαμε, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα περισσότερο από τις αλυσίδες μας.
Όσο περνούν οι εβδομάδες η κατάστασή μας θα γίνεται όλο και πιο αντιληπτή.
Μέχρι την Εξέγερση

Δεν σας θέλει ο λαός ελικόπτερα και μπρος

To να παράγεις ο ίδιος τα τρόφιμά σου είναι ίσως ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα που μπορείς να κάνεις σήμερα, γιατί είναι ένα βήμα προς την κατάκτηση της ελευθερίας σου!

''Σκλάβος είναι αυτός που ελπίζει ότι θα έρθουν να τον ελευθερώσουν''
Έζρα Πάουντ 1885 – 1972

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

You sexy religious thing 2

Το τελευταίο διάστημα είναι όμως φανερό ότι η πατρίδα πληρώνει άσχημα τη διαχρονικά κακή σχέση της Ελληνικής Εκκλησίας με τις κομμουνιστικές πρακτικές. Και αυτό καταδεικνύεται από την ηχηρότατη απουσία της και από την εκκωφαντική σιωπή της για τα τεκταινόμενα, από τη πρώτη κιόλας ημέρα που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μας το γνωστό, επί σοβιετικής ένωσης, σύστημα άσκησης πολιτικής εξουσίας με τον όρο «Τρόϊκα» (= «τριαρχία», στη σοβιετική εκδοχή του, «τριαρχίδια» δε, στη Μεσογειακή παραλλαγή του συστήματος για τον 21ο αιώνα).

Τις κρίσιμες λοιπόν τούτες ώρες, που τα spread δεν λένε να κλείσουν, η Εκκλησία δεν λέει να ανοίξει το ταμείο της, για να υπερασπιστεί τον αδύναμο, το φτωχό, τον αναξιοπαθούντα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν λέει να ανοίξει και το στόμα της, να πει μια λέξη ρε διάολε για τα άδικα κυβερνητικά μέτρα, για το απαράδεκτο Μνημόνιο, για το ανατριχιαστικό ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ που ξαναζούμε, λόγω της αλητείας των τραπεζών, οι οποίες εξανεμίζουν γονεϊκές οικονομίες χρόνων για οδοντιατρική καρέκλα ή για plotter ή για Μιγιάγκι, συγγνώμη, Σάτο δικηγορική επίπλωση γραφείου, αναγκάζοντας τους γονείς να αντιμετωπίζουν και την παραμικρή εκδήλωση επιθυμίας των παιδιών τους για σπουδές, με την απάντηση «μαζέψου!!!».

Η απογοήτευσή μου και η ο θυμός μου για την απαθή στάση της Εκκλησίας ήταν τέτοιος, που σκεφτόμουν σοβαρά να περικόψω φέτος δραστικά τη μια από τις δύο ετήσιες (Χριστούγεννα-Πάσχα) δεκάλεπτες επισκέψεις μου σε ναό και να εκδηλώσω έμπρακτα και με σαφήνεια τη διαμαρτυρία μου, ξυπνώντας χαράματα Χριστουγέννων ΜΟΝΟ για να σαβουρδώσω τη σούπα της μάνας μου .

Χθες όμως αναθεώρησα, χθες είδα μια σπίθα ελπίδας να ανάβει ξανά, δειλά δειλά, το καντηλάκι της πίστης μου, όταν φίλη δικηγόρος μου διηγήθηκε το ακόλουθο περιστατικό, που είναι απολύτως πραγματικό και όχι σημειωματική αδεία.

Η συνάδελφος λοιπόν χρεώθηκε από το γραφείο της φάκελο πελάτη, ο οποίος ήταν γνωστή μεγάλη τράπεζα, με αντικείμενο την είπραξη από οφειλέτη της ποσού 20.000 ευρώ, από υπόλοιπο δανείου. Ο οφειλέτης, όπως έγραφαν τα ενημερωτικά στοιχεία του φακέλου, ήταν παπάς, της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας.

Κατά την πάγια πρακτική του γραφείου της, ήρθε σε μια πρώτη διερευνητική τηλεφωνική επαφή με τον αντίδικο, για να διαπιστώσει τις προθέσεις του. Ακολούθησε ο εξής διάλογος που μεταφέρω αυτούσιο:

« Δικηγόρος: Πάτερ, καλημέρα, σας τηλεφωνώ από το δικηγορικό γραφείο... .Έχετε ένα υπόλοιπο οφειλής 20.000 ευρώ προς την τράπεζα .....

Πάτερ: Ναι, το έχω υπόψη μου, κοιτάξτε, δεν μένω πλέον Ελλάδα, βρίσκομαι διαρκώς στο εξωτερικό.

Δικηγόρος: Πρέπει να σας επισημάνω ότι σε περίπτωση μη εξόφλησης η Τράπεζα ενδεχομένως θα κατάσχει περιουσιακά σας στοιχεία.

Πάτερ: Ψάξτε ό,τι θέλετε, δεν έχω τίποτα στο όνομά μου.

Δικηγόρος: Είμαι υποχρεωμένη να σας πω ότι είναι δυνατή και η κατάσχεση ποσοστού του μισθού σας.

Πάτερ: Μου λέτε το όνομά σας παρακαλώ;

Δικηγόρος: Κα ...

Πάτερ: Κα ...., παρακαλώ πείτε στην τράπεζα ΟΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΚΛΑΣΕΙ Τ’ΑΡΧΙΔΙΑ !!!» (απότομο κλείσιμο ακουστικού).

Λένε πως η αλλαγές ξεκινούν πάντα από τη Βάση. Αν και δεν έχω το ηθικό δικαίωμα να συμφωνήσω, καθώς, την ώρα που η εκπληκτική blogger Amelie Law οργάνωνε συγκέντρωση αντιμνημονιακής διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα, με τη συνδρομή φίλων της από το facebοοk, εγώ ήμουν δυστυχώς η πλήρης ενσάρκωση του ρητού «των οικειών ημών εμπιμπραμένων, ημείς ες Μπάντμιγκτον πατινάρωμεν», θα πω ότι έτσι είναι τα πράγματα.

Πιστεύω λοιπόν ότι η θαραλλέα στάση του εν λόγω οφειλέτη ιερέα απέναντι στο Τραπεζικό Σύστημα είναι μόνο η αρχή. Σύντομα θα ακολουθήσουν και άλλοι. Ιερείς βάσης, που θα αναγκάσουν την κορυφή της εκκλησίας να αλλάξει στάση. Και είμαι σίγουρος ότι δεν θα αργήσει η στιγμή που, βλέποντάς τους στο δρόμο, στη γειτονιά, στο λεωφορείο, θα πιάνουμε και πάλι, γεμάτοι αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, τ’αρχίδια μας και θα αγγίζουμε με πίστη το διπλανό μας, αναφωνώντας «παρ’τον παπά!!!», για να του μεταβιβάσουμε, σαν σε αρχέγονο τελετουργικό σαμάνων, λίγο από το ανυπότακτο, γενναίο, επαναστατικό και ανατρεπτικό πνεύμα του ρασοφόρου παραδείγματος που θα περνά ομπρός μας.

Αμήν.

Αϊστόουλ Δεμπάνκ

1 σχόλιο:

Ζάχαρη είπε...

Το καλυτερο που διαβασα σημερα! Καλα χριστουγεννα.