Η Αποχή στα χρόνια του ΔΝΤ

Το να συζητάμε ακόμα μια εβδομάδα αν είναι καλή η αποχή ή όχι, έχει φτάσει στα όρια σχιζοφρένειας που δεν μπορώ να κατανοήσω σαν μη ειδικός ως ψυχίατρος
Διαβάζω άρθρα και τρελαίνομαι
“ Η αποχή είναι βούτυρο στο ψωμί του ΓΑΠ και του ΔΝΤ”
ή
“Η αποχή θα διαιωνίσει την κατοχή. To ΔΝΤ θα “σκοτώσει” και τις εκλογές, αν…”
ή
“Αύριο στις εκλογές στην Αθήνα μαυρίστε τον!”
Να σας πω κάτι καμάρια μου επειδή εσείς δεν θα με τρελάνετε το λέω για τελευταία φορά δεν συμμετέχω στις κατοχικές εκλογές της Τρόικας ΔΝΤ ΕΕ και του Παπανδρέου Τσολάκογλου .
Δεν με αφορά πιο λαμόγιο θα κερδίσει τις εκλογές, Κακλαμάνης ή Καμίνης , Ζγουρός ή Κικίλιας , Γκιουλέκας ή Μποτάρης , στα αρχίδια μου ρε το καταλάβατε, εγώ ετοιμάζομαι για άλλα!!
Ποια είναι αυτά ;;
Αυτά που δεν θα δείτε, καθισμένοι, στους καναπέδες σας βλέποντας τα δελτία των 8.

Δεν είναι δυνατόν ρε πούστη μου όποτε γίνονται εκλογές, να μου ζαλίζουν τα αρχίδια βολεμένοι μικροαστοί για την κρίση και πως θα πάρουν τα όπλα γιατί η κατάσταση δεν πάει άλλο, και να με κοιτούν με νόημα σαν να σου λένε άντε Μαλάκα σήκω, τι κάθεσαι. πάρε την μάσκα για τα δακρυγόνα, φτιάξε και μερικές μολότοφ και ντου στο Σύνταγμα να παίξεις πετροπόλεμο με τους μπάτσους , ενώ αυτοί σαν τίμιοι Χριστιανοί οικογενειάρχες να πηγαίνουν γραμμή να ψηφίσουν τα κόμματα του Κατοχικού Κοινοβούλιου και μετά να σχολιάζουν τα έκτροπα στις διαδηλώσεις, βλέποντας το Πορνοκούτι της τιβί .

Ρε άντε να γαμηθείτε κότες λυράτες, αρκετά έτρεξα, για σας ζώα τόσα χρόνια, αρκετά κατάστρεψα την ζωή μου, τρέχοντας σε διαδηλώσεις και σε συγκρούσεις με τους μπάτσους, άντε στο διάολο ζώα που θα μου πείτε, ότι απέχοντας από τις εκλογές δίνω το βούτυρο στο ψωμί του ΔΝΤ .

Του χρόνου όταν στα συσσίτια απόρων θα δίνετε το παρών σας να κρατάτε καλά τη κομματική σας ταυτότητα, μπας και σας δώσουν διπλή μερίδα φαγητού για σας και την οικογένεια σας.

Και όταν τελειώσουν και τα συσσίτια, απλά να περιμένετε να πεθάνετε, όμορφα, ήσυχα και προπάντων πολιτισμένα!!

Αλλά να θυμάστε, δεν θα υπάρχει ΕΑΜ να σας σώσει από την πείνα, ούτε Βελουχιώτης να τον δώσετε στους παρακρατικούς και να μοστράρει το κεφάλι του καρφωμένο στο παλούκι στην Κεντρική πλατεία της Λαμίας.

Από μακριά θα αγναντεύουμε τον επιθανάτιο ρόγχο της Τσιμεντούπολης που τζάμπα λέγεται Αθήνα και όταν οι τελευταίοι κάτοικοι αυτής της πόλης είτε έχουν φύγει είτε έχουν πεθάνει περιμένοντας βοήθεια από τον Γαμημένο θεό τους, ή το κόμμα τους που δεν θα υπάρχει, τότε θα μπούμε να ισοπεδώσουμε αυτή την πόλη μέχρι της τελευταίας πέτρας , από την ασχήμια της πίσσας και του τσιμέντου της, βγάζοντας στην επιφάνεια, σαν την Πομπηία την δικιά μας Αθήνα .

Την Αθήνα των αρχαίων χρόνων και τότε θα είμαστε έτοιμοι και σίγουροι να χτίσουμε την Νέα Ακρόπολη στης Θέση της παλιάς, μοναδικό στολίδι πολιτισμού, τέχνης και συμπαντικής Επιστήμης.

Αυτά προς το παρόν και καλό ψόφο σήμερα!!