Βίλα Αμαλία
H άποψη του Δημήτρη Καζάκη για τη Βίλα Αμαλία και γενικότερα για τις καταλήψεις άδειων κτηρίων, από το 7:50' μέχρι το 13:40':
Η επέμβαση του Δένδια δεν έχει καμιά σχέση με την ανομία και τέτοια πράγματα.
Από τη στιγμή που υπάρχουν ελεύθεροι χώροι, ελεύθερα κτήρια, θα έπρεπε να δοθούν στην κοινωνία και να αξιοποιούνται από τους κατοίκους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αν δεν μπορούν να αξιοποιηθούν από την κοινωνία δεν έχει νόημα να υπάρχουν.
Η αστυνομία εξασφάλισε την ιδιωτικοποίηση των χώρων, ως ιδιωτικός στρατός κατοχής, πετάξανε έξω τον κόσμο για να κλέψουν ότι υλικό υπάρχει μέσα, όπως εκτυπωτικά μηχανήματα αφισών για τα οποία ενδιαφέρθηκε ιδιαιτέρως ο Αντ1...
Η ιστορία της Βίλας Αμαλία έχει να κάνει με το οτι πρόκειται να πουληθεί όλο εκείνο το οικοδομικό τετράγωνο, να ιδιωτικοποιηθεί όλη εκείνη η περιοχή, όχι μόνο για να πάρουν κάποια λαμόγια τα κτήρια, αλλά να ισοπεδωθεί η περιοχή για να φτιάξουνε νέα mall, για να φέρουν από το εξωτερικό τουρίστες.
Το τι θα γίνει στην περιοχή δεν αφορά μόνο εκείνους που είχανε κάνει κατάληψη στη Βίλα Αμαλία, αλλά όλους μας. Εξάλλου δεν υπήρχε καμιά άλλη χρήση, τι κάνανε και μιλάνε για κέντρο ανομίας; Μεγαλύτερο κέντρο ανομίας από τα κυβερνητικά κτήρια υπάρχει; Εδώ όποιος θέλει γίνεται υπουργός και κατακλέβει τον τόπο. Ο Παπακωνσταντίνου θεσμοθέτησε σε επίσημο κράτος το καθεστώς δουλοπαροικίας χρέους που απαγορεύεται από διεθνή σύμβαση του '56 - που την έχει υπογράψει και η Ελλάδα - που λέει οτι δουλοπαροικία χρέους απαγορεύεται. Οποιαδήποτε σχέση όπου ο οφειλέτης καταθέτει την δουλειά του, την περιουσία του, τη ζωή του στον δανειστή του και το χρέος του δεν μειώνεται, σημαίνει οτι είναι δουλοπάροικος χρέους και αυτό είναι συνώνυμο της δουλείας και άρα καταργείται το χρέος του. Το ΄26 ήταν η πρώτη σύμβαση και το '56 επανακαθορίζεται και διευρύνεται από τον ΟΗΕ. Αυτός ο τύπος - ο Παπακωνσταντίνου - επέβαλε θεσμοθετημένα αυτό το καθεστώς στο λαό και τη χώρα και τον κυνηγάνε για παραποίηση της Λίστας Λαγκάρντ!
Εσχάτη Προδοσία (από το 13:40' ως το 20:00')
Η Κουμουνδούρου και όλοι οι άλλοι έχουν επιλέξει να αθωώσουν τους εγκληματίες για τα εγκλήματά τους και να τους πιάσουν για πταίσματα που τους βολεύουν για ψηφοθηρικούς λόγους.
Χτες ο Μπαρόζο δήλωσε ξανά οτι τα κράτη πρέπει να αποφασίσουν να παραχωρήσουν την εθνική τους κυριαρχία για το κοινό καλό. Ποιανού κοινό καλό; Καραμπινάτη περίπτωση παιδεραστή που τον διώξανε από τη χώρα του και τον φορτωθήκαμε εμείς σε ένα υπερεθνικό κέντρο το οποίο δεν μπορεί να το ελέγξει κανένας. Και εδώ έχουμε πολιτικά κόμματα που δεν τους απαντάνε.
Ακόμα και το ΚΚΕ στο νέο καταστατικό του παραγράφει την υπεράσπιση της Εθνικής Ανεξαρτησίας που υπήρχε στο παλιό καταστατικό του κόμματος, που ήταν θεμελιώδης για όλους όσους εντάσσονται σε αυτό το κίνημα.
Στήνεται ένα νέο βρώμικο '89. Πρέπει να βρουν ένα τρόπο να ικανοποιήσουν τη δίψα για αίμα που δίκαια έχει αυτός ο κόσμος που υποφέρει τρομακτικά. Έχει δικαίωμα να ΄χει δίψα για αίμα; Kάτι παραπάνω, είναι ηθικό καθήκον, αίμα αυτών που τον έφεραν σε αυτή την κατάσταση.
Επισκέψη Τσίπρα στη Λατινική Αμερική (από το 20:00΄ ως το 30:10')
Μόλις επέστρεψε από το ταξίδι του, επισκέφθηκε τον Αβραμόπουλο, τον υπουργό εξωτερικών. Γιατί; Μήπως πήγε εκεί για επιχειρηματικές μπίζνες; Γιατί το υπουργείο εξωτερικών δεν κάνει τίποτα άλλο παρά μόνο πολιτική μπίζνες, δεν υπερασπίζεται κυριαρχικά δικαιώματα, δεν διαμορφώνει εξωτερική πολιτική παρά για το κύκλωμα των παρατρεχάμενων επιχειρηματιών κλείνει συμφωνίες στο εξωτερικό. Γιατί ο Τσίπρας επέλεξε Βραζιλία και Αργεντινή; Επειδή είναι πυλώνας των BRICs και εκεί γίνονται οι μεγαλύτερες δουλειές αυτή τη στιγμή από τη μεριά επιχειρηματικών κυκλωμάτων επειδή είναι κορεσμένη η κινέζικη αγορά;
Αυτό που δεν ξέρει ο κόσμος είναι οτι υπάρχει μια επιχειρηματική πίτα κρατικοδίαιτη, και το κράτος επιδοτεί συστηματικότατα με χρήμα και με διασυνδέσεις συγκεκριμένα επιχειρηματικά κυκλώματα π.χ. ο κ. Βενιάμης, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, πρόεδρος του ΟΤΕ της Deutsche Telecom, κάνει δουλειές στα Βαλκάνια και ευρύτερα για την πάρτη του και χρησιμοποιεί σαν βιτρίνα τον ΟΤΕ εδώ και δυο δεκαετίες. Αυτό επιστημονικά λέγεται κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός.
Το υπουργείο, από εποχής Πάγκαλου, έχει μετατραπεί σε επιχειρηματική αρένα, όποιος επιχειρηματίας θέλει πάει και αγοράζει διπλωμάτες ή βάζει στελέχη του υπουργείου στο δικό του payroll για να τους εξασφαλίζουν δουλειές στο εξωτερικό. Έτσι και αλλιώς εξωτερική πολιτικη΄δεν εφαρμόζεται σε αυτή τη χώρα, δεν έχει καν λόγω ύπαρξης το υπουργείο, εκτός από το να έχει μια θέση ο Αβραμόπουλος.
Γιατί ο Τσίπρας δεν πήγε στη Βολιβία; Μήπως επειδή είναι εκτός αγορών και ο Μοράλες είναι αρκετά φτωχός και αρκετά εθνικά αξιοπρεπής ώστε να μην ενδίδει στις αγορές όπως έκανε ο Λούλα και εν μέρη και η Φερνάντες, αλλά για να υπερασπιστεί κυρίως τα λατιφούντια των αγροτικών περιοχών που ανήκουν σε μεγάλες αριστοκρατικές οικογένειες της Αργεντινής και τα έχουν μετατρέψει σε agro business, πουλάνε στο εξωτερικό, εξού και τα μεγάλα πλεονάσματα στο ισοζύγιο αλλά ο αγροτικός πληθυσμός πεινάει.
Γιατί δεν πήγε στη Βενεζουέλα, στο Εκουαδόρ, στην Ουρουγουάη, στην Τανζανία, που είναι από τις 120 χώρες που έχουν σχηματίσει την αδελφότητα ενάντια στο χρέος, και κινούν το θέμα στον ΟΗΕ; Μάλιστα μαζί με καθηγητές Πανεπιστημίων και δικαστές έχουν δημιουργήσει ένα μεγάλο κίνημα για να τεθούν σε παρανομία όλα τα λεγόμενα επενδυτικά κεφάλαια - γύπες. Αυτή η πρωτοβουλία έχει φτάσει και στο Βρετανικό κοινοβούλιο και λέει οτι τίτλοι που αποκτήθηκαν στη δευτερογενή αγορά δεν μπορούν να θεωρούνται χρεωστικοί τίτλοι απέναντι στο κράτος, είναι τίτλοι κερδοσκοπίας των επενδυτικών κεφαλαίων και άρα δεν μπορούν να εξοφλούνται σαν να τα κρατάει κρατικός δανειστής, δεν μπορεί να θεωρείται δανειστής αυτός που πήρε τον τίτλο στη δευτερογενή.
Του κινήματος αυτού ηγείται μια Ολλανδική νομική σχολή. Και μια άλλη χώρα επίσης είναι σε αυτή τη συμμαχία: η Νορβηγία. Έχει χαρίσει τα δάνεια της απέναντι στις χώρες της Αφρικής που είχαν προβλήματα, το 2008, λέγοντας οτι δεν αρμόζει σε ένα πολιτισμένο κράτος να στερεί τις δυνατότητες σε ένα άλλο κράτος να αναπτυχθεί, επειδή χρωστάει.
Αδελφότητα κατά του χρέους (από το 34:00' έως το 35:00' και από το 36:35' έως το 44:20')
Αυτή η αδελφότητα ιδρύθηκε στην Αντίς Αμπέμπα, στην Αιθιοπία, σε μια συνάντηση το 1986 κυρίως από Αφρικανικές χώρες. Ήταν παράλληλη κίνηση με την περίφημη κίνηση των 11 που έγινε στην Καρθαγένη για τις Λατινοαμερικάνικες χώρες, αλλά τη συντρίψανε οι Αμερικανοί.
Αυτή η αδελφότητα τώρα έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις. Η Νορβηγία συμπράττει από το 2007.
Γιατί δεν παίρνουμε την πρωτοβουλία να γίνει παγκόσμια συνάντηση των οφειλετριών χωρών για να διαμορφώσουν κοινό μέτωπο απέναντι στους δανειστές παγκόσμια, ιδιώτες και κράτη;
Οι χώρες της αδελφότητας έχουν πετύχει να μην πληρώνουν τους τόκους τους την τελευταία δεκαετία. Αυτά φυσικά γίνονται μονομερώς, όχι σε συνεννόηση με τους δανειστές. Είπανε, είμαστε πολλοί, είσαστε λίγοι, δεν μπορούμε να πληρώσουμε, τέρμα.
Ένας εξαιρετικός πρόεδρος της Αιθιοπίας τότε είπε οτι αν δεν πληρώσουμε το χρέος δεν θα πεθάνουν οι τράπεζες, αν το πληρώσουμε, θα πεθάνει ο λαός μας. Δυο μήνες μετά δολοφονήθηκε. Αλλά το έργο του το συνεχίζουν άλλοι.
Πολλές από αυτές τις χώρες έχουν πιεστεί αφόρητα, παρόλα αυτά επιμένουν. Δεν θα ήταν χρήσιμο να συζητήσουμε μαζί τους για το τι κάνουν και να διδαχτούμε από αυτούς;
Ο πρόεδρος της Τανζανίας είναι μια από τις πιο μεγάλες φυσιογνωμίες τις τελευταίες δεκαετίες ενάντια στο χρέος. Διαβάστε τις δηλώσεις του για το χρέος στα 60χρονα του ΟΗΕ.
Μια ΜΚΟ κατέθεσε έκθεση στον ΟΗΕ που λέει οτι η κατάσταση της υπερχρέωσης των χωρών, ειδικά αυτών που αντιμετωπίζουν αναπτυξιακά προβλήματα, έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε υπάρχει μόνο μια λύση: η ολοκληρωτική κατάργηση του χρέους.
Η Νορβηγία έχει 58% δημόσιο τομέα στο ΑΕΠ της, το μεγαλύτερο ποσοστό στον πλανήτη, έχει όσους δημόσιους υπαλλήλους και η Ελλάδα, αλλά στο μισό πληθυσμό. Δεν έχει ελλείμματα ούτε εξωτερικά ούτε δημοσιονομικά, αντίθετα έχει πλεονάσματα, έχει ένα ξεφτιλισμένο νόμισμα, 1/5 στο ευρώ, και 1/6 στο δολάριο, αλλά είναι η πιο πλούσια κατά κεφαλή χώρα στον κόσμο.
Τα χρέη των μεγαλοκαναλαρχών (35:00' έως το 36:35')
Ο Μπόμπολας είναι ο μόνος που παίρνει λεφτά από τις δόσεις που έρχονται. Οι μεγαλοκαναλάρχες χρωστάνε 4 δις.
Καπιταλισμός και οι λούμπεν αναλύσεις της αριστεράς (από το 44:20' έως το 48:30')
Η Νορβηγία είναι καθαρόαιμα καπιταλιστικό σύστημα που έχει αρνητικά, αλλά ο καπιταλισμός δεν είναι μια σταθερά που την υπολογίζουμε με το υποδεκάμετρο, όπως νομίζει η κ. Παπαρήγα και η ριζοσπαστική αριστερά που έχει ταξικές αναλύσεις λούμπεν. Ο καπιταλισμός είναι μια διαμορφούμενη κατάσταση που εξαρτάται πρώτα και κύρια από τους ταξικούς συσχετισμούς δύναμης που διαμορφώνονται μέσα στην κοινωνία. Αν οι κοινωνικές δυνάμεις της εργασίας είναι ισχυρές αναγκάζεται η εξουσία να αναγνωρίσει δικαιώματα που δεν αναγνωρίζει αν είναι αυτή ισχυρή. Γι αυτό και έχουμε καπιταλισμούς με αναπτυγμένα εργατικά δικαιώματα και κοινωνικό κράτος και καπιταλισμούς πείνας. Τι σημαίνει, οτι επειδή είναι καπιταλισμός και το ένα και το άλλο δεν με ενδιαφέρει; Αυτού του τύπου η ιδεολογία είναι ιδεολογία του λούμπεν στοιχείου. Αυτό που πρέπει να μας νοιάζει είναι να διεκδικούμε και να κατακτάμε. Και μέσα από εκεί, και αν έχουμε τις δυνάμεις, προχωράμε μπροστά.
Δεν είναι τυχαίο οτι την κ. Παπαρήγα την χειροκροτούσε ο Βορίδης και ο Γεωργιάδης μέσα στο κοινοβούλιο κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού. Η κ. Παπαρήγα και οι κ. Γεωργιάδης, Βορίδης κλπ. ουσιαστικά υπερασπίζονται τα ίδια ταξικά συμφέροντα, είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, με τη διαφορά οτι οι μεν τα υπερασπίζονται καθαρόαιμα, ενώ η κ. Παπαρήγα δια μέσου του περιθωρίου, του λούμπεν στοιχείου. Ο Μαρξ έλεγε οτι όταν επικρατεί το σύστημα της αριστοκρατίας του χρήματος, τότε αναδύεται το λούμπεν στοιχείο από τη βάση της κοινωνίας στην κορυφή. Γι αυτό αυτοί που έχουν την ιδεολογία του λούμπεν, είτε το δηλώνουν είτε όχι, υπερασπίζονται τα ίδια συμφέροντα.
Γιατί ο κόσμος δεν ξεσηκώνεται - κοινωνική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας (από το 1:05:00 έως το τέλος)
Βρισκόμαστε σε μια διαδικασία ολοκληρωτικής διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό δεν σημαίνει οτι σε μια ταξική κοινωνία όπως ήταν η ελληνική οι τάξεις παραμένουν ατόφιες όπως ήταν.
Σημαίνει οτι διαλύονται και αποσαθρώνονται οι τάξεις και διαμορφώνονται νέες κοινωνικές διαβαθμίσεις ή κατατμήσεις. Αυτό συνέβαινε πάντα σε όλες τις κοινωνίες όταν ήταν σε τέτοιες διαδικασίες.
Πολύ περισσότερο όταν οι κοινωνικές τάξεις των λαϊκών στρωμάτων - αγροτική, εργατική, μεσαία στρώματα - εδώ και δυο δεκαετίες τουλάχιστον, έχασαν την πολιτική και κοινωνική τους εκπροσώπηση και άρα την εσωτερική τους συγκρότηση ως τάξεις, ακόμα και την αίσθηση του τι σημαίνει ανήκω σε μια τάξη, που υπήρχε στην ελληνική κοινωνία σε μεγάλο βαθμό τις δεκαετίες '60, 70' και σε ένα βαθμό του '80.
Αυτό δημιουργεί τρεις καινούργιες κοινωνικές καταστάσεις:
1. Ένα νέο στρώμα μαυραγοριτισμού που είναι ικανό να επιβιώσει στη σημερινή κατάσταση και θα αποτελέσει την κοινωνική βάση του νέου καθεστώτος. Είναι μαυραγορίτες, όχι μόνο αργυραμοιβοί, αλλά και οι επιστήμονες της λούφας, οι πνευματικοί άνθρωποι των επιχορηγήσεων και των επιδοτήσεων, οι επιχειρήσεις εισαγωγαί - εξαγωγαί, οι επιχειρήσεις βιτρίνες ξεπλύματος μαύρου χρήματος, πολιτικού, εγκληματικοί κλπ. π.χ. ποιες επιχειρήσεις εταιρειών λιανικής αναπτύσσονται το τελευταίο διάστημα και φυτρώνουν στις γειτονιές: οι αργυραμοιβοί, μια αλυσίδα σοκολατοζαχαροπλαστείων, αλυσίδες παιδικών και σχολικών ειδών. Αυτά δεν είναι φυσιολογικά να αναπτύσσονται στην συστημική κρίση, είναι αλυσίδες ξεπλύματος χρήματος. Δεν λειτουργεί ως κλασική αστική τάξη, με τις επιχειρηματικές δομές.
Εκεί ενσωματώνεται και ένα κομμάτι μισθωτών αμειβόμενων στρωμάτων που κάνουνε καριέρα με τα κοινοτικά κονδύλια, στις πλάτες της εξουσίας. Είναι μια κάστα. Η διαφορά κάστας από τάξη είναι οτι η κάστα εξαρτάται από τις παραχωρήσεις ή τις εξαρτήσεις που έχει με την εξουσία. Η τάξη είναι η βάση πάνω στην οποία συγκροτείται μια εξουσία.
Το μαυραγορίτικο στρώμα είναι γύρω στο 10%-20% δηλαδή ένα μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας. Είναι οι τύποι που κυκλοφορούν με τις καγιέν ακόμη και σήμερα, οι γιατροί με τα φακελάκια κλπ. Πρόκειται για κοινωνικό, πολιτικό ή και οικονομικό υπόκοσμο.
2. Το δεύτερο μεγάλο κοινωνικό στρώμα που αναπτύσσεται και που είναι πολύ μεγαλύτερο από το μαυραγορίτικο είναι αυτό που κυρίως απαρτίζεται από μισθωτούς και συνταξιούχους που σήμερα πια εξαθλιώνεται και έχει πιάσει πάτο. Εδώ αποδεικνύεται μια άλλη μεγάλη εξαίρετη τοποθέτηση του Μαρξ: o εργάτης, επειδή ακριβώς δεν συνδέεται με τίποτα άλλο με την κοινωνία που τον παράγει και τον αναπαράγει παρά μόνο με την εργασία του, όταν τον οδηγείς σε φυσική εξαθλίωση, τότε παύει να έχει όχι μόνο συνείδηση του εαυτού του, αλλά κοινωνική συνείδηση και έτσι γίνεται στοιχείο λούμπεν. Έτσι λέει εμένα δεν με ενδιαφέρει, το ξεροκόμματο να πέφτει, και δεν τον ενδιαφέρει τίποτα. Αυτά τα στρώματα είναι βαθύτατα αντιδραστικά. Έχουνε χάσει την αίσθηση του γενικού συμφέροντος. Η τάξη είναι μια κοινωνική δύναμη η οποία διεκδικεί για τον εαυτό της το γενικό συμφέρον. Εκεί απαντά η ταξική ανάλυση του ΚΚΕ και της ριζοσπαστικής αριστεράς. Αυτονών τα ταξικά συμφέροντα αντιπροσωπεύει, των λούμπεν.
3. Και υπάρχει και η τάξη στην οποία μπορούμε να βασιστούμε για να προχωρήσουμε. Το πιο εξειδικευμένο και πιο πολιτισμένο τμήμα του εργατικού δυναμικού, οι ελευθεροεπαγγελματίες επιστήμονες που όλο το προηγούμενο διάστημα συνεισέφεραν στην ανάπτυξη της χώρας και τώρα συντρίβονται, και οι μικρομεσαίοι που εξαρτώνται από την παραγωγή της χώρας και από την αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων.
Όταν λέμε "ο κόσμος", δεν εννοούμε μια ενιαία κατάσταση, πρέπει να προσδιορίσουμε πού απευθυνόμαστε, σε ποιο κομμάτι του κόσμου. Πρέπει να κατανοήσουμε πώς διαμορφώνεται ο κόσμος. Αν απευθυνθείς στο λαμόγιο χάνεις την ώρα σου, το ίδιο και αν απευθυνθείς στο λούμπεν στοιχείο, που θα τραβηχτεί και από τη μαύρη αντίδραση που ψαρεύει εκεί.
Περισσότερα στο άρθρο του Δημήτρη Καζάκη στο Χωνί που κυκλοφορεί.
H άποψη του Δημήτρη Καζάκη για τη Βίλα Αμαλία και γενικότερα για τις καταλήψεις άδειων κτηρίων, από το 7:50' μέχρι το 13:40':
Η επέμβαση του Δένδια δεν έχει καμιά σχέση με την ανομία και τέτοια πράγματα.
Από τη στιγμή που υπάρχουν ελεύθεροι χώροι, ελεύθερα κτήρια, θα έπρεπε να δοθούν στην κοινωνία και να αξιοποιούνται από τους κατοίκους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αν δεν μπορούν να αξιοποιηθούν από την κοινωνία δεν έχει νόημα να υπάρχουν.
Η αστυνομία εξασφάλισε την ιδιωτικοποίηση των χώρων, ως ιδιωτικός στρατός κατοχής, πετάξανε έξω τον κόσμο για να κλέψουν ότι υλικό υπάρχει μέσα, όπως εκτυπωτικά μηχανήματα αφισών για τα οποία ενδιαφέρθηκε ιδιαιτέρως ο Αντ1...
Η ιστορία της Βίλας Αμαλία έχει να κάνει με το οτι πρόκειται να πουληθεί όλο εκείνο το οικοδομικό τετράγωνο, να ιδιωτικοποιηθεί όλη εκείνη η περιοχή, όχι μόνο για να πάρουν κάποια λαμόγια τα κτήρια, αλλά να ισοπεδωθεί η περιοχή για να φτιάξουνε νέα mall, για να φέρουν από το εξωτερικό τουρίστες.
Το τι θα γίνει στην περιοχή δεν αφορά μόνο εκείνους που είχανε κάνει κατάληψη στη Βίλα Αμαλία, αλλά όλους μας. Εξάλλου δεν υπήρχε καμιά άλλη χρήση, τι κάνανε και μιλάνε για κέντρο ανομίας; Μεγαλύτερο κέντρο ανομίας από τα κυβερνητικά κτήρια υπάρχει; Εδώ όποιος θέλει γίνεται υπουργός και κατακλέβει τον τόπο. Ο Παπακωνσταντίνου θεσμοθέτησε σε επίσημο κράτος το καθεστώς δουλοπαροικίας χρέους που απαγορεύεται από διεθνή σύμβαση του '56 - που την έχει υπογράψει και η Ελλάδα - που λέει οτι δουλοπαροικία χρέους απαγορεύεται. Οποιαδήποτε σχέση όπου ο οφειλέτης καταθέτει την δουλειά του, την περιουσία του, τη ζωή του στον δανειστή του και το χρέος του δεν μειώνεται, σημαίνει οτι είναι δουλοπάροικος χρέους και αυτό είναι συνώνυμο της δουλείας και άρα καταργείται το χρέος του. Το ΄26 ήταν η πρώτη σύμβαση και το '56 επανακαθορίζεται και διευρύνεται από τον ΟΗΕ. Αυτός ο τύπος - ο Παπακωνσταντίνου - επέβαλε θεσμοθετημένα αυτό το καθεστώς στο λαό και τη χώρα και τον κυνηγάνε για παραποίηση της Λίστας Λαγκάρντ!
Εσχάτη Προδοσία (από το 13:40' ως το 20:00')
Η Κουμουνδούρου και όλοι οι άλλοι έχουν επιλέξει να αθωώσουν τους εγκληματίες για τα εγκλήματά τους και να τους πιάσουν για πταίσματα που τους βολεύουν για ψηφοθηρικούς λόγους.
Χτες ο Μπαρόζο δήλωσε ξανά οτι τα κράτη πρέπει να αποφασίσουν να παραχωρήσουν την εθνική τους κυριαρχία για το κοινό καλό. Ποιανού κοινό καλό; Καραμπινάτη περίπτωση παιδεραστή που τον διώξανε από τη χώρα του και τον φορτωθήκαμε εμείς σε ένα υπερεθνικό κέντρο το οποίο δεν μπορεί να το ελέγξει κανένας. Και εδώ έχουμε πολιτικά κόμματα που δεν τους απαντάνε.
Ακόμα και το ΚΚΕ στο νέο καταστατικό του παραγράφει την υπεράσπιση της Εθνικής Ανεξαρτησίας που υπήρχε στο παλιό καταστατικό του κόμματος, που ήταν θεμελιώδης για όλους όσους εντάσσονται σε αυτό το κίνημα.
Στήνεται ένα νέο βρώμικο '89. Πρέπει να βρουν ένα τρόπο να ικανοποιήσουν τη δίψα για αίμα που δίκαια έχει αυτός ο κόσμος που υποφέρει τρομακτικά. Έχει δικαίωμα να ΄χει δίψα για αίμα; Kάτι παραπάνω, είναι ηθικό καθήκον, αίμα αυτών που τον έφεραν σε αυτή την κατάσταση.
Επισκέψη Τσίπρα στη Λατινική Αμερική (από το 20:00΄ ως το 30:10')
Μόλις επέστρεψε από το ταξίδι του, επισκέφθηκε τον Αβραμόπουλο, τον υπουργό εξωτερικών. Γιατί; Μήπως πήγε εκεί για επιχειρηματικές μπίζνες; Γιατί το υπουργείο εξωτερικών δεν κάνει τίποτα άλλο παρά μόνο πολιτική μπίζνες, δεν υπερασπίζεται κυριαρχικά δικαιώματα, δεν διαμορφώνει εξωτερική πολιτική παρά για το κύκλωμα των παρατρεχάμενων επιχειρηματιών κλείνει συμφωνίες στο εξωτερικό. Γιατί ο Τσίπρας επέλεξε Βραζιλία και Αργεντινή; Επειδή είναι πυλώνας των BRICs και εκεί γίνονται οι μεγαλύτερες δουλειές αυτή τη στιγμή από τη μεριά επιχειρηματικών κυκλωμάτων επειδή είναι κορεσμένη η κινέζικη αγορά;
Αυτό που δεν ξέρει ο κόσμος είναι οτι υπάρχει μια επιχειρηματική πίτα κρατικοδίαιτη, και το κράτος επιδοτεί συστηματικότατα με χρήμα και με διασυνδέσεις συγκεκριμένα επιχειρηματικά κυκλώματα π.χ. ο κ. Βενιάμης, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, πρόεδρος του ΟΤΕ της Deutsche Telecom, κάνει δουλειές στα Βαλκάνια και ευρύτερα για την πάρτη του και χρησιμοποιεί σαν βιτρίνα τον ΟΤΕ εδώ και δυο δεκαετίες. Αυτό επιστημονικά λέγεται κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός.
Το υπουργείο, από εποχής Πάγκαλου, έχει μετατραπεί σε επιχειρηματική αρένα, όποιος επιχειρηματίας θέλει πάει και αγοράζει διπλωμάτες ή βάζει στελέχη του υπουργείου στο δικό του payroll για να τους εξασφαλίζουν δουλειές στο εξωτερικό. Έτσι και αλλιώς εξωτερική πολιτικη΄δεν εφαρμόζεται σε αυτή τη χώρα, δεν έχει καν λόγω ύπαρξης το υπουργείο, εκτός από το να έχει μια θέση ο Αβραμόπουλος.
Γιατί ο Τσίπρας δεν πήγε στη Βολιβία; Μήπως επειδή είναι εκτός αγορών και ο Μοράλες είναι αρκετά φτωχός και αρκετά εθνικά αξιοπρεπής ώστε να μην ενδίδει στις αγορές όπως έκανε ο Λούλα και εν μέρη και η Φερνάντες, αλλά για να υπερασπιστεί κυρίως τα λατιφούντια των αγροτικών περιοχών που ανήκουν σε μεγάλες αριστοκρατικές οικογένειες της Αργεντινής και τα έχουν μετατρέψει σε agro business, πουλάνε στο εξωτερικό, εξού και τα μεγάλα πλεονάσματα στο ισοζύγιο αλλά ο αγροτικός πληθυσμός πεινάει.
Γιατί δεν πήγε στη Βενεζουέλα, στο Εκουαδόρ, στην Ουρουγουάη, στην Τανζανία, που είναι από τις 120 χώρες που έχουν σχηματίσει την αδελφότητα ενάντια στο χρέος, και κινούν το θέμα στον ΟΗΕ; Μάλιστα μαζί με καθηγητές Πανεπιστημίων και δικαστές έχουν δημιουργήσει ένα μεγάλο κίνημα για να τεθούν σε παρανομία όλα τα λεγόμενα επενδυτικά κεφάλαια - γύπες. Αυτή η πρωτοβουλία έχει φτάσει και στο Βρετανικό κοινοβούλιο και λέει οτι τίτλοι που αποκτήθηκαν στη δευτερογενή αγορά δεν μπορούν να θεωρούνται χρεωστικοί τίτλοι απέναντι στο κράτος, είναι τίτλοι κερδοσκοπίας των επενδυτικών κεφαλαίων και άρα δεν μπορούν να εξοφλούνται σαν να τα κρατάει κρατικός δανειστής, δεν μπορεί να θεωρείται δανειστής αυτός που πήρε τον τίτλο στη δευτερογενή.
Του κινήματος αυτού ηγείται μια Ολλανδική νομική σχολή. Και μια άλλη χώρα επίσης είναι σε αυτή τη συμμαχία: η Νορβηγία. Έχει χαρίσει τα δάνεια της απέναντι στις χώρες της Αφρικής που είχαν προβλήματα, το 2008, λέγοντας οτι δεν αρμόζει σε ένα πολιτισμένο κράτος να στερεί τις δυνατότητες σε ένα άλλο κράτος να αναπτυχθεί, επειδή χρωστάει.
Αδελφότητα κατά του χρέους (από το 34:00' έως το 35:00' και από το 36:35' έως το 44:20')
Αυτή η αδελφότητα ιδρύθηκε στην Αντίς Αμπέμπα, στην Αιθιοπία, σε μια συνάντηση το 1986 κυρίως από Αφρικανικές χώρες. Ήταν παράλληλη κίνηση με την περίφημη κίνηση των 11 που έγινε στην Καρθαγένη για τις Λατινοαμερικάνικες χώρες, αλλά τη συντρίψανε οι Αμερικανοί.
Αυτή η αδελφότητα τώρα έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις. Η Νορβηγία συμπράττει από το 2007.
Γιατί δεν παίρνουμε την πρωτοβουλία να γίνει παγκόσμια συνάντηση των οφειλετριών χωρών για να διαμορφώσουν κοινό μέτωπο απέναντι στους δανειστές παγκόσμια, ιδιώτες και κράτη;
Οι χώρες της αδελφότητας έχουν πετύχει να μην πληρώνουν τους τόκους τους την τελευταία δεκαετία. Αυτά φυσικά γίνονται μονομερώς, όχι σε συνεννόηση με τους δανειστές. Είπανε, είμαστε πολλοί, είσαστε λίγοι, δεν μπορούμε να πληρώσουμε, τέρμα.
Ένας εξαιρετικός πρόεδρος της Αιθιοπίας τότε είπε οτι αν δεν πληρώσουμε το χρέος δεν θα πεθάνουν οι τράπεζες, αν το πληρώσουμε, θα πεθάνει ο λαός μας. Δυο μήνες μετά δολοφονήθηκε. Αλλά το έργο του το συνεχίζουν άλλοι.
Πολλές από αυτές τις χώρες έχουν πιεστεί αφόρητα, παρόλα αυτά επιμένουν. Δεν θα ήταν χρήσιμο να συζητήσουμε μαζί τους για το τι κάνουν και να διδαχτούμε από αυτούς;
Ο πρόεδρος της Τανζανίας είναι μια από τις πιο μεγάλες φυσιογνωμίες τις τελευταίες δεκαετίες ενάντια στο χρέος. Διαβάστε τις δηλώσεις του για το χρέος στα 60χρονα του ΟΗΕ.
Μια ΜΚΟ κατέθεσε έκθεση στον ΟΗΕ που λέει οτι η κατάσταση της υπερχρέωσης των χωρών, ειδικά αυτών που αντιμετωπίζουν αναπτυξιακά προβλήματα, έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε υπάρχει μόνο μια λύση: η ολοκληρωτική κατάργηση του χρέους.
Η Νορβηγία έχει 58% δημόσιο τομέα στο ΑΕΠ της, το μεγαλύτερο ποσοστό στον πλανήτη, έχει όσους δημόσιους υπαλλήλους και η Ελλάδα, αλλά στο μισό πληθυσμό. Δεν έχει ελλείμματα ούτε εξωτερικά ούτε δημοσιονομικά, αντίθετα έχει πλεονάσματα, έχει ένα ξεφτιλισμένο νόμισμα, 1/5 στο ευρώ, και 1/6 στο δολάριο, αλλά είναι η πιο πλούσια κατά κεφαλή χώρα στον κόσμο.
Τα χρέη των μεγαλοκαναλαρχών (35:00' έως το 36:35')
Ο Μπόμπολας είναι ο μόνος που παίρνει λεφτά από τις δόσεις που έρχονται. Οι μεγαλοκαναλάρχες χρωστάνε 4 δις.
Καπιταλισμός και οι λούμπεν αναλύσεις της αριστεράς (από το 44:20' έως το 48:30')
Η Νορβηγία είναι καθαρόαιμα καπιταλιστικό σύστημα που έχει αρνητικά, αλλά ο καπιταλισμός δεν είναι μια σταθερά που την υπολογίζουμε με το υποδεκάμετρο, όπως νομίζει η κ. Παπαρήγα και η ριζοσπαστική αριστερά που έχει ταξικές αναλύσεις λούμπεν. Ο καπιταλισμός είναι μια διαμορφούμενη κατάσταση που εξαρτάται πρώτα και κύρια από τους ταξικούς συσχετισμούς δύναμης που διαμορφώνονται μέσα στην κοινωνία. Αν οι κοινωνικές δυνάμεις της εργασίας είναι ισχυρές αναγκάζεται η εξουσία να αναγνωρίσει δικαιώματα που δεν αναγνωρίζει αν είναι αυτή ισχυρή. Γι αυτό και έχουμε καπιταλισμούς με αναπτυγμένα εργατικά δικαιώματα και κοινωνικό κράτος και καπιταλισμούς πείνας. Τι σημαίνει, οτι επειδή είναι καπιταλισμός και το ένα και το άλλο δεν με ενδιαφέρει; Αυτού του τύπου η ιδεολογία είναι ιδεολογία του λούμπεν στοιχείου. Αυτό που πρέπει να μας νοιάζει είναι να διεκδικούμε και να κατακτάμε. Και μέσα από εκεί, και αν έχουμε τις δυνάμεις, προχωράμε μπροστά.
Δεν είναι τυχαίο οτι την κ. Παπαρήγα την χειροκροτούσε ο Βορίδης και ο Γεωργιάδης μέσα στο κοινοβούλιο κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού. Η κ. Παπαρήγα και οι κ. Γεωργιάδης, Βορίδης κλπ. ουσιαστικά υπερασπίζονται τα ίδια ταξικά συμφέροντα, είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, με τη διαφορά οτι οι μεν τα υπερασπίζονται καθαρόαιμα, ενώ η κ. Παπαρήγα δια μέσου του περιθωρίου, του λούμπεν στοιχείου. Ο Μαρξ έλεγε οτι όταν επικρατεί το σύστημα της αριστοκρατίας του χρήματος, τότε αναδύεται το λούμπεν στοιχείο από τη βάση της κοινωνίας στην κορυφή. Γι αυτό αυτοί που έχουν την ιδεολογία του λούμπεν, είτε το δηλώνουν είτε όχι, υπερασπίζονται τα ίδια συμφέροντα.
Γιατί ο κόσμος δεν ξεσηκώνεται - κοινωνική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας (από το 1:05:00 έως το τέλος)
Βρισκόμαστε σε μια διαδικασία ολοκληρωτικής διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό δεν σημαίνει οτι σε μια ταξική κοινωνία όπως ήταν η ελληνική οι τάξεις παραμένουν ατόφιες όπως ήταν.
Σημαίνει οτι διαλύονται και αποσαθρώνονται οι τάξεις και διαμορφώνονται νέες κοινωνικές διαβαθμίσεις ή κατατμήσεις. Αυτό συνέβαινε πάντα σε όλες τις κοινωνίες όταν ήταν σε τέτοιες διαδικασίες.
Πολύ περισσότερο όταν οι κοινωνικές τάξεις των λαϊκών στρωμάτων - αγροτική, εργατική, μεσαία στρώματα - εδώ και δυο δεκαετίες τουλάχιστον, έχασαν την πολιτική και κοινωνική τους εκπροσώπηση και άρα την εσωτερική τους συγκρότηση ως τάξεις, ακόμα και την αίσθηση του τι σημαίνει ανήκω σε μια τάξη, που υπήρχε στην ελληνική κοινωνία σε μεγάλο βαθμό τις δεκαετίες '60, 70' και σε ένα βαθμό του '80.
Αυτό δημιουργεί τρεις καινούργιες κοινωνικές καταστάσεις:
1. Ένα νέο στρώμα μαυραγοριτισμού που είναι ικανό να επιβιώσει στη σημερινή κατάσταση και θα αποτελέσει την κοινωνική βάση του νέου καθεστώτος. Είναι μαυραγορίτες, όχι μόνο αργυραμοιβοί, αλλά και οι επιστήμονες της λούφας, οι πνευματικοί άνθρωποι των επιχορηγήσεων και των επιδοτήσεων, οι επιχειρήσεις εισαγωγαί - εξαγωγαί, οι επιχειρήσεις βιτρίνες ξεπλύματος μαύρου χρήματος, πολιτικού, εγκληματικοί κλπ. π.χ. ποιες επιχειρήσεις εταιρειών λιανικής αναπτύσσονται το τελευταίο διάστημα και φυτρώνουν στις γειτονιές: οι αργυραμοιβοί, μια αλυσίδα σοκολατοζαχαροπλαστείων, αλυσίδες παιδικών και σχολικών ειδών. Αυτά δεν είναι φυσιολογικά να αναπτύσσονται στην συστημική κρίση, είναι αλυσίδες ξεπλύματος χρήματος. Δεν λειτουργεί ως κλασική αστική τάξη, με τις επιχειρηματικές δομές.
Εκεί ενσωματώνεται και ένα κομμάτι μισθωτών αμειβόμενων στρωμάτων που κάνουνε καριέρα με τα κοινοτικά κονδύλια, στις πλάτες της εξουσίας. Είναι μια κάστα. Η διαφορά κάστας από τάξη είναι οτι η κάστα εξαρτάται από τις παραχωρήσεις ή τις εξαρτήσεις που έχει με την εξουσία. Η τάξη είναι η βάση πάνω στην οποία συγκροτείται μια εξουσία.
Το μαυραγορίτικο στρώμα είναι γύρω στο 10%-20% δηλαδή ένα μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας. Είναι οι τύποι που κυκλοφορούν με τις καγιέν ακόμη και σήμερα, οι γιατροί με τα φακελάκια κλπ. Πρόκειται για κοινωνικό, πολιτικό ή και οικονομικό υπόκοσμο.
2. Το δεύτερο μεγάλο κοινωνικό στρώμα που αναπτύσσεται και που είναι πολύ μεγαλύτερο από το μαυραγορίτικο είναι αυτό που κυρίως απαρτίζεται από μισθωτούς και συνταξιούχους που σήμερα πια εξαθλιώνεται και έχει πιάσει πάτο. Εδώ αποδεικνύεται μια άλλη μεγάλη εξαίρετη τοποθέτηση του Μαρξ: o εργάτης, επειδή ακριβώς δεν συνδέεται με τίποτα άλλο με την κοινωνία που τον παράγει και τον αναπαράγει παρά μόνο με την εργασία του, όταν τον οδηγείς σε φυσική εξαθλίωση, τότε παύει να έχει όχι μόνο συνείδηση του εαυτού του, αλλά κοινωνική συνείδηση και έτσι γίνεται στοιχείο λούμπεν. Έτσι λέει εμένα δεν με ενδιαφέρει, το ξεροκόμματο να πέφτει, και δεν τον ενδιαφέρει τίποτα. Αυτά τα στρώματα είναι βαθύτατα αντιδραστικά. Έχουνε χάσει την αίσθηση του γενικού συμφέροντος. Η τάξη είναι μια κοινωνική δύναμη η οποία διεκδικεί για τον εαυτό της το γενικό συμφέρον. Εκεί απαντά η ταξική ανάλυση του ΚΚΕ και της ριζοσπαστικής αριστεράς. Αυτονών τα ταξικά συμφέροντα αντιπροσωπεύει, των λούμπεν.
3. Και υπάρχει και η τάξη στην οποία μπορούμε να βασιστούμε για να προχωρήσουμε. Το πιο εξειδικευμένο και πιο πολιτισμένο τμήμα του εργατικού δυναμικού, οι ελευθεροεπαγγελματίες επιστήμονες που όλο το προηγούμενο διάστημα συνεισέφεραν στην ανάπτυξη της χώρας και τώρα συντρίβονται, και οι μικρομεσαίοι που εξαρτώνται από την παραγωγή της χώρας και από την αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων.
Όταν λέμε "ο κόσμος", δεν εννοούμε μια ενιαία κατάσταση, πρέπει να προσδιορίσουμε πού απευθυνόμαστε, σε ποιο κομμάτι του κόσμου. Πρέπει να κατανοήσουμε πώς διαμορφώνεται ο κόσμος. Αν απευθυνθείς στο λαμόγιο χάνεις την ώρα σου, το ίδιο και αν απευθυνθείς στο λούμπεν στοιχείο, που θα τραβηχτεί και από τη μαύρη αντίδραση που ψαρεύει εκεί.
Περισσότερα στο άρθρο του Δημήτρη Καζάκη στο Χωνί που κυκλοφορεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου