Νερό από τη Σαχάρα στη μεσογειακή ακτή
Το 1953, κατά τις προσπάθειες ανεύρεσης πετρελαίου στις νότιες περιοχές της Λιβύης, ανακαλύφθηκαν τεράστιες ποσότητες πόσιμου νερού σε υπόγεια στρώματα του εδάφους.
Το Σχέδιο του Μεγάλου Τεχνητού Ποταμού (Great Man-Made River) διαμορφώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960, αλλά οι εργασίες ξεκίνησαν το 1984. Η κατασκευή διαχωρίστηκε σε πέντε φάσεις. Η πρώτη φάση εγκαινιάστηκε στις 28 Αυγούστου 1991, και η δεύτερη στις 1 Σεπτεμβρίου 1996. Το καθεστώς του Καντάφι συνδύασε τα εγκαίνια με τους εορτασμούς για τις 22η και 27η αντίστοιχα επετείους της επανάστασης. Η ανάπτυξη και επέκταση του δικτύου του έργου συνεχίστηκε μέχρι το 2007.
Για την κατασκευή του έργου χρησιμοποιήθηκαν ξένες εταιρίες από τις ΗΠΑ, την Νότια Κορέα, την Ιαπωνία, τη Βρετανία, τη Βραζιλία, κ.ά. Το συνολικό κόστος του έργου εκτιμήθηκε σε 25 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Λιβύη δήλωσε ότι θα ολοκληρώσει το έργο χωρίς χρηματοδότηση από μεγάλες χώρες ή δάνεια από μεγάλες παγκόσμιες τράπεζες.
Ο Μεγάλος Τεχνητός Ποταμός είναι το μεγαλύτερο έργο μεταφοράς ύδατος που έχει ποτέ κατασκευαστεί. Ένα τεράστιο τεχνικό έργο, συνολικού μήκους αγωγών 4.000 χιλιομέτρων, διαμέτρου 4 μέτρων, το οποίο έχει καταχωρηθεί το 2008 στο Βιβλίο Γκίνες ως το μεγαλύτερο αρδευτικό έργο παγκοσμίως. Σύμφωνα με τον διεθνή Τύπο, αποτελεί «το όγδοο θαύμα του κόσμου»
.
Λαμβανομένου υπόψη ότι η Λιβύη είναι μια χώρα που κατά το μεγαλύτερο μέρος καλύπτεται από έρημο, γίνεται αντιληπτή η τεράστια σημασία του έργου για την υδροδότηση των πόλεων και για τη γεωργία. Το έργο αυτό εξασφαλίζει 6,5 εκατομ. κυβικά μέτρα νερού ημερησίως και αυξάνει την έκταση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων από 327.000 εκτάρια (1991) κατά 60.000 εκτάρια (1992) και άλλα 180.000 εκτάρια στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Εξασφαλίζει επίσης την υδροδότηση των μεγάλων πόλεων στη μεσογειακή ακτή.
Ιωάν. Παρίσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου