Το κράτος, σαν κραγιοναρισμένη πόρνη, βγαίνει στο παζάρι των "διεθνών αγορών", βλέπε των πιστωτικών "ιδρυμάτων", βλέπε των τραπεζών που ΠΑΡΑΓΟΥΝ και ΔΙΑΚΙΝΟΥΝ το χρήμα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και επαιτεί για λίγα δανεικά τα οποία θα χρησιμοποιήσει για να καλύψει τις άμεσες ανάγκες του και όχι τίποτα αναπτυξιακές δήθεν ή κοινωνικές τάχα, στα πλαίσια του κράτους πρόνοιας. Άμεσες ανάγκες ρευστότητας. Η Ελλάς, δανείζεται δις ευρώ κάθε τρεις και λίγο την στιγμή που τα δημόσια έργα πνοής για όλη την χώρα (κυρίως υποδομής) τα οποία πλέον βρίσκονται υπό αίρεση και φυσικά αφορούν άμεσα την καθημερινότητα μας, δεν ξεπερνούν τα 10 δις. Ως πότε; Για πόσο; Μόνο ο φετινός προϋπολογισμός έχει ανάγκη γύρω στα 55 δις Ευρώ για να βουλώσει την τρύπα.Η Ελλάς πληρώνει σε τόκους 12 δις μόνο εφέτος. Και με τους όρους που δανείστηκε εσχάτως, είναι βέβαιο ότι θα πληρώσει πολύ περισσότερα. Διότι οι αξιολάτρευτοι σύμμαχοι που έσπευσαν να βοηθήσουν την κατάσταση, δεν είναι τίποτε άλλο από τα ίδια κραγιοναρισμένα κοράκια που κατατρώγουν τις σάρκες αυτού (και κάθε) έθνους, ποδηγετούμενοι από το ιδιωτικό megalo-συμφέροντα. Καλό είναι να μετράς τα δάκτυλα σου όταν τους σφίγγεις το χέρι.
Και ερωτάται: Ποιος ο λόγος ύπαρξης της δημοκρατίας όταν εν τοις πράγμασιν πολιτική χαράζουν τα ιδιωτικά (όπερ ανεξέλεγκτα) megalo-συμφέροντα; Ποιος ο λόγος ύπαρξης του κράτους, όταν ο ιδιώτης μπορεί να το κάνει ό,τι θέλει; Όταν ο ιδιώτης έχει την εξουσία την οποία τάχα μόνο "ο κυρίαρχος λαός" διαθέτει σύμφωνα με τα Συντάγματα, τις Διακηρύξεις και τις Χάρτες... O ιδιώτης που βαφτίστηκε "Αγορές" και αντί ελέγχου του επετράπη η "αυτορύθμιση"; Ο ιδιώτης που υπό τον μανδύα των "πιστωτικών ιδρυμάτων/οίκων", Ουργουελικό doublespeak, τζογάρει σε αγορές που δεν υπόκεινται σε κανέναν απολύτως έλεγχο (Over The Counter - OTC - Epicurus2day - Τα "χρυσά" τέκνα της ΑΠΑΤΗΣ, 27/10/2008, "Game(s) Over" 15/11/2009 ) προϊόντα που ισοδυναμούν με το δεκαπλάσιο του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Προϊόντος.
Ζούμε σε εποχές οικονομικού φασισμού και υδροκεφαλισμού, πλήρους αποστέρησης της ιδιωτικότητας, διαφθοράς έως εκεί που δεν πάει ο νους του υγιούς ανθρώπου, έλλειψης παιδείας, έλλειψης ηγετών, έλλειψης ενημέρωσης, αμοραλισμού, τσάμπα μαγκιάς, τσάμπα αντιεξουσιαστικής μανίας, τσάμπα τσόντας και το κυριότερο: υποκρισίας. Η εποχή αυτή είναι πιο επικίνδυνη από άλλες του παρελθόντος. Τότε ο εχθρός ήταν φανερός, Τα δεινά επίσης. Ο στόχος επίσης. Σήμερα, ένας μπερδεμένος κόσμος, που δεν ξέρει τι - και το πιο σημαντικό, ποιος του φταίει, που δεν μαθαίνει σχεδόν ποτέ τα γιατί και δεν έχει καμία δυνατότητα να ψάξει ή να αναρωτηθεί, παρόλο που όλα είναι μπροστά του, όλα είναι εδώ έτοιμα να τα πιάσει, ντερλικωμένος από ό,τι πιο πρόσκαιρο μπορεί να του ικανοποιήσει τις αισθήσεις, ό,τι πιο εφήμερο και εν πλήρη αδιαφορία έως άγνοια για τις πραγματικές του ανάγκες, κοιτά (αποβλακωμένος) - βρίζει (αορίστως) - (ξε)σπάει (αποβλακωμένος και αορίστως) - και ύστερα στέκει, σαν την αγελάδα που κοιτάει το τρένο και μονολογεί "Την είδες την Τζούλια;"
Ναι, όλα είναι σκατά και πουλημένα, ναι οι πολιτικοί είναι γουρούνια αλλά στον κόσμο των αισθήσεων και των παραισθήσεων μας, πλέον ΜΟΝΟ τα ένστικτα μας μπορούμε να κατανοήσουμε. Είμαστε ήδη φυτά.
Αναρωτιέμαι τόσον καιρό, τι συμβαίνει και ουδείς αναρωτιέται...
Γιατί μια κυβέρνηση πχ έδωσε όσα συνεισφέρει ετησίως το κράτος, στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, δηλ. περίπου 300 εκατ. ευρώ, εφάπαξ, ως "αμοιβή", μαύρα, κάτω από το τραπέζι (120 δις παλιές δραχμούλες) στον παγκόσμιο νταβά που λέγεται Goldman Sachs, για να τις μαγειρέψει τα νούμερα, τα βιβλία (για την Goldman - Epicurus2day - H Μεγάλη της Φούσκας Σχολή 7/7/2009); Δηλαδή η μεγαλύτερη Αμερικανική Τράπεζα και οι πολιτικοί άρχοντες της μικρής Ελλάδας ταυτίζονται στο εξής: είναι ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ.
Πως ένα κράτος χρεοκοπημένο, λίγους μήνες προ της επίσημης χρεοκοπίας του, προσφέρει 28 δις Ευρώ (περισσότερα από όσα κόστισε η Ολυμπιάδα της Αθήνας) ως βοήθεια στα "πιστωτικά ιδρύματα" του τόπου, δηλ. τον Λάτση, τον Κωστόπουλο, τον Σάλλα, τον Αράπογλου εκ Citigroup, κλπ...
Πως ένας πρωθυπουργός μετά του υπουργού των Οικονομικών του, που επισήμως εξαπατούσαν τον λαό αυτού του τόπου επί έτη, στο πιο επίσημο ενιαύσιο κείμενο, το κατατιθέμενο στο πιο επίσημο θεσμικό όργανο, αναφέρομαι φυσικά στον Προϋπολογισμό του Κράτους και την Βουλή των Ελλήνων, πλατσουρίζουν ανέμελοι μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τον δικαστικό έλεγχο, αντί να διώκονται και να καταζητούνται ως οι μεγαλύτεροι οικονομικοί και πολιτικοί εγκληματίες της Μεταπολίτευσης; Ο κ. Καραμανλής και ο κ. Αλογοσκούφης και οι προπάτορες τους. Αντί να ξευτιλίζονται καθημερινά, όπως ξευτιλίζεται αναίτια και για το τίποτα, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η αισθητική, η κουλτούρα μας και οι αξίες, στα τηλεοπτικά και έντυπα ρεντίκολα αυτής της χώρας. Σιωπή... Άκρα του τάφου... Ναι, ξαφνικά, όπως χτυπά το ξυπνητήρι, "έτυχε" να φαλιρίσουμε.
Που πήγαν 100 τρις δραχμές δημόσιου χρέους σε λιγότερα από 40 χρόνια με 2 συγκεκριμένα κόμματα να νέμονται την εξουσία σε ολόκληρη αυτήν την περίοδο; Από το μηδέν στο 100 (Epicurus2day - Δημόσιο Χρέος (Οι μοιραίοι) 17/1/2009, 14 μήνες πριν...) . Σε ποιες τσέπες; Σε πόσες τσέπες; Πως εμφανίζονται ως μωρές παρθένες, οι νυν κυβερνώντες; Πόσοι εξ αυτών "εκ μηδενικής βάσης" απέκτησαν περιουσίες πολιτευόμενοι; Ή μάλλον: πόσοι δεν απέκτησαν;
Η Ελλάς μετά την Δικτατορία, αποφάσισε, τους πολλούς, επί επταετία βαρβάρους, κατάπτυστους, λεχρίτες και ρουφιάνους, να τους αφήσει άθικτους εις ένδειξιν "δημοκρατικής ανωτερότητος". Στην ουσία, προκειμένου να μην θιγούν οικονομικοί παράγοντες που θυσαύρισαν κατά την επταετία και προκειμένου να μείνουν άθικτοι επίσης, κάποιο μεγαλόσχημοι βουτυρωμένοι κώλοι. Και οι εκ Δύσεως πατρόνες. Και οι εξ Ανατολής ινστρούκτορες.
Κάποιοι εξ αυτών (διότι ο χρόνος νικά τα πάντα) πρωτοστάτησαν έκτοτε, στην "οικονομική ζωή", την "πολιτική ζωή", "την δημοσιογραφία", την τέχνη, τα σώματα "ασφαλείας", κλπ.
Ως μη γεγραμμένες και μη γενόμενες οι αμαρτίες τους.
Τα οικονομικά και άλλα εγκλήματα όμως, ζητούν τιμωρία. Δεν μπορεί το έλασσον (μια υπεξαίρεση πχ κάποιων εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ) να είναι κακουργηματική και να επισύει ποινές φυλάκισης ετών και οι ΜΕΓΙΣΤΟΙ εγκληματίες να σουλατσάρουν δώθε κείθε. Και να πρωταγωνιστούν στο μέλλον μας. Όχι η εθνική αλλά η ατομική μας αξιοπρέπεια ζητά απαντήσεις.
Ας γίνει αντιληπτό τούτο. Δεν είναι αποδεκτό από τον σύγχρονο άνθρωπο η κάθε μορφής βία εναντίον του.
Αυτό έγινε πάντως αντιληπτό από αυτούς που έπρεπε για τους λόγους που τους αφορούν. Έτσι, τα άρματα δεν μπορούν τόσο εύκολα να ξαναβγούν στους δρόμους όπως πριν 35 χρόνια. Ας μην ανησυχείτε. Ούτε να σε βασανίσουν μπορούν. Ούτε να σου βουλώσουν το στόμα.
Το άρμα πρέπει (έπρεπε) να μπει στην ζωή σου πλέον, αλλιώς, Από αλλού. Από το "παράθυρο" ας πούμε. Και όταν θα (που ήδη έχει) στρογγυλοκαθίσει στο σαλόνι σου, δεν μπορείς να το βγάλεις. Το χειρότερο: είναι πια μέρος του εαυτού σου, της ζωής σου, του τίποτα (μας).
Στο Site αυτό προαναγγέλθηκαν πολλά. Η έκταση της οικονομικής κρίσης ( Epicurus2day - Ζωή σε δόσεις (επί πιστώσει) 22/10/2008, Epicurus2day - Δια-σώστε με (αν μπορείτε) 12/10/2008, Epicurus2day - Ένα ψέμα που το έλεγαν Αλήθεια, 29/11/2008). Ο υπόγειος ρόλος των "οικονομικών κέντρων" που εξουσιάζουν τα ΠΑΝΤΑ (Epicurus2day - Στη "Νέα Εποχή" 6/12/2008, Epicurus2day - Επιστροφή στο μέλλον 12/5/2009, Epicurus2day - The Wizard(s) of Oz 8/11/2008 κλπ) .
Η κατάρα του μονεταρισμού και πιο πολύ απ'όλα η ΑΙΤΙΑ του προβλήματος. Η αιτία του προβλήματος είναι το παραχωρηθέν στους "τραπεζικούς κύκλους" εκδοτικό προνόμιο (ενδεικτικά: εδώ και εδώ). Ο έλεγχος του χρήματος. Ούτε η επιχειρηματικότητα είναι φαύλη αφεαυτής, ούτε η ανάπτυξη, ούτε η ελεύθερη αγορά. Φαύλη είναι η άκριτη και χωρίς όρους παραχώρηση της εξουσίας στους λίγους. Η αδιαφανής δραστηριότητα τους. Η έλλειψη ελέγχου.
Η δυνατότητα τους να είναι κράτος εν κράτει, να μπορούν εν μία νυκτί να καταρρακώσουν την αξιοπρέπεια και αυτήν καθεαυτήν την υπόσταση κρατών ολόκληρων. Μας κρατούν όλους από εκεί που δεν γράφεται. Ανά πάσα στιγμή μπορούν να σταματούν να μας δανείζουν να ορίζουν τα επιτόκια δανεισμού μας, την ροή της χρηματοδότησης μας, το μέγεθος της, τα όρια της,το πόσα θα πληρώνουμε, πόσο θα δουλεύουμε, που θα τα δίνουμε κλπ. Κανένας πολιτικός δεν μπορεί να αντισταθεί σε αυτούς τους οικονομικούς τρομοκράτες. Η πολιτική είναι ένα χαριτωμένο πιόνι στα χέρια τους. Σήμερα είναι αύριο δεν είναι. Η πολιτική είναι μια εφήμερη χαριτωμένη περιπέτεια, την οποία "αξίζουν" μόνο οι επίορκοι και οι μειοδότες. Αυτοί επιβιώνουν. Οι σφουγγοκωλάριοι και οι οσφυοκάμπτες. Οι τσανακογλείφτες.
Η Ελλάδα μπήκε "ξαφνικά" στο στόχαστρο. Η Ελλάδα κρίνεται ανεπαρκής και αναξιόχρεη, όταν πχ η Ιαπωνία, την ίδια στιγμή έχει Χρέος προς ΑΕΠ άνω του 200%. Όταν η Ιταλία έχει άνω του 100%. Όταν η Ιρλανδία έχει αυξήσει το χρέος της προς ΑΕΠ κατά 300% τα τελευταία 3 χρόνια. Όταν στην Ισπανία η ανεργία αυξήθηκε κατά 40% σε 3 χρόνια και το χρέος καλπάζει. Και πάει λέγοντας. Απλά αυτήν την στιγμή το "σύστημα" λέει "Ελλάδα".
Τα κερδοσκοπικά πρεζόνια που έχουν ρίξει σε 20ετή αποπληθωρισμό την Ιαπωνία, που έχουν χρεοκοπήσει την Αργεντινή, που έχουν εκτινάξει τις τιμές των τροφίμων και του πετρελαίου με πρόσχημα την "ζήτηση" - που ποτέ δεν υπήρξε (Epicurus2day - Η κρίση της ζωής μας 12/11/2008)- που δημιούργησαν τη νομισματική κρίση της δεκαετίας του '90 με υπερπρωταγωνιστή τον πολύ κ. Sorros, απλά αυτήν την περίοδο έριξαν το κέρμα τους καταδώ. Μπορούν να μας πάνε όπου θέλουν. Βασανιστικά ή γρήγορα, με όποιον τρόπο επιλέξουν. Όσο αντέχαμε (δανειζόμενοι) αγοράζαμε τα πανάκριβα οπλικά τους συστήματα, τους βάζαμε συνεταίρους στις ομολογιακές μας εκδόσεις, τους εκχωρούσαμε τον εθνικό μας πλούτο, μας υποδείκνυαν την "ενδεδειγμένη οικονομική πολιτική", τους "κατάλληλους" πολιτικούς ηγέτες, τους "αρμόδιους συμβούλους". Μας αποκαλούν περιπαικτικά γουρούνια "PIGS" αλλά οι χοίροι γίνονται νόστιμο ζαμπόν, παρόλαυτά.
Σχεδόν όλοι οι ηγέτες της μεταπολίτευσης είναι Αμερικανόφερτοι. Η χούντα ήταν Αμερικανόφερτη. Όλες οι πολιτικές καμπάνιες "σκληρού ροκ" ήταν υπό την αιγίδα αμερικάνικων "image makers'. H πόλωση ήταν το όπιο του λαού. Ποτέ ο Έλληνας δεν αναρωτήθηκε. Πως και πλούτισαν τόσοι. Πως μπούκωσαν τόσα χρήματα. Πόσο θα άντεχε το δύσμοιρο κρατικό πορτοφόλι. Και με τι ανταλλάγματα;
Όλα είναι εδώ. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη για ενημέρωση των προηγουμένων. Η κατάσταση είναι η ίδια και απαράλλακτη. Είναι διεθνής, δε.
Προς το παρόν μπορούμε να ακούμε τον κ.Λαζόπουλο να κηρύττει ως ένας νέος αριστερός προφήτης εκ Κολωνακίου, με ταρίφα κάποιων εκατομμυρίων Ευρώ, τον λόγο της αργυρώνητης αντίστασης. Αυτόν έχουμε, αυτόν εμπιστευόμαστε. Τον τηλεοπτικό μας Θεό. Τον τηλεοπτικό μας Δικαστή κ. Τριανταφυλλόπουλο. Τον τηλεοπτικό μας Ιμάμη κ. Χατζηνικολάου. Τον τηλεοπτικό μας Σάτυρο κ. Αναστασιάδη. Τους τηλεοπτικούς Μαγείρους, τους τηλεοπτικούς Αρλεκίνους, κοκ Με μια σατανική ομοιότητα, άπαντες. Είναι μπουκωμένοι μέχρι σκασμού. Όχι γιατί είναι αυτό που είναι (το οποίο είναι απόλυτα θεμιτό). Αλλά για να είναι αυτοί που είναι. Σκεφτείτε το. Στο πρόσωπο τους θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Απλά έτυχε να είναι κατάλληλοι για τους ρόλους. Οι πλέον κατάλληλοι. Και ακίνδυνοι, φυσικά.
Μπορούμε να διαβάζουμε, να ακούμε, να συμβουλευόμαστε τους φιλάργυρους, που βύζαξαν μέχρι τελευταίας σταγόνας την ισχνή αγελάδα του κρατικού κορβανά - και έτσι επιβίωσαν - να οδύρονται για την κακή μας τύχη. Όταν προ καιρού πολλοί εξ αυτών μας διαβεβαίωναν ότι δεν τρέχει τίποτα. Όλα ήταν θεωρίες συνωμοσίας και καταστροφολογία. Όλα ήταν ένα ψέμα.
Ας κοιταχτούμε λίγο στον καθρέφτη. Δεν είμαστε τόσο όμορφοι όσο νομίζουμε. Είμαστε συνυπεύθυνοι. Και όσοι ακόμα παραπληροφορούν, αγνοούν ή κόπτονται για τα αφεντικά τους είναι και κάτι ακόμα: επικίνδυνοι. Και απέναντι μας.
Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Όσο μας αφορά εδώ, κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να υψώσουμε την μαύρη σημαία της αγωνίας και του δεν πάει παραπέρα.
Δρυός πεσούσης, όμως, πας ανήρ ξυλεύεται. Δυστυχώς.
Kαι τώρα στο 'δια ταύτα'. Τι συμβαίνει:
Οι ΗΠΑ υπήρξαν τα τελευταία 50 χρόνια ο αιμοδότης της παγκόσμιας οικονομίας. Η παγκόσμια οικονομία έγινε, με τον ένα ή "άλλο" τρόπο Αμερικανοκεντρική και αυτό φυσικά δεν είναι νέο για κανέναν σας, ελπίζω. Το δολάριο απέκτησε κεντρικό ρόλο ως αποθεματικό νόμισμα "reserve currency" ειδικά μετά την εγκατάλειψη του gold standard για το οποίο τόσο επιμείναμε παλιότερα (Epicurus2day - FED: Οι Banksters στο τιμόνι 16/10/2008). Κάποιοι εξέλαβαν την σχετική αρθρογραφία ως στήριξη στο μέταλλο και άλλα τινά. Τώρα λοιπόν, ας καταστεί ξεκάθαρο ότι η υπονόμευση του gold standard στις αρχές του '70, είχε ως μόνο στόχο και σκοπό την εξάπλωση της Pax Americana δια της επιβολής του δολαρίου. Σε όλες τις τράπεζες παγκόσμια τα δολαριακά αποθέματα ήταν σε πρώτο και σχεδόν αποκλειστικό 'πλάνο'.
Είναι προφανές ότι τούτο συνέβη καθότι, μεταξύ άλλων, οι "αγορές" πλημμύρισαν ανεξέλεγκτα με χρήματα τα οποία δεν είχαν αντίκρισμα. Ήταν 'legal tender' όπως έχουμε ξαναπεί και όντας αποσυνδεδεμένα από τον χρυσό, αυτό υπήρξε το δεύτερο πλεονέκτημα της αποσύνδεσης από το μέταλλο. Πλεονέκτημα για τους λίγους.
Όταν το γιεν στην δεκαετία του '80 απείλησε το δολάριο, "ξαφνικά" η Ιαπωνική οικονομία κατέρρευσε.
Όπως παρατηρείτε στον αριστερό πίνακα, όταν η Ιαπωνική εξ Αμερικής φούσκα ξεφούσκωσε, το ίδιο συνέβη και στο γιεν ως αποθεματικό νόμισμα... Η ιστορία της Ιαπωνίας είναι πολύ διδακτική για όσους θέλουν να την μελετήσουν. Πως φούσκωσε και ξεφούσκωσε, για να καταλήξει από εν δυνάμει παγκόσμιος ηγέτης, σε έναν ασήμαντο και ακίνδυνο πλέον παίκτη. Κυρίως, ποιοι και πως το έπραξαν.
Εσχάτως, το Ευρώ αναδείχθηκε ως ισχυρό νόμισμα. Την τελευταία δεκαετία υποκατέστησε το δολάριο σε αρκετές συναλλαγές και μετά από πολλά χρόνια, στα αποθεματικά, ειδικά των καταπιεσμένων ποικιλοτρόπως, "αναπτυσσόμενων χωρών". Η επί δεκαετίες ΕΠΙΒΟΛΗ του Αμερικάνικου νομίσματος στους απείθαρχους, με κάθε μέσο (δεν εννοώ φυσικά διπλωματικό), δημιούργησε αρκετά απωθημένα έναντι του οικονομικού τρομοκράτη, που στα πλαίσια της δικαίωσης των συμφερόντων των πολυεθνικών του, δεν δίστασε να αιματοκυλήσει την Οικουμένη. Αυτό όμως είναι συζήτηση για άλλη ώρα.
Την ίδια περίοδο που το Ευρώ έκανε τα πρώτα του βήματα, το δολάριο έχανε το 1/3 της δύναμης του, καθότι απομειώθηκε σταδιακά στα αποθέματά έναντι της σταθερής στήριξης που έτυχε το Ευρωπαϊκό νόμισμα. Όχι άσχημα για τα πρώτα χρόνια κυκλοφορίας ενός νέου νομίσματος... Πολύ άσχημα για κάποιους που θέλουν να πατάνε στον σβέρκο τους αντιρρησίες.
[πηγή]
Παρατηρείτε στον ακόλουθο πίνακα συμπληρωματικά, τα όσα αναφέρθηκαν. Το πως το δολάριο "επωφελήθηκε" την "ατυχούς" Ιαπωνικής πτώσης και πως το ευρώ στηρίχθηκε κυρίως από τα αναπτυσσόμενα κράτη, από της ενάρξεως κυκλοφορίας του.
(πηγή)
Και κάπου εδώ και κάπως έτσι φτάνουμε στο "σήμερα". Ένα σκασμένο κράτος, με υποχρεώσεις 60 τρις, με ανοικτούς λογαριασμούς παντού, οικονομικούς, στρατιωτικούς, διπλωματικούς, ένα ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΟ κράτος που το παίζει υπερδύναμη, "ξαφνικά" βιώνει μια μέγιστη οικονομική κρίση. Ουσιαστικά σκοντάφτει σε ΚΑΠΟΙΑ από τα προβλήματα που έχει κρύψει κάτω από την μοκέτα.
Ο ρόλος της Αμερικής αλλάζει. Ο οικονομικός δερβέναγας πλέον είναι ανάπηρος. Η Αμερική έχει τώρα να επιλύσει το δικό της χρέος. Το δολάριο δεν είναι πια (και ούτε πρόκειται) το ισχυρό νόμισμα. Ο κύκλος του έχει κλείσει. Το ισχυρό νόμισμα πρέπει να προέλθει από αλλού. Από που; Από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η Παγκοσμιοποίηση λαμβάνει χαρακτήρα Κεντροποίησης. Υφίσταται ανάγκη Διευθυντηρίου. Το οποίο, όπως ο ΟΗΕ, θα ελέγχεται από αυτούς που πρέπει. Και το οποίο θα μπορεί σε ένα βράδυ να γράψει ή να ξεγράψει την ιστορία ενός έθνους. Και το μέλλον του; Φυσικά, φυσικά...
Το ΔΝΤ αποφασίστηκε το 2008 στο Πίτσμπουργκ. στην Σύνοδο των G20 και όπως λέγεται εκτός ατζέντας, να αποκτήσει τον ρόλο της Παγκόσμιας Τράπεζας. Του δόθηκε ως μποναμάς ένα πακέτο 500 δις, το οποίο αφορά τα εκδιδόμενα από αυτό SDRs. Η μεγαλύτερη έκδοση SDRs που έγινε ποτέ από το ΔΝΤ ήταν 10 φορές μικρότερη και προ 30 ετών. Τα πράγματα αλλάζουν. Ο (απερχόμενος τάχα) δερβέναγας εν τω μεταξύ θα κοιτάξει να απαξιώσει αργά ή σταθερά το νόμισμα του για να μπορέσει να απαξιώσει το χρέος του. Να αναγεννηθεί... Το ΔΝΤ θα παράγει χρήμα (από το πουθενά φυσικά) και θα παίζει τον ρόλο που η FED παίζει στις ΗΠΑ. Θα αγοράζει με χρήμα προερχόμενο από κοπανιστό αέρα, χρέη κρατών ανά την υφήλιο και θα τα κάνει δικά του. Όχι τα χρέη, τα κράτη. "Debt Monetization"
Στην διαδρομή αυτή, κάτι έπρεπε να γίνει με το Ευρώ. Τα πράγματα είναι απλά. Ο πιο αδύναμος κρίκος επελέγη. Το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, ανακαλύφθηκε λες και επρόκειτο για την ανακάλυψη ότι η γη δεν είναι επίπεδη. Θα μπορούσε να είχε συμβεί προ 5ετίας ή 10ετίας ή 20ετίας, ή μετά από 10 ή 20 χρόνια. Είναι τόσο απλό. Όποτε κι αν κάποιοι αποφάσιζαν ότι θα πρέπει να διακόψουν τον δανεισμό μας, ή να μας δανείζουν με μεγαλύτερα επιτόκια, θα χρεοκοπούσαμε. Ο στόχος ήταν α. να πληγεί το Ευρώ, β. να μας στείλουν ως παράδειγμα χώρας - μέλους προς μίμηση στο ΔΝΤ, γ. να έχουν τον στρατηγικό έλεγχο μιας χώρας που εσχάτως έδειχνε να απολαμβάνει τα 35 χρόνια ανεξαρτησίας της και να ανακτά δυνάμεις (με τις όποιες φυσικά ατέλειωτες παθογένειες αυτού του λαού). Στην πορεία θα ακολουθήσουν και άλλοι. Έτσι δεν έγινε με δολιοφθορές και ανατροπές καθεστώτων στο παρελθόν; Με στρατιωτικά χτυπήματα ακόμα και στην Ευρωπαϊκή Σερβία. Με την αντιμετώπιση της "τρομοκρατίας";
Κλπ.
Ο έλεγχος της αγοράς ομολόγων γίνεται από τις τράπεζες. Είναι πολύ εύκολο να δημιουργηθεί μια false flag κρίση και έπειτα να αναλάβουν οι οικονομικοί τρομοκράτες να δημιουργήσουν κλίμα. Αν θέλουν μπορούν αύριο να αυξήσουν τα CDS (τα θυμάστε; Epicurus2day - CDS - Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά τους θαναι 05/11/2008, Epicurus2day - CDS - 5/9/2008), τα spreads, τον ΓΔ κατά 100% σε μία ημέρα. Κάποτε έλεγαν ότι η Αγορά είναι πιο δυνατή από τον καθένα. Στις ΗΠΑ εδώ και καιρό, αρκετοί ενεργοί παίκτες, σοβαροί παίκτες, έχουν πάψει να το πιστεύουν. Όταν οι μεγάλες εταιρείες έχουν πλέον οικονομική δύναμη και τζίρους πολύ μεγαλύτερους από τα κρατικά ΑΕΠ, είναι λογικό. Όταν βρίσκονται σε όλα τα κέντρα αποφάσεων, είναι λογικό Το lobbying στις ΗΠΑ τι είναι;
Στην Αργεντινή το 2000, μούντζωσαν το ΔΝΤ και αποφάσισαν ότι θα προσπαθήσουν μόνοι να βγουν από το αδιέξοδο. Σε 3 χρόνια είχαν ανάπτυξη άνω του 8% και ένα καθαρό κούτελο.
Η λύση είναι μία. Μακριά από τον διάολο και προσπάθεια αναγέννησης από τις στάχτες. Αλλιώς δεν έχουμε ιδέα τι μας περιμένει.
Μόνο που για να συμβεί αυτό θέλουμε αποκαθήλωση όλων των σκιάχτρων που μας περιβάλουν Μπορούμε; Πολύ αμφιβάλλω. Ο ραγιαδισμός, η ατολμία και η μιζέρια μας, δεν μας το επιτρέπουν.
Τέλος των ειδήσεων.
ΥΓ. Το χρηματιστηριακό μας μέλλον: ο δείκτης ICEX της Ισλανδίας.
"Κυρίες και κύριοι.
Η λέξη μυστικότητα είναι μη αποδεκτή σε μια ελεύθερη και ανοικτή κοινωνία.
Και είμαστε ως άνθρωποι, κληρονομικά και ιστορικά αντιμέτωποι με μυστικές κοινωνίες.
Με μυστικούς όρκους και μυστικές διαδικασίες.
Είμαστε αντιμέτωποι με μια μονολιθική και ανελέητη συνωμοσία.
Η οποία βρίσκεται κυρίως μέσα στη κυβέρνηση και θέλει να επεκτείνει το πεδίο επιρροής της.
Με διείσδυση αντί για αποφυγή, με υπονόμευση αντί για εκλογή,
με εκφοβισμό αντί για ελεύθερη επιλογή.
Είναι ένα σύστημα που έχει στρατολογήσει τεράστιες ποσότητες
ανθρώπινων και υλικών πόρων.
Υψηλά αποδοτικός μηχανισμός που συνδυάζει στρατιωτικές, διπλωματικές, κατασκοπευτικές, οικονομικές, επιστημονικές και πολιτικές λειτουργίες.
Οι προετοιμασίες (τους) δεν διεξάγονται δημόσια.
Τα λάθη τους θάβονται και δεν δημοσιεύονται.
Οι ενέργειες τους αποσιωπώνται και δεν αναφέρονται.
Καμία δαπάνη δεν ελέγχεται κανένα μυστικό δεν αποκαλύπτεται.
Γι’ αυτό ο Αθηναίος νομοθέτης Σόλων θέσπισε ως έγκλημα για κάθε πολίτη την αποφυγή της δημόσιας αντιπαράθεσης.
Ζητώ την βοήθεια σας, στην τεράστια προσπάθεια πληροφόρησης και αφύπνισης του Αμερικανικού λαού.
Είμαι αισιόδοξος πως με την βοήθεια σας, ο άνθρωπος θα γίνει αυτό που γεννήθηκε να είναι.
Ελεύθερος και ανεξάρτητος."
John Kennedy "JFK" -
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ την 27.4.1961 ενώπιον της Αμερικανικής Ένωσης Συτακτών
όλη η ομιλία εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου