ΟΧΙ... δεν θέλουμε τα δολάρια του ΔΝΤ

ZZ

ΟΧΙ... δεν θέλω τα δολάρια του ΔΝΤ. Σας παρακαλώ... μην επιμένετε να μας διασώσετε, αφήστε μας, σας παρακαλώ, να πτωχεύσουμε... Εχω πλέον συνηθίσει να διασύρομαι διεθνώς, να γίνομαι πρωτοσέλιδο στις «έγκυρες» ξένες φυλλάδες, να ασχολούνται μαζί μου οι διεθνείς νομπελίστες, να απολαμβάνω τους υπαινιγμούς για το «βαθύ λαρύγγι» και να παρακολουθώ τα ελληνικά καφενεία μαζί με τα μίντια να συζητούν για τα spreads. Και πότε θα γίνει η διάσωση; Οταν τη ζητήσουμε, αλλά δεν τη ζητάμε.

Αραγε, είμαστε έτοιμοι να βγάλουμε στο σφυρί λιμάνια, σιδηρόδρομους, δρόμους, δίκτυα, υποδομές, νοσοκομεία; Είμαστε έτοιμοι για συνεκμετάλλευση και παραχώρηση επιχειρησιακού ελέγχου του Αιγαίου στους Τούρκους; Ανατριχίλα με περιλούζει όταν αντικρίζω τα χαμόγελα Δρούτσα και Νταβούτογλου... Πόση εθνική κυριαρχία έχουμε απολέσει;

ΟΧΙ... μην επεμένετε γιατί θα στενοχωρηθεί και ο κ. Παπακωνταντίνου. Κατά την έξοδό του από το Μέγαρο Μαξίμου, προχθές Παρασκευή, ο υπουργός Οικονομικών ερωτηθείς αν η Ελλάδα επιθυμεί ενεργοποίηση του μηχανισμού, δήλωσε: «Οχι. Εχουμε δηλώσει ότι η Ελλάδα δεν σκοπεύει να κάνει χρήση του μηχανισμού στήριξης»! Οντως, προκάλεσε πανελληνίως συγκίνηση η δήλωση αυτή, καθώς προσφυγή της χώρας μας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό βοήθειας ισοδυναμεί με παραπομπή της Ελλάδας στο διαβόητο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Αλλωστε, θα πληρώσουμε «σοσιαλιστικά» τη δολαριακή βοήθεια που θα μας δοθεί με επιτόκιο μεγαλύτερο του 6%.

Εκείνο όμως που κυριολεκτικά με σκοτώνει είναι η συνεχής μεγαλόφωνη επανάληψη τού «εμείς δεν ζητάμε βοήθεια», που συνοδεύτηκε από τη χαμηλόφωνη διαρροή «αν όμως δεν μας δώσετε, θα πάμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που όχι μόνο επιβάλλει μέτρα αλλά δίνει και βοήθεια» - και αφού δεν ζητάμε βοήθεια από την Ενωση, τη Γερμανία ή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, γιατί θα πάμε να πάρουμε από το ΔΝΤ; Είναι προφανέστατη η αντίφαση, άλλωστε όλη η υφήλιος γνωρίζει ότι χρειαζόμαστε οικονομική βοήθεια, πως ψάχνουμε με το καντήλι για χρήμα - το να λέμε ότι δεν θέλουμε, απλώς εμφανίζει την ελληνική κυβέρνηση λιγότερο σοβαρή από όσο ίσως είναι και δεν νομίζω να κερδίζει κάτι από αυτό· ούτε καν τα ειρωνικά χαμόγελα των ενωσιακών συνεταίρων μας, διότι ακόμη και γι’ αυτούς η υπόθεση είναι πολύ σοβαρή για να χαμογελάνε.

Ωστόσο, κοινός τόπος πλέον είναι πως οι πάντες πιστεύουν ότι «εκεί που φτάσαμε, συμφέρει το ΔΝΤ». Δηλαδή; Απαιτεί τα ίδια στυγερά μέτρα και δίνει ζωντανό χρήμα. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Εξαρτάται σε ποια γλώσσα διαβάζονται. Τα περί ΔΝΤ θα μπορούσαν να ήταν απλώς μια «έξυπνη μπλόφα» πίστευαν οι μαθητευόμενοι μάγοι της κυβέρνησης, για να αισθανθούν πίεση οι Ευρωπαίοι και να προσφέρουν πρακτικά τη στήριξή τους, προκειμένου να μην υποστεί η Ευρωζώνη την ταπείνωση να διασώσει με δολάρια η Ουάσιγκτον ένα μέλος της. Αλλωστε, οι ίδιοι μαθητευόμενοι μάγοι πίστευαν ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για να ξεκαθαρίσουν ανοιχτοί λογαριασμοί στο εσωτερικό της κυβέρνησης, ανάμεσα σε δήθεν «ευρωπαϊστές» που συγκρούονται με δήθεν «ατλαντιστές». Ετσι κι αλλιώς, η προσφυγή στο ΔΝΤ είναι αναπόφευκτη, καθώς τα υπόλοιπα έχουν εξαντληθεί και η κοινή γνώμη έχει μπουχτίσει με τους Ευρωπαίους που μας εξευτελίζουν να και μας λένε να σφίξουμε το ζωνάρι, αλλά έχουν καβούρια στην τσέπη.

Απλώς, αναρωτιέται ο καθείς γιατί δεν μπορέσαμε να ζητήσουμε αξιοπρεπώς από τη Μέρκελ «να μη μας αφήσει να πτωχεύσουμε χωρίς να προσφύγουμε στο ΔΝΤ». Το ελληνικό κράτος έχει αγγίξει στο παγόβουνο της πτώχευσης. Διολισθαίνει με μαθηματική ακρίβεια σε στάση πληρωμών, το τεχνικό default ή, σε απλά ελληνικά, σε πτώχευση. Αν όμως συνεχίσει στο σημερινό μοτίβο, θα διακινδυνεύσει ο πρωθυπουργός να μείνει στην Ιστορία για τον ίδιο λόγο για τον οποίο έμεινε ο Χαρίλαος Τρικούπης πριν από 120 χρόνια περίπου. Δεν αξίζει ούτε στον ίδιο ούτε στη χώρα.

Πάντως, παραμένει μυστήριο γιατί ο κ. Παπανδρέου άργησε τόσο πολύ να καταλάβει ότι παρέλαβε τον «Τιτανικό». Ξένοι διάσημοι οικονομολόγοι που τον συμβουλεύουν τού είχαν εξηγήσει πως «καλύτερα ίσως να δηλώσεις ότι χρεοκοπείς και να επαναδιαπραγματευθείς το χρέος σου»!

Αναμφίβολα, το ελληνικό κράτος είναι υπερχρεωμένο, αναποτελεσματικό, αναξιόπιστο, διεφθαρμένο. Οι αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας είναι δομικές, και είναι χρόνιες. Τώρα η ελληνική κοινωνία φοβάται. Μετά τη στιγμιαία ελπίδα προ των εκλογών, όταν άκουγαν ότι «λεφτά υπάρχουν», οι Ελληνες συνειδητοποιούν δειλά και επώδυνα ότι θα πτωχεύσουν...

Σημ.axinosp:Η δίψα του για εξουσία και δόξα του GAP μας έφτασαν σε αυτό το σημείο και φυσικά δεν αφήνει την εξουσία με τίποτα , έχει έργο να κάνει πιστεύει ο ΠΑΠΑΤΖΗΣ .