Την ώρα που οι θούριοι υπέρ της πατριωτικής αυτοθυσίας ηχούν για τους φτωχούς, οι πλούσιοι βγάζουν τα λεφτά τους απ' την Ελλάδα κατά συρροή. Οι ελβετικές τράπεζες θα φανούν όπως πάντα εχέμυθες, αλλά η αγγλική αγορά ακινήτων είναι μάλλον φλύαρη. Ιδού λοιπόν περήφανο δείγμα της εθνικής ομοψυχίας μπροστά στον κίνδυνο του οικονομικού ολέθρου:
"Οι Βρετανοί ιδιοκτήτες ακινήτων μπορεί να ανησυχούν ακόμη για την αξιοπιστία της βρετανικής οικονομίας, αλλά από την σκοπιά της Αθήνας αυτή εμφανίζεται ως σχετικό καταφύγιο, και τα ακριβά ακίνητα στο Λονδίνο, παραδοσιακό σπίτι της πλούσιας εφοπλιστικής κοινότητας της Ελλάδας, αγοράζονται με πρωτοφανή ρυθμό από πλούσιους Έλληνες που επιδιώκουν απελπισμένα να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους. Η συσσώρευση οικοπέδων έχει εκπλήξει τους μεσίτες, πολλοί από τους οποίους αναφέρονται στους νέους αγοραστές κατοικιών ως 'Ελληνες με ρευστό' εξαιτίας της προθυμίας τους να αποχωριστούν μεγάλα ποσά σε χρόνο ρεκόρ για να εξασφαλίσουν ακίνητα αξίας ενός εκατομμυρίου στερλίνων και πάνω. 'Είναι όλοι τους αγοραστές με ρευστό, σοβαροί παίχτες που ενδιαφέρονται μόνο για την ακριβή αγορά ακινήτων γύρω από το Regent's Park, το Mayfair και την Marylebone', είπε ο Πάνος Κουτσογιαννάκης στα γραφεία των κτηματομεσιτών του κεντρικού Λονδίνου Fraser & Co'".
Αυτά αναφέρει ο Guardian σε άρθρο της 13ης Απρίλη. Τώρα, ίσως φταίει ο εμφύλιος με τα εθνικά τραύματά του και τις κατηγορίες για ενδοτισμό. Ίσως φταίει κάτι άλλο· αλλά ξεχνάμε διαρκώς ότι αν ο Μαρξ μίλησε για την ανάγκη να χτιστεί διεθνιστική συνείδηση ανάμεσα στης γης τους κολασμένους δεν ήταν απλά επειδή οραματιζόταν μια εργατική τάξη που να είναι αφηρημένα προοδευτικότερη από την αστική αλλά επειδή κατάλαβε ότι όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, η αστική τάξη είναι πάντα πρόθυμη να απεμπολήσει κάθε ηθική δέσμευση ως προς το έθνος-κράτος, τόσο όσο είναι ταυτόχρονα πρόθυμη να επικαλεστεί το εθνικό συμφέρον όταν αυτό σημαίνει την νομιμοποίηση της καταστολής των εργατικών αγώνων.
Το πρόβλημα με την εγχώρια αριστερή εμμονή με τον πατριωτισμό είναι αυτό ακριβώς: εξακολουθεί να μην μπορεί να ασκήσει πολιτική που να λαμβάνει υπόψη τη δραστική ανισότητα ανάμεσα σε αυτούς για τους οποίους το κράτος παραμένει εις το διηνηκές φορέας δυνητικής καταστολής, και σε αυτούς που επειδή το ελέγχουν ως τέτοιο έχουν και την πολυτέλεια να επιλέγουν να είναι ταυτόχρονα "πατριώτες" και "απάτριδες" κατά το δοκούν και συμφέρον. Και έτσι η επίκληση της πατριωτικής συνείδησης γίνεται απλώς στάχτη στα μάτια και μέσο σύγχυσης και αποσυντονισμού αυτών που έχουν περισσότερο και πιο πιεστικά την ανάγκη να δουν ξεκάθαρα μπροστά τους.
http://radicaldesire.blogspot.com/2010/04/blog-post_14.html
http://ciaoant1.blogspot.com/
Σημ.axinosp:Οταν το πλοίο βουλιάζει, τα ποντίκια φεύγουν πρώτα !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου