ΕΜΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ;

Αυτό λοιπόν είναι το video από την διαδήλωση του απογεύματος της 23ης Απριλίου 2010 . Δεν ξέρω αν μπήκε στον κόπο κανείς άλλος να καταγράψει το γεγονός, πάντως εγώ προσωπικά δεν είδα τίποτα σε δυο-τρία δελτία ειδήσεων που παρακολούθησα . Το συγκεκριμένο βιντεάκι γυρίστηκε από άτομο εντελώς άσχετο, αφού βρισκόταν στην Ελλάδα για τουρισμό και "κρεμάστηκε" στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου όπου διέμενε για να αποτυπώσει τις σκηνές... Ίσως να πίστευε ότι βοηθά λίγο, σπρώχνοντάς το στο περίφημο διαδίκτυο, εμείς όμως πού είμαστε; Από ποιόν περιμένουμε να "διαδώσει" τις αντιδράσεις μας; Πώς ακριβώς νομίζουμε ότι θα γιγαντωθεί η αντίστασή μας εναντίον όσων αυτή τη στιγμή παίζουν Monopoly με τα δικαιώματά μας; Ως πότε θα κρυβόμαστε πίσω από τη φράση "Και τι να κάνω; Δεν αλλάζει τίποτα!" , χωρίς καν να έχουμε προσπαθήσει; Ως πότε θα αναλύουμε τα Πάθη μας και τα Λάθη των κυβερνώντων από τον καναπέ του σπιτιού μας; Εδώ κοντεύουν να ξυπνήσουν οι πιτσιρικάδες από την άγνοια στην οποία τους βυθίσαμε με τις επιλογές μας τα τελευταία 30 χρόνια κι εμείς ακόμα περιμένουμε να εξαγγείλει καμμιά απεργία η ΓΕΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ κλπ, όχι για να διαμαρτυρηθούμε, αλλά για να κάτσουμε σπίτι! Γιατί δεν έχουμε συστρατευθεί ακόμα εναντίον αυτών που επιχειρούν να μας θάψουν ζωντανούς; Γιατί δεν έχουμε στείλει στα κάτεργα αυτούς που στρώνουν αγκάθια στο δρόμο των παιδιών μας; Γιατί περιμένουμε να εμφανιστεί ο από μηχανής ξενόφερτος θεός να κάνει το ξεσκαστάρισμα; Μας έδειξε ποτέ η Ιστορία ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατόν; Όχι βέβαια, το αντίθετο μας έχει διδάξει, από τα αρχαία μέχρι τα συγχρονα χρόνια χωρίς καμμία παρέκκλιση! ΕΜΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ; Ποιος από μας θα μπορεί τον Δεκέμβριο να κοιτάξει το παιδί του στα μάτια και να του πει ότι τουλάχιστον προσπάθησε; Το ξύλο το αλύπητο πρέπει να το φάμε εμείς οι ίδιοι, όχι αυτοί που εδώ και 30 χρόνια ψηφίζουμε και με δημοκρατικές διαδικασίες τους έχουμε διορίσει διαχειριστές των δικαιωμάτων μας! Εμείς τους δώσαμε δουλειά, και, εφ'όσον μας σκάβουν το λάκκο, εμείς οφείλουμε να τους σταματήσουμε. Και είμαστε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΟΝΟΙ! Χωρίς κανένα κόμμα που να έχει δείξει την πυγμή του, χωρίς κανένα πολιτικό πρόσωπο που να έχει προσπαθήσει πραγματικά να εμποδίσει (με όποιο όπλο του προσφέρει το Σύνταγμα) την καθοδική μας πορεία, χωρίς καμμία υποστήριξη από πουθενά... Αφεθήκαμε έρμαια των βουλιμικών ορέξεων του κάθε άχρηστου πολιτικάντη κι αυτοί, με περίσσεια προστυχιά, μας παράτησαν στην τύχη μας, φροντίζοντας να πακετάρουν στις βαλίτσες τους τα κεκτημένα με ιδρώτα και αίμα δικαιώματά μας και τα όνειρα των παιδιών μας... Ωραία λοιπόν! Για μια φορά στη ζωή μας δεν χρειάζεται να λογοδοτήσουμε σε κανέναν, διότι κανένας δεν μας υπολογίζει πια! Άρα, μπορούμε να κινηθούμε μόνοι, χωρίς αμφιβόλων κινήτρων καθοδήγηση, ενωμένοι και ανεξάρτητοι, με το μοναδικό όπλο που μας έχει απομείνει : την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ.
Αύριο, 1η Μαΐου 2010 θα μαζευτούμε όλοι σε διάφορα σημεία του κέντρου της Αθήνας για να διαμαρτυρηθούμε... Προτείνω αυτή τη φορά να μην γυρίσουμε σπίτια μας, αλλά να κάτσουμε έξω από τη Βουλή ήσυχα, με βάρδιες ίσως, μέχρι η Κυβέρνηση να πατήσει το άλλο κουμπί, εκείνο που θα σταματήσει την "εγκατάσταση" του ΔΝΤ στη χώρα μας και άρει τα μέτρα που ήδη έχει πάρει από τον Μάρτιο, καθώς επίσης και να "κάψει" το πακέτο των νέων μέτρων που ετοίμασε παρέα με την ΕΕ. Εάν κάποιος έχει να προτείνει κάτι εξίσου άμεσο και εύκολο στην εφαρμογή του, εδώ είμαστε, να το ακούσουμε.

Lost In Translation.