Τα «Δεκεμβριανά» της Αθήνας φαντάζουν παιχνιδάκι μπροστά σε όσα ζει τις τελευταίες μέρες η Ισλανδία. Την Τετάρτη διαδηλωτές πέταξαν αβγά στο αυτοκίνητο του πρωθυπουργού Γκέιρ Χάαρντε, τρέποντάς τον σε άτακτη φυγή, και επιτέθηκαν στο κοινοβούλιο του Ρέικιαβικ με μπογιές, καδρόνια και φωτοβολίδες, σπάζοντας πόρτες και τζάμια.
Οι ταραχές των προηγούμενων ημερών σε Βουλγαρία, Λετονία και Λιθουανία, με στόχο τις «ανίκανες» και «μαφιόζικες» κυβερνήσεις, έχουν τουλάχιστον κάποιο ιστορικό υπόβαθρο. Η ανατολική Ευρώπη δεν διαθέτει ούτε τη δημοκρατική παράδοση ούτε το κοινωνικό κράτος της Σκανδιναβίας.
Η περίπτωση της Ισλανδίας όμως, των 320.000 κατοίκων, σημαίνει κυριολεκτικά καμπανάκι κινδύνου για τον δυτικό κόσμο. Τις προάλλες ο υπουργός Οικονομικών προέβλεψε μείωση του ΑΕΠ 9,6% το 2009, πληθωρισμό 13,1% και εκτίναξη της ανεργίας στο 8,6% ως το 2010.
Αυτοί οι αριθμοί απλώς «δεν αντέχονται» σε μία χώρα που έναν χρόνο πριν είχε μηδενική ανεργία, υψηλότατο κατά κεφαλήν εισόδημα και κολυμπούσε στην πλαστή ευημερία των τραπεζικών προϊόντων.
Ομως η απότομη κατάρρευση των μεγαλύτερων τραπεζών ανάγκασε τον πρωθυπουργό να μιλήσει για κίνδυνο «εθνικής χρεοκοπίας» και οδήγησε την Ισλανδία επαίτη στο ΔΝΤ για 10 δισ. δολάρια.
Η πρώτη δανειακή δόση 2,1 δισ. εκταμιεύτηκε τον Νοέμβριο.
Οι διαδηλώσεις στο κέντρο του Ρέικιαβικ είναι καθημερινό φαινόμενο, αλλά πρώτη φορά το τελευταίο διήμερο είχαμε επίθεση στον πρωθυπουργό, νυχτερινές συγκρούσεις διαδηλωτών-ΜΑΤ και... τραυματισμούς αστυνομικών.
Ακόμη και τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, τα αντίπαλα στρατόπεδα βρίσκονταν σε παράταξη μάχης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου