25 Σεπτεμβρίου 2009
Μετάφραση : axinosp
Η ισορροπία των παγκόσμια οικονομικών δυνάμεων έχει διαταραχτείΜερικές φορές χρειάζεται μια κρίση για την αποκατάσταση της λογικής και της ισορροπίας στον κόσμο, και αυτό γίνονται με το εμπόριο και τις ανισορροπίες του κεφαλαίου που ήταν αναμφισβήτητα η βασική αιτία της οικονομικής κατάρρευσης των τελευταίων δύο ετών.
Προς τους οικονομικούς πουριτανούς, οι αλλαγές που έχουν αρχίσει ,στη ζήτηση και το εμπόριο είναι αναπόφευκτες, απαραίτητες και ακόμη είναι και επιθυμητές. Ακόμα κι έτσι, η υπεροχή του δολαρίου και της γεω-πολιτικής κυριαρχίας της Δύσης πιθανά θα έχουν και τα δύο μακροπρόθεσμες απώλειες.
Ένα σχεδόν απαρατήρητο αποτέλεσμα της ύφεσης είναι ότι οι προηγούμενες ανισορροπίες στο εμπόριο και στις ροές κεφαλαίων διορθώνονται με τη δική τους βούληση, ή απλά είναι η συνέπεια της μείωσης της ζήτησης στα κάποτε σπάταλη έθνη των καταναλωτών.
Τα Πλεονάσματα στην Κίνα, την Γερμανία και την Ιαπωνία στενεύουν, όπως και τα ελλείμματα των μεγάλων εθνών των καταναλωτών - κυρίως στην Αμερική, αλλά και στα μικρότερα σπάταλα έθνη όπως η Βρετανία και η Ισπανία.
Το βασικό ερώτημα για τους ηγέτες της G20 που συναντιόνται στο Πίτσμπουργκ, δεν είναι τα μπόνους των τραπεζιτών ή οι δημοσιονομικοί κανονισμοί και άλλα ζητήματα περιφερειακής σημασίας, αλλά το αν η διόρθωση στο εμπόριο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βάση για μια μόνιμη και πιο ισορροπημένη παγκόσμια οικονομία.
Σε άμεση αντίθεση με τους στόχους της Αμερικής, Η Άνγκελα Μέρκελ, η Γερμανίδα Καγκελάριος, κατηγορεί τη Βρετανία και την Αμερική ότι χρησιμοποιούν το ζήτημα των εμπορικών ανισορροπιών για να κάνουν πίσω στην οικονομική μεταρρύθμιση και τα μπόνους των τραπεζιτών. "Δεν θα πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε για υποκατάστατα θέματα και να ξεχάσουμε το θέμα της ρύθμισης των χρηματοπιστωτικών αγορών», είπε πριν από την επιβίβαση της στο αεροπλάνο για το Πίτσμπουργκ.
Προς τα μεγάλα έθνη που εξάγουν, η κύρια αιτία της κρίσης ήταν οι Αγγλο-Σάξονες χρηματοδότες, που με μοχθηρούς και φιλάργυρους τρόπους δημιούργησαν την καταστροφή στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο οδήγησε σε κατάρρευση του παγκόσμιου εμπορίου. Μόλις οι τραπεζίτες ηρεμήσουν, αυτό το εφάπαξ σοκ μπορούμε να το αφήσουμε πίσω μας και ο κόσμος θα επιστρέψει στη «Δουλειά ως συνήθως».
Το να κατηγορούμε τους Τραπεζίτες είναι δημοφιλές πολιτικά - - η κ. Μέρκελ δίνει την μάχη των εκλογών αυτή την Κυριακή -,αλλά η ιδέα ότι η παγκόσμια οικονομία θα επανέλθει στο δρόμο που ήταν κάποτε επειδή ο υποτιθέμενος καρκίνος έχει αφαιρεθεί είναι ψευδαίσθηση
Μια δημιουργική αλλαγή στη συμπεριφορά που αναγκάζονται να έχουν τα έθνη, όπου το έλλειμμα, παρά την τεράστια δημοσιονομική, νομισματική και οικονομική στήριξη του συστήματος, εξακολουθεί να υπάρχει μαζί με την έλλειψη πιστώσεων, καθώς και η αυξανόμενη τάση για αποταμίευση. Κανείς από αυτούς τους δύο περιορισμούς σχετικά με τη ζήτηση δεν θα αντιστραφεί κάποια στιγμή σύντομα.
Αυτό, με τη σειρά του, υποχρεώνει σε αλλαγές τις χώρες με πλεόνασμα, είτε αυτό αρέσει είτε όχι. Τα προσανατολισμένα σε εξαγωγές έθνη δεν μπορούν πλέον να επικαλούνται τους κάποτε σπάταλους γείτονες τους για να αγοράζουν τα προϊόντα τους. Απεναντίας, πρέπει να τονώσουν την δική τους εγχώρια ζήτηση.
Το πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα είναι εμφανές στην Κίνα, όπου οι λιανικές πωλήσεις αυξήθηκαν με ένα εκπληκτικό 15,4% τον Αύγουστο. Η δημοσιονομική δράση πέτυχε επίσης την αύξηση της κατανάλωσης στη Γερμανία, , παρά τη δυσπιστία που κάποτε ένας Γερμανός πολιτικός είχε βαπτίσει αυτή τη δράση "γελοίο Κεϋνσιανισμό".
Δυστυχώς για αυτόν, η Γερμανία θα πρέπει να συνεχίσει με αυτό το Κεϋνσιανικό φάρμακο για αρκετό καιρό ακόμα, αν είναι να αποφευχθεί η κατάρρευση και το πισωγύρισμα στην ύφεση. Οι φορολογικές περικοπές και η κατάργηση ίσως των φορολογικών κινήτρων για αποταμίευση είναι ουσιαστικής σημασίας για τη διαδικασία στήριξης της εγχώριας ζήτησης.
Η πρόκληση για μια αναπτυσσόμενη χώρα, όπως η Κίνα είναι κάπως διαφορετική. Στην Κίνα, η τάση για εξαγωγές και για αποταμίευση καθοδηγείται από την απουσία οποιουσδήποτε ουσιαστικού δικτύου Κοινωνικής Ασφάλισης, σε συνδυασμό με την κληρονομιά της καταπιεστικής πολιτικής για οικογένειες με ένα παιδί , το οποίο έχει στερήσει από μεγάλες ομάδες του πληθυσμού τα παιδιά, που θα τρέχουν αργότερα να υποστηρίξουν τους γέροντες.
Επιπλέον, οι περισσότεροι Κινέζοι δεν κερδίζουν αρκετά για να αγοράσουν τα προϊόντα που παράγουν, έτσι έχει γίνει καθεστώς για τις αναπτυσσόμενες χώρες, να εξάγουν το πλεόνασμα και να αποταμιεύουν τις εισπράξεις.
Ωστόσο, ακόμη και στην Κίνα η ίδρυση μιας νέας τάξης εύπορων, απαλλαγμένες από περιορισμούς στις δαπάνες μεσαία τάξη μπορεί να αποκτήσει τώρα μια ασταμάτητη δυναμική. Σε καμία περίπτωση, η χώρα δεν μπορεί πλέον να επικαλεστεί τους Αμερικάνους καταναλωτές για την δημιουργία θέσεων εργασίας και ανάπτυξης. Χρειάζεται ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο σημαίνει τελικά την επιδοκιμασία των κανόνων του Henry Ford που λένε ότι, αν θέλετε μια βιώσιμη αγορά για τα προϊόντα σας, θα πρέπει να καταβάλλετε στους εργαζομένους σας, αρκετά για να τα αγοράσουν.
Οι τάσεις αυτές - οι οποίες πριν από την ημερομηνία που έγινε αυτή η κρίση , αλλά που, από ανάγκη, αυτές θα επιταχυνθούν σε μεγάλο βαθμό από αυτή - θα οδηγήσει τελικά στην απομάκρυνση από το δολάριο ως αποθεματικό νόμισμα επιλογής ανά τον κόσμο. Καθώς η Κίνα παίρνει τον έλεγχο του οικονομικής της μέλλοντος, θα ξοδεύει περισσότερα και θα αποθηκεύει λιγότερα, θα υπάρχει δε λιγότερη προθυμία στο να κατέχει περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια όσο και να υποκύπτει στις εγχώριες προτεραιότητες της Αμερικάνικης Νομισματικής πολιτικής.
Τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί σε μία νύχτα. Μπορεί να μας καταθλίψει, , αλλά η κατανάλωση στην Αμερική εξακολουθεί να είναι αισθητά μεγαλύτερη από όλων των εθνών μαζί συνολικά .Παρά ταύτα η βασιλεία του δολαρίου ως κυρίαρχο νόμισμα στον κόσμο πλησιάζει προς το τέλος του χωρίς καμία πλέον αμφιβολία .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου