Τι νόημα...

... έχει να υπάρχει μια χώρα, όταν δεν μπορεί να ταΐσει τους πολίτες της παρά μόνο με δανεικά; «Όποια κυβέρνηση δανείζεται από ξένους εκθέτει την οικονομία της σε περιττούς κινδύνους από εξωτερικές δυνάμεις» (Χένρι Σ. Κ. Λίου, καθηγητής των Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας- UCLΑ). Μπορούν οι υπόδουλοι στο χρέος να σπάσουν τα δεσμά τους;

Τα θύματα...
... του χρέους είναι πολλά: Ρωσία, Γιουγκοσλαβία 1991, Ουκρανία 1994, Ταϊλάνδη, Ινδονησία, Ν. Κορέα 1999, Ζιμπάμπουε 2006. Όσες χώρες έπεσαν στην παγίδα του χρέους, γράφει η Έλεν Χότζον Μπράουν στο βιβλίο της «Το δίκτυο του χρέους», καταστράφηκαν από τους σκληρούς όρους που έθεσαν οι ξένοι δανειστές τους: λιτότητα, μείωση μισθών, ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, περικοπές δημόσιων δαπανών, αύξηση φορολογίας, ληστρικά επιτόκια. Δύο χώρες μόνο κρατήθηκαν μέχρι τώρα μακριά από αυτόν τον εκβιασμό. Όμως, σε αυτές τις δύο χώρες κατοικεί σχεδόν ο μισός πληθυσμός του κόσμου. Γιατί το χρέος...
... της Κίνας και της Ινδίας είναι μόλις 15,7% και 58,2% αντιστοίχως (όταν στις ΗΠΑ είναι 87,4%); Η Κίνα φρόντισε να αποφύγει τα δίχτυα του χρέους που στήνει το διεθνές τραπεζικό καρτέλ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αρνούμενη να αφήσει το νόμισμά της σε ελεύθερη διακύμανση, απέφυγε τις επιθέσεις των διεθνών κερδοσκόπων. Κίνα και Ινδία στηρίζονται κυρίως στην ανάπτυξη με κρατική χρηματοδότηση. Και επιβάλλουν τους δικούς τους όρους σε όσους ξένους θέλουν να κάνουν επενδύσεις. Έτσι απέφυγαν την ασιατική κρίση της δεκαετίας του 1990. Κάποιες ιδιωτικές τράπεζες έχουν μπει στην Ινδία και την Κίνα. Όμως, το 2006, το 80% των τραπεζών στην Ινδία ήταν κρατικές. Σε έρευνα του 2001, η Κρατική Τράπεζα της Ινδίας ήταν πρώτη στις προτιμήσεις των καταναλωτών. Άλλη έρευνα του 2007 διαπίστωνε πως οι κρατικές ινδικές τράπεζες λειτουργούσαν πολύ καλύτερα από τις ιδιωτικές. Σε άρθρο του στον «Ομπζέρβερ», ο Γκρεγκ Πάλαστ έγραφε πως σε όσα ινδικά κρατίδια έχει επικρατήσει η πολιτική των ανοιχτών αγορών, οι εργαζόμενοι έχουν πέσει θύματα ενός εξοντωτικού μισθολογικού ανταγωνισμού προς τα κάτω, χωρίς καμιά συνδικαλιστική προστασία. Στα άλλα κρατίδια όμως, η σταθερή ανάπτυξη συμβαδίζει με ισχυρή κοινωνική προστασία. Οι Ινδοί μάγοι των κομπιούτερ στην Μπανγκαλόρη και την Κεράλα (εκεί όπου ψαρεύει ταλέντα η Μicrosoft) είναι προϊόντα ενός εκπαιδευτικού συστήματος που χρηματοδοτείται από το κράτος και που δεν αφήνει πίσω κανένα παιδί. Ένας τεράστιος μηχανισμός από κρατικές βιομηχανίες, αναδιανεμητικά φορολογικά συστήματα και επιδόματα για τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες καλύπτει όλη αυτή την προσπάθεια.

Η τρομοκρατία...
... του χρέους κρατάει πολλές χώρες γονατιστές. Είναι τα ψάρια που το διεθνές τραπεζικό καρτέλ περιμένει να χάψουν το δόλωμά του. Ύστερα ακολουθεί η υποταγή στη νέα αποικιοκρατία των υψηλών επιτοκίων. Όμως τα παραδείγματα της Κίνας και της Ινδίας, σχεδόν του μισού πληθυσμού του κόσμου, δείχνουν ότι η εξάρτηση δεν είναι μονόδρομος.